In het draadje van Piet zijn Polderdam in wording ging het eventjes over fotografie. Om niet verder off topic te gaan is het hier dus on topic.
Hoe weet je hoe je je toestel moet instellen was de vraag... Blijkbaar vooral door ervaring maar ook...
Dit is wat ik al ' weet'
AV-diafragma mode --> grotere f waarde kleiner diafragma meer scherptediepte
ISO-korriligheid van de foto --> grote iso grote korriligheid maar hoge iso goed voor bv nachtopnamen
Tv- sluitertijd instellen: voor vastleggen van beweging bv.
s
De vraag was dus, kun je op voorhand weten hoe je de boel instelt? Klein diafragma (grote fwaarde) meer scherptediepte maar kan te klein averechts werken?
Gemiddelde instellingen bij mij zijn een F 22 of hoger, ISO 100 en lange sluitertijden tot 30 sec. Hierbij is uiteraard een statief onontbeerlijk. Werk hierbij gewoon met de kitlens die bij m'n Nikon D60 zat..
statief heb ik sinds kort ook in de uitrusting ,dus dat is geen probleem
Je kan het best als volgt bekijken en dan ga je hopelijk meteen begrijpen hoe het in z'n werk gaat.
Je hebt 3 basis elementen: ISO waarde, sluiter snelheid en diafragma (of opening of f-nummer). In de fotografie zijn deze 3 de belangrijkste.
De ISO waarde bepaalt de lichtgevoeligheid van je film (analoog) of sensor (digitaal).
De sluitersnelheid bepaalt hoelang het licht door de lens doorgelaten wordt.
Het diafragma bepaalt de grootte van de opening waar het licht door moet.
Om een correct belichte foto te verkrijgen moet de correcte hoeveelheid licht naar de sensor of film geraken. En daarvoor moet je spelen met de 3 bovenvermelde parameters. Een vereenvoudigde uitleg:
ISO hoger: minder licht nodig, maar je riskeert kleurenruis in de foto; ISO lager: meer licht nodig, maar egalere fotos en minder of geen ruis. Dus afhankelijk van de kwaliteit van de camera: hoe lager, hoe beter. Maar in donkere situaties zal je geen keuze hebben dan de ISO waarde te verhogen.
De sluitersnelheid bepaalt hoelang het licht naar de sensor gaat, snelle sluitersnelheiden 1/100 of sneller geven scherpere fotos doordat ze razendsnel de compositie opvangen. Tragere snelheden geven bewegings onscherpte. Richtlijn is hier sluitersnelheid = 1 / focale lengte. bv. lens op 80mm, sluiter = 1/80; 400mm, sluiter = 1/400. Deze zijn waarden voor gewone lenzen zonder Image Stabilizer, met IS kan je tragere sluitersnelheden gebruiken. Als je sluitersnelheid te traag wordt, moet je een statief gebruiken om te vermijden dat je zou gaan 'bewegen'.
De f waarde is de grootte van de opening van het diafragma. Hoe groter de f waarde hoe kleiner het diafragma. Dus f/4 is een grotere opening dan f/8. Bij een groter diafragma (kleine f-waarde) komt er meer licht per tijdseenheid (sluiter) door dan met een klein diafragma (grotere f-waarde). Bij een groter diafragma is de depth-of-field (diepte waarbij de foto scherp zal zijn) kleiner dan met een klein diafragma. Ook moet je onthouden dat f-waarde omgekeerd dient gelezen te worden, dus altijd f/2.4, f/4, f/6, ... (dus grotere waarden voor f, betekenen eigenlijk kleiner, een beetje verwarrend).
Als je uitleg hierboven al voor een deel begrijpt, zal je nu ook snappen dat f-waarde en sluitersnelheid zeer nauw met mekaar verbonden zijn. Er bestaat een ingewikkelde formule voor, die in de fotografie vereenvoudigt wordt met 'stops'. Ik ga je die voorlopig besparen, wat je dient te weten is dat het product van sluiter en f-waarde een constante moet zijn. Dus f-waarde groter, sluiter trager; f-waarde kleiner, sluiter sneller.
