Mijn slechtste ervaring bij het grootspoor

[tufken]

citaat:Geplaatst door Tom

In het vlakke vlaams landschap zie ze soms ook rijden met een opendeur hoor, zelfs in de reizigersdienst.

Treinen kijken, fotograferen, je kan daar uren op een plaats staan.
Zoals vorig jaar toen ik met mijn auto van de garage kwam.
Het was in Februari 2005 om +- 16.00 u
Ik stond in Sint-Niklaas in het industriepark, het sneeuwde --- een 3- delige Break kwam eraan.
Daar was een overweg voor fietsers en voetgangers,
Drie kinderen kwamen eraan, ??n reed over (bel ging), de tweede stopte, plots honderden papieren in de lucht.  De fietser was verdwenen.

De trein remde..............

Vanaf deze dag ben ik minder aan de grote sporen gaan staan, Mijn slechtste ervaring,



Ik heb geprobeerd wat ik kon,(heb eerste hulp gevolgd) alle hulpdiensten verwittigd, de andere kinderen daar weggejaagd en het jongetje in mijn armen gehouden tot  ZIJN PAPA daar aankwam......

ENZO, was daarvoor voor mij een onbekende, hij is nu een deel voor de rest van mijn leven...........


De tranen lopen terug over mijn wangen op dit moment als ik er aan denk, maar soms moet ik het kwijt..........

enzo was altijd met pauline
   
imghttp://www.mehano.be/images/p1000112.jpg/img


Mijn ganse verhaal, ik had het weer moeilijk vandaag omdat ik zijn broertje en dan moet ik mijn hart eens luchten, ik moet het soms kwijt.

urlhttp://groups.msn.com/enzowevergetenjeniet/general.msnw?action=get_message&mview=0&ID_Message=125&LastModified=4675513561845821736/url

Je kan alles lezen hier:

urlhttp://groups.msn.com/enzowevergetenjeniet/links.msnw/url

[Kedeng Kedeng]

Oei dat is wat minder,

Ik heb zelf ook zo een verhaal

Op 9-07-2003 ben ik naar Olaerts geweest om de treinset met de 2505 en de 3 M2 rijtuigen,

Die avond nog naar een vriendin van mijn moeder geweest omdat ze wat depressief was,
Er deed niemand open maar de ramen stonden wel wagenwijd open.

10-07-2003
Hele dag met mijn nieuwe trein gespeelt.

11-07-2003
Mijn moeder kwam terug wenend van haar werk en
zij dat haar vriendin gisteren onder een trein is gesprongen [V].

[Gerolf]

citaat:Mijn ganse verhaal, ik had het weer moeilijk vandaag omdat ik zijn broertje en dan moet ik mijn hart eens luchten, ik moet het soms kwijt.

Begrijpen we best. Zulke verhalen komen gelukkig niet vaak voor, maar telkens is het ??n keer teveel.

[Tom]

Ik wil niet grof klinken maar er gebeuren nog dagelijks ongevallen bij spoorweg overgangen, en ze zijn vaak (ik zeg niet altijd) de schuld van de mensen die eronder terecht komen.
Wat kan men nog meer doen dan slagbopen, sirenes en flikerende lichten te plaatsen?

13-12-2005)
Om de twee dagen iemand onder trein
Gemiddeld om de andere dag komt ergens in Belgi? iemand onder een trein terecht. Meestal mensen die uit het leven willen stappen. Bijna allen kijken ze de machinist in de ogen. De helft overleeft de klap niet, de andere helft moet vaak met zware verminkingen voortleven. Hoe verwerken machinisten en treinbegeleiders dit? De NMBS begeleidt machinisten en treinbegeleiders na ongevallen en zelfdodingen. "Wij werken met Assistants Post Incident, kortweg API's", zegt Goovaerts. "Mensen die het beroep van machinist door en door kennen. Ze worden per regio gerekruteerd en krijgen een basisopleiding psychologische opvang. Deze mensen vangen de machinist na een incident op." Uit Gazet van Antwerpen.

Onlangs gehoord dat treinbestuurders in opleiding gewaarschuwd worden dat ze na het beeindigen van hun loopbaan zoveel keer iemand zullen overreden hebben.
Dit was even ter informatie.

Alvast veel sterkte toegewenst van mij, ik begrijp dat dit vast een verschrikelijke gebeurtenis moet zijn geweest.

