Sinds ik mijn USB-ISP programmer aan de praat heb gekregen,
en om een andere verbetering te doen aan mijn servosturing:
Nieuwe printjes:
(http://meb.gerolf.be/sturing/bm/servostuur/35servoprint.jpg)
De lege ruimte rechtsonder op de foto is voor een eventuele uitbreiding met een relais. Op één van de vier servo's kan je zo 2 extra wisselcontacten hebben (bvb voor de railaansluitingen van een kruising bij een wissel)
Uiterst rechts zie je een 6polige ISP-aansluiting.
De onderzijde van de print ziet er zo uit:
(http://meb.gerolf.be/sturing/bm/servostuur/35servoprintb.jpg)
Wat valt op? Enkele smd's. In plaats van met BD679-darlingtons wil ik de stroom naar de servo met een mosfet schakelen:
Dit geeft veel minder spanningverlies: weerstand bij inschakelen is zo'n 20 milli-ohm!
En daardoor is de massa écht gelijk met de massa van het stuursignaal.
Dat zou beter moeten werken ... maar ik moet alles nog testen.
De software in de AtMega8 heeft nog een kleine uitbreiding gekregen, en dit om de basisbreedte van het stuursignaal te kunnen afregelen. Per servo instelbaar, net als andere parameters:
- uiterste standen en mddenstand (waarop controlesignaal omslaat, en een eventueel relais aftakt)
- omzetsnelheid en uitwaaien (voor bvb armsignalen)
- "default"-stand: maw of 0 Volt overeenkomt met "links" of met "rechts".
De paarse aansluiting linksonder dient voor de communicatie met een knoppenkastje (met LCD),
waarmee ik de servo's ter plaatse kan afregelen en testen (en ook latere andere projecten mee kan sturen)
Waarom smd onderdelen? Je hebt toch nog plaats denk ik bovenop? En welke type mosfet heb je gebruikt? Bestaat die ook in to-92, to220 of andere niet smd uitvoeringen? Mijn enige ervaring met Mosfets is met de BUZ 11, en die kost €1 euro/stuk, wat duurder dan een vermogenstransistor zoals de bd 679. De BUZ 11 kan wel grotere stromen aan (30A).
Die smd-mosfets zijn spotgoedkoop: 12,- voor 100 stuks ... heel wat minder dan "gewone" modellen dus :o
Type IRLML6244TRPBF, goed voor ruim 6A
Er was inderdaad geen plaatsprobleem, hoewel ... voor die ISP-aansluiting had ik ook nog wat ruimte nodig,
en ik had alles graag op een kwart-eurocard (50x80mm)
De smd-weerstandjes dienen om de gates aan massa te houden,
als de microcontroller een hoogohmige uitgang heeft (bij het opstarten dus).
Dat hadden gewone weerstandjes kunnen zijn, maar anderzijds was ik toch aan 't hertekenen ;)
12€ voor 100 is inderdaad niet veel, zijn dergelijke kleine dingen nog simpel te solderen? Ik denk wel dat het niet zo moeilijk is gezien de contacten uit de behuizing steken? Die 0603 smd ledjes die ik van je heb opgekocht heb ik kunnen solderen, maar eerlijk gezegd, geef mij maar ledjes met pootjes aan.
Die mosfets zijn een pak gemakkelijker te solderen dan 0603 ledjes. En de weerstanden zijn 1206'en ;)
Citaat van: Gerolf op 21 juni 2013, 18:38:00 PM
(http://meb.gerolf.be/sturing/bm/servostuur/35servoprint.jpg)
Pootje 4 en 5 mogen niet meedoen of wat ? ;)
ziet er goed uit, ben benieuwd naar een filmpje...
Geert
Edit: pootje=pin
Geert
Nog niet opgelet dat Gerolf dit meer doet, met stiftlijsten ic voetjes maken, enkel voor de pinnen die hij gebruikt? (is eigenlijk wel handig ivm printplaat routen, heb je plaats om onder die twee pinnen een baantje te leggen)
Citaat van: Geert op 22 juni 2013, 12:21:38 PM
Pootje 4 en 5 mogen niet meedoen of wat ? ;)
Dat doe ik inderdaad al een tijdje zo. Ongebruikte pinnen krijgen geen voetje.