De gemakkelijkste manier om het juist te krijgen is de vol-automatische stand van je camera gebruiken, maar dan heb je weinig controle over de depth-of-field en de sluitersnelheid. Je kan dan gaan experimenteren met de semi-automatische standen:
1) Av, je stelt manueel het diafragma in en de camera berekent de sluitersnelheid automatisch
2) Tv, je stelt manueel de sluitersnelheid in en de camera berekent het diafragma automatisch
Een pro gaat voor volledig manueel en stelt beide parameters handmatig in; maar hij/zij gebruikt een hulpmiddeltje: een lichtmeter.
Je kan het beste experimenteren door bv. een flesje met tekst (of een ander rond voorwerp met tekst) in het midden op een snijmat te zetten (of een groot blad ruitjespapier). Zet je camera op een statief zodat je afstand steeds dezelfde blijft en zorgt voor voldoende licht zodate geen flits nodig hebt. Zorg er ook voor dat je ISO waarde constant blijft (sommige cameras switchen automatisch de ISO waarde) Speel dan eens met al deze parameters door te overdrijven en kijk op je computer naar het resultaat.
IK hoop dat je hier iets aan hebt, heb je nog vragen stel ze maar...
Een heel interessant topic. Wie weet geraak ik op deze manier ooit eens van die "auto" mode vanaf :-) :-)
Nee, ernstig, het is fijn dat jullie dit hier eens uit de doeken doen. Het meeste hiervan heb ik al onder de knie en wist ik, maar de manier waarop het hier wordt uitgelegd is echt wel goed.
"Fotografie in jip en janneke taal", zou een goeie titel zijn. Ik kijk al uit naar het vervolg van het verhaal.
Zelf heb ik weinig tijd over voor fotografie, maar ik ga proberen om ten gepasten tijde ook een bijdrage te leveren.
Wat het natuurlijk helemaal "af " zou maken is als elke schrijver ook de daad bij het woord voegt en zijn verhaal illustreert met..... foto's , ja .
Bijvoorbeeld het sluiter/diafragma/ISO verhaal van Patrick hier net boven zou perfect in beeld te brengen zijn .
Lijkt moeilijker dan het is Dani, gebruik over het algemeen een hoog F getal voor de scherptediepte, in mijn ogen belangrijk voor de close-ups. Ondanks de manuele bediening meet de camera het licht en de daarbij behorende sluitertijd. Met een stukkie grijs of wit kun je ook je witbalans nog zelf instellen. Krijg je op een gegeven moment wat meer handigheid in en gaat misschien iets minder snel als klik en vergeten maar de foto's worden er een stukkie beter van...
Citaat van: milocomarty op 28 mei 2013, 09:35:20 AM
Lijkt moeilijker dan het is Dani
inderdaad, maar het is een kwestie van ervaring en vooral veel experimenteren. "In mijn tijd" hadden we nog niet van die super gesofistikeerde volautomatische toestellen dus toen ik mijn eerste (analoge) SLR kocht ging er een hele wereld voor me open. Helaas kostte experimenteren toen wel meer geld aan film en ontwikkelkosten. Zeker als je dan ook nog eens met filters, effecten en andere lenzen begon te werken. Maar zo heb je het vrij snel door. Dus ik heb wel wat ervaring met de materie, alleen is met de komst van de digitale camera en de autofocus, automatische belichting, en de verschillende "preset scene modes" op de toestellen de "kunst" er wat uit gegaan... Daarom dat ik sprak van "auto mode vanaf".
Het illustreren van de stellingen met foto's moet makkelijk zijn. Als ik lees hoe Patrick zijn verhaal met het flesje doet, kan ik me voorstellen dat je dat makkelijk kan in beeld brengen.
Uiteindelij, als het moeilijk te tonen is, dan maakt het in sé ook al niet veel verschil meer uit en kan je even goed "auto"' blijven werken.
Ik ken Patrick inmiddels een klein beetje en niet alleen weet hij waar hij mee bezig is, hij is ook sterk in het visueel weergeven van zijn ideeën.