[Gerolf]

citaat:Geplaatst door Tom
Om de twee dagen iemand onder trein

Ik ken een treinbegeleider die het twee dagen na mekaar heeft meegemaakt. Telkens zat hij naast (een andere) machinist in dezelfde trein.
Zoiets kruipt niet in je kouwe kleren, net zoals datgene wat Tufken heeft meegemaakt.

[ERVIN]

Shit man,Tufken,daar wordt ik toch even stil van hoor.

[tufken]

citaat:Geplaatst door ERVIN

Shit man,Tufken,daar wordt ik toch even stil van hoor.

Ja, Erwin.

Als dat voor je ogen gebeurd, die beelden gaan nooit meer weg.
Enzo was wel gestopt, de eerste scholier was door het rood gereden.
Maar Enzo stond te dicht, +- 1 meter en is gewoon meegezogen.

Ik zag het gebeuren, was er direct bij. De treinbestuurder is opgevangen door een brandweerman die er juist passeerde.

En dan die scholen juist uit, op 300 m daarvan is een technische school met +- 2.000 leerlingen.
Die heb ik allemaal op een afstand kunnen houden door me eens kwaad te maken. Want ze wilden allemaal komen kijken.

Die 8 min tot de eerste hulpdiensten aankomen duren een eeuwigheid.

Intussen was de papa al aangekomen, ze wonen er maar 300-400 m van.
Die blik van Luc vergeet ik nooit meer.

De papa is direct meegenomen door de politie naar het bureel

Ik heb de jongen vastgehouden in mijn armen, tot de MUG het heeft overgenomen, maar die konden ook niks meer doen.

Ik had deze mensen liever op een andere manier leren kennen, we praten er geregeld over.

Maar vandaag had ik weer zo een rotdag dat het altijd maar terug komt, en dan moet het eruit

Ik hoop dat niemand dit ooit meemaakt.

[nmbs]

Ik ben reeds zeven jaar treinbestuurder in Brussel Zuid en heb al twee zefmoorden gehad en een vijftal personen zien liggen.  Beide keken naar mij, staken hun duim omhoog als dank en sprongen.  De eerste was in Antwerpen Centraal aan het perron met am 842.  Hij overleefde zonder arm en been maar tijdens zijn revalidatie in het ziekenhuis heeft hij er toch een eind aan kunnen maken.  De tweede persoon was in Mortsel Oude God, in de tunnel, ook aan het perron.  Met de 2754 aan 130km/h... er zijn prettiger zaken om mee te maken en te zien.  Dagelijks zijn er gemiddeld 4 a 5 zelfmoorden en ongelukken (is niet overdreven; er is geen enkele AM break zonder geblutste onderkant).  Hoewel er nooit veel ruchtbaarheid aan wordt gegeven (om niet nog meer mensen op gedachten te brengen) gaan de voorvallen in stijgende lijn.  Waar er vroeger "periodes" waren ('schieten van het blad','examens') is er nu maar ??n periode meer, nl gans het jaar door.  Voor een treinbestuurder is het erg, maar voor de nabestaanden ook.  Beginnende met het verlies van een familielid tot en met de factuur van vertragingen, afgeschafte treinen
politie, brandweer, ...  Een API komt ter plekke om de bestuurder op te vangen en hem te helpen.
Er zijn leukere dingen in het leven om mee te maken.

[DelticPower]

Aan alle lezers van deze trieste berichten.

Ben zelf bijna dertig jaar machinist geweest. Heb ook enkele aanrijdingen meegemaakt. Gelukkig..... alleen zelfdodingen. Dwz personen die er zelf een einde aan wilde maken. Is toch anders dan bij ongelukken. Wat mij hielp met de verwerking was de gedachte dat deze mensen niet mij moesten hebben, maar een trein. Waar ik toevallig opzat. Pas de laatste jaren is de opvang na zulke gebeurtenissen wat beter. Vroeger kwam je baas met een kop koffie en de woorden: welkom bij de club. En meteen daarna, je komt toch wel werken morgen? Ik merk dat tijdens dit schrijven mijn handen beginnen te trillen en ik toch weer emotioneel reageer. Toch nog niet alles verwerkt denk ik. Wat ook diep gaat en door anderen onderschat wordt zijn de bijna-aanrijdingen. Bij een aanrijding moet je handelen en ben je druk bezig, komen hulpverleners en is er een ontlading van de spanning.
Bij een bijna-aanrijding is er wel de schrikreactie en de spanning maar geen ontlading. En waarom zou je er over moeten praten of opgevangen worden? Er is toch niks gebeurt. Maar jij zit wel met het zweet in je handen en trillende knieen.
Bij een reizigerstrein heb je nog steun aan de HC (treinbegeleider). Maar met een goederentrein sta je er alleen voor.
Als je dan met je trein het station binnen rijd met soms nog de menselijke resten eraan, en er begint een reiziger te klagen dat de trein te laat is moet je soms je handen diep in je zakken steken en je kiezen op elkaar bijten om niet uit tevallen.
Gelukkig is het mij maar drie keer overkomen en vele keren bijna. Maar er zijn collega's die het vijftien tot twintig keer overkomen is.
@ Tufken, bedankt voor je hulp en inzet, ook namens mijn Belgische collega, ik begrijp hoe jij je voeld. Vooral omdat er kinderen bij zijn betrokken, dan komen ook je eigen kinderen in je gedachte.
@NMBS, ook van mij sterkte gewenst bij het verwerken van de gebeurtenissen.

