Weet niet wat het is. Langs de ene kant zou ik absoluut een stuk trein willen afmaken. Langs de andere kant heb ik helemaal geen goesting. Zit hier maar achter mijn pc van de ene lullige website naar de andere te surfen ipv van iets constructief te doen.
Hebben jullie dat ook soms?
Soms. Nu zo iets. Zal ik nog wat gaan doen voor dat ik de nacht in ga? Of ga ik dat morgen oppakken.
Johan hebben we allemaal (de uitzonderingen daar gelaten) wel eens last van, zaak om er geen gewoonte van te maken want anders is het elke avond raak.
Ik tracht om elke dag iets te doen aan de hobby, dat gaat de ene dag wat makkelijker dan de andere. Dit weekend eindelijk weer wat vorderingen kunnen maken.
Ik heb mij verplicht om elke dag minstens 1 uur met de bouw van mijn baan bezig te zijn , niet gemakkelijk , maar toch lukt het mij , de rest van de tijd rijden hier treinen , surf ik op het net of zit ik op mijn fiets , als ik geen extra (huis)werk voor mijn job heb natuurlijk. ;)
Johan, zeer herkenbaar. Vooral als je eigenlijk te moe bent on geconcentreerd iets op te pakken. Terwijl je van dat surfen ook alleen maar suf wordt...
Daarnaast speelt bij mij naar mate een projectje vordert de vertraging op, omdat ik steeds voorzichtiger wordt. Het is nu mooi, straks verpruts ik het.. Heb diverse projecties liggen die ca. 80% af zijn. Herkenbaar?
Komt me bekend voor Johan ;)
Heb ik ergens een oplossing voor bedacht, kom ik tijdens het uitwerken weer op het idee dat het toch ook nog anders kan :-[
En dat levert dan weer nieuwe hindernissen op >:(
Ik ga elke dag de trap op naar de treinkamer met de intentie iets te doen aan de baan,en voor ik er erg in heb rijden de treinen weer rond,en zijn de uurtjes zo rap voorbij.
Ik weet het,zo zal mijn baan nooooooooooit af raken,maar het is sterker dan mijzelf.
Ik geef het nu toe,ik ben géén modelbouwer,maar treinliefhebber in hart en nieren.
Op die manier maak ik nooit een dipje door,maar is iedere dag een intens beleven van de(mijn) Hobby.
Enig minpunt,ik breng veel te veel tijd door achter deze stomme PC! >:(
;)
Ik ben constant "gedipt"; ik slenter " hier beneden" doelloos rond. Wij hebben de tijd en de mogelijkheid om vanalles te gaan doen, maar het gaat niet, dat is pas frustrerend! Soms bekruipt me een idee, begin ik er aan, blijkt dat het niet lukt om diverse redenen. Mijn enige reddingsboei is de PC, waar ik misschien ook te veel aanhang.
Maar nu schijnt de zon; misschien helpt dat.
Same here: Ik zit hier opgescheept met m'n automatisch schaduwstation. Een project dat ik in een zotte bui heb aangenomen als eindwerk. Als ik nu zie wat daar allemaal bij komt kijken was ik er mogelijk nooit aan begonnen.
Ik ben daar nu al meer dan 2 jaar aan bezig (met door omstandigheden ook wel periodes waarin er weinig is gebeurd), volgens mij is 90% klaar. Heb er al véél aan bijgeleerd, op diverse vlakken, Aan de ene zijde heb ik goesting om het project stil te leggen (gaat het eigenlijk ooit betrouwbaar werken, hoeveel energie moet ik er nog in steken om het af te krijgen?), aan de andere kant, ik denk niet ver af te zijn van een werkend project en heb er al wat geld in gestoken om dat te kunnen bouwen, en ook van diverse mensen véél gekregen en zou om die reden wel het willen verder afwerken. Ook tov de leerkrachten elektronica op school van vorig jaar zou het tof zijn moest ik kunnen zeggen dat het ding werkt.
Omdat het project zéér technisch is, wordt het draadje volgens mij gevolgd door de andere technici hier (P.eter C; Havoc,...) en wil die ook eens bedanken voor de hulp, maar erg motiverend is het niet als je alleen maar reacties van hen krijgt, of soms 3 keer op je eigen bericht moet reageren.
Het kriebelt ook om iets in 0m te doen, ik ben bezig een tram te bouwen met de cnc machine, en dan wordt het project ook niet echt bruikbaar.