@Dani, was ik ook van plan, maar deze nacht werd het al te laat en ik had m'n uurtjes slaap nodig. Maar vanavond zal ik eens wat samplekes opladen zoals ik beschreven had (flesje met tekst op een muismat, met verschillende instellingen).
@milocomarty, niet te vlug ;) eerst keren stappen en dan pas lopen. Witbalans hou ik voor later, niet teveel ineens...
Ik heb bewust getracht om de uitleg te starten zonder al teveel technische fotografie termen, zoals ook de 'stop' bv. Eens iedereen die interresse heeft volledig mee is, gaan we dat proberen verder toe te lichten.
geen probleem, "Patje"', ik had dat verwacht. Ik zag ook dat je nog vrij laat postte, dus ik verwachtte deze keer ook geen uitgebreide reportage met beeld.
Ik gaf jouw verhaal gewoon aan als voorbeeld van hoe het nog leerrijker zou kunnen worden. Ik ben zeker dat dit gaat gebeuren. Tijd zat, Brussel en Parijs zijn ook niet op 1 dag gebouwd, ze zijn er nog alle dagen aan bezig :))
Interessante topic! Perfecte uitleg!
Zoals Dani al aanhaalde was "back-in- the-old-days" experimenteren "duur" door de ontwikkelingskosten etc... ik maakte alleen maar dia's en kaderde zelf in om de kost te drukken.
Een anekdote die van pas kan komen als men het misschien later heeft over het fotograferen van bewegende objecten:
- Mijn Airshow Warbirds Duxford UK miskleun: Had net een kanjer van een lens gekocht voor op de Canon A-1 en kwam helaas thuis met een pak haarscherpe foto's van voorbijvliegende warbirds met stilstaande schroef. Veel zon, veel licht, grote lens, toch nog anderhalf stapje overbelicht > snelle sluiterstijd, maar zo snel dat de schroef bleek stil te staan. Slechtere foto's bestaan niet! Latere airshows had ik me de moeite getroost een berekeningske te maken en de sluiterstijd aan te passen zodat de schroef "draaiend" op de foto stond met een duidelijk zicht op het aantal schroefbladen.
Dus soms wil je alle beweging uit je foto, maar soms wil je dus wel beweging zien!
... of een makro opname van een bij op een bloem met enkel maar de meeldraden scherp in beeld en de rest een grote waas, zodat het een nijlpaard in geel-zwart gestreepte^pyama leek;-)
Anderzijds... waar is de zalige tijd dat je 2 a 3 dagen in spanning zet te wachten om te weten of ze gelukt waren ??? Of dat je samen met een vriend zijn geïmproviseerde donkere kamer in dook om je film te ontwikkelen en je foto's af te drukken in Z/W omdat dat goedkoper was. En dan met spatten van de producten naar huis kwam die er niet meer uit te wassen waren.
Waw dit onderwerp interesseert veel meer mensen dan ik dacht.
Citaat van: dani op 28 mei 2013, 10:12:34 AM
Tijd zat, Brussel en Parijs zijn ook niet op 1 dag gebouwd, ze zijn er nog alle dagen aan bezig :))
Pffft, ge moet 't mij nie vertellen, zit hier alle dagen wel ergens vast omdat ze aan de straat aan 't werken zijn. Gisteren had ik een omleiding aan m'n broek en de straat waar we naartoe gestuurd werden was ook dicht wegens werken :-\
Citaat van: dani op 28 mei 2013, 11:13:36 AM
Anderzijds... waar is de zalige tijd dat je 2 a 3 dagen in spanning zet te wachten om te weten of ze gelukt waren ??? Of dat je samen met een vriend zijn geïmproviseerde donkere kamer in dook om je film te ontwikkelen en je foto's af te drukken in Z/W omdat dat goedkoper was. En dan met spatten van de producten naar huis kwam die er niet meer uit te wassen waren.
Ik woonde vroeger bijna naast een fotograaf, dus ik hoefde geen 3 dagen te wachten. Eens ik er wat meer verstand van had mocht ik m'n fotos bij hem gaan ontwikkelen.
