... Bij ons kraken ze nog dagelijks, zeker bij storm of als er een vrachtwagen met volle snelheid voorbij raast.
En dat die dingen kunnen vervormen wees daar maar zeker van, zeker na 60 jaar...
Dus ga ik die verbinding met de gording aanpassen.
Nu kan het nog gemakkelijk.
Ondertussen is de lichtjes aangepaste servo-aansturing uitgetest:
Het grondvlak van de servo-houder werd een beetje vergroot met een extra strookje styreen (10mm voor deze test, maar 5mm volstaat ruimschoots).
In dat strookje werd een gat geboord, dat net groot genoeg is om de drijfstang door te laten.
Daardoor wordt die doorgang door het plaatje het draaipunt van de drijfstang (en niet langer de servo-as).
Gezien de aandrijving gebeurt vanaf het uiterste punt van de servo-arm, is een maximale uitwijking mogelijk.
Doordat het rotatiepunt véél dichter bij de dwarsligger ligt (10..12mm ipv 20.5mm), moet de servo minstens twee keer zover uitwijken als met de eerste opstelling.
Daardoor kan de beweging vloeiender verlopen.
Test is positief verlopen, maar met déze opstelling moest het veertje er absoluut uit.
Beweging loopt nu erg traag en vloeiend, er is géén snokje meer, en de eindposities blijven goed aangehouden als het servo-signaal weggelaten wordt.
Voldoende testen om in productie te gaan !
Het enige spijtige is dat beide onderdelen niet meer identiek zijn. Dus ga ik twee siliconenmallen maken.
