Nieuws:

Modelspoormagazine, 100% modelspoor

Hoofdmenu

De vergangkelijkheid der dingen

Gestart door Huugooke, 13 maart 2014, 17:12:50 PM

Stieven76


reeves


Alain

Wat kan men nog zeggen op deze kl*-dag, woorden doen jouw waarschijnlijk niet veel maar toch, veel sterkte aan jezelf maar zeker aan je vrouw.

Kautenbach

veel, heel veel sterkte voor jullie...

Huugooke

Ik wil jullie bedanken voor jullie vriendelijke worden. Het steunt, echt.
Nu breekt weer een tijd aan van afwachten, zorgen maken, en hoop op een goede afloop.
Jullie zullen me dus een tijd niet "zien".

janieburton

Na de posting van Huugooke ivm de recente gebeurtenis in zijn persoonlijk leven ben ik eventjes gaan nadenken.

Ik weet niet hoe ik moet beginnen.

Als je de posting leest van Hugooke dan wordt je er stil van en kan men zich afvragen:

Heeft het allemaal nog zin, want het kan met ieder van ons gedaan zijn op korte tijd of onze gezondheid kan omslaan, zeker als men een bepaalde leeftijd heeft of heeft overschreden(als je over de 50 zijt) dan weet je sowieso dat het leven niet eeuwig is en dat geen 80 jaar meer zult leven  .

Wat ik wil zeggen:

Wat gebeurt er met onze dierbare persoonlijke spullen na dat we er niet meer zijn, ttz onze treinen, onze modelbaan, enz......; als er geen "opvolging" is. in het gunstige geval komen ze bij een eveneens "gedreven" modelbouwer.

Waarom:

1. Nog nieuw materiaal kopen?
2. liggen te kankeren om dat de op code 100 rijden ipv op code 83.
3. niet tevreden zijn met de graad van afwerking die we hebben bereikt op onze baan(ik heb Respect voor iedereen die fantastische banen bouwen)
4. waarom alles proberen bij te houden(catalogussen, tijdschriften, krantenknipsels, enz.........)
5. .......
6. .......
7. ....... (iedereen kan voor zich het verder aanvullen)

Waarom stel ik dit in vraag?

Ik heb een "slecht weekend en enkele slechte dagen" achter de rug, (Gerolf, zal het misschien begrijpen als hij zich het herinnerd).

Kan men niet zeggen "minder is meer!!"? En waarom allemaal?? Heeft het zin??
 

doomslu

Het is heel begrijpelijk wat je schrijft Janie.
De vraag is zeker terecht.

Echter een overweging van een 50-plusser: moet ik me nu in de zetel leggen en mijn dood afwachten?  :-\
luc    * MODEL RAILROADING IS FUN *

Steam.N

Janie, alle begrip voor je denken, en iedereen komt zo'n bezinningsmomenten tegen.
Maar toch enkele kanttekeningen:

- in ieder's leven zijn er ups en downs.  Meestal heb je er dáár geen controle over.
  Waar je geen controle over hebt: diep adem halen, en er het beste van maken.
- indien je, omdat er "een einde aan komt", de goeie dingen in vraag stelt, creëer je een erg sombere wereld.
  Het is net alsof je in een bloemperk alle bloemen wegdoet, en alleen het onkruid overhoudt.
  Eigenlijk een vorm van masochisme ...

Nét omdat er donkere kanten zijn, mag (moet) je enkele toffe dingen aan je leven toevoegen.
Modelbouw (met al zijn aspecten) is zo iets, dat je sombere periodes kan oplichten.
Welk aspect dan ook (bouwen, automatiseren, rijden, kijken, lezen, ...): wat ook JOU maar voldoening geeft.
Een snuifje egoisme ...  OK als het maar een snuifje is  ;)

Bedenk maar:
- het leven is als een sinus: zit je hoog en goed, dan weet je dat een slechtere periode afkomt.
  Dus geniet ten volle van het toffe moment.
  Maar zit je in de sinus-put, dan wéét je dat een betere periode aankomt !  Even de moeilijke rit uitzitten ...
  Dit is géén zever, maar een serieuze houvast
- Compartimenteer je leven: af en toe een moment inlassen, waar je alles van je afsluit,
  en alleen focust op iets dat je deugd doet.  Elke oprisping naar je problemen/miserie onderdrukken !
  Zuurstofmomenten in je leven !
- Wat er met je spullen gebeurt, als je de pijp aan Maarten geeft: is je probleem op dát moment niet.
  Je hebt dan andere dingen om je hoofd (rijstpap, hordes maagden, ...)  ;)
- Je hoopt wat steun en begrip te krijgen van je omgeving?
  Anderen hebben ook die verwachting.  Dus continu oogjes open, en die steun geven, zo goed je kunt.
  En zeker niet (zeker niet voor futiliteiten, eigendunk of wraak) een ander de duvel aandoen ...
 