Aan de ander kant zijn er nog 3 ongebruikt ;)
Dan heb je minder moeite om een IC in of uit de houder te halen, en meer plaats voor koperbanen aan de onderzijde.
Intussen is alles "gedebugged". Het was verdorie nodig ...
Veel op de trein van en naar het werk aan 't programmeren en veranderen geweest, en niet getest intussen ...
Eén van de moeilijkheden was dat de chip bij 4 aangesloten servo's warm werd.
Stiekem trokken de servo's toch stroom, maar dat is nu via het programma aangepast.
Een AtMega met 8k programmageheugen - en dat is nu tot op de laatste byte gebruikt :o
Een filmpje? Was ik eigenlijk niet van plan. Het zou nogal een lange vertoning worden (veel mogelijkheden) ;D
Volgend project: schaduwstation-sturing (ben ik al een tijdje mee bezig, maar het wordt tijd voor de praktijk).
Ik had nog wat printjes voor "servosturing v1" liggen, en heb die eerst maar bestukt en/of afgebouwd en getest:
(http://meb.gerolf.be/sturing/bm/servostuur/35servoprints.jpg)
"Oude" printplaten, maar ze hebben wél de nieuwe software gekregen.
De enige verschillen zijn het ontbreken van de ISP-aansluiting,
en dat ze nog BD681-darlingons ipv mosfets hebben (heb ik nog in behoorlijke aantallen)
Versie 2 zie je ook op de foto, links naast het LCD-regelkastje.
De nieuwe software bevatte trouwens nog een flinke bug. Nu niet meer ;)
Het nieuwe printje ga ik nog wat hertekenen:
Degelijke aansluitingen, wat logischer gegroepeerd, en met aanduidingen op de componentenzijde ...
Voor de geïnteresseerden: de nieuwe, goedkope servo's werken net zo goed als de duurdere conrads ;)
Ik volg die draadjes over servosturingen wel vanop de zijlijn (voor later...), maar wat me opvalt is dat jullie telkens de "tekortkomingen" willen oplossen door "kalibratie". Iedereen schijnt te willen dat al die servo's perfect evenver uitslaan. Alle toleranties electronisch/softwarematig wegwerken in open loop.
Zou je niet even goed de mechanische overbrenging zo kunnen maken dat het die is die zorgt dat zelfs met een ongelijke uitslag de wissel steeds even ver aangedreven wordt? Stukje veerdraad of zo en 2 mechanische stops. Of als er toch een controller inzit met feedback.
Dat komt waarschijnlijk omdat ik vanuit productie oogpunt denk: alles wat afgeregeld moet worden kost teveel tijd, kan mislopen en is dus duur. Even langer nadenken aan het totaalontwerp zodat de productie simpel is brengt geld op. Men wou in productie geen afregelpunten of potmeters. Liever enkele 0.01% weerstanden en een dure opamp dan moeten afregelen.
Ik kom hier snel op 150 aandrijvingen of zo voor mijn baan. Als ik die allemaal moet kalibreren, en dan nog bijstellen als er wat sleet op komt en dan weer als er iets vervangen moet worden. Eigenlijk wil ik daar geen tijd in steken.
CiteerDie 0603 smd ledjes die ik van je heb opgekocht heb ik kunnen solderen, maar eerlijk gezegd, geef mij maar ledjes met pootjes aan.
LOL. Heb net voor de leut eens witte leds in 0402 gekocht. Verdomd kleine rommel. http://catalog.osram-os.com/catalogue/catalogue.do?favOid=0000000000022dac00090023&act=showBookmark (http://catalog.osram-os.com/catalogue/catalogue.do?favOid=0000000000022dac00090023&act=showBookmark)
Citaat van: Havoc op 29 juni 2013, 14:21:36 PM
...
maar wat me opvalt is dat jullie telkens de "tekortkomingen" willen oplossen door "kalibratie". Iedereen schijnt te willen dat al die servo's perfect evenver uitslaan. Alle toleranties electronisch/softwarematig wegwerken in open loop.
