Vorige nacht is mijn vader in zijn slaap overleden ...
Verwacht, maar toch shockerend ...
Al jaren snakte hij wanhopig naar het terug samen zijn met mijn moeder, die vijftien jaren geleden plots overleed, en hem verweesd achterliet.
Een intense liefde, die nooit verminderde
Het laatste half jaar voelde hij zich fysisch achteruitgaan (zich verplaatsen, zicht, gehoor), en de wil om te leven had hem verlaten.
Nagenoeg niet meer eten, drinken laten staan ... Niemand die dit uithoudt. Ook hij niet, alhoewel het lang leek dat het hem zou lukken.
De laatste weken zijn een intense en confronterende tijd geweest:
Je weet dat het zo niet verder kan, je begrijpt en respecteert zijn nood/beslissing, maar je bent niet bereid hem te laten gaan, je hoopt op een wending, je maag keert om als je hem dag na dag ziet aftakelen en afzien ...
Mijn vader, die erg geïntersseerd de NEEB-evolutie volgde, hierdoor telkens opnieuw herinneringen aan zijn jeugd ophaalde en detail informatie gaf, uitkijkend naar "de eerste NEEB trein" ...
Hij heeft ze niet zien rijden, zal ze nooit zien rijden ... zal me niet verder helpen.
Ik kan hem niet meer plagen door telkens details te vragen waarvan ik weet dat hij ze niet kon herinneren ...
Maar sinds vorige nacht is hij terug verenigd met zijn zo geliefde vrouw, een droom van een moeder.
Een gevoel die het verlies om zijn aanwezigheid overstemt, alhoewel de tranen rijkelijk vloeien.
Al enkele weken is het NEEB vuur nagenoeg gedoofd ...
Schuldgevoelens als ik tóch wat probeerde ... terwijl hij zo achteruit ging, zijn bekende omgeving moest verlaten om naar een door hem gehate ziekenhuiswereld gebracht te worden ... om daarna in een zorgtehuis opnieuw te moeten wennen aan andere mensen, andere gewoonten, nagenoeg volledige afhankelijkheid ...
Het gaat een tijd duren voor het NEEB vuur wat terug opwakkert.
Maar het komt terug, want nu gaat het om meer dan een koppige obsessie: het is het realiseren van een belofte, het terug tot leven brengen van een stuk van zijn wereld ...
Doeme, het doet zo'n zeer ...
Jean, mijn innige deelneming en veel sterkte !
Ik heb ook een moeder die al jaren zegt dat ze terug naar 'papa' wilt, maar ze zal nog wat moeten wachten...
Ik begrijp dus volkomen wat je vertelt.
Dat NEEB er een tijdje stilletjes bij zal liggen begrijpt iedereen.
Jean,
Mijn deelneming en veel sterkte.
Gecondoleerd Jean..
Hallo Jean, oprechte condoleances van deze kant.
Houd de goede herinneringen in ere, en sterkte de komende tijd.
Je zult hem zeker gaan missen, maar dat is alleen fysiek.
In je gedachten zal hij blijven voortbestaan.
grt en een ferme handdruk.
Piet.
Mijn deelneming bij dit zware verlies, Jean.
Jean, nogmaals mijn welgemeende deelneming.
Wat kan je zeggen tegen een vriend die iemand zo dierbaar verliest?
Toen je gisteravond even hier passeerde wist ik het in elk geval niet.
Ook nu kom ik niet veel verder dan: koester de goede herinneringen, jullie voorlaatste avond, zijn knipoog, ...
... en weet dat hij nu een stuk gelukkiger is dan in de laatste maanden.
Uiteraard missen jullie hem, maar hij blijft ongetwijfeld in je hart,
en ook fysiek aanwezig in je prachtige project.
Dat je NEEB even aan de kant zet is héél begrijpelijk. Met betraande ogen zie je geen details.
Laat je geestesoog maar in Turnhout ronddwalen ;)
Sterkte voor jou en je verwanten.
Jean, Alle sterkte toegewenst in deze moeilijke tijd, aan jou en je famillie. Koester de mooie momenten die jullie hadden.
gecondoleerd, sterkte de komende tijd voor jullie, Wim
Jean,
Wat is het mooi als je vader ook je vriend kan zijn, interesse heeft in wat je doet, en kan lachen om jouw grap. Maar dan doet het dubbel zoveel zeer als het zijn tijd is om te gaan en afscheid te moeten nemen. Maar je hebt hem gegeven wat een vader steeds hoopt te kijgen van zijn kinderen: liefde, aandacht, respect en vooral samen kunnen bezig zijn met grote en kleine dingetjes van het leven. Ik denk dat hij nu gelukkig is.
