Supereren van een Fleischmann1540

Gestart door apenkop, 21 april 2017, 21:39:49 PM

apenkop

Een tijdje geleden alweer had ik op de beurs een aantal Fleischmann 1520 rijtuigen gekocht. Dat zijn natuurlijk rijtuigen die al redelijk op leeftijd zijn maar ze zien er op zich nog niet zo slecht uit. Een mooi NMBS I2 rijtuig zeker als je bedenkt dat deze al stamt uit het midden van de jaren 60. Ik weet wel dat ze niet helemaal op schaal zijn, volgens wat ik heb kunnen vinden zou een I2 rijtuig een lengte over de buffers hebben van 2230 cm dat zou dan in H0 dus 25,6 cm moeten zijn, maar de lengte over de buffers is maar 24,2 cm.  De dakhoogte is dan weer iets te hoog.  Omgerekend zou de lengte schaal 1:92 zijn en de hoogte schaal 1:80. Wat dan wel mooi meegenomen is, is dat ze qua lengte dan wel heel erg mooi bij de Roco plan D rijtuigen van de NS waarmee ze in de toekomst op dezelfde baan gaan rijden.



Maar er is wel genoeg werk aan de winkel om deze ruituigen op te waarderen naar de eisen van deze tijd. Of dat allemaal gaat lukken, weet ik nog niet maar ik heb er zin in om deze rijtuigen in ieder geval een stuk op te waarderen. Het zal zeker niet zo goed worden als de modellen van LS maar ze waren dan ook een stuk goedkoper en voor die prijs durf ik daar wel een zaag in te zetten, als er iets niet klopt.

Wat ik in ieder geval al gemerkt heb is dat de hoogte van de buffers in model op 1,2 cm zou moeten liggen, maar dat deze uit komt op ruim 1,5 cm. En dat zie je ook want ze staan wel heel erg hoog op hun poten. Dat moet dus aangepast, dat het verlagen van de bufferhoogte ook meteen de dakhoogte beïnvloed is dan ook alleen maar gunstig. Wat verder natuurlijk meteen opvalt, zijn de verkeerde buffers, de ramen naast de vouwbalgen en het ontbreken van een interieur.

Ik wil de rijtuigen gaan inzetten in de jaren 1965 tot 1970, dus wat kleuren en draaistellen betreft kloppen de rijtuigen dan weer wel. Maar als ik goed geïnformeerd ben dan zou dat de periode zijn waarin de A8, de A4R en de B11 op het spoor stonden. Dus daar zit bij het tweede klas rijtuig wel een probleem want deze is door Fleischmann uitgevoerd als B8. Als mijn research goed is dan komt dat pas vanaf 1970 voor dat de A8 gedeclasseerd wordt naar B8. In dat geval zou het dak ook groen worden om een gedeclasseerde A8 uit te beelden. Dus ik heb de keus om de rijtuigen iets later in te zetten en de B rijtuigen een groen dak te geven of ik moet kijken om er toch op een of andere manier een B11 van te maken. Nu had ik ook ergens gelezen dat de B11 rijtuigen een meter langer waren dan de A8 ruituigen. Maar een confirmatie heb ik daarvan nog niet kunnen vinden. Is er hier op het forum iemand die mij daar een antwoord op kan geven?
Modelbouwen doe je met vallen en opstaan daarom ik ga door tot ik sta en opval

rixke rail

Rini,
de A8  11.101 tot 11.138 waren 22,300 m
de B11 12.101 tot 12.112 waren 23.300 m
bron : het metalen reizigersmaterieel deel II van IR. J Vandenberghen
Ik ben daar ook ooit mee bezig geweest ...
Foto's staan niet meer on-line, maar nog wel beschikbaar,
Modelspoorse groeten,
Eric
Stel een vraag en je bent dom gedurende vijf minuten. Stel er geen en je blijft het heel je leven.
U vindt mij ook hier : fotoalbum mijn buis ARCHIEVEN

apenkop

Hartelijk dank Eric,

Dan klopt het dus wat ik op het wereldwijde web tegenkwam. Het probleem was alleen dat de meeste bronnen daar alleen spreken over een lengte van 22,300 m en dat ik slechts 1 site gevonden heb waar dus de twee maten vermeld waren. Dat bracht mij aan het twijfelen (ook omdat ik dat beroemde boek niet in mijn bezit heb) en ik probeer altijd mijn bevindingen te dubbel checken met een andere bron om zo wat meer zekerheid te hebben. Dat is nu dus duidelijk! Dank daarvoor.