...
Zou je niet even goed de mechanische overbrenging zo kunnen maken dat het die is die zorgt dat zelfs met een ongelijke uitslag de wissel steeds even ver aangedreven wordt? Stukje veerdraad of zo en 2 mechanische stops. Of als er toch een controller inzit met feedback.
...
Zo denk ik er ook over, de servo aansturing met µC voor wissels die ik maak moeten niet elektronisch gekalibreerd worden. De uitslag wordt mechanisch ingesteld net onder de wissel. De mechanische instelling wordt elektronisch gedetecteerd via een soort massadetectie naar de µC die dan weet dat de servo zijn positie heeft bereikt. Zo kan je de servo veel verder, goed bereikbaar voor vervanging, langs de zijkant plaatsen. Temperatuurinvloed, mechanische slijtage enz... geen probleem mee...
Geert
Dan heb je geen servo nodig, maar een gewone motor ...
Precies! En dat is dus wat ik met servo's doe. Ik castreer ze, d.w.z. ik ontdoe ze van alles wat ze tot servo maakt, en dan hou ik een motor met vertragingskast over.
Citaat van: Klaas Zondervan op 29 juni 2013, 23:45:20 PM
Precies! En dat is dus wat ik met servo's doe. Ik castreer ze, d.w.z. ik ontdoe ze van alles wat ze tot servo maakt, en dan hou ik een motor met vertragingskast over.
dus gooi je ook de interne referentie potentiometer en de stuurelektronica er uit? Dan wil ik wel eens graag weten hoe je ze dan aanstuurt. Mogelijk kan ik je methode ook gebruiken ;)
Geert
CiteerDan heb je geen servo nodig, maar een gewone motor ...
Zou ook kunnen, maar met een servo dat "ongeveer" op de juiste positie stopt heb je geen eindschakelaars etc nodig. Je zegt gewoon "ga naar links", maar of het nu 35° of 38° naar links is, dat is niet meer belangrijk. Die laatste 5° is toch enkel een veer wat aantrekken tegen een stop.
Citeerdus gooi je ook de interne referentie potentiometer en de stuurelektronica er uit? Dan wil ik wel eens graag weten hoe je ze dan aanstuurt. Mogelijk kan ik je methode ook gebruiken
Meestal heb je niet meer nodig dan de potmeter in middenpositie te zetten en de potmeter van de mechanica los te koppelen. Als je pulsen korter dan 1.5ms geeft draait hij dan een kant op, langere pulsen en hij draait de andere kant op.
Ik vind het inderdaad maar vreemd dat je een servomotor koopt en dan de dingen er uit haalt die hem 'servo' motor maken. Zeker als je werkt met zo'n kastje zoals Gerolf kan zo'n instelling toch niet zoveel moeite kosten?
Ik behandel die servo's zo omdat eigenlijk alleen maar een motor met vertragingskast wil hebben. En dit is een goedkope manier om dat te bereiken.
Eerlijk gezegd vind ik dat hele gedoe met servo's weinig meerwaarde hebben. Voor het aandrijven van wissels kun je volstaan met een motoraandrijving met verende steldraad en eindstops. Voor het afstellen is een simpele manier van mechanisch positioneren voldoende.
Dit draadje - en heel deze rubriek trouwens - gaat over toepassingen van microcontrollers.
Indien je zelf servo's degradeert tot motoren met reductie is dat je goed recht, natuurlijk.
En dan mechanisch detecteren of die "naakte servo" zijn eindstop heeft gehaald kan wel.
Maar persoonlijk vind ik dit "opnieuw het wiel uitvinden".
Het kan een leuke discussie zijn in een ander (lees: nieuw) draadje.
Wat dat fine-tunen betreft: Het gaat inderdaad niet over 35° of 38°
Dat verschilletje (in mijn praktijk tienden millimeters) neemt de veerdraad naar de stelbiels wel op zich.
Ik overweeg om nog een stapje verder te gaan met de servosturing:
Ik miste immers nog een goede terugmelding.
Met de huidige sturing weet ik enkel dat ik het commando heb gegeven om in een bepaalde stand te staan.