Wat moet ik met dat ding doen :-[
Citaat van: conducteur op 14 juli 2014, 09:35:24 AM
Same here: Ik zit hier opgescheept met m'n automatisch schaduwstation....maar erg motiverend is het niet als je alleen maar reacties van hen krijgt, of soms 3 keer op je eigen bericht moet reageren.
Rian,
Het wil niet zeggen omdat wij niet reageren dat het topic niet gevolgd wordt,
Maar niet iedereen heeft de know how om hier enige vruchtbare inbreng te doen.
Doe je het niet voor je ex leraren,dan minstens voor jezelf,en wij leren in stilte mee!
;)
Rian, je zit bijna in een situatie zoals ik, waar je met 100 dingen tegelijk bezig bent en geen enkel daarvan gaat ooit "afgeraken".
Ik heb mezelf voorgenomen om me vanaf nu te concentreren op 1 of maximaal 2 stukken tegelijk, en die dan af te werken.
Denk dat dat voor jou ook kan gelden. Werk dat ding af, bijt door en ga dan naar het volgende.
@Johan: even een pauze nemen kan je helpen om je gedachten te ordenen en een "plan van aanpak" te maken. Ik heb dat ercentelijk ook gedaan gedurende een week of 2 gewono de boel gelaten voro wat het was en even de dingen op een rijtje gezet . Dat kan helpen.
Deze fenomenen komen mij zeer bekend voor.
Als ik aan de modules aan het werken ben, stel ik mij regelmatig de vraag "waar ben ik mee bezig", "wat is de zin hiervan?", "Is dit nu genieten van het leven?", "kan ik mijn tijd niet nuttiger besteden?"
Ik heb het er regelmatig met mijn echtgenote over. Zij vindt het nuttig als ik er plezier in heb, als ik er kan van genieten.
Maar ja, het is steeds opnieuw zoeken naar oplossingen (wat ik 8 uur op een dag doe voor mijn klanten) voor problemen waar je voor komt te staan.
Je kan je de vraag stellen of dit dan nog ontspanning is. Een vraag die mij heel dikwijls door het hoofd speelt. Gelukkig heb ik mijn muziek waar ik veel ontspanning in vind.
Het zal misschien de leeftijd zijn die er voor zorgt dat je alles meer begin te overdenken ::).
Het idee van Erwin om elke dag even aan de baan te werken, heb ik ook geprobeerd. Helaas werkt dit omwille van vermoeidheidsproblemen. Op het einde van de week, is het vat leeg en heb ik het weekend nodig om de batterijen terug op te laden.
Enfin, het is nu vakantie en dit geeft mij weer de mogelijkheid om alles nog eens rustig op een rijtje te zetten. Ook nu worden de batterijen weer even opgeladen. En morgen zien we weer alles in een ander perspectief.
Eén ding is zeker, de voor mij onverklaarbare fascinatie in treinen, evenals de drang om iets te creëren, blijft bestaan. En dat is dan toch weer hoopgevend, niet?
Mvg
Koen
Eigenaardig, bijna alle forumleden die hier iedere dag zijn vinden dat ze teveel tijd achter hun pc doorbrengen.... :D Toeval zeker?
Onafgewerkte projecten? Hele hopen eigenlijk. Sommige van 10% tot 90% voltooid. En er zijn er die al meer dan 15 jaar in die toestand verkeren. Een lijstje/planning maken is nog zoiets. Dat is een project op zich en geraakt ook nooit verder dan 80%. Het wordt alleen maar langer.
De boel eens laten rusten? Heb ik ook al geprobeerd. Sinds begin dit jaar geen bal meer gedaan in het atelier. Ben er 3 maand zelf niet binnen geweest. Vorige weekends wat opgeruimd want ik had alles gewoon laten vallen waar het viel. En toch, terug wel wat zin, totdat ik binnenkom en het licht aandoe. Dan zakt de moed weer in de schoenen. Schuifel wat rond, verplaats een paar dingen en doe het licht terug uit. De laatste keer dat ik iets constructief op dit forum gepost heb dateert van 2012.
Rian: 0m lijkt me een leuke schaal om in te werken. Groot genoeg, niet te groot en met tram materiaal kan je met scherpe bochten en korte stellen wegkomen. Was ooit van plan zoiets in de tuin aan te leggen. Dat is nooit verder dan 2 schetsen geraakt.
