peco wissels code 80 (N) in een digitale baan

[janpvdaa]

Is er iemand bekend met deze PECO wissels ?
Er zijn namelijk kennelijk 2 soorten, de zgn. "insulfrog" modellen en de zgn. "electrofrog" modellen.
Wat is het verschil en wat moet er eventueel "verbouwd" of aangepast worden, alvorens deze wissels bruikbaar zijn in een digitale layout.
Ik vind ze namelijk wel heel erg mooi, mede door de mogelijkheid voor ondervloer aandrijving.

Groet, Jan van der Aa

[ysbeer]

Als je de wissels zo heb geschakeld,en/of aangesloten dat je er met analoge spanning overheen kunt rijden is het niet nodig iets te wijzigen voor digitaal bedrijf.
Bij de meeste wisseltypes kunt u kiezen tussen ge?soleerd of geleidend puntstuk (dit laatste is herkenbaar aan de ?E? in het typenummer).
Bij de ge?soleerde wissels het niet-aangesloten spoor stroomloos geschakeld, terwijl bij de geleidende wissels beide sporen onder spanning blijven staan.
Daar is vaak moeilijk mee te leven zodat je dan de wissel moet ombouwen.Is een artikel van in MSM,
wim

[janpvdaa]

citaat:Geplaatst door ysbeer

Als je de wissels zo heb geschakeld,en/of aangesloten dat je er met analoge spanning overheen kunt rijden is het niet nodig iets te wijzigen voor digitaal bedrijf.
wim

Maar het is juist de bedoeling om ze te integreren in een digitale baan zonder analoge spanning.
Jan.

[ysbeer]

Ik bedoel dus dat er geen verschil is of je nu met analoge spanning rijdt of met digitale.
In beide gevallen moet je ze precies eender aansluiten
wim

[Michiel]

In theorie klopt het dat als de electrofrog wissel analoog goed werken, dat ze digitaal evengoed zouden werken.

Echter, het probleem schuilt achter de polariteit van de tongen. De open liggende tong heeft een tegengestelde polariteit dan het nabijgelegen spoor. Theoretisch geen probleem, maar praktisch willen flenzen regelmatig eens tegen de openliggende tong aanstrijken. In analoge operatie met een klassieke regeltrafo zal de trein mits een paar vonken verder rijden, maar in digitale operatie gooit de kortsluitbeveiliging van centrale en/of boosters de spanning meteen van de baan. Vrij ergerlijk.

Een oplossing is om de tongen dezelfde spanning te geven als het aanliggend spoor, ongeacht of ie open of gesloten is. Een ander methode is de openliggende tong spanningloos te houden. Hievoor moet je wat rails doorslijpen, een paar extra contacten aanbrengen.
Een voorbeeld van verbouwing van de electrofrog is oa hier te vinden.

Insulfrog (met een kunststof puntstuk) kan meteen gebruikt worden zonder aanpassignen, maar ook hier wordt de openliggenden tong best spanningsloos gehouden om dezelfde rede als hierboven beschreven.

groeten,

[ysbeer]

Saraan

Volgens mij is alles wat je zegt ook van toepassing op analoog.
Ik zei als ze analoog goed werken(en vonken trekken is geen goed werken) doen ze dat digitaal ook.
Nogmaals er is geen enkel verschil of je nu analoog of digitaal op die wissels zet.
Die kortsluitingen doen zich altijd voor,en daar vor moet je omschakelen e.d
Analoog of digitaal staat daar buiten.
wim

[conducteur]

amai Michiel, die site is als een goudmijn informatie. Staat al lang tussen mijn favorieten.

[INFO]

citaat:Geplaatst door Saraan

Insulfrog (met een kunststof puntstuk) kan meteen gebruikt worden zonder aanpassignen, maar ook hier wordt de openliggenden tong best spanningsloos gehouden om dezelfde rede als hierboven beschreven.

Kijk en dat laaste is nu weer onzin, geen enkele fabrikant van wissels doet dat, dus waarom het wiel hier opnieuw uitgevonden moet worden, zal ik wel nooit begrijpen.

[Michiel]

citaat:Geplaatst door ysbeer

Bij de ge?soleerde wissels het niet-aangesloten spoor stroomloos geschakeld,...

Hmmm? Waarschijnlijk bedoel jij het dan anders?

edit: bij nader onderzoek blijken isulfrogs respectievelijk dezelfde spanning op de tongen te hebben als hun aanliggende rail. Er hoeft dus niets stroomloos gemaakt worden. Insulfrogs zijn z? bruikbaar.