Microswitches in de behuizing van de wisselsteller geven enkel aan dat hij "voorbij een middelpunt" is gegaan.
Weten dat de servo in een vooraf bepaalde positie (of toch in de onmiddellijke buurt ervan) staat is niet mogelijk
=> dus stel dat de servo stuk is,
... of mechanisch gehinderd wordt
... of weggedrukt werd sinds het vorige commando,
Is niet te detecteren
Tenzij ... ik de spanning op de loper in de servo kon meten
... en dat kan! Die spanning zit tussen 0 en pakweg 2.8 volt, is niet gepulseerd of zo, en volgt lineair de beweging van de servo-as
=> dus met een a/d convertor in de microcontroller en wat extra software kan ik meten of de servo (nog steeds) op de gewenste positie staat,
en dus een terugmelding geven die met 0/1 aangeeft of het wissel, armsein, ... juist staat.
Zo is 0 bijvoorbeeld "afwijkend", en 1 is goed (binnen de gekozen grenzen).
Het is natuurlijk extra werk:
- elke servo openmaken en voorzien van een vierde draadje,
- extra programmeerwerk, en nieuwe printplaatjes.
Wat denken jullie? Overkill? Of toch een interessante vondst?
En wat als de servoarm los zit, of afgebroken is. Deze kans is wel realistisch, hoe detecteer je dat?
Geert
Je moet eens nagaan hoe realistisch het is dat een dergelijke situatie voordoet. Ik denk overkill, zeker als je motor sterk genoeg is en de elektronica degelijk is, maar daar twijfel ik niet aan.
Hi Gerolf,
Deze techniek bestaat al langer, gewoon een 4e draadje bij solderen aan de stelpotentiometer van de servo en je kan via een ADC perfect uitlezen in welke positie de servo zich bevindt. Eerlijk gezegd heb ik nooit begrepen waarom dat 4e draadje er niet gewoon standaard bijzit.
Ik vind het alvast geen overkill.
Ik heb al meteen één toepassing:
Mijn baan gebruikt ook servos voor de wissels, maar geen terugmelding. Dus dat betekent dat ik elke keer wanneer ik de baan terug onder spanning zet, alle wissels terug naar hun oorspronkelijke posities (geregistreerd in de EEPROM van de controller) moet brengen. Via terugmelding zal dat niet meer nodig zijn...
Maar zoals Geert al aangaf, je zal er niet alles mee kunnen opvangen.
Mechanische breuk "voorbij" de servo kan je inderdaad zo niet detecteren.
Misschien heeft het meer zin om op het eindpunt van heel de beweging een potmetertje te zetten ...
Dan hoef ik zelfs de servo niet open te prutsen.
=> zouden er korte lineaire schuifpotentiometers bestaan ?
Waarom heb je zo weinig vertrouwen in je systeem? Er kan toch weinig fout gaan?
Citaat van: Gerolf op 24 september 2013, 12:59:37 PM
=> zouden er korte lineaire schuifpotentiometers bestaan ?
De kortste schuifweg die ik bij Conrad kon vinden is 20 mm. Artikelnummer 702118.
Dat je van een servo de positie wil terugmelden, daar kan ik me nog wat bij voorstellen. Maar beveiligen tegen mechanische breuk voorbij de servo, dat lijkt mij overkill.
Bij de servo bewaak je tegen weigering, maar bij mechanische breuk is er echt iets kapot. Als je dat doet, dan ga je net zo ver als het grootbedrijf. Daar wordt de positie van wisseltongen bewaakt met aparte stangen. Maar ja, daar is de schade ook zoveel groter als er iets mis gaat.
20mm is haalbaar: a/d heeft in mijn AtMega16 tot 10 bits resolutie. Dat is minder dan 1/10 mm - ruim OK
Jammer dat ze alleen in 10k lijken te bestaan.
Hoewel: een stereo kost ongeveer evenveel (0.6), en die kan ik parallel hangen en zo aan 5k komen
(minder storingsgevoelig, lijkt me, hoewel ik nog wel een kleine condensator over de loper zal hangen)
Waarom zo ver gaan met de beveiliging?
