Gekregen van de vrienden via oproep langs mail. Waarvoor nogmaals dank.
Dacker setjes welke als pakwagen gaan dienen op mijn modelbanen. De setjes waren ruw in mekaar geplakt. Daardoor heb ik besloten zoveel mogelijk te slopen zonder veel schade toe te brengen. De restauratie moet lukken. Reserve buffers uit LS Models setjes. Trappen en verluchtingsarmaturen van PB messing modelbouw. Een deurhandgreep werd reeds geplooid uit staaldraad. De dakperiscoop zal opnieuw gemaakt moeten worden.
Nog veel werk voor de boeg. Goed nieuws is dat ik reeds nieuwe decals ontworpen heb. Dat is een extra motivatie om de wagens snel af te werken.


Het grote voorbeeld tijdens de jaren 60 in Chertal.
De wagen kreeg reeds 7 cijferige nummering maar behield de meeste gele kentekens. Enkel de smeerkalender en revisietabel werden tevens vernieuwd in witte beschrifting.
Foto uit de collectie van wijlen Fernand Maes, beheerd door MSC De Kempen

Het Dacker pakwagentje mag dan wel een oud model zijn. De gravure van de kast oogt mooi. Het werd uitgebracht als kit. Een leuk modelbouwprojectje dat ook in 2016 kan boeien. Helaas zijn de details die opgebracht dienen te worden eerder grof en breekbaar. De periscoop op het dak is zelfs foutief. Het viel mij pas op toen ik de tekening van Herman De Bleser op HO schaal zag. De periscoop op het dak moet veel groter zijn dan het Dacker model. Hij stond overigens ook langs de andere zijde van het wagendak. Opmerkelijk dat Dacker hier zo in de fout ging. Aangezien ik de periscopen sowieso nieuw diende te maken zal ik een poging ondernemen om de realiteit zo dicht mogelijk te benaderen.
Voor wat diende die periscoop eigenlijk.
Die kon door de treinbegeleider van de goederentrein gebruikt worden om de seinen langs de baan mee op te volgen. Dit behoorde tot zijn verantwoordelijkheden. Hij had een handrem ter beschikking om in te grijpen indien nodig.
Mooi plan van de NMBS om een periscoop in te bouwen in deze naoorlogse pakwagens. De duikboottechnologie bleek vers in het geheugen te liggen. Helaas werkte het systeem in de praktijk niet. Kort nadat de wagens in dienst kwamen was het dakvenster reeds besmeurd met roet van stoomlocs en kon niets meer door de periscoop gezien worden.
Een wijsheid die ik in mijn voordeel draai. Zo hou ik het makkelijk en zal ik het vensterglas van de periscoop donker spuiten. Dus maakt het niet uit dat ik de periscoop bouw uit wit styreen.
Mijn wagentje zal actief zijn in de 2de helft van de jaren 50. Het algemeen inzetten van goederenpakwagens was toen al opgeheven. Maar aangezien mijn modelbouwregio de lijnen 44 en 42 omvat heb ik nog steeds deze wagentjes in dienst. Door de hellingen van deze lijnen was hun inzet verplicht.
De periscoop op het dak werd door de NMBS verwijderd bij het herschilderen van de wagentjes in bruine kleur.