Knutselgroeten !  Jean       TP-I (B) & TP-II (DR) - N - DC - Handbediening - Zelfbouw  { Sedelocus - De Feniks - Pira-N's Crossing - Turnhout NEEB - Scrap Yard }

Gerolf

Groeten uit "Marche-en-Bières"   ** Modelspoor is plezant **   TPIII-H0-DC-Zelfbouw

dani

het meeste is gezegd, maar toch nog even 1 duit in het zakje doen...


Waarom nog verzamelen, bij kopen, bouwen na een bepaalde leeftijd (of dat nu 20, 30, 50 of 90 is) ?

Het is een HOBBY, een manier om je vrije tijd zo aangenaam mogelijk door te brengen met dingen waar je een passie voor hebt.
Wat er na jouw dood mee gebeurt is een vraag waar niemand een sluitend antwoord op kan geven tenzij de volgende generatie in je gezin dezelfde passie deelt.

Ik zie het als een tijdverdrijf, een contructieve hobby waar ik nog elke dag mee bij leer en ik creatief bezig ben, een manier om mijn geest scherp te houden.
En daar bovenop een investering voor mijn nabestaanden.   Met de verkoop van mijn spullen (en dan niet alleen de treinen ook de andere verzamelingen) zullen ze een extra spaarcentje hebben, dat anders zou verloren gegaan zijn als ik het had opgemaakt aan "vergankelijke" dingen zoals sigaretten (vroeger) en bvb drank of drugs (heb ik eigenlijk nooit gedaan).   Ik ben dan ook van plan alles "officieel" te regelen via een notaris.      Maar dat zijn niet de dingen waar ik dagdagelijks mee bezig ben, ik  doe de hobby nu vooral voor mezelf, voor "vandaag" , ongeacht of ik nog 2 maand leef, of nog 50 jaar ....




Ik besef dat we nu ver afwijken van de boodschap van Hugo, en sorry daarvoor maateke !!   Voor mijn part terug on topic, en sterkte nog bij het verwerken van jullie verlies.
Neem er zeker de nodige tijd voor, de rest kan even op "pauze" en we zien je wel weer ten tonele verschijnen als JIJ daar klaar voor bent.   Je bent en blijft hier welkom.

De kruik is te water gegaan...
De kruik is niet meer.

janieburton

Ik zeg zeker niet dat we als over de 50 zijn in de zetel moeten gaan liggen en "afwachten".

Allemaal dank voor de wijze woorden.

Maar zoals ik al zei sommige gebeurtenissen doen een mens nadenken en ja misschien denk ik te veel na.
 

janieburton

Zojuist op Radio 2 Guther Neefs gehoord met het liedje "Hij gaf......... alles weg". Mooie tekst, met de waarheid in de dubbele bodem ;)
 

Huugooke

Ook op die radio ging het over dementie, en wat er tegen te doen.
Een geneesmiddel zit er blijkbaar niet aan te komen, wel een remmer (binnen een tiental jaar).
Het beste is actief te blijven, en voorall op geestelijk vlak.
Zitten we dan goed met deze hobby?
Ik was juist van plan om mijn hele treincollectie op de markt te gooien; ik ga er nog even over denken.
In mijn kelder liggen nog 20 à 30 (of meer) bouwdozen van vliegtuigen. Ik ga die echter niet meer samenplakken; niet omdat ik dat niet wil of kan, maar ik heb er de plaats niet meer voor.
Gezien de toestand van mijn vrouw ontbreekt me er trouwens ook de tijd voor (en de goesting)
Ik bereid me voor op het onvermijdelijke, hoe ver of hoe dichtbij dat ook mag zijn, en ik wil orde op zaken stellen.
Als er daar iemand dus interesse heeft voor die bouwdozen:allemaal op 1/48 en 1/32 ste. Meestal modellen uit WOII.
Graag één koop.
Ja, ik had ze beter mee naar Hoboken genomen, maar toen was er nog geen vuiltje aan de lucht.

Gerolf

Dementie-remmers bestaan al, maar hebben geen langdurig effect
De huidige producten (intussen ook generisch) zorgen voor een gemiddelde "winst" van één jaar.
Je stopt het verval dus niet, maar de gebruiker heeft de cognitieve mogelijkheden "zoals één jaar geleden"
Groeten uit "Marche-en-Bières"   ** Modelspoor is plezant **   TPIII-H0-DC-Zelfbouw

Huugooke

Vrouwke is weer thuis, voor eventjes.
Heb dus weer even tijd om het forum uit te pluizen.
Vooral de vraag naar "stoomlocomotieven" had even mijn aandacht.
Ik overwoog even om die mens gelukkig te maken, maar ik zal nog even wachten... :)