Hoe langer hoe meer merken zijn er mee begonnen stroombuffers in hun modellen te plaatsen om zo kontaktproblemen (vuile rail, wissels, enz) te overbruggen. Een goede zaak zou je denken, ware het niet dat hoe langer hoe meer, zo'n buffer ENKEL in de digitaal versie van de lok te gebruiken is.
Ook Brawa, Fleischmann enz maken zich daar aan schuldig. Ze dwingen, dus met zachte hand?? de modelspoorders om de digitale versie te kopen, indien ze goede rijeigenschappen willen.
Dat er ook nog "goede" merken zijn bewijs Lenz nog maar eens. Heb net van mijn echtgenote de V20 in H0 gekregen.
Dit modelletje heeft net zoals de Köf ineens zo'n buffer, is dCC digitaal en analoog te gebruiken en ook de digitale koppeling funktioneerd zowel digitaal als analoog. Er zit zelfs een aparte schakelaar bij om de analoog rijders die koppeling te laten bedienen. Dat is tenminste service en dat aan een prijs die onder die van zowat gelijke modellen van de konkurentie ligt. De nieuwe V36 van Brawa bv. Kost 359 euro 'je hebt dan wel sound (maar moet dat??)
Wat is nou eigenlijk je probleem? Zo'n stroombuffer is alleen maar mogelijk met een decoder, of een andere elektronische schakeling. En aangezien er al decoders bestaan heeft het niet zo vele zin om een alternatief te ontwikkelen.
Ik heb er geen probleem mee, want ik rij digitaal.
maar blijkbaar moeten degene die niet digitaal rijden met niet soepele rijeigenschappen tevreden zijn. 'zelfs bij duurdere modellen.
Wordt het dan niet hoog tijd dat daar ook eens iets aan gedaan wordt, of vind je dat normaal Klaas
Wacht eens even, dus als ik het goed begrijp zijn de buffers stroomdoorvoerend.
2 bedenkingen.
Bij getrokken treinen raken de buffers elkaar toch niet constant, indien wel geen speling in bochten -> ontsporingen
Waarvoor dient dit ? verlichting van rijtuigen ?
Zie er eerlijk gezegd het nut niet van in.
Het belangrijkste voor mij is nog altijd dat de lok goed contact maakt en dat kan volgens mij enkel met de wielen of sleper
Peter bedoeld power pack denk ik.Eerlijk gezegd moet je eerst zien dat je baan goed proper is en dan pas deze hulpmiddelen gebruiken.In mijn analoge tijdperk heb ik nooit geweten van zulke buffering in loks.
Ik bedoel inderdaad een power Pack
Zelf het kleinste model in mijn verzameling, een Brekina, een Klv 12 Draisine (voor leken ongeveer half zo groot als de Belgische reeks 91) heeft een Faulhaber motortje en een Power Pack (modelletje koste ong. 90,00 euro) Dit kleine ding rijdt zonder haperen door ALLE wisselstraten.
(https://farm2.staticflickr.com/1792/42906446892_ca4242585b_b.jpg) (https://flic.kr/p/28nuKPJ)DSCN1164-2 (https://flic.kr/p/28nuKPJ) by Peter Verlooy (https://www.flickr.com/photos/156171905@N05/), on Flickr
Die kleine vlo vergeleken met de toch al kleine Köf (kleiner dan een NMBS 91)
(https://farm2.staticflickr.com/1812/41145536300_1fbe323dfc_b.jpg) (https://flic.kr/p/25FTCsh)DSCN1165-2 (https://flic.kr/p/25FTCsh) by Peter Verlooy (https://www.flickr.com/photos/156171905@N05/), on Flickr
Citaat van: Peter op 22 juni 2018, 19:33:50 PM
Wordt het dan niet hoog tijd dat daar ook eens iets aan gedaan wordt, of vind je dat normaal Klaas
Ik weet niet of ik dat normaal moet vinden. Ik rij zelf analoog en heb eigenlijk nooit behoefte gevoeld aan een powerpack. Bij analoog heb je ook minder last van stroomonderbrekingen. Een loc hapert misschien heel even, maar gaat daarna weer verder. Bij digitaal kan het zijn dat de decoder van slag raakt door een onderbreking en daarna de snelheid weer vanaf nul moet opbouwen.
Een 'modernere' analoge stroomvoorziening is de impulssturing.
Dit zou moeilijk of niet samengaan met een condensator, werd me uitgelegd ....
Gaat inderdaad niet samen. De condensator helpt de pulsen om zeep. Tenzij je die weer recupereert met een elektronische schakeling. Maar dan ga je een ingewikkelde oplossing maken voor een probleem dat volgens mij niet bestaat.
Bij analoge sturing (PWM of wat dan ook) lijkt me alleen een "mechanisch powerpack" nuttig - maw een vliegwiel ::)
Inderdaad, een vliegwiel is zeer nuttig. En rails en wielen goed schoon houden.
bekijk het heel simpel, Peter ... analoog zet je een bepaalde spanning op je sporen en naargelang die spanning gaat je motor sneller of trager draaien.
Zet daar een condensator over, die gaat opladern tot het hoogste spanningsniveau dat hij binnen krijgt en dat duurt even. Dus je lok gaat sowieso al wa trager optrekken (nauwelijks merkbaar wel)
Maar als jij dan wil dat die lok stop of vertraagt, dan gaat die condensator nog een poosje spanning afgeven aan de motor en vrij traag ontladen, waardoro je lok rustig verder tuft en pas haeel laat tot stilstand komt. Hij "luistert niet meer" naar je commando, of toch niet meteen.
Een kleinere condensator kan dat vertaagd gedrag beperken, maar dan heb je weer weinig nut van de condensator als buffer dus laat 'm dan gewoon weg.
Bij digitaal rijden is dat helemaal anders want daar heb je een "constante " spanning en pulsjes die de commando's geven. De decoder regelt alles en dan moet de powerpakc (condensator alleen is onvoldoende) zorgen dat de spanning ongeveer gelijk blijft bij een korte onderbreking zodat ej decoder niet "uitvalt" en alles heropstart zoals Klaas denk ik al aanhaalt. Een hele andere wereld.
Ik stuen ten volle het argument van ergens hierboven: Bij analoog EN digitaal rijden heb je meeste baat van het netjes houden van je sporen en wielen zodat je gewoon goed contact behoudt.
analoog op PWM en pukkel spoor en er is maar 1 lok die blijft haperen en dit steeds op dezelfde wissel en dat is Micheline
maar pukkel spoor heeft ook minder last van vuil op de sporen hé
dus nee ik zie het nut niet in van een power pack
bij mij staat er wel altijd 3 volt op de sporen
alleen bij nood stop is de baan stroomloos
gr raf