Dipje...

[Havoc]

Weet niet wat het is. Langs de ene kant zou ik absoluut een stuk trein willen afmaken. Langs de andere kant heb ik helemaal geen goesting. Zit hier maar achter mijn pc van de ene lullige website naar de andere te surfen ipv van iets constructief te doen.

Hebben jullie dat ook soms?

[mark7758]

Soms. Nu zo iets. Zal ik nog wat gaan doen voor dat ik de nacht in ga? Of ga ik dat morgen oppakken.

[Michael]

Johan hebben we allemaal (de uitzonderingen daar gelaten) wel eens last van, zaak om er geen gewoonte van te maken want anders is het elke avond raak.
Ik tracht om elke dag iets te doen aan de hobby, dat gaat de ene dag wat makkelijker dan de andere. Dit weekend eindelijk weer wat vorderingen kunnen maken.

[ERVIN]

Ik heb mij verplicht om elke dag minstens 1 uur met de bouw van mijn baan bezig te zijn , niet gemakkelijk , maar toch lukt het mij , de rest van de tijd rijden hier treinen , surf ik op het net of zit ik op mijn fiets , als ik geen extra (huis)werk voor mijn job heb natuurlijk.

[mdvholland]

Johan, zeer herkenbaar. Vooral als je eigenlijk te moe bent on geconcentreerd iets op te pakken. Terwijl je van dat surfen ook alleen maar suf wordt...

Daarnaast speelt bij mij naar mate een projectje vordert de vertraging op, omdat ik steeds voorzichtiger wordt. Het is nu mooi, straks verpruts ik het..   Heb diverse projecties liggen die ca. 80% af zijn. Herkenbaar?

[Frank_N]

Komt me bekend voor Johan
Heb ik ergens een oplossing voor bedacht, kom ik tijdens het uitwerken weer op het idee dat het toch ook nog anders kan
En dat levert dan weer nieuwe hindernissen op

[Rangeerduivel]

Ik ga elke dag de trap op naar de treinkamer met de intentie iets te doen aan de baan,en voor ik er erg in heb rijden de treinen weer rond,en zijn de uurtjes zo rap voorbij.
Ik weet het,zo zal mijn baan nooooooooooit af raken,maar het is sterker dan mijzelf.
Ik geef het nu toe,ik ben géén modelbouwer,maar treinliefhebber in hart en nieren.
Op die manier maak ik nooit een dipje door,maar is iedere dag een intens beleven van de(mijn) Hobby.
Enig minpunt,ik breng veel te veel tijd door achter deze stomme PC!

 

[Huugooke]

Ik ben constant "gedipt"; ik slenter " hier beneden" doelloos rond. Wij hebben de tijd en de mogelijkheid om vanalles te gaan doen, maar het gaat niet, dat is pas frustrerend!  Soms bekruipt me een idee, begin ik er aan, blijkt dat het niet lukt om diverse redenen. Mijn enige reddingsboei is de PC, waar ik misschien ook te veel aanhang.
Maar nu schijnt de zon; misschien helpt dat.

[conducteur]

Same here: Ik zit hier opgescheept met m'n automatisch schaduwstation. Een project dat ik in een zotte bui heb aangenomen als eindwerk. Als ik nu zie wat daar allemaal bij komt kijken was ik er mogelijk nooit aan begonnen.


Ik ben daar nu al meer dan 2 jaar aan bezig (met door omstandigheden ook wel periodes waarin er weinig is gebeurd), volgens mij is 90% klaar. Heb er al véél aan bijgeleerd, op diverse vlakken, Aan de ene zijde heb ik goesting om het project stil te leggen (gaat het eigenlijk ooit betrouwbaar werken, hoeveel energie moet ik er nog in steken om het af te krijgen?), aan de andere kant, ik denk niet ver af te zijn van een werkend project en heb er al wat geld in gestoken om dat te kunnen bouwen, en ook van diverse mensen véél gekregen en zou om die reden wel het willen verder afwerken. Ook tov de leerkrachten elektronica op school van vorig jaar zou het tof zijn moest ik kunnen zeggen dat het ding werkt.


Omdat het project zéér technisch is, wordt het draadje volgens mij gevolgd door de andere technici hier (P.eter C; Havoc,...) en wil die ook eens bedanken voor de hulp, maar erg motiverend is het niet als je alleen maar reacties van hen krijgt, of soms 3 keer op je eigen bericht moet reageren.


Het kriebelt ook om iets in 0m te doen, ik ben bezig een tram te bouwen met de cnc machine, en dan wordt het project ook niet echt bruikbaar.
Wat moet ik met dat ding doen

[Rangeerduivel]

Same here: Ik zit hier opgescheept met m'n automatisch schaduwstation....maar erg motiverend is het niet als je alleen maar reacties van hen krijgt, of soms 3 keer op je eigen bericht moet reageren.

Rian,
Het wil niet zeggen omdat wij niet reageren dat het topic niet gevolgd wordt,
Maar niet iedereen heeft de know how om hier enige vruchtbare inbreng te doen.
Doe je het niet voor je ex leraren,dan minstens voor jezelf,en wij leren in stilte mee!