Citaat van: conducteur op 28 mei 2013, 12:29:44 PM
Waw dit onderwerp interesseert veel meer mensen dan ik dacht.
Had ik eerlijk gezegd wel verwacht, onze hobby sluit heel nauw hierbij aan. Wat heb je aan een super-deluxe modelbaan met alle toeters en bellen als je geen beelden kan delen met de anderen?
Ik hoop enkel dat er mensen zijn die kritisch meevolgen, want ik maak ook fouten en leer graag bij... Maar ik heb 2 goede leermeesters, allebei beroepsfotografen en af en toe mag ik met die mannen eens meelopen.
Inderdaad een interessant onderwerp en een gedegen uitleg.
Maar! (Zat er aan te komen natuurlijk)
Tenzij ik er overgelezen heb, zie ik nergens het verband uitgelegd met de BRANDPUNTSAFSTAND.
In het huidige aanbod van camera's onderscheidt men twee ruwe categorieën: de zakcamera en de systeemcamera.
Die systeemcamera kan een DSLR zijn, zo'n bakbeest met een verwisselbare lens, of een spiegelloze camera met een verwisselbare lens. De "zakcamera" kan je in zo'n gevarieerd aanbod vinden dat je door het bos de bomen... enz.
Qua mogelijkheden wordt de grens trouwens heel klein tussen al die modellen.
Het grote onderscheid is dus die brandpuntsafstand.
Die wordt bepaald door de grootte van de sensor (de gevoelige "film" in uw toestel)
In de zakcamera is die doorgaans heel klein, zoiets als een halve pinknagel.
In de systeemcamera's is die maximaal de afmeting van uw vroegere filmnegatief ( bekijk eens een "dia" als ge dat nog hebt).
Je hebt hier ook de iets kleinere APS-C en de nog iets kleinere "four thirds".
Uiteraard ,beste meelezende muggenzifters, zijn er uitzonderingen.
Bij die kleinste sensors horen de kleine brandpunten. Waarom ga ik hier niet uitleggen, neem het even als een gegeven.
Een brandpunt van 5mm (kijk op de lens!) is zowat normaal hier.
Bij de grote DSLR camera's is dat normaal 50mm.
Omdat alle toestellen een lens met variabele brandpunt hebben (een "zoomlens"), staat er uiteraard iets op van "5-27/3,5-5,6"
Dat eerste is de variabele brandpunt, dat tweede is de lensopening: dat "F" getal.
Een regel is: hoe kleiner de brandpuntsafstand, hoe groter de dieptescherpte.
Als ge uw madam dus fotografeert voor het Atomium, met uw zakcamera op 5mm ("groothoek") dan zal alles scherp afgebeeld zijn vanaf uw madam haar sakoche tot aan de Heizelpaleizen! En verder ook.
Doet ge dat met uw refexcamera (DSLR) met 50mm lens, dan zult ge goed moet instellen om zelfs uw madam scherp te krijgen.
Hoe kunt ge dat verbeteren? Door het diafragma)getal te vergroten: dus van F 2 naar F8 te zetten bijvoorbeeld.
In ons hobby fotograferen we niet zozeer ons madam, maar eerder ons treintjes: dat heet Macro fotografie (met een "C", niet die winkels)
Wij hebben hier dus nood aan veel dieptescherpte. Met een lens met kleine brandpunt heb je die vanzelf, met een grote camera moet je dus even ingrijpen.
Camera op diafragmavoorkeuze, ("A", van aperture: opening) en zo hoog mogelijk zetten).
Sommige camera's kan je ook op "P" (van programma) een hoger "F" getal laten kiezen door "program shift".
Voor het fotagraferen van modeltreinen kan men ook een 'pin hole" lens gebruiken. Heb zelf geen ervaring hiermee maar naar het schijnt is een pine hole "lens" goed voor macro fotografie.
Bij het fotograferen van schaal 1/1 treinen gebruik ik altijd in Tv de sluitertijd van 1/125 en gebruik ik ISO 200 dit om een zo best mogelijke scherpte diepte te krijgen.
