Deze foto kan choquerend zijn wegens:
- niet op schaal zijn
- niet het correct aantal klinknagels hebben
- een halve spoorcatalogus op één vierkante meter
- te weinig scenery
- onrealistische scenery
- bomen zijn niet natuurgetrouw
- er staat meer dan één trein op de baan
- er kan meer dan één trein tegelijkertijd rijden
- men houd zich niet aan één bepaald tijdperk/onderwerp
- verschillende spoorwegmaatschappijen door elkaar
Conclusie: een baan waar men plezier aan kan beleven
(https://i.postimg.cc/Qx9bJQgs/0130750-035b-zps7166afc6a.jpg)
ik hoor freddy quinn al op de achtergrond.
Bel de wouten!
Verleden dinsdag nog op bezoek geweest bij een clublid van bij ons en deze heeft een dergelijke baan liggen met C-rails. Waaronder 40 wissels op 5m², met zeker 20 uitwijk sporen allen met hun eigen bepaalde functie. Verschillende wagons zijn voorzien van speciale ladingen die kunnen uitgeladen worden met de klassieke bestuurbare Märklin kraan. Het bestaat dus nog zeker. Mits enkele updates. Zo was er een autoweg aangelegd waar je met een auto op afstandsbediening kon rond rijden op de baan.
Het was geleden sinds de bezoekjes op de zolder van mijn opa, een dikke 10 jaar geleden ondertussen. Dat ik nog zo gespeeld heb met de treinen. Elke baan is een fantasie wereld van zijn/haar bouwer. En laat dat nu de reden zijn wat deze hobby nu zo fantastisch maakt. Er is voor elk wat wils.
En ja, dit komt van iemand die nog net voor de eeuwwisseling het daglicht heeft mogen zien. ;D
Citaat van: Floris op 29 januari 2023, 22:13:46 PM
ik hoor freddy quinn al op de achtergrond.
;D ;D ;D
Ik denk dat je verstomd zou staan hoeveel banen er zo nog opzolders of achterkamertjes te vinden zijn .
En het plezante daar aan is daar word mee gespeeld en een lok hoort op de baan te staan en niet in een kast .
Rije rudie rije
gr raf
Citaat van: janieburton op 29 januari 2023, 20:39:16 PM
Conclusie: een baan waar men plezier aan kan beleven
En terecht! Het gaat om de lol: in het bouwen, in het automatiseren, in het verzamelen, maar zeker ook in het ongestoord rijden. Ik kan er met plezier naar kijken.
Groet,
Michel
en vooral niet met te lange rijtuigen of treinstellen rijden want dan is de pret rap over als hij voor de zoveelste keer blijft steken op die vuurtorens op de wissels
Deze baan kan je bewonderen van 17 tem 20 augustus in Kiewit, Hasselt.
Weliswaar in een wei.
;) ;D ;D ;D
Bah, ik ben in shock, zwaar getraumatiseerd ook. ;D
Lekker retrosfeertje, waar spelen meer belangrijk was dan landschap. Niet mijn smaak, maar kan het zeer zeker appreciëren. Op zulke banen ook nog gespeeld bij de grootouders van een vriendin. :)
In de club in Aalst staat ook zo een retro baantje.
Meer sporen dan landschap, treinen rijden eerder als race wagens en een hels lawaai. Maar pure nostalgie.
Ik betrap er mezelf op om hier tijdens een opendeurdag toch wel een tijdje op te blijven staan kijken ;D
De Märklin Retro-baan op onze tentoonstellingen trok ook altijd het grote publiek.
Bij de ouderen roept het herinneringen op aan hun eigen jonge tijd en voor de jongeren is het gewoon heel spectaculair.
Zou Janie nou ook zo'n baan hebben thuis? Wil dan wel es een filmpje zien, met freddy quinn erbij uiteraard.
@Floris,
Nee, ik heb zo geen baan; ik was met een goede vriend(het was zijn baan) een baan aan het bouwen in een lokaaltje in een gebouw van de parochie maar door omstandigheden gaat het niet meer door (lees gebouw is afgekeurd).