100 wissels, en ik zou willen dat die over 10 ... 20 jaar nog even betrouwbaar werken,
of toch tenminste betrouwbaar melden dat ze niet werken
Dan ben ik erg benieuwd hoe je die potmeter aan het wissel denkt te koppelen, zodanig dat je ook zeker weet dat de tongen goed aanliggen.
Echt aan het wissel koppelen ga ik niet doen. Die 2-3 mm krijg je toch niet goed gemeten
Maar wel aan een "schuifbalk", die door de servo wordt bewogen.
Van die schuifbalk gaat het rechtstreeks met een stukje veerstaal naar de stelbiels.
Dat verend stukje staal zie ik niet direct begeven ...
Citaat van: Gerolf op 24 september 2013, 17:43:27 PM
Dat verend stukje staal zie ik niet direct begeven ...
Maar zou dat stangetje van de servo naar de schuifbalk minder betrouwbaar zijn dan dat stukje verenstaal?
Als ik het zou moeten inschatten, dan lijkt mij de verbinding tussen de stelbiels en de tongen het meest kwetsbare punt.
Dat lijkt mij nu overkill zie; als je zo begint, kan je evengoed een systeem uitdoctoren of er geen houtwormen in je tafelpoten gekropen zijn die de boel van binnenuit aan het opvreten zijn :-)
Neen, als je de mechanische constructie al niet meer kan vertrouwen, dan heeft het volgens mij niet veel zin dat je ze uberhaupt gaat installeren. De onderdelen onderhevig aan slijtage is een heel ander verhaal; en daar hoort de servomotor bij, maar de stangen, assen, veren ed. zouden hier niet mogen bijhoren. Want dan zou je nog een stapje verder kunnen gaan, wie controleert de beveiliging of die wel correct werkt? En zo blijf je dan bezig...
Neen, de positie van de servo controleren vind ik geen overkill, maar eerder nuttige informatie die je inderdaad ook als een extra beveiliging/controle kan zien.
Ik volg je, Patrick
Potmeter op de schuifbalk of de potmeter van de servo zelf. Verder ga ik niet.
Voor de geïnteresseerden in servo-terugmelding...
'k Ben eens effe bezig geweest met wat 3.7g servo'tjes uit mekaar te halen; eerst een kapotte om te effe te kijken hoe alles in mekaar steekt en dan een goeie om mee te testen.
(http://i1236.photobucket.com/albums/ff460/Sattrickske/ModelRailroad/EOS5DMarkIII-101-1649_zpsef0c085c.jpg)
Let op het potmetertje bovenaan; de middelste draad hebben we nodig en die volgen we naar het sturingprintje (daar waar de lichtblauwe draad vertrekt). Dat lichtblauwe draadje is nu m'n feedback. Met de 3.7g servo heb ik geluk, want één kant van de potmeter zit aan de massa; is iets gemakkelijker voor de ADC om terug te rekenen.
(http://i1236.photobucket.com/albums/ff460/Sattrickske/ModelRailroad/EOS5DMarkIII-101-1648_zps50a7abbc.jpg)
Feedback draadje mee met de anderen terug door de behuizing priegelen en testen maar. Als de servo volledig uitslaat (0-180°), varieert de spanning op de feedback draad tussen de 0 en 2V. Om wat precisie op de ADC te behouden, best de Vref naar 2 of 2.5V brengen.
Dan een testje gedaan met één van de kleinste uitslagen die ik heb: ong. 20° (de hoek mag gaan van 109 naar 132°):
(http://i1236.photobucket.com/albums/ff460/Sattrickske/ModelRailroad/EOS5DMarkIII-101-1651_zps1d611ff3.jpg)
(http://i1236.photobucket.com/albums/ff460/Sattrickske/ModelRailroad/EOS5DMarkIII-101-1652_zpsd27a8211.jpg)
Ik ga dat toepassen op al m'n servo's; het geeft extra veiligheid en een extra voordeel om te weten in welke toestand je servo staat. Dus nu eens wat controllerkes gaan ontwerpen... Lijkt mij een jobke voor de PIC16F1824 (<1€), ruim voldoende voor 4 servos met nog wat I/O op reserve (DCC input, i²c bv.); maar je zou perfect eender welke µC kunnen gebruiken die uitgerust is met AD converters.