Ik zou graag de foto's kunnen bekijken van jou projectje van uit 2007 Eric, zou je bereid zijn om mij die foto's toe te sturen als ik via een PM mijn email adres doorgeef?

Maar goed dit wetende komt er weer een nieuw dilemma op, voor het opbouwen van de juiste B11.
Als ik genoegen neem met een lengte schaal van 1:92 dan zou het A rijtuig "in orde" zijn na wat relatief kleine ingrepen. Ik denk dan aan de buffers, de hoogte, de kopwanden en fatsoenlijke koppelingen. En dan natuurlijk het interieur. Maar voor de B11 bak wordt dat een ander paar mouwen. Als het er realistisch uit moet zien kan ik niet volstaan met het omkatten van de ramen van 8 naar 11.
De kap aanpakken en verlengen met 1 a 2  cm is iets dat ik wel zie zitten, maar de bodemplaat daar heb ik toch wel schrik voor. Ik ga daar nog eens over nadenken; Of maak ik de gedeclaseerde A8 als B8 in 1970 en combineer ik die in een stam met de nog niet gedeclaseerde A8. Of ga ik de uitdaging aan en breng ik de B rijtuigen op lengte om wel te kunnen rijden tussen 1965 en 1970. Ik voel meer voor de laatste optie maar die drempel he daar moet ik nog even overheen zien te komen.

Maar hoe dan ook het  A rijtuig daar kan ik aan beginnen dus ik heb nog wat tijd om na te denken. Alle opmerkingen en overdenkingen zijn ondertussen welkom.
Modelbouwen doe je met vallen en opstaan daarom ik ga door tot ik sta en opval

apenkop

Dus eerst maar eens begonnen met het aanpakken van de buffers. Deze zijn in eerste instantie niet van het juiste type. Dan staan ze vervolgens ook nog eens te ver uiteen en te hoog. Dus eerst maar eens even achter een type 260 zetten om te zien hoeveel dat het allemaal afwijkt.




hier staat de I2 dus achter een type 260.

Nogal behoorlijk dus. Aangezien de I2 in werkelijkheid geen ronde buffers heeft moeten deze toch vervangen worden. Bij deze Fleischmann modellen zitten de buffers in een houder die op een klein vierkant plaatje zit onder de rijtuigbak. Als ik op het net de foto's van de gedeclaseerde A nummer 12.152 bekijk (er is een foto te vinden bij cooltrain.be waar de kopwand bijna recht voor op staat) en dan blijkt dat de kopwand even ver naar beneden doorloopt als de zijwand en dat er dus weldegelijk body zit tussen de buffers. Waar dit bij het model mist.

Daar is dus wel even wat werk aan maar wat moeilijkheid betreft valt dat allemaal wel mee. Doordat de hele kopwand een stukje verder moet doorlopen kan dat gemakkelijk met een stukje plasticard worden opgevuld. Eerst maar eens met een scherp mesje de kleine stukjes vierkant waar de buffers op zitten wegsnijden. Een stripje plasticard van 3.5 mm met een dikte van 2 mm er tussen en dan is het al meteen voorbereid om twee kleine buisjes als bufferhouders erop te zetten. Om dat stukje plasticard fatsoenlijk op zijn plaats te lijmen moet eerst de vouwbalg worden weggenomen, want het stukje plasticard valt precies achter de onderkant van de balg. Bij het verwijderen van de balg komen ook de stukjes doorschijnend plastic vrij die als venster in de ramen van de kopwand geplaatst zijn.


de kopwand in wording

Er zijn nu twee kappen aan beide zijde afgewerkt tot dit niveau, nog een kap te gaan, maar dat zal pas gebeuren als de eerste twee kappen naar tevredenheid afgewerkt zijn. Het is voor mij ook een beetje uitzoeken wat de beste volgorde is om een aantal zaken af te werken. Nu is het zaak om de gelijmde delen de tijd te geven hun stevigheid te bereiken, dus even tijd voor wat anders.
Vandaag de Antwerp 10 miles dus zo meteen op naar Antwerpen.