@ Havoc
heel bekend gevoel - heb momenteel hetzelfde zelfs met al dat regenweer
Jan
@Johan,
Ik heb een aantal jaren geleden hetzelfde fenomeen meegemaakt. Ik keek aan tegen een baan waar teveel technische mankementen inzaten om verder te bouwen. Bovendien was deze baan veel te groot in verhouding tot de tijd die ik er aan kon spenderen.
Nadat er 3 jaar niets meer aan de baan werd gedaan, heb ik er letterlijk de zaag in gezet en de hele constructie verwijderd. Na lang twijfelen ben ik terug begonnen aan een modulebaan. Hier voel ik mij veel comfortabeler bij. Het is veel kleinschaliger en je ziet vorderingen. Wat mij wel veel goesting gegeven heeft, is de manier waarop je zaken aanpakt. Het bouwen van mijn brug heeft mij een boost gegeven en mij laten inzien dat modelbouw voor mij meer is dan modellen verzamelen. Zelfbouw geeft een zeer grote meerwaarde aan de betekenis "modelbouw".
Maar desondanks blijven er ook soms overdenkingen, twijfels over de "zin" van het modelbouwen. Maar dat heeft in mijn geval veel te maken met de familiale problematiek (oudere familieleden met kanker) waarmee we dagdagelijks geconfronteerd worden. Het klinkt filosofisch maar de hobby is en blijft een evenwichtsoefening tussen de dagdagelijkse gebeurtenissen en de hobbybeleving op zich.
Mvg
Koen
Wanneer ik die knappe banen bekijk waarvan hier en in MSM de foto's getoond worden, dan vind ik het moeilijk om iets op te bouwen, wegens plaatsgebrek moet ik nog beginnen, maar dan denk ik, hoe moet ik in hemelsnaam zoiets gaan bouwen....
Dan koop ik nog maar een loc of wagon bij, en de dip is weeral weg. :)
Niet echt een dipje, maar net omgekeerd. Veel zin om te beginnen, maar dan komt de vrouw en mijn verstand die zeggen dat er eerst nog andere werkjes moeten gebeuren. Het huis is nog niet helemaal af, de tuin vraagt aandacht en dergelijke meer. Soms krijg ik een dipje omdat ik niet verder kan/mag doen!
Tja Dennis,
Ik denk dat iedereen dit wel door maakt. Ik ben reeds 14 jaar bezig met de verbouwingen. Als je altijd de klussen laat voor gaan op het bouwen, vrees ik dat er altijd wel iets zal tussen komen.
Een gezond evenwicht tussen modelbouw en andere zaken is belangrijk.
Mvg
Koen
Oh, hoe herkenbaar ... soms een hele periode zonder vooruitgang, geen zin om er iets aan te doen, of wél zin maar voor de baan zitten en geen hand uitsteken ... tientallen gestarte projecten en niets dat afgeraakt ...
Met de minibaantjeswedstrijd is het even anders: er is een tijdslimiet en mijn wensenlijst is torenhoog ... wat alweer ontmoediging brengt. Alleen mijn koppigheid en de wil om tóch iets te brengen houdt me in gang, soms wat tegen mijn goesting, tot iets mooi lukt en dat me weer wat vaart geeft ...
Zin van de hobby? Velerlei: je houdt je grijze massa in beweging: problemen oplossen, je in een , fantasiewereld inleven, creatief zijn, ...
Voor mij is het de laatste jaren letterlijk een reddingsboei geweest, die me hielp overleven in een "professionele" wereld waar zelfs Kafka de situatie als Kafkaiaans zou ervaren hebben ... waar je in totale wanhoop tot acties gedreven werd die je eerder onbegrijpelijk vond, maar die je op dat ogenblik als DE oplossing ervaarde ...
Een parallelle wereld, waar je werd afgeschermd, je gewaardeerd voelde, positief kon/mocht denken ...
Met een forum aan (grotendeels) gelijkgestemden, je tweede familie ...
Mij mogen ze uitlachen, met mijn "treintjes spelen" ...
Laat ze maar tonen wat ze doen, buiten hun shoppen en tv kijken, hun geroddel ...
Voorlopig krijg ik alle tijd ... tot 17 october.
Daarna zal het een stevige tijd 1:1 zijn ... maar dat is ok: er mag wat evenwicht zijn in het leven ...