Een 'vergeten' concept, dat door Gerolf weer opgerakeld werd. Misschien iets voor de servo fabrikanten om dat 4e draadje eens en voor altijd toe te voegen.
hmm, dat is pas een idee, dat 4de draadje... zo'n beetje als het 3de bij een ventilator in de PC... (maar dat levert dan impulsen voor het meten van de snelheid, dacht ik). Waarom doen ze dat nu eigenlijk al niet ?
Citaat van: dani op 28 september 2013, 19:10:58 PM
Waarom doen ze dat nu eigenlijk al niet ?
Awel, ik heb eigenlijk geen flauw idee. Alle servos die ik tot nu toe ben tegenkomen, hebben zo'n potmetertje; dus zo'n draadje toevoegen is het probleem niet. Ik zie twee redenen:
a) extra draadje = extra prijs (al is het maar een paar eurocent)
b) sommigen zouden gaan proberen om exact de positie te gaan bepalen; gaat niet lukken, zegt men... Dus beter niet de kat bij de melk gaan zetten.
Ik vraag me trouwens af of reden b geen drogreden is; want hoe bepaalt de servo controller zelf z'n positie? Juist ja, met dat potmetertje... Dus eerlijk gezegd -als elektonica ingenieur- ik snap het niet goed. Ik weet wel dat deze potmetertjes niet super precies zijn, maar aangezien ze door de controller gebruikt worden om intern de positie uit te lezen, waarom ze dan niet naar buiten toe teurgkoppelen.
Wat ik wel weet is dat de duurdere servos, vooral gebruikt in robotica, wel deze feedback hebben. Sommigen met een dure rotatiesensor en anderen gewoon met het potmetertje ???
Citaat van: dani op 28 september 2013, 19:10:58 PM
Waarom doen ze dat nu eigenlijk al niet ?
De meeste servo's worden gebruikt in radiobestuurde modellen. En daar heb je niks aan een terugmeldkanaal omdat er geen radioverbinding in de omgekeerde richting is. Toepassingen op de modelbaan zijn voor fabrikanten maar een marginaal aandeel.
Dat is inderdaad een goede verklaring...
Ik denk dat servo's intussen een veel breder toepassingsgebied hebben dan radiogestuurde modellen.
Misschien moeten de fabrikanten hun mening herzien :)
Wat mijn project betreft: ik twijfel nog tussen intern bij de servo aftakken of een potmetertje op de (lineaire) schuifbalk
- Een schuifpotentiometer heeft een uitslag van minimaal 20mm - en dat is wat veel voor een nauwkeurige meting
- via een tandheugel en een tandwieltje zou ik een gewone potentiometer (nauwkeuriger) kunnen bewegen,
In beide gevallen zijn het natuurlijk wel extra onderdelen (en centen)
Citaat van: Gerolf op 30 september 2013, 15:03:35 PM
... In beide gevallen zijn het natuurlijk wel extra onderdelen (en centen) ...
EN mechanische speling :-\
Na wat omzwervingen kan ik er stilaan terug mee aan de slag.
Een belangrijke stap is een nieuw "universeel" besturingskastje:
(http://meb.gerolf.be/sturing/bm/auto/LCDKLAAR.JPG)
20x4 LCD, 4 gewone drukknopjes, 4 drukknopjes met led, 2 Rotary encoders, 1 noodknop
... ik denk wel dat daar veel soorten situaties mee kunnen "geregeld" worden
Connectie met de "buitenwereld" (= aangesloten printplaatje) via RS232 en nog wat
Onderaan zie je de ISP-ingang (om de software te laten evolueren)
leuk kastje... benieuwd hoe dat gaat gebruikt worden, maar zoals je zelf al zegt het opent heel veel mogelijkheden.
