Kalkbranderijen en meer - in het Geuldal

[antoni]

Na de eerste 2 bakken ziet het er zo uit. Dit is de spooraansluiting van de mergelgroeve van Filippo.

Wat te doen na het zagen, plakken, zagen, snijden en schrapen van het XPS? Gewoon meer XPS plakken
Eerst weer een plaat multiplex op maat gezaagd die als bodem dient voor de volgende landschapsbak. Dit is voor de hoek linksonder in het overzicht. Dan weer de zijkanten plaatsen, en opvullen.

Deze hoek moet uiteindelijk gaan lijken op deze mergelgroeve. Ik heb de groeve een beetje in deze hoek geduwd zodat ik de diepte van de verloren hoek kan benutten voor de mergelwanden. In werkelijkheid lag de kalkoven zo'n 30 meter van de spoorlijn vandaan. Dat lukt wel op de baan. Maar de afgegraven mergelwanden liggen 200 meter van de spoorlijn. Die ruimte heb ik niet. Ik zal het moeten doen met maximaal 75 cm diepte.

Veel is er niet meer te zien in het echt.

Na een middagje snoei- en graafwerk (oei-oei ) kwam dit tevoorschijn. Een paar stukken beton als onderdeel voor de (waarschijnlijke) overslag van het ene naar het andere niveau van het smalspoor in de groeve. Tegenwoordig is alles mooi omgeven met prikkeldraad en andere afrasteringen. Vooral iedereen overal vandaan houden. Er zou zomaar zoiets als een historisch besef onder het gepeupel kunnen ontstaan.

Dit is het enige dat nog resteert van de eigenlijke kalkoven. Het gemetselde gewelf dat de ingang tot de ovenmond vormde.

Nou ja, uiteindelijk wordt het wel iets. Deze landschapsbak kan dus weer uit de modelbaan geschoven worden. Dat werkt straks wel zo handig.

[Michael]

Tony ik heb een paar dagen geleden een berichtje via het forum aan je gestuurd, waarschijnlijk heb je dat over het hoofd gezien.

[antoni]

Sorry, niet opgemerkt. Maar het antwoord is onderweg.

Gr. Tony

[antoni]

Met al dat blauwe spul begon het ergens op te lijken. Maar je ziet er nauwelijks diepte in, en te fotograferen is het ook moeilijk door de reflecties. Omdat het besef kwam dat dit project nog vele jaren loopt en ik geen jaren tegen de XPS wil aankijken, had ik besloten om delen van het landschap die klaar zijn een kleur te geven.

Eerder had ik al grondmonsters genomen voor de juiste kleur op de baan. Eén kleur voor de 'gewone' bodem, en een kleur voor de delen waar veel mergel voorkomt. Dat materiaal is in de oven verhit. Misschien dat ik het ook als strooimateriaal zou kunnen gaan gebruiken? Dat zien we later wel weer.

Met een kwast wordt stevig de verf opgebracht. Alle putjes in het XPS moeten volledig in de kleur komen.

Ik heb dan toch maar fatsoenlijke verf gekocht die voldoende dekt en niet bij de eerste bewerking loskomt.

Na uren stevig kliederen is al het blauw verdwenen en lijkt er iets van een landschap te ontstaan. De structuur die in het XPS is aangebracht wordt nu ook zichtbaar.

Voordat het schilderwerk begon had ik nog een extra toegangsluikje gemaakt. Dat is het verdwijnpunt bij Oud-Valkenburg waar moeilijk bij te komen is.

De leverancier had nu geen blauw, maar zalmkleurig XPS. Net zo'n ellendige kleur voor de baan.
Alle XPS is bewerkt met alleen een zaag, hobbymes en als laatste een rasp. Met de rasp ga ik over alles heen. Dus over XPS en het multiplex dat aan de oppervlakte komt.

[SuSke]

...
Voordat het schilderwerk begon had ik nog een extra toegangsluikje gemaakt. Dat is het verdwijnpunt bij Oud-Valkenburg waar moeilijk bij te komen is.

...

Als er over deze complete hoek een gesloten module komt, waarom heb je dan alleen een paar ronde gaten gemaakt en niet de volledige openingen?
Op deze manier heb je wel toegang maar blijft het verre van handig.
Zelfs als de volledige plaat weg is, zal de bovenliggende module wel op de ribben steunen en blijven liggen.
Dat is het grote voordeel van je bouwwijze, en nu laat je die een beetje wegvallen.

