Jeugdherinneringen

[Boemeltrein]

In '79 gingen we met de nachttrein naar de Cote d'Azur, eerst van Antwerpen naar Parijs Gare du Nord daarna met de metro naar Gare de Lyon om de nachtrein te nemen, 's ochtends kwamen we rond 6 uur aan, de trein reed dan een heel stuk langs de kust en je zag dan de Middellandse Zee, dit gaf echt het "waow!-vakantiegevoel. Prachtig gewoon! Wat me het meeste bijbleef "als jonge gast met de liefde voor treinen, ga je toch niet de ganse nacht slapen" is dat de trein bij het naderen van stations vertraagde maar nog steeds met behoorlijk snelheid door het station reed, er op de perrons postzakken hingen aan een soort ijzeren stelling en bij het passeren van de trein de zakken automatische de postwagon werden ingetrokken. Ook nog een voordeel van nachttreinen, die namen de post mee en werden 's morgens netjes in het station afgeleverd. Waarschijnlijk zijn mijn toen verzonden prentkaarten op dezelfde manier naar België gereisd

[Alberke]

En toen wij jaaaaren later, na mijn pensioen, eens met een Bongo-bon met de trein naar zee gingen, hebben we meer dan een uur stilgestaan in het midden van een veld. Vooruitgang hé 

[modelbaanHO]

Ik heb eigenaardig genoeg geen duidelijke herinneringen aan mijn eerste treinreizen.
Mijn vader was machinist en wij hadden geen auto. Dus werden alle grote verplaatsingen met de trein gedaan.
Van mijn 4 jaar was dat de jaarlijkse vakantie naar de zee en ook enkele keren per jaar een shopping dag naar Aken of Keulen.
Ik zou zowel in België als in Duitsland stoomlocs moeten hebben gezien, maar daar staat mij geen enkel beeld van voor de ogen.
Wanneer ik er vandaag aan terugdenk dan zie ik beelden van klassieke treinstelletjes, M2 rijtuigen, I of K rijtuigen met zware deuren die met een klap werden toegesmeten.
Van de reizen naar Aken of Keulen heb ik enkel beelden van treinen getrokken door de HLE16 machines.

Ik kan me nog wel herinneren dat op een reisje naar Essen-Wildert (lijn 12) ik met mijn vinger tussen de deur van het toilet heb gezeten en dat dat héél veel pijn deed.
Dat was een ritje met een klassiek stelletje, dan moet ik ongeveer 6 jaar zijn geweest.
En uit dezelfde periode ritten, ook met klassieke stelletjes, waarbij je vooraan kon zitten naast de treinbestuurder.

[stefanic]

Eerste herinneringen?
Ik weet nog wel, als klein kind, woonden we in de Fruithoflaan in Berchem, 1e helft appartementen, 2e helft weiden, boomgaarden en graanvelden, tot aan de spoorlijn, waar ik met m'n vader naar de treintjes ging kijken. Vage herinnering aan de blauwe Benelux met verhoogde stuurpost.
Een treinreis die ik me nog herinner was pakweg in 1980, de nachttrein (intersoc?) naar een skigebied in Frankrijk (ik denk Les Contamines). Een gezin ging met de wagen, wij gingen met de trein, in een couchetteke. Wij met 4, en een van de dochters van het andere gezin. Midden in de nacht stoppen we in een klein stationnetje in Frankrijk, waar we zeker een halfuur zullen stilstaan, zo wordt omgeroepen. Mijn ouders en ikzelf stappen uit (we staan net ter hoogte van het stationsbuffet). Kleine zus en nichtje blijven in de trein. "Deux bierre, et un coca pour le fils". Vader legt 100 Franse frank (1200BEF?  30EUR) op de toog (hadden nog geen kleiner wisselgeld). Vader kijkt eens naar buiten en.... de trein vertrekt!!! Spurt naar buiten, spurt langs de trein... gelukkig houdt iemand de deur open (toen konden de deuren nog altijd open, rijden of niet...) en vader gooit eerst mij op de trein en dan springen m'n ouders er nog mee op...
Hijgend terug in ons coupe, en daar dacht het nichtje, zich van geen probleem bewust, dat we even naar het buffet van de trein waren gegaan. Wel de duurste biertjes+cola ooit, en dan nog niet eens opgedronken...
Enkele honderden meters verder is de trein dan terug gestopt, en DAAR hebben we inderdaad nog een halfuur gestaan...

[Herwig]

"Jeugherinneringen" ,  deze titel viel me ineens op, hier gans onderaan .

(B)VZ - trein   ~   (Brig)-Visp-Zermatt  (Zwitserland):
Mijn 'eerste trein' (A°1964) was er ineens bonk op:   het rode elektrisch tandradtreintje door het Visper-Matter-dal knarsend en schommelend klimmend naar Zermatt in Wallis. Dat was toen nog een dorp, we logeerden in een klein familiaal pension en .... de houten BVZ-statie stond er nog ongerept zoals de decennia daarvoor.   Dwz zonder de latere betonnen lawinemuren en -afdaken.   Er bolden toen nog gemengde treinen met goederenwagens plus één twee-assig rijtuigje.  We zagen de spoorweg meer van bovenuit tijdens onze wandelingen, dan dat we trein reden, want dat was nogal kostelijk.  Het mooie uitzicht toentertijd over de spoorlijn was, door het ontbreken van de betonnen galerijen, nog bijna ongerept.



.