Goedemiddag,
28 mei 2013,
Model(bouw)-fotografie-onderwerp (topic): boeiend, leerrijk, instructief,...doe gerust voort & verder.... . Maar a.u.b. niet té professionele terminologie gebruiken, indien mogelijk, bitte... .
.......misschien dan "Babbelhoek" wijzigen in "Fotografie" , of iets dergelijks?
Toevallig heb 'k zojuist 'n Sony Alfa (relatief eenvoudige versie) aangekocht bij 'n "uitverkoop-wegens-verbouwingen" van een Sony-winkel. Het Sony-menu & de Sony-functies blijken uiteraard weer juist ànders dan op m'n Fuji-bridge-met-mankementen... .
De macro-stand is niet combineerbaar met diafragma-aanpassingen voor scherpte-diepte-regeling, maar dit is gebruikelijk, vermoed
ik?
Middaggroeten,
Herwig.
Een pin hole is geen lens alsdusdanig maar een heel klein gaatje in een dun plaatje (een pin hole of speldegaatje dus).
Heeft de leuke eigenschap om oneindige scherptediepte te geven, maar heeft verschrikkelijk lange belichtingstijden nodig vanwege de kleine lichtopbrengst. Bij natuurlijke belichting (zon) geeft dit dus een raar effect met de schaduw.
Wat de "grote" treinen betreft is snelheid inderdaad prioritair, tenzij hij stilstaat natuurlijk.
Een geringe scherptediepte kan hier beter ogen, om de trein van de achtergrond "los te maken"
Klopt allemaal, maar zoals eerder gezegd we beginnen met kleine stapjes. Eens we die basisprinccipes overbrugd hebben, gaan we meer naar de geavanceerde onderwerpen. We gaan eerst proberen om het aantal variabelen zo beperkt mogelijk te houden. Eens we de 3 voornaamste (ISO, sluiter en diafragma) onder de knie hebben, stappen we over naar de meer geavanceerde.
Ik weet dat het voor sommigen een beetje op de papschool kan lijken, maar ik denk dat er nood is om met kleine stapjes te gaan.
Hoe de instellingen op de camera dienen te gebeuren, doen hier niet ter zake; we hebben allemaal wel een verschillend modelletje dat zich anders gedraagt. Daarvoor dient de handleiding die bij je camera zit. Maar als je basisbeginselen niet begrijpt, heb je ook niks aan de handleiding.
Hugo, begrijp met niet verkeerd, ik waardeer je bijdrage ten zeerste, maar 'k ga 't nog effe opzij schuiven. Het is er nu nog effe te vroeg voor, maar 't komt later zeker aan bod.
Jammer genoeg, heb ik niet zoveel tijd, want overdag werk ik; ben dus nu van op 't werk effe wat berichtjes aan 't posten (foei!! ben eigenlijk aan 't wachten op een server upgrade). Maar vanavond zal ik proberen wat sample fotos te maken die de 2 van de 3 principes zal verklaren (ISO waarde bevries ik).
Citaat van: Sattrickske op 28 mei 2013, 14:31:52 PM
Jammer genoeg, heb ik niet zoveel tijd, want overdag werk ik; ben dus nu van op 't werk effe wat berichtjes aan 't posten (foei!!)
Haha, zo herkenbaar... tussen 2 vergaderingen door even snel komen kijken of er wat nieuws te lezen is ... man, man, wij zouden een tweeling kunnen zijn :-) (afgezien van gewichtsverchil dan toch)
Citaat van: Sattrickske op 28 mei 2013, 14:31:52 PM
Hoe de instellingen op de camera dienen te gebeuren, doen hier niet ter zake; we hebben allemaal wel een verschillend modelletje dat zich anders gedraagt. Daarvoor dient de handleiding die bij je camera zit. Maar als je basisbeginselen niet begrijpt, heb je ook niks aan de handleiding.
Maar het is wel belangrijk te weten met welke camera je werkt; zoals hierboven in mijn betoog al aangekaart.
Het verschil in werken met een reflex of een zak-volautomaat is heel groot.
Het belangrijkste basisbegrip op dit moment is volgens mij: hoe kleiner de brandpuntsafstand van je lens, hoe groter de dieptescherpte (dus het gebied waarin alles scherp wordt weergegeven van voor tot achter).