Momenteel ben ik het aan 't leren babbelen met de "noodstopregelaar" (wat die moet kunnen zie je in een ander draadje)
Maar "algemeen" gezien:
- Het kastje moet een geldige printplaat herkennen - is OK
- Toetsen doorseinen aan de gebruiker - is OK
- Weergaven op het scherm - is deels OK: er komen nog uitbreidingen
- Encoders lezen, scrollen in data, encoderstand doorgeven - is OK
- tabellen voor menu's ontvangen van gebruiker en erdoor scrollen - is OK
- tabellen met waarden (frequentie, spanning, tijd, ...) om in te scrollen - nog niet helemaal OK
het kastje berekent die tabellen zelf, geeft het nummer in de tabel terug
- interne data bekijken: nog te programmeren voor de noodstop - interne data van LCD-kastje kan al wel
De volgende gebruiker wordt een 4-voudige servosturing met sensor, waarbij je
- uiterste standen, middenstand, snelheid, na-veren, een relais voor extra contacten, ... kan instellen,
- huidige status en standen kan lezen, ...
- interne data kan bekijken (handig voor debuggen)
Printplaatje is geëtst, maar nog op te bouwen en te programmeren.
En ik die dacht dat zo'n grote rode mepknop, dat alles zonder spannig zet, voldoende was. ;D
Ik heb je draadje vroeger ook gevolgd, hoor. ;) Goe bezig, ik hoop dat jouw noodknop uiteindelijk ook snel en fail-safe zal werken.
Enkele stappen verder: nieuw prototype voor een servosturing:
(http://meb.gerolf.be/sturing/bm/auto/servosense.jpg)
- Voor 4 servo's: instelbare standen, snelheid, na-veren (voor bvb armseinen)
- Ingangen om analoog de loperstand te meten
- Logische input, output wanneer "busy" of "fout"
- Relais zorgt voor extra schakelcontacten, simultaan met de stand van een servo naar keuze
- moet uiteraard kunnen babbelen met het LCD-kastje
Het past best in dit draadje, denk ik:
- Ontwerp voor een eenvoudige maar betrouwbare servosturing is aangepast:
(http://meb.gerolf.be/sturing/bm/servostuur/4servobasic0.jpg)
Ik had er al enkele gebouwd en in gebruik, maar vandaag er nog een serietje bij gemaakt:
(http://meb.gerolf.be/sturing/bm/servostuur/45servoprints.jpg)
... die ik nu nog moet testen, programmeren, ... en dan kan plaatsen om weer wat wissels aan te drijven :)
Weer opnieuw opvolgen...
tja, de fragmentwedstrijd is voorbij en Gerolf duikt terug onder zijn treintafel of is het aan zijn ontwerptafel ;)
Allebei, Suske ;)
Ik moet van mijn vrouw er voor zorgen dat er zo snel mogelijk weer treintjes rijden.
't Is een taak die ik absoluut niet met tegenzin doe ;D 8)
µhet gevolg van een bezoekje aan de tentoonstelling waar er treintjes rondjes reden misschien ?? ;) 8)
Voor de (klein)kinderen?
Voor de kleinkinderen, inderdaad... en ik moest het beloven terwijl ik nog aan het microbaantje bezig was ...
Als de vrouwen nu hun mannen al verplichten aan hun baan te werken, waar gaat dat naartoe ;D ;D ;D ;D ;D ;D
Citaat van: philippe_007 op 29 oktober 2015, 23:51:49 PM
Als de vrouwen nu hun mannen al verplichten aan hun baan te werken, waar gaat dat naartoe ;D ;D ;D ;D ;D ;D
Nu wordt het echt te gek! ;D
Merk ik daar een tikkeltje jaloezie ? ::)
Nee hoor, we hebben medelijden met u...
Het is geen hobby meer, maar een verplichting ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;)
Stapje verder:
Printje gemaakt dat met vier dergelijke servosturingen kan babbelen,
én geschikt is om de printjes mee uit te testen:
Een overzicht van een testsituatie:
(http://meb.gerolf.be/sturing/bm/servostuur/90ServoTotaal.JPG)
Die ziet er alweer prina uit, Gerolf !
Nu kun je alweer onder tafel kruioen ;D
Webstek aangepast, en mijn servo-verhaal kan je hier lezen: http://meb.gerolf.be/sturing/auto/nwservo.htm