Verder een imposante baan en een mooi werkverslag.

[antoni]

@Frans

Zelfs als de volledige plaat weg is, zal de bovenliggende module wel op de ribben steunen en blijven liggen.

Dat ben ik met je eens.

De eerste reden voor de plaat is dat de bovenliggende bak 2 meter lang is. De bak is dan wel gevuld met EPS en XPS, maar om hem van bovenaf in de baan te laten zakken gaat niet lukken. De bak is wigvormig. Ik gebruik de plaat om de bak eroverheen te schuiven.

Een andere reden is, dat dit segment in tegenstelling tot alle andere segmenten bijna niets van plaatmateriaal voor het schaduwstation heeft. Het segment meet 1,7 x 1,4 meter. Zolang het segment staat is het geheel voldoende stevig. Om te voorkomen dat het geheel zou torderen tijdens het transport, heb ik de plaat met gaten tussen de drie zijden geplaatst.

Bedankt voor de kritische noot

[antoni]

@Michael

Aanvullend op mijn reactie.
De procedure met de rails op de segmentenovergangen werkt ook gewoon in bochten. Hierbij heb ik dan geen verkanting op die stukken.

Om te voorkomen dat je rare knikken in het verloop van de railstaaf gaat krijgen, is het belangrijk dat er geen (mechanische) spanning in de railstaaf meer is. Dat bereik je door de rails vooraf in de juiste vorm te buigen. Ik heb daar een halterschijf of een reststuk van plaatmateriaal voor gebruikt. Net zo vaak blijven buigen - en indien nodig steeds een kleinere schijf nemen - totdat je de juiste ronding bereikt. En dan weer de rails solderen en doorzagen.
Met de rails van Weinert (Peco profiel) is dat buigen eenvoudig want de rails is heel flexibel. Dat zal bij ander fabrikanten ws niet zo makkelijk gaan.

[antoni]

Voordat iets voor de sporen werd gebouwd, eerst maar de spoorstaven een kleurtje gegeven. Dat scheelt weer onhandig manoeuvreren met de airbrush. Er was niets afgeplakt dus de dwarsliggers hebben dezelfde kleur gekregen. Later worden deze behandeld met een penseel.

Voor de spoorstaven heb ik deze kleuren gebruikt: 71.249 en 71.040 van 71.249 van Vallejo. Eerst alles stofvrij gemaakt, en met alcohol ontvet. Dan de kleur in dunne laagjes opgezet. Tot slot met een blokje hout de rails weer schoongemaakt.

Op basis van het 1:1 ontwerp wordt de voorgrond met XPS opgebouwd.

Alles wordt bevestigd op een ondergrond van 9mm multiplex. De bedrading is van onderuit nog steeds bereikbaar.

Een beetje ruimtelijk voorstellingsvermogen is handig om niet te veel materiaal te verspillen.
En een paar halterschijven komen ook op de modelbaan van pas. Weet je meteen of de boel stevig genoeg is 

[antoni]

Grote stukken XPS plakken schiet lekker op. Daarna worden er grote hopen rotzooi gemaakt bij het modelleren
Om overal op de modelbaan eenzelfde hellingshoek van de taluds te krijgen, heb ik daar een mal voor gemaakt. Zo'n standaard hoek van 45° vind ik niet passend. De hellingshoek die ik maak is 38°. Dat ziet er beter uit en bespaart toch nog iets ruimte op de baan - waar eigenlijk nooit genoeg ruimte is

Eerst de ruwe vorm maken en dan bijschrapen en steeds met de mal controleren.

Als het goed is past de brug zoals uitgemeten. En anders maar opnieuw XPS plakken. Paadje van het perron naar de wachterswoning uitsnijden, en het talud weer bijwerken. Het multiplex dat de segmenten scheidt wordt ook met de rasp in vorm gebracht.

Aan de voorzijde verder het XPS bewerken totdat ... ik te veel heb weggesneden. Handig bij het XPS, je snijdt een deel eruit en lijmt een nieuw stuk erin. En dan lustig verder snijden en raspen.