Om straks de buisjes voor de bufferhouders op de juiste plek te kunnen zetten maak ik eerst even een mal, ik moet er per slot van rekening 10 stuks gaan doen. Die mal zal ik gewoon uit een stuk dik karton maken. Dat is simpel en snel te doen en het hoeft natuurlijk alleen maar de plaats aan te geven waar straks de buisjes gelijmd moeten worden.
Modelbouwen doe je met vallen en opstaan daarom ik ga door tot ik sta en opval

Gerolf

Buffers te hoog: zou het kunnen dat heel de bak te hoog op de draaistellen staat ?
Groeten uit "Marche-en-Bières"   ** Modelspoor is plezant **   TPIII-H0-DC-Zelfbouw

apenkop

Inderdaad Gerolf,
Dank voor het meedenken.

Omdat de buffers op de bak zitten staat dus de hele bak inderdaad wat te hoog. Maar uiterlijk springt dat natuurlijk het eerst in het oog bij de buffer hoogte. Bij het plaatsen van de buisjes voor de bufferhouders moet ik deze dan ook niet lager gaan zetten dan dat ze origineel op de bak zitten. Anders komen ze veel te laag uit als ik de bak naar beneden breng. Want dat gaat zeker nog gebeuren.

Als je nu naar het model kijkt dan valt ook wel op dat je wel heel erg gemakkelijk tussen wielen en onderkant bak kan doorkijken. Ik heb al een plannetje om de bak naar beneden te brengen maar dan moet ik eerst even kijken hoe ik dan uitkom met het interieur. Maar dat zal echt voor volgende week worden.
Modelbouwen doe je met vallen en opstaan daarom ik ga door tot ik sta en opval

apenkop

Om tijdens het werken af en toe het rijtuig tegen een loc of ander rijtuig te zetten om de maatvoering te controleren, zit die haakkoppeling wel heel erg in de weg. Dus die ga ik er als eerste nu even afhalen.



Een zaagje doet daar wonderen



Nu die koppeling met de koppelingsboom weg is, is er plaats gekomen om straks een kortkoppel mechaniek te bevestigen. Maar dat is pas voor als de kap klaar is. Als het goed is dan zou de kortkoppeling mooi onder het stukje plasticard door moeten kunnen. Maar dat is dan een verrassing voor later.

Voordat ik de buisjes voor de buffer opname ga plaatsen, eerst de andere zaken aan de kopwand onderhanden nemen. Als je dan aan de kopwanden bezig bent, merk je echt goed dat het model dus eigenlijk gewoon een I1 is. In de I1 zitten wel ramen in de kopwand en loopt de carrosserie niet door tussen de buffers. Alleen als I1 draait de deur dan weer de verkeerde kant op. Maar ik wil er in ieder geval van de A8 een echte I2 maken.

Zo moeten de ramen dicht gemaakt worden en zouden er gaatjes moeten komen waar de sluitverlichting straks in geplaatst kan worden. Op de kap zitten twee nokjes die de sluitverlichting moeten voorstellen. Op die plaats gaat er dus een boortje van 2 mm in zodat daar een kleine led geplaats kan worden. Rond het gaatje dan nog een klein schijfje buis met een binnendoorsnede van ongeveer 2 mm om de sluitlicht behuizing uit te beelden. Dit schijfje kan dan later chroom kleurig gemaakt worden waardoor dat de originele sluitverlichting benadert wordt.


maar meteen voldoende schijfjes gemaakt om alle bakken van sluitverlichting te kunnen voorzien

Voor het dicht maken van de ramen, gebruik ik ook nu weer een plasticard strip met een dikte van 2 mm. De ramen zijn iets van 3.8 mm breed dus gebruik ik hier een strip met een breedte van 4 mm en vijl daar een klein beetje af. Als de breedte goed is, is het een kwestie van op de juiste lengte afsnijden. Ik doe dat door de strip achter het venster te houden en dan met een dun potlood even een lijntje op de strip te zetten.


een foto zegt soms meer dan 100 woorden

Daarna zo afsnijden dat het lijntje nog net zichtbaar blijft op het stukje dat in het venster gezet moet worden. Dan is het nog een kwestie van beetje vijlen om het passend te krijgen. Een drupje lijm erop en erin zetten. Uiteindelijk komt het er dan zo uit te zien.