Mijn oprechte medeleven,
Innige deelneming,Jean
Rudy
Jean,
Wendy en ik willen ook ons medeleven betuigen.
Sterkte en denk eraan : weg is nooit weg. Ze blijven voor eeuwig bij u enkel in een andere vorm. Liefde vergaat niet !
Ook nogmaals van harte sterkte toegewenst aan jouw en de Familie.
Evan
Ook van hieruit onze welgemeende deelneming, Jean en familie.
Je verhaal is heel pakkend en treffend verwoord, ik kan je helemaal volgen. We wensen jullie veel sterkte met dit verlies.
Of het nu plots is of dat je het ziet aankomen, of in sommige gevallen een "verlossing" is voor de persoon in kwestie, het is ALTIJD te vroeg, te jong, te snel, te............
Hou de herinnering aan hem in leven, geef hem een eigen "plekje" op NEEB, een plaatsje of een hoekje waarin je "hem" herkent en even kan gaan wegdromen en de mooie herinneringen ophalen.
Sterkte, kerel !
Dani
Hij zal altijd blijven bestaan, in NEEB, in de liefde voor hem, ...
Veel sterkte Jean!
Stephen
gecondoleerd met het verlies , sterkte Jean !
Dag Jean,
Onze welgemeende deelneming bij het overleiden van je vader.
Veel sterkte aan jou en je familie!
Mvg
Koen
Ook van hieruit een welgemeende innige deelneming Jean, familie en vrienden !
Het verdriet die je nu kent is onbeschrijflijk, maar denk dat je vader nu opnieuw bij je moeder is en opnieuw gelukkig is, niet dat hij hier te klagen had jullie zijn ongetwijfeld een ongelooflijke familie die alles deden om het hem hier naar zijn zin te maken, maar om een of andere manier kon je die leegte die er gekomen was na het overlijden van je moeder niet geheel wegnemen. Erg om te zeggen gelukkig maar want dat betekend dat je moeder erg veel betekende voor je pa(en de familie), koester de herinneringen en terwijl je verder bouwt ben ik zeker dat hij over je schouders meekijkt en ziet dat alles tiptop in orde komt.
Sterkte Peter
Veel sterkte in deze moeilijke tijd...
Jean, mijn innige deelneming.
Jean,
Van mij en Jeannine ons diepste medeleven, voor jou en al degenen die hem liefhadden.
Ik weet wat hij voor je betekende en welke lege plaats hij achterlaat.
De troost dat hij nu bij zijn geliefde echtgenote is zal de droefheid wel iets verzachten, maar
toch zal hij gemist worden.
Tevens mijn deelneming Jean.
Ook vanuit Mol mijn oprechte deelneming Jean.
Innige deelneming Jean, je vader zal wel enorm trots zijn geweest op zijn zoon.
Geert
Geluk en verdriet gaan vaak samen Jean.
Je pa is gelukkig omdat hij is waar hij wilt zijn, maar laat een leegte vol verdriet achter. De leegte zal blijven, het verdriet echter zal verdrongen worden door de vele goede herinneringen.
Hou je sterk man! En wees gerust, hij zal er bij zijn als de eerste NEEB trein bolt!
Onze innige deelneming,
Nicole en Dirk
Jean,
Verschrikkelijk nieuws! Uw steun en toeverlaat, uw inspiratiebron die verdwijnt uit uw leven. Koester die mooie momenten die je samen beleefd heeft en als je aan je station werkt, laat de verhalen die je vader ooit verteld heeft, opnieuw vertellen. Dan zul je absoluut het gevoel hebben dat hij naast je zit, intens uw vorderingen volgend en na een traan zal terug een glimlach verschijnen, alsof hij nooit weg is.
Wij wensen u en uw familie bijzonder veel sterkte toe!
Met innige deelneming,
Jim & familie.
Mijn oprechte deelneming met jouw verlies Jean.
Tijd zal het nemen, dat je NEEB zo sterk verbonden was met je vader is eigenlijk bijzonder mooi om mee te nemen voor nadien, nu vooral pijnlijk en veel sterkte toegewenst.
Jean, gecondoleerd met het verlies van je vader. Wens jou en je familie heel veel sterkte.
Jan
Innige deelneming.
Citaat van: Dirky op 06 september 2013, 10:41:10 AM
En wees gerust, hij zal er bij zijn als de eerste NEEB trein bolt!
Wees daar maar zeker van dat hij zal meegenieten. Je zal hem niet zien, maar hij zal er wel zijn!
Veel sterkte Jean!!
Innige deelneming, Jean.
Verdorie, dit forum is in rouw dezer dagen. :(
Mijn diepste medeleven, Jean.