[antoni]

De bouwwerken op de baan zijn niet verkrijgbaar als bouwpakket. Dat hoort dan weer bij het bouwen volgens een voorbeeld traject. Van het station van Schin op Geul is wel een 3D-geprint model te koop. Ik heb dat nog niet van dichtbij gezien, dus of het voldoet weet ik nog niet.
Voorlopig maak ik de mockups van de gebouwen van karton.

Van het voormalige stationnetje van Oud-Valkenburg is alleen een plattegrond te vinden.

In de loop der tijd heb ik veel oude ansichtkaarten verzameld met afbeeldingen van het stationnetje. Dat geldt ook voor de andere bouwwerken. Zo heb ik geprobeerd om een tekening te maken die recht doet aan hoe het geheel er vroeger heeft uitgezien. Als het al iets zou afwijken, nameten kan toch niet meer   De tekening is geprint en op het karton geplakt.

De boogbrug bestaat nog steeds, en daar is ook een bouwtekening van. Voor die tijd was het een bijzonder ontwerp want gemaakt van gewapend beton. De overspanning is 20 meter en het rijdek is ca. 4 m breed. De brug ligt in het bos en daar komen tegenwoordig alleen wandelpaden op uit. In 1912 zal men daar hele andere verwachtingen van hebben gehad.

Het model is gemaakt van MDF. Ik heb alle onderdelen getekend en met een laser laten uitsnijden. Daarna de heleboel in elkaar geklikt en een kleur gegeven. Voorlopig volstaat dat op de baan. Voor de wakkeren onder ons; nee, de dwarsverbinding hoort er niet op Maar zo overleeft het model wel totdat het definitief wordt geplaatst.

De staande kolommen op de boog zijn iets dunner dan de boog. Met schuurpapier is dat opgelost.

Er staat een ingekleurd filmpje uit 1918 op YT van het stationnetje (vanaf 9:04). Gefilmd is vanaf de brug.

[antoni]

Het gaat verder met het lijmen van blokken XPS op de segmenten D en E, waar deze grenzen aan F.



Waar de drie segmenten samenkomen zijn verticale stukken multiplex gelijmd. De rest gaat volgens het bekende recept: multiplex lijmen op de spanten, vervolgens XPS lijmen, en het geheel weer in vorm boetseren. Waar houten delen van verschillende segmenten worden verlijmd, zijn steeds stukken plastic folie aangebracht zodat de delen niet onderling verlijmd raken.

[antoni]

Om de grootste hoogteverschillen te overbruggen zijn 2 dubbelsporige railspiralen gebouwd. Aan de buitenzijde ligt het stijgende spoor, binnenin het dalende spoor. Dat levert een paar cm extra lengte op voor de stijgende rails.
Voor de railspiralen zijn 'vaste' R5 en R6 bochten van Rocoline gebruikt. De rechte stukken rails zijn Rocoline flex. Voor de constructie is 9mm populieren multiplex gebruikt bevestigd met M6 draadstang.

Om de boorgaten voor de draadstangen precies uit te tekenen op de grondplaat heb ik een 1:1 print laten maken van de helix.

De onderste railspiraal verbindt het schaduwstation (niveau -2) met niveau(-1). Vervolgens kunnen vanaf niveau(-1) drie routes gevolgd worden.
Route-1 naar het verdwijnpunt Heerlen (achterlangs onder de brug bij Schin op Geul op segment A).
Route-2 naar het verdwijnpunt bij Oud-Valkenburg (segment G).
Route-3 naar het verdwijnpunt Wijlre (via de overweg voorlangs op segment A).




De railspiraal is eerst opgebouwd zonder de rails. Daarna is het geheel uit elkaar gehaald, en weer opgebouwd met de rails en rubberisolatie.

De tweede helix begint vlak na de eerste op segment B, en volgt route-1.

Bij de verdekte segmentenovergangen zijn de railstukken met raillassen gekoppeld. Om de hoogte van het multiplex onder de rails precies gelijk te krijgen, heb ik steeds één zijde bevestigd en vervolgens de tweede zijde gelijkgetrokken met behulp van latjes aan de bovenkant.

[DFS]

mooie progressie!

[antoni]

@ Sven,

Nouja, het gaat wel vooruit  ... maar tot nu toe post ik meer een samenvatting van hetgeen de afgelopen jaren is gebouwd

[RobVille]

Verras ons   Geef een blimpje van je scenery op dit moment!

Rob