hier nog zonder de led's en de bufferhouders

Ik denk dat de kopwand zo redelijk compleet begint te worden.Maar mochten jullie nog zaken zien die ik over het hoofd zie laat het mij even weten dan kan ik daar mee aan de slag. Hoe de led's aangestuurd gaan worden is iets waar ik nog over na moet denken en dat ik ga afwerken als ik met de electronica aan de slag ga. Want natuurlijk moet er ook binnenverlichting in komen want per slot van rekening was de I2 het eerste rijtuig waar centraal geschakelde verlichting in zat.
Modelbouwen doe je met vallen en opstaan daarom ik ga door tot ik sta en opval

apenkop

Als ik nu zo na een paar dagen van hard werken voor de baas weer naar de kopwand kijk dan ziet dat er inderdaad wel redelijk uit als een I2. Als straks de sluitverlichting en de buffers er weer aan zitten, dan kunnen de balgen weer op zijn plek. Nu zijn die Fleischmann modellen destijds geleverd met een soort van ingeklapte balgen. Omdat het de bedoeling is om er een stammetje van te maken zouden er ook balgen tussen de rijtuigen moeten komen. Ik was dus tussendoor al op zoek geweest naar foto's van gekoppelde I2 ruituigen, maar die heb ik negens kunnen vinden. Is er hier iemand die wellicht een foto heeft van een gekoppelde I2 waarop dat de balgijzers staan?

Want een balg ertussen is natuurlijk 1 ding dan moeten ook de ijzers nog in de juiste positie langs de balgen. Maar wellicht is dat nog het minst van het probleem, want indien ik geen materiaal kan vinden van de I2 kan ik natuurlijk wel iets maken op basis van de balgconstructie van een stammetje K3 rijtuigen. En dat is nog wel te achterhalen natuurlijk. Maar materiaal van de echte I2 is welkom.

Dan ook maar meteen het andere probleem waar je dan tegenaan gaat lopen. Welke balgen zouden geschikt zijn voor montage op de Fleischmann 1540 als deze straks kort gekoppelt is? De afstand tussen de twee kopwanden zal ongeveer 1.7 cm worden. Ik zou een constructie willen voorzien met twee (rubber) balgen die mooi tegen elkaar vallen zoals in het grootbedrijf, zodat ik de rijtuigen ook nog uit de stam kan halen zonder meteen de balgconstructie te moeten slopen. Nu weet ik dat een aantal jaren geleden GPP balgen op de markt waren maar dat deze niet meer geproduceerd worden.
Kent iemand hiervoor een alternatief? Ik zou zeker iets zoeken wat mooi zonder tussenruimte tegen elkaar valt, zodat er eventueel draden voor de elektronica door de balgen van rijtuig naar rijtuig kunnen lopen.

Tja het zijn even wat vragen waarvan ik hoop dat iemand hier op het forum mij in de goede richting kan sturen. Het duurt nog wel even voordat ik de balgen ga aanpakken, maar er is vaak meer tijd nodig om alles uit te zoeken dan voor het daadwerkelijk bouwen. Maar er is voorlopig nog werk genoeg aan de rijtuigbak dus ik hoop vandaag te kunnen gaan beginnen met het bouwen van het interieur en het laten zakken van de kast ten opzichte van de bodem plaat.
Modelbouwen doe je met vallen en opstaan daarom ik ga door tot ik sta en opval

jean-luc

#8
Waw, boeiend draadje!
Voor de vouwbalgen zou ik een kadertje bouwen in plastic Card en dit bekleden met plastic wegwerp handschoenen. Ik denk dat Gerolf daar eens mee geëxperimenteerd heeft voor zijn wandelend mannetje. Aan de uiteinden bevestig je een strookje magnetische kleefband. Dit is te vinden bij zaken zoals Action en Blokker. Op die manier gaan ze mooi aan elkaar sluiten. Door dunne plastic profielen te gebruiken kan het geheel dan ook 'meebuigen' in de bochten; daarom lijkt metaal me geen goed idee. Wel opletten en vooraf testen indien je korte bochten hebt. Stevig inwerken in de kopwand zal nodig zijn.