Jan.

[trainfreak]

In 2005 was hier een reportage over in Koppen.
Enkele TB's (treinbestuurders) deden hun verhaal en ook een API deed zijn verhaal.

Dat de zelfmoorden in stijgende lijn gaan dat is inderdaad wel waar.
Maar er zijn toch nog bepaalde plekken waar het steeds opnieuw gebeurd. Aan de psychiatrische instellingen vb.

Ik ken hier een tof spotplekje, maar sinds er een zelfmoordpoging geweest is, ben ik er nooit meer gegaan...

[Brunel]

citaat:Geplaatst door nmbs

Beginnende met het verlies van een familielid tot en met de factuur van vertragingen, afgeschafte treinen
politie, brandweer, ...  

Huh?
Hoe moet ik dit nou begrijpen?
Ik hoop eigenlijk dat er sprake is van een Vlaams Nederlands taalmisverstand.

[Gerolf]

citaat:Geplaatst door Brunel

citaat:Geplaatst door nmbs
Beginnende met het verlies van een familielid tot en met de factuur van vertragingen, afgeschafte treinen, politie, brandweer, ...  

Hoe moet ik dit nou begrijpen?
Ik hoop eigenlijk dat er sprake is van een Vlaams Nederlands taalmisverstand.

Geen misverstand. De familie krijgt inderdaad nog een factuur [xx(]

[DelticPower]

citaat:Geplaatst door nmbs

Beginnende met het verlies van een familielid tot en met de factuur van vertragingen, afgeschafte treinen
politie, brandweer, ...    

Hoe het in Belgie is weet ik niet, maar in Ned. gebeurt dat meestal niet. Er wordt wel contact opgenomen met de familie of er prijs gesteld wordt op een bloemstuk namens de spoorwegen.

Bij aanrijdingen waarbij voertuigen betrokken zijn wordt geprobeert de kosten te verhalen op de verzekering. Maar een rechter heeft bepaald dat alleen directe kosten vergoed moeten worden. Landelijke vertragingen mogen niet doorberekend worden.
Groeten van Jan

[Tom]

In somige landen (ik heb er eens een film over gezien en dat was in Spanje of Portugal) zijn er kinderen die vlak voor een voorbijrazende trein over de spoorwegspringen.
Dat moeten verschrikelijke dingen zijn voor die treinbestuurders.

[janjozef]

Ik heb een jaar of 15 geleden ook gezien in de tunnel in Mortsel-Oude God, rond de middag. Een niet meer zo jonge vrouw, volledig in het wit gekleed, een knappe vrouw stond 15m van mij. Het signaal gaat dat er een trein gaat passeren, ik ga achteruit  achter de schutting staan. die vrouw blijft staan, de trein passeert en de vrouw loopt naar voor en weg. Noodstop van de trein, wat later politie, ambulanciers en weet ik nog wat.Ik moet gaan werken dus kan niet anders dan wachten. Een uurtje later passeren ze terug met verschillende doorzichtige plastic zakken vol menselijk resten. daartussen ook de mooie witte jas rood van het bloed. Dat vond ik eigenlijk volledig ongepast. Na al die tijd zie ik het nog steeds gebeuren, nog steeds kan ik die vrouw haar gezicht beschrijven zij keek inderdaad richting trein en dus ook in mijn richting. Nog steeds vind ik het vreselijk als getuige wat als jij die bestuurder bent.

Jan