Oh oh, hoe herkenbaar, soms is het alsof een hogere macht je tegen houd. Had last van grijze staar.Zag het fijne allemaal niet meer. Moest dus aan beide ogen geopereerd, wat al met al enkele maanden duurde. Afwachten tot alles hersteld was en dan een nieuwe bril. Nu kon ik weer goed zien, dus aan de gang. Kreeg 3 maanden geleden een netvliesloslating. Meteen geopereerd en gelukkig is mijn gezichtsvermogen weer terug. Vorige week weer een nieuw brilleglas in mijn bril en kan ik weer aan de gang. Toch voel ik me nog niet happy om weer te beginnen. Doe van allerlei klusjes, als het nog maar niet aan mijn spoorbaan moet.
Groeten Jan
Misschien eigenaardig, maar enkel al beseffen dat je ik niet alleen ben geeft een beetje moed.
Herkenbaar? Twaalvenvijftig zaken die op afwerking wachten. Na X-tijd komt dan de zin terug om één van die zaken verder af te werken (wat dan meestal wel in orde komt). Probleem is (is dat een probleem?): na het afwerken na X-tijd van zo'n project(je) zijn er ondertussen al elvendertig bijgekomen :) :) :) .
Doen waar je je goed bij voelt, dat telt!
Citaat van: PeterC op 14 juli 2014, 21:21:36 PM
Herkenbaar? Twaalvenvijftig zaken die op afwerking wachten. Na X-tijd komt dan de zin terug om één van die zaken verder af te werken (wat dan meestal wel in orde komt). Probleem is (is dat een probleem?): na het afwerken na X-tijd van zo'n project(je) zijn er ondertussen al elvendertig bijgekomen :) :) :) .
Doen waar je je goed bij voelt, dat telt!
Ok dan :P
Even wat "wiskunde" erop los laten :-*
Twaalvenvijftig min Elfendertig zou ongeveer 21 zijn :P
Gedeeld door (X-tijd, waarin X = 10) komen we op 2,1 8)
Probleem min Probleem is 0 Probleem.
Dus 0 Zin hebben is gelijk aan 2,1 - 1 = ~ 1,1 zin.
Zo is het altijd positief te keren :P 8)
Dat MOET goed voelen, Peter!
:) :) :)
Binnenkort verlof: hopelijk kan ik dan 22/7 (het vroegere Pi) projectjes afwerken ;)
Citaat van: PeterC op 14 juli 2014, 21:51:46 PM
:) :) :)
Binnenkort verlof: hopelijk kan ik dan 22/7 (het vroegere Pi) projectjes afwerken ;)
22/7 = 3,14285714.......
Volgens Wiki is pi: 3,141 592 653...... ;D ;D ;D
Ongeveer maar goed gevonden, Peter ;) :)
Citaat van: Frank_N op 14 juli 2014, 22:07:18 PM
Volgens Wiki is pi: 3,141 592 653
Maar Wiki is niet altijd Wiki: http://en.wikipedia.org/wiki/Pi
Being an irrational number, π cannot be expressed exactly as a common fraction, although fractions such as 22/7 and other rational numbers are commonly used to approximate π.Ook weer bijgeleerd dat wortel 10 dat ook 'ongeveer' is :)
Citaat van: PeterC op 14 juli 2014, 22:19:55 PM
Citaat van: Frank_N op 14 juli 2014, 22:07:18 PM
Volgens Wiki is pi: 3,141 592 653
Maar Wiki is niet altijd Wiki: http://en.wikipedia.org/wiki/Pi
Being an irrational number, π cannot be expressed exactly as a common fraction, although fractions such as 22/7 and other rational numbers are commonly used to approximate π.
Ook weer bijgeleerd dat wortel 10 dat ook 'ongeveer' is :)
Yow, Peter! Trouwens: 22/7 werken aan je pi projectjes betekend 2 x 7 uur slaap in 1 week...Lijkt me ook weer wat weinig (ook al is het voor uw hobby) :o ;D ;)
dipje, dipje! Wij zijn beide met pensioen, mijn vrouw en ik, hebben alle tijd van de wereld, geen financiële zorgen. De wereld is onze oester zoals ze in 't Engels zeggen.
Alleen is mijn vrouw terminaal, ze heeft constant zorgen nodig, ik geraak amper nog buiten, moet op anderen beroep doen om ergens te geraken.
En je klaagt over een dipje!? Kom met je luie kont van je stoel, geniet van je vrijheid, gebruik je mogelijkheden! En zaag niet!
Groot gelijk Hugo. We kennen jullie beiden en weten maar al te goed wat je bedoeld met " Kom met je luie kont van je stoel, geniet van je vrijheid, gebruik je mogelijkheden! En zaag niet!"
