Antwerpen Centraal ... treintafel

[rgp]

Dirk,

De nagel op de kop.

We zijn tegenstrijdig: langs de ene kant willen we de lat zo hoog mogelijk leggen en langs de andere kant zijn we verbaasd dat er niemand nog de stap naar de modeltreinwereld wil zetten.

Als we morgen nog expo's hebben met enkel Evan 's, Ervins, Kris, dan is het gedaan met de hobby, want dan gaan we enkel nog aan inteelt doen.

Suske heeft het zelf gezegd: op de expo van MTD heeft de baan van Jos veel bekijks want het is "binnen de reikwijdte" van de toeschouwer.  Het diorama van Gerolf daarentegen daar gaan vooral de fanatici naar kijken, maar daarmee haal je niemand over om ook te starten met de hobby omdat hij dat niveau te hoog en onbereikbaar acht.

Ik ga ieder jaar naar Guildex in Engeland: 5000m² spoor 0: zalig.  Maar sinds enkele jaren staat er ook een "speelbaan" met oude lima en Triang.  Het gevolg is dat er nu ook kinderen komen die daar komen "proeven" en dat kunnen zonder dat er iets fout of ernstig kapot gaat.  Dat is het om navolging te kweken.

Roland

[Alberke]

Helemaal eens met Dirk. Er moeten meer "dat kan ik ook" ontwerpen in de kijker gezet worden.

[Jappy]

Zo'n soort tentoonstelling met enkel baantjes van beginners werd al eerder georganiseerd in de UK door het YouTubekanaal 'Budget Model Railways'. Zitten enkele leuke creaties tussen waarvan Jan met de pet zeker van zou zeggen dat die dit ook kan. Misschien geen slecht idee om zulke soort banen eveneens wat meer uit te nodigen naar een tentoonstelling?

https://youtu.be/GqO9zNfseSs

[Rangeerduivel]

https://youtu.be/GqO9zNfseSs

Wat toch telkens weer opvalt zijn de stomertjes met TGV-allures die hun oneindig aantal rondjes afwerken.
Een jeugdig en/of beginnend persoon die hier 10 minuten staat op te kijken heeft toch zijn portie gehad voor de komende twintig jaar mijgedacht!
Die heeft op dat vlak zoiets van "is dat al?",terwijl het landschap en/of scenery geen aandacht vragen en dus ook niet krijgen.
De nadruk wordt hier weeral eens gelegd op grijze ouwe mannekes die met treintjes spelen...

[Chrisrail]

.

[bollen neus]

"Oud" is van af de leeftijd 86 jaar, dus we zijn allemaal nog dikke snotneuzekes nietwaar? Of tenzij ge U oud voelt (das dan pech vaneigenst)
Den Eric.

[rgp]

Hallo,

Als je daar 10 min opkijkt en zot wordt, heb je duidelijk geen verbeelding en creativiteit.

Ik heb nog mijn eerste treinbaan (150 x 90 ) en daar heb ik uren op gespeeld door de tauernexpress na te spelen.
Het stationnetje wisselde telkens van naam.
Dat is een goed startpunt en stoot zeker niet af

Roland

[trainspottingjr]

Hallo ,

wel jongens het toeval moet nu lukken dat ik eigenlijk onrechtstreeks met deze persoon in contact ben gekomen wanneer hij een bezoek bracht aan de bouwmarkt waar ik werkzaam ben.

We sloegen een praatje en plots waren we vertrokken voor een gezellig gesprek waarin we dezelfde passie delen.

Nu voor deze persoon is het maken van een enorme treintafel niet echt een sinecure ( persoon heeft ook maar één arm meer) , woont op een appartement en focust hij zich echter meer op het bouwen van de gebouwen die hij herinnerd vanuit zijn jeugdjaren zoals de douaneloods van Essen alsook de huidige gebouwen zoals het MAS en de koepel van het Centraal station.

Al moet het wel gezegd worden, wat hij echter van gebouwen ontworpen en gebouwd is mag er absoluut zijn.

Alleen vind ik het hier jammer dat er soms toch steeds minder aangename reactie's te lezen zijn hier op het forum.

Zoals Dirk ook verantwoord, indien we steeds de lat hoog leggen en alleen maar de top de kans geven waardoor de beginneling uit de boot valt, dan is de motivatie om de jeugd te stimuleren
echt een ver van mijn bed show.

Zelf ben ik ook actief op het vlak van het maken van een modelbaan, maar echter denk ik soms van oei ik ga het maar niet tonen hoe het project verloopt want ik val hier serieus uit de toon.

We moeten de focus een beetje verdelen over de twee , de top mag er zijn maar geef ook eens de kans om iemand die startend is op weg te helpen naar een hoger niveau.
Want we kunnen steeds blijven bijleren , want persoon X heeft die methode om te ballasten terwijl persoon Y nog een andere manier heeft om dit werkje te klaren. Om maar een voorbeeld te geven.

Zo heeft de persoon in kwestie ook geen kennis van alle elektronica en daarin probeer ik dan men steentje bij te dragen. De kennis die ik heb geef ik dan door aan hem en hij zou mij gerust willen helpen met het maken van gebouwen voor op mijn modelbaan.

Tot slot komen we dan tot de conclusie dat zowel ik als hij gelukkig is omdat we allebei een stap hebben gezet in de goede richting. 

Jelle

[stoomlokje]

+1

[evan]

Tof Jelle!

