Schaal N locomotiefjes zijn inderdaad iets gevoeliger voor stof en vuil dan H0 locomotieven. Het geringe gewicht drukt de wielen minder stevig tegen de rails. De contacten zijn fijner, dunner en drukken met minder kracht tegen de wielen. Ze slijten sneller door en verbuigen makkelijker. Maar mits goed onderhoud is het bij te houden. Het verzwaren ven de locjes helpt goed, en ervoor zorgen dat alle mogelijke wielen sleepcontacten hebben, helpt ook.
En of je nu analoog rijdt, of digitaal, het maakt op zich niet uit. We hebben wel de neiging om digitaal trager te willen rijden, en te verwachten dat een loc steeds en overal kan kruipen. En in N is kruipen niet zo evident. Alles moet echt wel in orde zijn.
Het grootste verschil tussen analoog en digitaal zit 'm uiteindelijk nog in de kortsluitbeveiliging. In analoog strekt de loc soms eens een vonkje op een wissel of kruising, maar rijdt lustig verder. Een digitale centrale vliegt er dan meteen uit en legt alles spanningsloos. In digitale operatie moet je echt alle microkortsluitingen wegwerken. En dat is misschien wel het grootse verschil tussen digitaal en analoog rijden.
Dus, (her)begin je in N, hou er rekening mee dat het wat minder elektrisch contact steeds aandacht zal vragen.