De sluitverlichting heeft stroom nodig. Heb je al nagedacht waar je dit zal doen want de stripjes van Fleischmann zijn onvoldoende?  Er bestaan stroomafnemertjes bij Pb Messingmodelbouw die je onderin de bougie kunt bouwen om tegen de wielen te slepen. Ze leveren perfecte stroom zonder noemenswaardige onderbrekingen. Ik gebruikte die bij het stoommotorrijtuig 501, maar dit komt pas in het volgend nummer aan bod. (Momenteel kan ik jammer genoeg geen beelden plaatsen  :().

Als je het rijtuig wil verlengen maar het onderstel houdt je daarvoor tegen, dan zou ik het toch proberen met een messing plaat van 0,4 mm. Die kun je op en onder de bestaande plaat lijmen, of beter nog het geheel solderen. In deel 3 van de 501 wordt ook duidelijk wat ik bedoel.

Ik volg je draadje met aandacht want er staan ook nog enkele van die rijtuigen thuis in de kast.

apenkop

Dank voor de info Jean-Luc. Wat betreft die Balgen van GPP (Franse Firma Guy Plassiard Products in Montvicq) die hadden inderdaad een magneetstrip waarmee ze aan elkaar vast te zetten waren. Als alternatief had ik zelf al zitten denken aan de kopwand een U-profiel te maken en daar een balg van Walthers in te zetten. Zo een balg is dan wel uit 1 stuk maar doordat ik die in een profiel zou schuiven zou die toch gemakkelijk te verwijderen zijn bij het uit elkaar halen van de stam.Maar ik ben bang dat die Walthers balg te lang gaat worden en de rijtuigen uit elkaar gaat drukken. Dus dat idee van jou is zeker iets om eens beter naar te kijken.

De stroom had ik nog niet al te veel over nagedacht, maar ik dacht om de stroomafname van Fleischmann wel te begruiken, maar dan wel op 4 rijtuigen waardoor ik dacht de slechte stroomafname te kunnen ondervangen door door 4 maal stroom af te nemen en deze door bekabeling door de blagen aan elkaar te knopen. Maar inderdaad een set als PB kan daar ook soelaas bieden. Ik wil de stroom zo opzetten dat deze analoog bruikbaar zou zijn maar ook voor het digitaal bedrijf.

Met deze mooie woorden heb je me al half over die drempel om toch die B11 te gaan maken. Probleem is dat ik nog weing (goede) ervaring heb in het werken met metaal. Dat was nog niet mijn ding, maar dat was plasticard ook niet toen ik begon.Laten we zeggen het kriebelt al en er komt een idee over de bodemplaat naar boven toe waar ik misschien wel aan durf te beginnen. Maar dat is met veel zaken in onze hobby eraan beginnen en ervaring opdoen fouten maken en daar van leren om zo je grenzen te verleggen.

Ik sla deze goede raad even op om daar ter zijner tijd mijn voordeel mee te doen.
Zoals Gerolf al heeft opgemerkt staat de hele bak wat te hoog op zijn pootjes. Dus dat betekend dat de bak naar beneden moet. Ongeveer 1,5 mm te hoog dus dat is toch wel een eind om dat helemaal naar beneden moet. Omdat dat ook invloed kan hebben op de ruimte die er binnenin het rijtuig overblijft, moet nu dus eerst het interieur vorm gaan krijgen. Het was even zoeken maar uiteindelijk hebben we een vrijwilliger gevonden die donor wil zijn voor deze operatie.


Een Lima TEE rijtuig van DB die ergens in een rommelbak was terecht gekomen

Het uit elkaar halen van de onderdelen was geen probleem en zo komt er dan een zo goed als nieuw interieur van 9 coupes te voorschijn.



Dat betekent dus wat hak een breek werk maar wel met wat beleid. Dus eerst eens passen en meten waar er uitsparingen voor draaimechanisme of kap bevesting zouden moeten komen. Want dat zijn natuurlijk zaken die nooit op de goede plek zullen zitten. Aan de hand daarvan besloten om de laaste coupe er tussenuit te halen en dan het balkon weer tegen de 8 overgebleven coupes aan te zetten. Ik weet dat de horizontale verdeling in het raam naast de coupe deur niet origineel in een I2 aanwezig was, maar ik vind het wel nostalig en veel zie je er toch niet van als het ingebouwd is.


En toen waren ze met 3




Dat lijkt dus allemaal goed uit te komen wat maatvoering betreft. Ook van bovenaf bekeken ziet het eruit alsof de coupes mooi overeenkomen met de ramen van de rijtuig bak.