[dani]

Alleen vind ik het hier jammer dat er soms toch steeds minder aangename reactie's te lezen zijn hier op het forum.
.....
denk ik soms van oei ik ga het maar niet tonen hoe het project verloopt want ik val hier serieus uit de toon.

Waarom post ik hier nog maar bitter weinig van mijn projectjes en bouw ?    Daarom dus !

[svvander]

Bouwen jullie allemaal voor het aanzien bij iemand anders? Je doet toch wat zelf graag wenst? Als die persoon daar zelf voldoening uithaalt, dan is het toch ok? Ik snap het soms allemaal niet zo heel goed. Dat mensen die meedoen voor de prijzen op shows op details letten, daar kan ik 100% mee leven. En dat die dan soms (opbouwende) kritiek geven... ja da hoort er bij. Maar laat een amateur ook eens proberen, leren, ontdekken... als ik iets van mijn werkjes post en het is niet ok (maar voor mij wel), dan filter ik waar ik iets mee ben. De rest beschouw ik als bijzaak. Het is een mes dat langs 2 kanten snijdt: je bent fier om iets te laten zien of om te kijken wat een ander er van vind om er misschien uit te leren en je kijkt wat anderen doen geeft tips en leert daar dan weer uit. Dat is toch voor een heel groot deel een doel van een forum en een club.
Bouwprojecten als deze van Floris en Evan... daar kijk ik naar uit. Dat zijn voor mij de niet haalbare niveaus, maar waar ik veel zaken probeer uit te leren (dat ik ze dan ook nog correct zelf implementeer: dat is een ander verhaal). Ik noem dit buitencategorie. En ik noem nu deze 2 heren, maar hier lopen er nog heel veel rond hoor.

Ieder doet wat hij kan op zijn manier. En eigenlijk is het een beetje schandalig hoe hautain de reacties hier waren op deze man zijn werk. Weet dat dit onze hobby absoluut niet ten goede komt. Knap van Jelle dat hij deze brave man helpt. En zo zie je maar: het is een wisselwerking.

[Andress24]

Ik kan me alleen maar aansluiten bij bovenstaande reactie - deze hobby heeft een heel brede waaier aan niveau's en facetten, sommigen zijn al blij dat er een trein op een cirkel rijdt, andere techneuten dan weer focussen op electronica of zelfbouw met 3d drukkers of laserplotters, realistische treinsamenstellingen, rangeren tot en met de hyperrealistische Pro87 bewegingen. En ja, voor mij horen ze er allemaal bij.
Natuurlijk brengt dat de nodige spanningen en meningsverschillen, maar dat vind ik best ok - iedereen moet voor zichzelf beslissen hoever hij of zij wil gaan, hoeveel tijd en geld er in mag vliegen en welke plaats de hobby in het leven inneemt.

Wat het imago van deze hobby betreft: natuurlijk kun je proberen mensen enthousiast te krijgen en dat moet ook gebeuren, maar het mag niet dwangmatig of belerend worden. Je kunt anderen, bijvoorbeeld en vooral tieners, niet kwalijk nemen dat ze zich voor andere dingen interesseren - soms moet je gewoon accepteren dat die trein het station verlaten heeft. Wie weet dat ze op latere leeftijd er zich toch voor beginnen te interesseren...

[Michiel]

Toen ik het begin van de reportage zag, schrok ik even. Is dit nu het voorbeeld van modelspoorbouw... moet dit nu?

Maar verder in de reportage begon ik een man te zien die gepassioneerd was, met fantasie en een enthousiame... Het station van Antwerpen staat er echt, helemaal op schaal nagebouwd met originale plannen, ...en dan rijdt de trein door de Kempen, en... Mooi is dit. Je volledig kunnen verliezen in een fatasiewereld. Trots zijn op wat je doet en maakt, want in jouw ogen is het perfect. En dat is prachtig.

Kinderen zijn ook heel sterk in het kunnen creeren van een fantasiewereld, en hebben niet veel nodig: een blokje hout, een stok, een knoop. Wanneer we ouder worder verliezen we veel van deze gave. Ik ook, en klampen we ons vast aan klinische prefectie, brute harde schaal op schaal perfectie. De WC-rolhouder in de toiletcabine van een reizigersrijtuig... Mooi! ... en tegelijk ook een beetje zielig, want het HOEFT niet...

Deze man vertelt veel, en toont ons dat het leuk bezig zijn met modelspoor niet gecompliceerd hoeft te zijn. Gewoon je laten gaan, en je verliezen in je fantasie. Meer hoeft dat niet zijn. Maar je fantasie delen met fotos en filmpjes is moeilijk, en fora zijn dan eerder een hindernis dan een middel. Want het oordeel is dan bikkelhard, baserend op die klinische schaal-op-schaal maatstaf. Fanstasie laat zich niet fotograferen.

[Floris]

Och die kerel bouwt in elk geval zelf dingen, en dan dus met 1 arm begrijp ik? ik kan al niet cad-tekenen met 1 hand, laat staan bouwen 
En leuk die budgetbaantjes tentoonstelling, zo begon ik zelf ook, als ik vroeger geld had gehad om spul te kopen weet ik niet of ik ooit zo fanatiek aan t bouwen was gegaan.
Dit baantje is trouwens ook gewoon heel goed: https://youtu.be/GqO9zNfseSs?t=592
met al die papieren huizen die nagenoeg niks kosten behalve tijd is dat wel heel goedkoop hobbyen, als je gaat wandelen verslijt je per uur al meer aan schoenen