 

[dani]

Rian, je zit bijna in een situatie zoals ik, waar je met 100 dingen tegelijk bezig bent en geen enkel daarvan gaat ooit "afgeraken".
Ik heb mezelf voorgenomen om me vanaf nu te concentreren op 1 of maximaal 2 stukken tegelijk, en die dan af te werken.

Denk dat dat voor jou ook kan gelden.   Werk dat ding af, bijt door en ga dan naar het volgende.   

@Johan:   even een pauze nemen kan je helpen om je gedachten te ordenen en een "plan van aanpak" te maken.  Ik heb dat ercentelijk ook gedaan gedurende een week of 2  gewono de boel gelaten voro wat het was en even de dingen op een rijtje gezet .  Dat kan  helpen.

[Koen]

Deze fenomenen komen mij zeer bekend voor.
Als ik aan de modules aan het werken ben, stel ik mij regelmatig de vraag "waar ben ik mee bezig", "wat is de zin hiervan?", "Is dit nu genieten van het leven?", "kan ik mijn tijd niet nuttiger besteden?"
Ik heb het er regelmatig met mijn echtgenote over. Zij vindt het nuttig als ik er plezier in heb, als ik er kan van genieten.
Maar ja, het is steeds opnieuw zoeken naar oplossingen (wat ik 8 uur op een dag doe voor mijn klanten) voor problemen waar je voor komt te staan.
Je kan je de vraag stellen of dit dan nog ontspanning is. Een vraag die mij heel dikwijls door het hoofd speelt. Gelukkig heb ik mijn muziek waar ik veel ontspanning in vind.
Het zal misschien de leeftijd zijn die er voor zorgt dat je alles meer begin te overdenken  .
Het idee van Erwin om elke dag even aan de baan te werken, heb ik ook geprobeerd. Helaas werkt dit omwille van vermoeidheidsproblemen. Op het einde van de week, is het vat leeg en heb ik het weekend nodig om de batterijen terug op te laden.
Enfin, het is nu vakantie en dit geeft mij weer de mogelijkheid om alles nog eens rustig op een rijtje te zetten. Ook nu worden de batterijen weer even opgeladen. En morgen zien we weer alles in een ander perspectief.
Eén ding is zeker, de voor mij onverklaarbare fascinatie in treinen, evenals de drang om iets te creëren, blijft bestaan. En dat is dan toch weer hoopgevend, niet?

Mvg
Koen

[Havoc]

Eigenaardig, bijna alle forumleden die hier iedere dag zijn vinden dat ze teveel tijd achter hun pc doorbrengen.... Toeval zeker?

Onafgewerkte projecten? Hele hopen eigenlijk. Sommige van 10% tot 90% voltooid. En er zijn er die al meer dan 15 jaar in die toestand verkeren. Een lijstje/planning maken is nog zoiets. Dat is een project op zich en geraakt ook nooit verder dan 80%. Het wordt alleen maar langer.

De boel eens laten rusten? Heb ik ook al geprobeerd. Sinds begin dit jaar geen bal meer gedaan in het atelier. Ben er 3 maand zelf niet binnen geweest. Vorige weekends wat opgeruimd want ik had alles gewoon laten vallen waar het viel. En toch, terug wel wat zin, totdat ik binnenkom en het licht aandoe. Dan zakt de moed weer in de schoenen. Schuifel wat rond, verplaats een paar dingen en doe het licht terug uit. De laatste keer dat ik iets constructief op dit forum gepost heb dateert van 2012.

Rian: 0m lijkt me een leuke schaal om in te werken. Groot genoeg, niet te groot en met tram materiaal kan je met scherpe bochten en korte stellen wegkomen. Was ooit van plan zoiets in de tuin aan te leggen. Dat is nooit verder dan 2 schetsen geraakt.

[kasteel]

@ Havoc
heel bekend gevoel - heb momenteel hetzelfde zelfs met al dat regenweer
Jan

[Koen]

@Johan,

Ik heb een aantal jaren geleden hetzelfde fenomeen meegemaakt. Ik keek aan tegen een baan waar teveel technische mankementen inzaten om verder te bouwen. Bovendien was deze baan veel te groot in verhouding tot de tijd die ik er aan kon spenderen.
Nadat er 3 jaar niets meer aan de baan werd gedaan, heb ik er letterlijk de zaag in gezet en de hele constructie verwijderd. Na lang twijfelen ben ik terug begonnen aan een modulebaan. Hier voel ik mij veel comfortabeler bij. Het is veel kleinschaliger en je ziet vorderingen. Wat mij wel veel goesting gegeven heeft, is de manier waarop je zaken aanpakt. Het bouwen van mijn brug heeft mij een boost gegeven en mij laten inzien dat modelbouw voor mij meer is dan modellen verzamelen. Zelfbouw geeft een zeer grote meerwaarde aan de betekenis "modelbouw".
Maar desondanks blijven er ook soms overdenkingen, twijfels over de "zin" van het modelbouwen. Maar dat heeft in mijn geval veel  te maken met de familiale problematiek (oudere familieleden met kanker) waarmee we dagdagelijks geconfronteerd worden. Het klinkt filosofisch maar de hobby is en blijft een evenwichtsoefening tussen de dagdagelijkse gebeurtenissen en de hobbybeleving op zich.


Mvg
Koen