Dan is het tijd om het interieur op de bodemplaat te passen om te zien waar er nog uitsparingen gedaan moeten worden. Hier heb ik veel profijt van het eerst goed overwegen welke coupe er moest verdwijnen, zodat ik nu maar een minimaal aantal uitsparingen hoef bij te maken en een aantal van de standaard al aanwezige uitsparingen al kan herbruiken. Om de kap vast te zetten moeten er twee schroefjes door de bodemplaat in de bevestiging van de bak gedraaid kunnen worden. Hier moet het interieur natuurlijk niet in de weg zitten. Ook de draaipunten van de wielstellen moeten vrij kunnen bewegen en bereikbaar zijn. Zeker als ik daar in een later stadium nog stroom wil afhalen voor de binnen verlichting en de sluitverlichting.



Om nu de juiste plaats te bepalen voor de nog bij te maken uitsparingen roep ik de hulp in van vrouw of dochter. Gewoon omdat deze veel beter gereedschap daarvoor hebben als ik, namelijk nagellak.
In dit geval moest alleen nog een bijkomende uitsparing gemaakt worden voor een draaipunt van een wielstel. Daartoe het draaipunt lekker dik aangezet met nagellak en het interieur voorzichtig op de juiste postitie op de bodemplaat gelegd. Het is wel belangrijk om dit voorzichtig te doen omdat de nagellak eigenlijk als een soort stempel gebruikt wordt. Schuiven met het interieur zou betekenen  uitgeveegde afdrukken.



Maar dat is hier niet aan de orde, een mooie afdruk met nagellak waar het draaipunt zich bevind. Ik kan dus aan de slag om hier een stukje uit het interieur weg te gaan halen.



Alles lijkt mooi te passen dan kan nu het balkon weer tegen de coupes aan gelijmd worden, waardoor een 8 coupe interieur met aan beide zijden een balkon ontstaat.
Nu ik dit hier zo neer schrijf lijkt het wel of dat allemaal even in 5 minuten te maken is. En ja dat zou best kunnen als je alles van te voren weet en niets meer hoeft te passen en meten. Alles bijeen is het zagen, passen, meten en lijmen bijna een middag werk geweest. Maar ik ben dan ook best tevreden met het resultaat tot nu toe
Modelbouwen doe je met vallen en opstaan daarom ik ga door tot ik sta en opval

jean-luc

Dat van die nagellak had ik nog niet gevonden  :) :) ;)
Je laatste zin is heel belangrijk! Als jij tevreden bent met het resultaat is zelfbouw de beste deugd.
Goed bezig man :D

apenkop

Dank voor de mooie woorden.
Ik gebruik juist nagellak omdat je op die manier een stempel maakt waar je het andere deel mee aftekent. De nagellak is dikker dan verf en loopt niet in kleine openingen, zoals verf dat zou doen.

Nu het interieur in elkaar steekt is het tijd voor een proefpassing. Dus interieur op de bodemplaat en kap weer op zijn plek. Dan blijkt dat je door de ramen heen nog over de coupe deuren heen kunt kijken. Dus dat er een lichtstreep te zien is boven de coupe deur, terwijl deze natuurlijk tot aan het plafond zou moeten komen. Ik heb geprobeerd hier een duidelijke foto van te maken maar dat is me niet gelukt. Meneer Preiser die net in de coupe had plaatsgenomen had ook voldoende beenruimte, maar zijn voeten is ie toch kwijtgeraakt omdat de stoelhoogte niet overeenkomt met de lengte van de benen. Maar dat is bij vrij veel interieurs het geval, dus daar gaan we niet van wakker liggen, part of the deal zullen we maar zeggen. En zo ziet dat er dan dus van buitenaf uit.



Er is dus nog wel ruimte om de kap in zijn geheel naar beneden te krijgen.
Om de kap te laten zakken had ik bedacht dat de steunen waar de kap mee vastgeschroeft wordt ingekort kunnen worden. Op die manier kan de kap verder naar beneden zakken. En op die manier hoef ik niet speciaal aan de slag met de constructie van de draaistellen. Ook al is die constructie vrij hoog ze is best stabiel en solide uitgevoerd. Ik ben bang dat als ik daar een compleet andere constructie op ga maken dat dat een negatieve invloed heeft op het rijgedrag. Nu zal het naar beneden brengen van de kast ook wel enige invloed hebben op het rijden, maar dat zal dan alleen invloed hebben op de minimale boog die bereden kan worden. Dit omdat de draaistellen verder achter de carroserie van de bak vallen en dus minder uit kunnen slaan in de bogen.