Misschien niet helemaal on-topic, maar het heeft er wel mee te maken.
Toevallig gisteren tijdens een gesprek onder het bestuur van onze club kwam het onderwerp "een baan voor de jeugdwerking" ter sprake. Wat mij direct opviel is hoe verschillend mensen de bouw en het resultaat van een baan (en ook de eisen voor de baan zelf) ervaren. We zijn met 4 en hadden 4 (niet helemaal) verschillende visies over dit onderwerp.
Mijn visie: laat ze zelf ervaren wat ze graag willen doen... het hoeft niet exact te zijn, ze moeten er in eerste instantie plezier aan beleven, liefst ook iets leren en daardoor de smaak te pakken te krijgen naar meer. Geen dure, grote, digitale baan... nee heel simpel. En als dat in eerste instantie vooral "spelen" is. Waarom niet?
Een andere visie: je moet ze direct laten zien hoe het jusit moet, met de juiste technieken, in de juiste schaal, de juiste periode... spelen kunnen ze thuis doen.
Nog een andere visie: geen andere baan, laat ze meewerken met de rest... dan leren ze het direct (hopelijk) goed
En de laatste visie: we geven ze iets als voorbeeld, misschien deels al gebouwd en laten ze zelf beslissen wat ze ermee wensen te doen, maar gaan hen bij elk stukje ondersteunen en volledig uitleggen hoe het moet, zodanig dat het resultaat er maar is.
Ik moet er eerlijkshalve aan toevoegen: ik heb mezelf even terug verplaatst naar de tijd dat ik zelf met de treinen begon. Een simpele ovaal met 1 Lima loc en een stuk of 4 rijtuigen en wagons... Soldaatjes en alles van diertjes dat ik liggen had... mijn autotjes: alles kon. Schaal? Daar lag ik toen niet wakker van. Ik heb er uren mee gespeeld. Toen ik 23 jaar later herbegon, was ik verbaasd hoe veeleisender dat ik zelf al geworden was. Alles moest al zeker in schaal zijn, moest Belgisch zijn... digitaal en liefst met geluid (echt bouwen kwam nog niet ter sprake toen). Als ik dan zie wat ik nu wil (wat niet overéénstemt met wat ik kan, laat dit duidelijk zijn), dan is dit wel iets helemaal anders. Liefst met mooie scenery...
Is alleen mijn standpunt/visie hier juist? Vermoedelijk niet. En zijn de andere fout? Absoluut... niet.
Conclussie was tenslotte... wat als we het onze gasten zelf eens vragen? Wat willen jullie doen? En ze eerst laten doen en als ze met vragen zitten, dat we ze kunnen bijstaan waar nodig.
Want daar draait het toch om bij de meeste hobby's: ieder doet toch wat 'm het liefst doet, niet? Creatief zijn, daar draait het toch om?
Citaat van: svvander op 07 februari 2023, 19:42:33 PM
dan leren ze het direct (hopelijk) goed
Ik vond/vind t altijd de lol om te kijken of ik dingen toch voor elkaar kon krijgen terwijl ik er niet de middelen voor had om het "goed" te doen. Soms kom je nog een heel eind, soms is t gewoon eigenwijs geklungel. Dat soort gerommel is juist in t begin wel belangrijk naar mijn idee, zorgt ervoor dat je ook later niet te bang bent om wat te klooien en experimenteren. Laat ze dus lekker wat aan rommelen, als ze wat willen leren vragen ze t vast wel... Hooguit stuur je wat bij als iemand dingen probeert waar je zelf al door schade en schande wijs over bent geworden (en dan heb je meteen een goed en hopelijk ook nog vermakelijk verhaal waarom iets niet zo'n goed idee is)
Klopt Floris. Zo had ik het nog niet bekeken, maar uit je fouten leer je inderdaad ook wel veel. Maar het is ook plezier om te ontdekken wat je doet en hoe je het doet of beter kan doen. In die laatste fase zit ik nu al de laatste 10 jaar. Er is nog werk aan haha
Oh nou tis bij mij op werk een running gag dat t na zoveel jaar professioneel bouwen nog steeds precies hetzelfde geklungel is hoor, want de "goede" manier is nog steeds teveel werk of geen zin in of droogt te langzaam. Elke dag weer blijven proberen overal de bocht af te snijden. Tis vooral dat je beter leert inschatten waar je mee wegkomt.