[ysbeer]

Inderdaad de geisoleerde hartstuk wissel is zonder meer bruikbaar.
Ik heb niet over de wisseltongen ,maar over het aansluitend spoor gesproken.
wim

[Klaas Zondervan]

Het "probleem", voorzover je van een probleem kunt spreken, is bij electrofrog wissels dat de tongen en het puntstuk elektrisch ??n geheel vormen. En dat geheel heeft de polariteit van de aanliggende tong. Aan de overkant heeft de afliggende tong dus de tegengestelde polariteit van de daarnaast liggende doorgaande rail.
Er werd al gesuggereerd dat een flens die daartussen passeert sluiting kan maken. Maar als dat gebeurt dan betekent dat dat de afstand van de wielen op een as te klein is. De ruimte tussen de afliggende tong en de doorgaande staaf is groot genoeg om een correct afgesteld wielstel zonder problemen te laten passeren.
Het loskoppelen van de tongen van het puntstuk is dan wel een oplossing, maar het echte probleem, nl. het verkeerd afgesteld wielstel, is daarmee niet opgelost.

[Michiel]

citaat:Geplaatst door Klaas Zondervan

maar het echte probleem, nl. het verkeerd afgesteld wielstel, is daarmee niet opgelost.

In N is dat niet zo evident als in H0. De tolerantie worden erg klein. Ook de losse wisseltong ligt niet altijd correct, soms wat dichter, soms wat schuin. Het gaat om tienden van een mm. Wielen van rijtuigen en wagons zijn nog wel redelijk bij te regelen op afstand. Maar van een stoomlok doe ik het nooit meer!

Ik heb ondervonden dat bij de meeste wissels het meestal goed gaat, maar soms, plots loopt het fout en vliegt de spanning van de baan. Uitermate ergerlijk. Ik ga bij mijn volgende baan de wissel DCC veilig maken, dat is zeker.

groetjes,

[Klaas Zondervan]

citaat:Geplaatst door Saraan

In N is dat niet zo evident als in H0.

Waarom niet? Voor N gelden toch ook normen voor de maten van wielstellen en wissels?

citaat:Ook de losse wisseltong ligt niet altijd correct, soms wat dichter, soms wat schuin.

Daar leg je dus de vinger op nog een mechanisch probleem. Dat moet eerst verholpen worden. Als de afliggende tong en de daarnaast liggende doorgaande staaf een tegengestelde polariteit hebben, dan is het de taak van de fabrikant om er voor te zorgen dat een wielflens nooit de tong kan raken. Zo simpel is dat.

[ysbeer]

Natuurlijk heb je helemaal gelijk, Klaas.
Maar de praktijk is anders .
Als je dit wil bereiken moeten wissels en de aandrijving stukjes absoluut vakwerk worden met tolerantie van 0.01 mm en eindcontrole met micrometers e.d
Dat zit er bij serie werk niet in,tenzij je de prijs opschroeft.
Wat gebeurt er dan,men gaat wissels maken waar van de tong bijna in het midden van het spoor ligt,ook geen gezicht.
Nee ik denk dat omschakelen nog zo slecht niet is.
Dat doe je trouwens ook als het puntstuk geisoleert is(met het puntstuk).
wim

[Klaas Zondervan]

citaat:Geplaatst door ysbeer

Als je dit wil bereiken moeten wissels en de aandrijving stukjes absoluut vakwerk worden met tolerantie van 0.01 mm en eindcontrole met micrometers e.d.

Nou overdrijf je toch wel een beetje. Als wielstellen en wissels zo gemaakt worden dat er altijd minimaal 0,5 mm ruimte zit tussen de flens en de tong, dan ben je er. Daarvoor hoef je echt niet op de honderdste millimeter te werken.

Ik bouw mijn wissels zelf (in H0), en daarbij is elke tong elektrisch direct verbonden met de naastliggende staaf. Alleen het puntstuk wordt omgeschakeld. Dat is de veiligste manier, helemaal mee eens. Daarbij komt dat ik de slag van de tongen meer overeenkomstig de werkelijkheid maak. Bij H0 wissels is die rond de 3 mm, maar bij mij bewegen de tongpunten 2 mm, en bij zo'n kleine slag kan een flens de tong raken. In het grootbedrijf is dat ook zo. Bij de tongpunt is er meer dan voldoend ruimte om de flens te laten passeren, maar bij de bolling is het mogelijk dat de flens de tong net schampt.

Maar het punt wat ik duidelijk wilde maken is: als een fabrikant er voor kiest om de tongen mee te schakelen, dan moet die fabrikant er ook voor zorgen dat er voldoende ruimte is voor de flens. Als je een fabriekswissel elektrisch moet gaan verbouwen om hem zognaamd DCC-friendly te maken, dan ben je bezig om een probleem op de verkeerde plaats op te lossen.