Dit zal ook van belang blijken als je een reflexcamera met verwisselbare lens hebt.
Citaat van: Herwig op 28 mei 2013, 14:20:07 PM
Toevallig heb 'k zojuist 'n Sony Alfa (relatief eenvoudige versie) aangekocht bij 'n "uitverkoop-wegens-verbouwingen" van een Sony-winkel. Het Sony-menu & de Sony-functies blijken uiteraard weer juist ànders dan op m'n Fuji-bridge-met-mankementen... .
De macro-stand is niet combineerbaar met diafragma-aanpassingen voor scherpte-diepte-regeling, maar dit is gebruikelijk, vermoed ik?
Een Alfa is ,dacht i,k een reflexcamera met verwisselbare lens? Je opmerking over macrostand moet je toch eens verduidelijken.
Citaat van: dani op 28 mei 2013, 14:46:10 PM
Haha, zo herkenbaar... tussen 2 vergaderingen door even snel komen kijken of er wat nieuws te lezen is ... man, man, wij zouden een tweeling kunnen zijn :-) (afgezien van gewichtsverchil dan toch)
Inderdaad de verleiding is zeer groot om hier eens te komen neuzen. En dat gewichtsverschil kan ik rap bijbenen zenne, effe wat meer pizzas of meeneem chinees laten aanrukken... (doen we hier al 2x per week).
Citaat van: Huugooke op 28 mei 2013, 16:47:32 PM
Maar het is wel belangrijk te weten met welke camera je werkt; zoals hierboven in mijn betoog al aangekaart.
Het verschil in werken met een reflex of een zak-volautomaat is heel groot.
Het belangrijkste basisbegrip op dit moment is volgens mij: hoe kleiner de brandpuntsafstand van je lens, hoe groter de dieptescherpte (dus het gebied waarin alles scherp wordt weergegeven van voor tot achter).
Dit zal ook van belang blijken als je een reflexcamera met verwisselbare lens hebt.
Je hebt 100% gelijk, maar eerst moet je basis begrijpen. Als je daar geen snars van begrijpt, wat baat dan een handleiding of een superdure camera. En de basisprincipes blijven evenzeer gelden voor pocket camera als voor de duurste reflex. Als je een beetje geluk hebt gebruiken de pockets gelijkaardige instellingen als de reflexen en kan je daar je fotos ook heel wat bijsturen. De meeste fout die gemaakt wordt is om eender welke camera in volautomatisch te laten staan. Maar hoe in godsnaam kan die camera nu weten wat jij exact wil doen? Dikwijls zijn die volautomatische standen niet meer dan een verzameling van compromissen en in 90% van de gevallen komt het nog goed ook. Maar wat als je nu net iets anders wou? Dat gaan we proberen om in dit draadje aan te pakken.
Citaat van: Huugooke op 28 mei 2013, 16:50:58 PM
Een Alfa is ,dacht i,k een reflexcamera met verwisselbare lens? Je opmerking over macrostand moet je toch eens verduidelijken.
Is inderdaad een reflex met verwisselbare lens. Maar naast de klassieke 'exposure modes' heeft de alpha ook nog 'scene modes'. Ik denk dat Herwig deze laatste bedoelt; dat zijn instellingen waarbij de software van de camera vaste waarden voor de exposure modes gaat ingegeven. Dus de instellingen die wij manueel doen, doet deze camera gedeeltelijk voor jou. Dit draadje houdt het op de exposure modes en niet op de voorgeprogrammeerde instellingen, die zijn voor iedere camera anders (als die instellingen al bestaan).
Maar nu moet ik daad bij woord gaan voegen want ik wat voorbeelden beloofd (en ben vanavond eens op thuis geraakt, ondanks de monsterfiles in Brussel)...