Dus dat is een beetje spelen met de ruimte en de kap voorzichtig een stukje laten zakken door de bevestiging steunen iets af te vijlen, alles weer terug in elkaar zetten en dan kijken of het interieur beter aansluit en of de passagiers niet met hun benen voor het venster komen. En natuurlijk heel belangrijk of de buffer hoogte goed zou komen ten opzichte van de loc's en andere rijtuigen. Daarnaast speelt het ook een rol hoe het geheel er uitziet en of dat een beetje realistich overkomt.



Dat is dus meten wat de lengte van de steunen is en daar in eerste instantie 1 mm. van afhalen. Het zou eigenlijk 3 mm. moeten zijn als ik de verlaging relateer aan de buffer hoogte, maar ik moet ook zorgen dat het interieur niet te hoog komt te staan ten opzichte van de vensters. Het grote passen en meten kan beginnen. Voorzichtig een stukje afvijlen van de steunen, meten wat er af is, weer vijlen, weer meten, totdat de 2 mm. genaderd is. Daarna het ruituig weer in elkaar zetten, kijken of er nog licht lekkage is boven de coupe deuren, checken hoe het zit met de beenruimte van de heer Preiser en de bufferhoogte checken. En natuurlijk dit ritueel blijven herhalen totdat een maximaal resultaat op al die punten is behaalt



Op een bepaald moment kom ik er achter dat het verder afvijlen van de steunen geen resultaat meer heeft, omdat de bak simpelweg niet verder meer omlaag wil. Het euvel was echter snel ontdekt. De opstaande kanten van de bodemplaat die zorgen voor de stevigheid kwamen tegen de ramen van de balkondeuren en konden niet meer verder omhoog. Dus moest er een klein stukje van de opstaande rand ge-offert worden om de bak nog wat verder over de bodemplaat heen te laten zakken.



Maar ik heb nu een punt bereikt waar ik tevreden ben met hoe de bak zich verhoud tot het andere materieel en het interieur. Ik heb de passing wel steeds gedaan met de kap los op de bodemplaat en soms met de kap vastgeschroeft, maar ik heb geen enkele keer het plaatje met de accu's en tanks weer mee tegen de bodemplaat geschroeft. Natuurlijk als de kap verder over de bodemplaat valt, valt dat plaatje ook verder achter de carroserie van de kast. Dat is een verrassing voor morgen als ik dat plaatje er weer eens op zal zetten. In het ergste geval leg ik een plaatje plasticard van 1 mm. tussen de bodemplaat en het plaatje met accu's en tanks om deze weer in de juiste verhouding met de kast te brengen.
Modelbouwen doe je met vallen en opstaan daarom ik ga door tot ik sta en opval

Thommy

Ik vind het super dat je van relatief goedkope oude dingen iets hedendaagser wilt maken.
De zelfbouw geeft soms meer voldoening dan het kopen van een model
Greetz

Thommy

jean-luc

En ondertussen krijg je ervaring met metaal ...  :)

apenkop

Dank u wel heren. Het geeft inderdaad veel voldoening om hier mee bezig te zijn. Het plezier van het bouwen zelf, maar ook van het overdenken hoe iets aangepakt kan worden en het zoeken van informatie. Als je begint dan heb je vaak geen idee waar te beginnen, dat had ik ook, maar ik ben op het internet allerlei zaken in verband met deze rijtuigen gaan zoeken. Je komt dan zoveel tegen dat je soms even daar de bomen het bos niet meer ziet. Ik probeer dan met behulp van andere bronnen na te gaan of iets klopt of niet en met de hulp hier op het forum komt er dan altijd wel een werkbare oplossing naar boven. Eens dat er een idee begint te rijpen zie je ook meteen de mogelijkheden om het in model aan te gaan pakken. Allee zo was het bij mij toch. En dat metaal daar gaan we maar eens goed op oefenen...  :D 

Nu zag ik dat ik in mijn vorige post niet gemeld had dat ik naast het weghalen van een stukje van de opstaande rand van de bodemplaat, ook nog een stukje van de afstandhouders die halverwege in de kap zitten heb weggehaald. Deze staafjes zorgen ervoor dat de kap ook in het midden niet door gaat zakken en mooi recht op de bodemplaat valt. Deze staafjes heb ik dus ook iets moeten inkorten.