Gezondheid is het aller belangrijkste geluk dat we hebben. Mensen vergeten dat al eens.
Citaat van: Havoc op 13 juli 2014, 21:07:59 PM
Weet niet wat het is. Langs de ene kant zou ik absoluut een stuk trein willen afmaken. Langs de andere kant heb ik helemaal geen goesting. Zit hier maar achter mijn pc van de ene lullige website naar de andere te surfen ipv van iets constructief te doen.
Hebben jullie dat ook soms?
Dit is geen dipje! :o
Onze hunker om inspanningsloos geämuseerd te worden is groot. De gekende "coachpatato", met de zapper in hand... De suffende surfer met de muis in de hand, en een wazige blik richting scherm met browser is een moderne variant, evenals de de mens met de eeuwige GMS in de hand, menuutjes slepend op zoek naar iets nieuws... Bijna zielig als het het vanop afstand ziet gebeuren.
(let op, ik zit ook nog te dikwijls op fora te rond te dwijlen ::))Het enige wat je moet doen
(je "moet" niets, dit is enkel als aanmoediging bedoeld) is opstaan, en aan iets modelspoorbouwachtig beginnen. Van zodra je bezig bent is het "dipje" meteen over!
Even een kort moment van moed verzamelen en zelfdiscipline is voldoende, daarna is het puur plezier! STA OP, NU! ;)
...
...
...
...
...
NU! ;D
Ben je er nóg!? !!!
NU!
;)
;D ;D
Voor mij is het geen kwestie van iets doen, maar van "wat eerst" ... :-[
Hugo,
Ik wil je eerst en vooral veel sterkte wensen in de moeilijke tijden die je doormaakt, maar je moet toch wel beseffen dat buiten het fysische leed er ook zoiets bestaat als pschychisch leed.
Dat leed zie je niet, dus ben je niet ziek, mankeer je niets en moet je dus niet zagen.
Ik mankeer op fysisch vlak niets (allez toch niet om over te klagen), maar ik ben nu wel psychisch uit een dal aan het kruipen na al die tijd in een huwelijk verstikt geweest te zijn (zonder het feitelijk goed te willen beseffe). Als je meer dan drie jaar geen "goesting" hebt om iets te doen, je enkel nog de moed hebt om te gaan werken, dan wordt je versleten voor luiaard.
Het is dankzij ouders, kinderen, modelspoorvrienden en twee fantastische vrouwelijke collega's (vrouwen hebben daar meer "feeling" voor) dat ik nu terug goesting heb om het huis af te werken en om al die onafgewerkte modellen onder handen te nemen.
Dus ja mensen kunnen ook een dipje hebben ook al zijn ze fysisch kerngezond
Roland
Dat is weer iets helemaal anders Roland. Dat is een situatie waar ik alle begrip voor heb.
Die "dipjes" kunnen allerlei oorzaken hebben, bijvoorbeeld een lage suikerspiegel!
Mijn betoog was alleen maar om de dipjes-leiders wakker te schudden; de eerste stap is altijd: beginnen, de rest volgt.
Geloof me, ik moet mezelf ook in gang schoppen; en ik heb echt iets om over te piekeren.
Dipje van de dag.
Wat ga ik eten. Diepvries maaltijd 1 of 2. (Bami ... of Macaroni)
Blijft lastig. :-[
Citaat van: mark7758 op 15 juli 2014, 16:46:53 PM
Dipje van de dag.
Wat ga ik eten. Diepvries maaltijd 1 of 2. (Bami ... of Macaroni)
Blijft lastig. :-[
Allebei even slecht! Ga naar het frituur! ;D
(http://img1.southernliving.timeinc.net/sites/default/files/image/2009/05/cinco-de-mayo-dips/fiesta-dip-l.jpg)
Citaat van: Huugooke op 15 juli 2014, 17:21:38 PM
Citaat van: mark7758 op 15 juli 2014, 16:46:53 PM
Dipje van de dag.
Wat ga ik eten. Diepvries maaltijd 1 of 2. (Bami ... of Macaroni)
Blijft lastig. :-[
Allebei even slecht! Ga naar het frituur! ;D
Ik weet nu helemaal niet meer wat ik moet gaan eten? Optie 3 is gemaakt.
Help mijn dipje is nu een DIP.
Citaat van: Huugooke op 15 juli 2014, 17:21:38 PM
Citaat van: mark7758 op 15 juli 2014, 16:46:53 PM
Dipje van de dag.
