Nieuws:

Nu in MSM 244 BAAN: Boulevard du Fort

Hoofdmenu

Wat maakte vandaag je dag (niet)?

Gestart door Havoc, 25 juni 2020, 21:11:40 PM

Havoc

Eerlijk gezegd, voor het moment kan het mij allemaal geen reet schelen. Ik heb gewoon geen goesting om om het even wat te doen. Als het niet moest kwam ik niet meer uit mijn bed. Maar op dit ogenblik is het eigenlijk te warm thuis om in mijn bed te gaan. alhoeweler niets anders is dat me ook maar een jota kan schelen of boeien.

Ja, ik heb daarnet onder mijn voeten gehad van de psy maar ze kan den boom in. Er is godverdomme niks positiefs dat ik me kan inbeelden.

Slaapwel. Hoop dat ik morgen niet meer wakker wordt. Spijtig genoeg zal ik hier morgen weer zijn. Als ik niet nog vroeger in mijn bed kruip. Wat een klote week, en de volgende zal geen haar beter zijn.
Met vakantie voor onbepaalde duur.

rgp

Havoc,

Je leest dit als je morgen wakker wordt.  Kop op man, er is wel iets positiefs en uniek: jij !

Roland

Decapod

Komaan, Johan, wij lezen je morgen graag terug, allemaal. Want we hebben je hier nodig!
NMBS IIb, IIIa, IIIb
Trots op het spoorwegverleden van ons kleine landje.

Havoc

Diene met zijn zeis moet eens een nieuwe GPS krijgen. Hij heeft mijn adres weer niet gevonden.
Met vakantie voor onbepaalde duur.

mardig23

What' wrong Marvin?

When unhappy: buy more trains... ;)
Mvg Karl

Havoc

Ik verzuip in de treinen. Als er binnenkort een hoop Z op de markt komt....
Met vakantie voor onbepaalde duur.

mardig23

Wrong answer, Marvin... :'(
But what is The Answer?

Blijf nog maar een beetje bij ons Johan, Z spoor verkoopt voor geen meter momenteel ;D ;)
Mvg Karl

Havoc

Is nooit anders geweest.... Met Z kunt ge toch geen bal aanvangen. Heb ik ondertussen na 45 jaar ook al door. (ja, ik ben de slimste niet dat het zo lang geduurd heeft om dat door te hebben)

Allé, deze nacht misschien meer geluk. Ik zal dit allemaal maar beter naar dedju verhuizen zekers? Alhoewel, het hangt er van af hoe ge hebt bekijkt.
Met vakantie voor onbepaalde duur.

mardig23

So long, and thanks for all the fish :-X
Mvg Karl

Gerolf

Ik heb het bericht maar even afgesplitst

@Johan: Ik krijg echt rillingen als ik dit lees man !
Echt goed ken ik je niet - al wel enkele keren ontmoet - maar IK waardeer jou in elk geval WEL !
  Ik hoop echt dat er iets / iemand  je uit dit dal kan helpen ...
Groeten uit "Marche-en-Bières"   ** Modelspoor is plezant **   TPIII-H0-DC-Zelfbouw

Koen

@Johan,

Iedereen heeft wel dergelijke momenten in het leven maar probeer je op te trekken aan de mensen en/of dieren waar je veel aan hebt.
Ik denk dat je hier op het forum wel erg gerespecteerd wordt. Net zoals Gerolf heb ik veel respect en waardering voor je.
Hou de moed er in. Net zoals je nu een rot week hebt, gebeurt er volgende week iets waardoor je je veel beter voelt.
Praat met vrienden en familie. Dat lucht op! Krop het niet op!


Groetjes,
Koen
Nooit te oud om te leren

Chrisrail

#11
.
http://amsac.be/     
Ho / DC     NMBS - CFL
zelfbouw { bijlange nog niet werkloos }  { Terug naar start ( u ontvangt geen geld }

Frank_N

#12
Citaat van: Havoc op 25 juni 2020, 21:11:40 PM

Ja, ik heb daarnet onder mijn voeten gehad van de psy maar ze kan den boom in. Er is godverdomme niks positiefs dat ik me kan inbeelden.


Onder uwe nick Havoc staan wel een dikke 6000 berichten op dit forum waarvan ik de meeste uitstekend & vaak leerzaam leesvoer plus inspirerend vind, Johan ;)
Groet van Frank

Havoc

Moest je dat goed bekijken, dan zou je zien dat instens 80% van die berichten wel al vele jaren oud zijn. De laatste jaren is het allemaal kommer en kwel. De interesse is minimaal en de goesting en motivatie zijn al lang zoek. Af en toe nog eens iets beginnen maar niets afmaken. En als ik dan eens iets afmaak is het resultaat niet om over naar huis te schrijven.

In 2008 ben ik begonnen een paar luidsprekers voor de living te maken. Die zijn nu af. Awel, die gaan volgend weekend naar het containerpark. Net zoals alles waar ik aan begin waardeloos is. Een ongewenst prematuurke. Het was beter geweest als ik het al die jaren geleden niet gehaald had. Iedereen was er beter van geweest.

Hier mijn treinbaan, verder kom ik niet. En zelfs dat lukt nog niet want de pir plaat is te klein...