Citaat van: svvander op 07 februari 2023, 19:42:33 PM
Een andere visie: je moet ze direct laten zien hoe het juist moet, met de juiste technieken, in de juiste schaal, de juiste periode (...)
Nog een andere visie: geen andere baan, laat ze meewerken met de rest... dan leren ze het direct (hopelijk) goed (...)
Het lijkt wel werk.
en daarmee kom je nooit tot:
Citaat van: svvander op 07 februari 2023, 19:42:33 PM
Creatief zijn, daar draait het toch om?
Vaak heb ik zoiets van: Waar doe ik het allemaal voor? En dan heb ik absoluut geen zin om al die moeite te gaan doen om iets te bouwen. Maar uiteindelijk pak ik wat spullen en ben ik lekker bezig en wat dingen aan het fröbelen. En het resultaat? Och, als ik me daar mee bezig houd, komt er nooit wat af. Ik ben gewoon lekker bezig, zie wel waar het op uitloopt. en meestal is dat wel aardig.
En zo niet? Dan was ik gewoon lekker bezig. Even lekker gedachteloos bezig zijn.
Ik had ook verveeld voor de tv of achter een schermpje kunnen hangen.
Daarom vind ik die baan in de openingspost ook zo leuk. Een baantje in elkaar zetten, wat treinen erop, huisjes hier en daar, zodat het er leuk en aangekleed uit ziet. En maar scheuren met die hap. 't Is maar speelgoed, soms denk ik dat we het allemaal veel te serieus nemen.
Groet,
Michel
Ik moet er me altijd aan doen herinerren dat we gewoon knutselen voor het plezier en om wat bezig te zijn. Het niveau van tentoonstellingsbanen is ondertussen zo hoog dat dit voor mij nooit te realiseren is. Het blijft wel een bron van inspiratie.
Ik denk dat dit vroeger anders was, toch was het enige dat ons tegenhield een baan zoals uit de Marklin boekjes te hebben simpelweg geld en plaats. Dus die had ik ook niet :(
Ik ga nog eens iets shockerend zeggen. 18 jaar geleden heb ik me uren en dagen beziggehouden met treintjes, en de hele living stond vol (die is 10 meter lang). Met bruggen, mannetjes, en daartussen auto's van de speelgoedzaak.
Welk merk? DUPLO :o
Geen schaal, geen digitale besturing (knopje op de locs en da's alles) maar mensen... de kinderen hebben zich daar jaren mee geamuseerd (en wij ook)
Als je op sommige beursen in Nederland komt hebben ze hoekjes voor de kinderen. Ik denk dat het zeer leeftijdgebonden is wat hun aanspreekt.
Wat bedoelt ge met 'jeugd'?
Als dat 10-jarigen zijn, laat ze dan gewoon spelen.
Een plank met een ovaal en wissels en ...
Voor hen bestaat schaal niet, als ze zich maar amuseren en misschien bijt de microbe ooit.
De kinderen van vandaag moeten (of ze doen het uit hun eigen) al genoeg 'serieus' bezig zijn, dat er toch een plek mag zijn waar ze kunnen spelen.
Als de term 'jeugd' bij u wordt bedoeld voor pakweg 18-jarigen, mag het idd wat serieuzer.
Maar ja, zijn wij zelf dan zo serieus bezig? Wij doen het toch ook voor ons amusement?
De hogere eisen komen wel, als ze daar plaats voor willen maken.
Paul