Toch is dat een heel belangrijke stap bij het laten zakken van de kast. Aangezien deze staafjes als een aanslag werken voor de kast en ervoor zorgen dat de kast mooi recht op de bodemplaat komt te staan. Omdat ik natuurlijk nooit de bevestiging een beetje kan afvijlen en de aanslag evenveel had ik er voor gekozen om de aanslag meteen gelijk de onderkant van de ramen af te halen. Dat was natuurlijk te veel, maar op die manier kon ik wel heel precies mijn kast beetje bij beetje laten zaken tot ik het gewenste resultaat kreeg. Het was dan ook geen verrassing dat de kast niet helemaal recht op de bodemplaat kwam te staan bij de proef passingen. Dat was wel te corrigeren door de kast dan weer recht te zetten, maar dat is natuurlijk niet een gewenste situatie als je met de rijtuigen over de baan rijdt.

Dus nadat ik de kast ver genoeg had laten zakken ben ik gaan meten waar de bovenkant van het opstaande flensje van de bodemplaat zou komen ten opzichte van de aanslag. Dat heb ik gedaan door de afstand onderkant kast tot onderkant bodemplaat te meten en daarbij de hoogte van de flens op te tellen. Dit levert de afstand op van onderkant kast tot bovenkant flens. Deze lengte afzetten op de binnenkant kast zonder dat de bodemplaat in de kast zit en je kunt de cap tussen aanslag en de aftekening nameten. Daaruit bleek dat ik de aanslag dus iets meer dan een millimeter te kort had gemaakt. Aangezien het allenmaal plastic is kan dit gemakkelijk opgelost worden door een klein stukje staf bovenop de aanslag aan te brengen. Nu had ik helaas geen staf meer in de juiste maat, maar in plaats daarvan heb ik een stukje buis gebruikt wat hetzelfde resultaat zou moeten geven.



Nu de aanslag dus op de juiste lengte gebracht was, kon ik een malletje gaan maken om bij de volgende bakken de lengte van de aanslag meteen op de juiste maat te brengen. Normaal maak ik dus malletjes van karton daar waar dat kan en verder snel van een profiel plasticard. Maar omdat ik toch steeds meer zin krijg om de B8 bakken om te gaan bouwen naar B11 wil ik toch wat meer gevoel krijgen bij het werken met messing. Vandaar dat ik een malletje van messing in elkaar het gestoken.



Niet perfect maar het voldoet. Het is een stukje hoekprofiel dat ik over de aanslag leg tot op de plaats waar deze eraf moet. Bij het maken van het malletje wel rekening gehouden met de zaagsnede, zodat de aanslag tot de juiste lengte ingekort wordt.



Ik kreeg de foto niet helemaal duidelijk maar ik denk dat wel duidelijk is op welke manier ik dit malletje ga gebruiken. 
Tot zover de aanvulling op mijn vorige post nu dus eerst het rijtuig maar weer eens compleet in elkaar gaan zetten, om dan toch eens te kijken of en hoevere de onderplaat met tanks nog naar beneden gebracht moet worden.

Nu het interieur dus klaar is en mooi past in de wagen zou ik het interieur al op kleur willen brengen. Maar dan loop ik even een beetje vast. Ik weet dat er verschillende kleuren bekleding gebruikt werden voor rokers en niet rokers. Maar ik mis de info over wat dat de kleur voor rokers moet zijn en wat de kleur voor de niet rokers. En wat ik ook mis is een overzicht van hoe deze coupes over het ruituig verdeeld waren. Ik bedoel hoeveel rokers en hoeveel niet rokers coupes waren er en in welke volgorde kwamen deze coupes in voor de I2 rijtuigen. Is er iemand op het forum die mij daarmee zou willen helpen? Zodat ik het interieur in de juiste kleurstelling kan brengen.
Modelbouwen doe je met vallen en opstaan daarom ik ga door tot ik sta en opval