Wat ga ik eten. Diepvries maaltijd 1 of 2. (Bami ... of Macaroni)
Blijft lastig. :-[
Allebei even slecht! Ga naar het frituur! ;D
Hugo,
IN NEDERLAND ZIJN GEEN GOEI FRITUREN!!! :D :D
;)
Kwestie van smaak ;)
Nee Bewezen Feit. Beste Friet komt uit Belgie. (Het is de Bami geworden)
Citaat van: mark7758 op 15 juli 2014, 18:08:09 PM
Nee Bewezen Feit. Beste Friet komt uit Belgie. (Het is de Bami geworden)
En dan te bedenken dat veel Belgische frituren hun voorgebakken friet ,vacuum verpakt in Nederland aankopen! :D
;)
CiteerKom met je luie kont van je stoel, geniet van je vrijheid, gebruik je mogelijkheden! En zaag niet!
Zit toch wel iets dieper dan dat. Zelfs geen goesting om te zagen.
Citaat van: Havoc op 15 juli 2014, 21:03:37 PM
CiteerKom met je luie kont van je stoel, geniet van je vrijheid, gebruik je mogelijkheden! En zaag niet!
Zit toch wel iets dieper dan dat. Zelfs geen goesting om te zagen.
Als het met een St. Jozefzaag, een cirkelzaag, een boomzaag, figuurzaag, kettingzaag of zelfs een gatenzaag is, zou ik zeggen: go for it!
Ik begrijp het wel hoor, je spreekt hier met de "dipmaster", maar het slechtste dat je kan doen is bij de pakken blijven zitten. Kies iets waarvan je weet dat je er onmiddellijk succes mee zal hebben: geweldige opkikker!
Citaat van: Huugooke op 17 juli 2014, 16:04:48 PM
Als het met een St. Jozefzaag, een cirkelzaag, een boomzaag, figuurzaag, kettingzaag of zelfs een gatenzaag is, zou ik zeggen: go for it!
Ik begrijp het wel hoor, je spreekt hier met de "dipmaster", maar het slechtste dat je kan doen is bij de pakken blijven zitten. Kies iets waarvan je weet dat je er onmiddellijk succes mee zal hebben: geweldige opkikker!
Het is met een lintzaag, ook goed? Voornaamste reden dat de moraal naar beneden gaat is dat alles waarvan je zou denken dat er onmiddelijk succes mee te boeken is dik tegenslaagt en alles dagen/weken/maanden achteruitzet.
Gevolg is dat als er dan eens iets lukt ik er niet eens vrolijk van wordt. Meh...
Ik geef toe dat het eigenlijk allemaal onozele dingen zijn (zeker vergeleken waar anderen voorstaan) maar het is gewoon teveel geworden. Iets dat misgaat is een ding maar als alles wat je vastneemt compleet de mist indraait is de leut er helemaal af. Denk dat het grootste probleem mijn werk is, maar ik zie geen manier om dat objectief te beoordelen.
Misschien gewoon naar iets anders op zoek gaan? Hoeft daarom niet direct, maar al eens rondkijken kan geen kwaad hé. Zeker in de IT moet je toch wel iets anders kunnen vinden?
Je werk is een voornaam deel van je leven, als je daar geen voldoening in vindt kan het inderdaad snel bergaf gaan. Been there, done that!
Op een bepaald moment was ik het zo beu op mijn werk, omwille van tegenstand, onwrikbare meningen, vriendjespolitiek, dat ik in een steeds sneller draaiende neerwaartse spiraal de diepste depressie bereikte. Je staat machteloos, het is vechten tegen de bierkaai.
Ik ben er uit geraakt door steeds te blijven terugvechten, tot bij de hoogste instantie, met de hulp van collega's die eensgezind met me waren, met de mentaliteit van "als het niet lukt, dan begin ik opnieuw". Dat vreet aan je, lichamelijk en geestelijk. Dat ontneemt je plezier in andere dingen. Er is geen oplossing voor, geen andere dan blijven hopen op een oplossing, maar die komt helaas zelden vanzelf.
Er zijn geen wijze woorden of raadgevingen, enkel sympathie en vooral empathie, voor je miserie.
Same here !!!
Alleen heeft de modelbouw me steeds rechtgehouden (of belet dat ik er volledig onderdoor geraakte ...):
na het werk in die ándere (model)wereld duiken, en je volledig van het werk afsluiten ...
Ondanks je huidige tegenvallertjes, tóch de moed niet opgeven, Johan !