Paul
.
Oei Jean! Veel sterkte toegewenst aan jou en je familie bij dit verlies. Ik merk dat je erg veel aan je vader had op allerlei vlakken. Koester die mooie herinneringen en misschien is het voorstel om hem op een of andere manier op je baan te vereeuwigen nog niet zo gek ...
Sterkte Jean,
We leven met jou en je familie mee dankzij je liefdevolle tekst.
Het deed vreemd aan niets meer te vernemen van je gedreven modelspoor belevenissen. Nu begrijpen we waarom.
Jean
Onze innige deelneming met het verlies van je vader, zoals Luc reeds aanhaalde, het mag een beetje stoppen.
Alain
Jean,
Mijn oprechte deelneming en veel sterkte!
Jean mijn oprechte deelneming en veel sterkte.
Erik.
Innige deelneming.
Jean,
Mijn oprechte deelneming,
ik wens je veel sterkte gedurende de komende dagen
Cedric
Jean,
oprechte deelneming en sterkte voor jou en je dierbaren...
Sterkte!
Groeten,
Tom
mijn deelneming
het leven kan zo mooi zijn maar soms ook zo hard ...
Jean ,
oprechte deelneming in je verdriet.
Jan
jean, in juni is mijn vader overleden, zodoende besef ik maar al te goed wat jullie nu moeten verwerken. ook van een onafgewerkt project weet ik alles van, daarom mijn begrip en steun voor jullie. veel sterkte in deze droevige periode.
marc
Aan allen een hartelijke dank voor jullie steun en meeleven.
Dit bevestigt alweer mijn gevoel dat het forum voor mij een stuk familie is geworden, zelfs als we mekaar niet fysisch ontmoeten.
Dit betekent veel voor me.
Vele woorden zijn er gesproken en geschreven, doch weinig woorden kunnen het verdriet helen.
Ook al ben ik aan de'n late kant, toch deel ik je verdriet.
Jean, veel sterkte toegewenst...
Beste Jean,
Mijn oprechte deelneming en veel sterkte!!
Geert
Pas het pijnlijk bericht gelezen.
Mijn oprechte deelneming in jouw verdriet.
Neem binnenkort , met moed en mooie herinneringen aan vroeger, de draad van NEEB weer op.
Ik blijf je met grote bewondering volgen.
Mijn vader werd gisteren begraven ...
Samen met mijn moeder, die we mochten laten overkomen uit het oude kerkhof.
Ze wensten zo intens terug samen te zijn.
Het was erg intens, erg emotioneel.
En op die dag, die als "doorregend" werd voorspeld, scheen de zon, bij het verlaten van de kerk, en op het kerkhof.
Erg symbolisch, erg troostend.
Nu komt wat rust, een leegte ... die stilaan terug gevuld zal worden, met mooie herinneringen.
Ik wil jullie nog eens danken voor jullie medeleven.
Het heeft me veel deugd gedaan.
Vandaag ga ik rustig het forum doorkruisen ...
Veel bijdragen, die ik de laatste weken niet zag, of wel las maar de fut niet had om er op te reageren ...
Mijn excuses daarvoor.
Stilaan neem ik de draad hier terug op ...
Ongehaast ...
De tijd doet wonderen ...
En NEEB komt terug tot leven ... met enkele details die voor mij speciale betekenis zullen hebben ...
Jean,
Weet dat je altijd op de steun van je vrienden hier op het forum en daarbuiten kan rekenen.
sterkte komende tijd, fijn dat ze weer samen zijn en dat je troost hebt
je NEEB zal je in de toekomst alleen maar meerwaarde geven als een soort van herinnering/monument,
Citaat van: Steam.N op 15 september 2013, 11:36:20 AM
Samen met mijn moeder, die we mochten laten overkomen uit het oude kerkhof.
Ze wensten zo intens terug samen te zijn.
Het was erg intens, erg emotioneel.
En op die dag, die als "doorregend" werd voorspeld, scheen de zon, bij het verlaten van de kerk, en op het kerkhof.
Erg symbolisch, erg troostend.
Jean,
veel sterkte in deze moeilijke tijd, die ik nog niet kende maar die ongetwijfeld er toch aankomt !
dat zal meer dan symbolisch geweest zijn, hier regende het de gehele dag en geen beetje zon gezien !
Peter
Hallo Jean, zoals de anderen al schreven veel sterkte de komende tijd.
Het rotte gevoel zal afnemen, maar het gemis nooit!
En in jouw geval zeker niet, mede door het NEEB project.
En die details met speciale betekenis gaan je zeker helpen het verlies te verwerken.
En zoals Peter al schreef je vrienden zijn er altijd voor je.
grt Piet.