Enige dat nog lukt is net genoeg drinken dat het me allemaal geen bal meer kan schelen. Tot de dag erna. De dag dat mijn zus er niet meer is dan kan ik eindelijk het allemaal achter me laten zonder iemand te kwetsen. Plannen liggen al klaar, brieven ook.

@Gerolf: Neen, er is nooit iemand die je kan helpen om uit een put te komen. Je kan alleen jezelf helpen. En ik wil niet meer. Al die psychologie en psychiatrie is eigenlijk maar een heel kleine stap verwijderd van kwakzalverij en astrologie. Die medicatie, daar weet niemand van hoe ze eigenlijk werkt of wat die doet (ik heb met een echte neoruloog gesproken). Iedereen die dat neemt is een proefkonijn. Ze kunnen niet voorspellen of het werkt, hoe het zal werken en of je er ooit zal af geraken. En die psychologische therapieën met indrukwekkend klinkende namen? Als je gewoon nadenkt: daar wordt je niet beter van. genumherapie, danstherapie, beeldende therapie, acceptance commitment therapy, mindfullness,... Zolang je in de therapie zit en betaalt en je pillen slikt dan heb je het gevoel dat er iets gebeurt. Men is met je bezig en je hoeft zelf minder na te denken. Maar de dag dat het stopt ben je een vogel voor de kat. In minder dan 24h sta je terug waar je begonnen bent want de realiteit die is niet veranderd. Je problemen zijn niet weg, ze hebben je enkel wat bezig gehouden zodat je er niet aan dacht. Als je terug tussen je 4 muren bent, dan slaat het nog harder toe dan ervoor. Niets anders dan een heel dure Club Med. Alleen heeft de entretainment coach daar een duur diploma en is het buffet er niet en het weer even slecht als thuis. Enige oplossing is terugkomen en langs de kassa passeren. Als je in dat straatje belandt, daar kom je nooit meer uit.

Soit, morgen om 5h eruit om te gaan kijken of het allemaal werkt. Als het werkt dan zijn het de managers die op hun voetstuk kunnen gaan roepen dat ze het allemaal gedaan hebben en als het niet werkt dan heb ik het gevreten.

Jobdescriptie: pompier. Brandjes blussen die goed betaalde managers en externen veroorzaakt hebben. En ze hopen allemaal dat ik erin blijf. Veel gemakkelijker om een overlijdensbericht te schrijven dan een poot uit te steken dat het niet brandt. Maar ja, dat betaalt zo goed niet en je komt er niet mee in de krant.

Cynisch? Neen hoor. Gewoon realist.
Met vakantie voor onbepaalde duur.

Koen

@ Johan,

Je kan inderdaad alleen jezelf verder helpen maar het zijn de anderen die je wel helpen om het levenslicht te zien. Ik weet waarover ik spreek.
Toen ik 22 was, heb ik een langdurige, zware depressie gehad (2 jaar). Je ziet het niet meer zitten maar het zijn de mensen rondom jou (en ja ook begeleiders) die je terug op de rails helpen.
Misschien moet je eens uitkijken naar een psycholoog of psychiater die je meer ligt, waar er een klik mee is. Toen ik deze depressie gehad heb, ben ik na een jaar ook veranderd van psychiater. En ja, je gelooft hen niet meer maar bij mij heeft deze verandering wonderen gedaan. Een jaar later waren de sessies en medicatie opgedoekt. Ik had mijn leven terug op de rails. Ik schaam mij niet over deze periode en durf daar ook openlijk over praten. Één ding heeft deze periode mij geleerd: het leven is voor mij veel meer dan geld verzamelen en werken. Je hebt dit nodig, dat is duidelijk, maar voor mij is het leven de mensen rondom mij gelukkig maken, anderen een goed gevoel geven, andere mensen helpen en natuurlijk ook zelf genieten van de kleine dingen van het leven. En deze kleine dingen zijn voor mij heel divers. Dit kan musiceren zijn, aan de modelbouw werken zijn, eens met vrienden iets eten of gewoon een wandeling maken en genieten van de natuur. Iets wat ik ook geleerd heb in deze periode, is mezelf te leren relativeren. Sommigen vinden misschien dat er "een hoek" van mij af is, wel dan is dat maar zo. Ik heb er zelf geen last van  ;D. Tenslotte heeft iedereen wel een eigenschap die men eigenaardig vindt. Iedereen heeft het recht zichzelf te zijn. Geloof in jezelf, geloof in het leven en zorg dat je hart op de juiste plaats zit. Ik ben er van overtuigd dat je je leven terug op de rails zal krijgen. Geef jezelf de tijd, maak eens een wandeling en probeer eens te kijken naar de schoonheid van de natuur. Is deze perfect? Nee ik denk het niet, net zoals wij dit niet zijn. Durf dit toe te laten.
Waarschijnlijk zullen er mensen zijn die dit lezen en denken: wat voor zever is dit allemaal. Wel ja, voor hen misschien wel zo maar voor mij niet (weet je nog dienen "hoek" die er af is  :D).
Johan, als je behoeft hebt aan een gesprek, stuur mij een PB of een mailtje en ik bezorg je mijn nummer. 
Voor alle duidelijkheid, ik ben geen psychiater of psycholoog maar Ik probeer mensen te helpen waar ik kan.
Groetjes,
Koen
Nooit te oud om te leren