Eerste serie: spelen met de sluitersnelheid. Dit heeft natuurlijk alleen maar zin als je onderwerp beweegt, op een stilleven zou je hier weinig van merken. Dus het onderwerp is hier een druppelende waterkraan (heb nog rap effe eerst de afwas moeten doen ;D):
Trage sluiter: 1/20 seconde (f/11 en ISO-1000, maar deze doen niet echt terzake):
(http://i1236.photobucket.com/albums/ff460/Sattrickske/Test%205D/EOS5DMarkIII-101-0545_zpse7790e30.jpg)
Let vooral op de 'streep' die de vallende druppel vormt. Door de trage sluiter wordt de beweging mooi weergegeven; dus hiermee kan je beweging min of meer in je foto weergeven
Snelle(re) sluiter: 1/640 seconde (f/4 en ISO-2000):
(http://i1236.photobucket.com/albums/ff460/Sattrickske/Test%205D/EOS5DMarkIII-101-0557_zps257d04cc.jpg)
Hier zie geen 'streep' meer, maar echt de druppel met de rimpels. Merk ook op dat de achtergrond iets waziger geworden is door het grotere diafragma
************
Tweede serie: spelen met diafragma met en gewone (zoom) lens. Hiervoor gebruiken we wel een een stilleven en evt. ook een statief om alle bewegingsonscherpte uit te schakelen. Hier is het ook belangrijk om te weten op welk punt scherp gesteld werd; voor alle volgende fotos is dat op de 'a' van microscale, bovenaan het flesje.
Grote opening (groot diafragma): f/4 (ISO-2000 en 1/640 seconde, 45mm):
(http://i1236.photobucket.com/albums/ff460/Sattrickske/Test%205D/EOS5DMarkIII-101-0565_zps817f3aa4.jpg)
Let vooral op het flesje, overal haarscherp. En de tube lijm achteraan, redelijk wazig. Ik heb hier ook de focale lengte meegegeven, deze is belangrijk om te bepalen welke zone we scherp kunnen krijgen -zoals Hugo al aangaf-; maar voorlopig niet op letten...
Kleine opening: f/22 (ISO-2000 en 1/20 seconde, 45mm):
(http://i1236.photobucket.com/albums/ff460/Sattrickske/Test%205D/EOS5DMarkIII-101-0567_zps64bb67c2.jpg)
Nu zie je dat tube lijm al veel scherper geworden is, terwijl het flesje een klein beetje aan scherpte moet inboeten. Merk ook op dat het klavier en de rommel links achter zeer herkenbaar beginnen te worden.
*************
Derde serie, weerom met de opening spelen, maar ditmaal met een macro lens (vaste 100mm). De macro lens is zeer gevoelig aan diafragma wijzigen; mijn macro in het grootste diafragma heeft maar een depth-of-field van 1.5mm. Dat wil dus zeggen dat elk onderdeel van de foto dat 1.5mm verwijderd van m'n focus punt zowiezo onscherp wordt. Bij kleinere diafragmas wordt de depth-of-field veel groter.
Grote opening: f/2.8 (ISO-2000 en 1/1250 seconde):
(http://i1236.photobucket.com/albums/ff460/Sattrickske/Test%205D/EOS5DMarkIII-101-0570_zps0ac10a10.jpg)
De tube lijm is onherkeenbaar geworden en zelfs het flesje verliest grote stukken aan de onscherpte. Enkel de zone rond de letter 'A' van microscale blijft haarscherp. Moest de camera volledig horizontaal tgo het flesje gestaan hebben, was een hele kolom scherp geweest. Nu was ie naar beneden gericht en zie je duidelijk dat er een ongeveer een cirkel rond de letter 'A' scherp blijft.
Kleine opening f/22 (ISO-2000 en 1/20 seconde):
(http://i1236.photobucket.com/albums/ff460/Sattrickske/Test%205D/EOS5DMarkIII-101-0569_zps7c825e20.jpg)
De tube lijm wordt al herkenbaarder, maar ligt nog buiten het bereik van de 'depth-of-field' voor deze lens. Het flesje is nagenoeg overal even scherp geworden (met uitzondering van de linker onderkant).
Bovenstaande series zouden moeten weergeven wat de invloed van sluitersnelheid en diafragma (opening) zijn op de fotos. Hopelijk snapt nu idereen een beetje waarvoor beiden dienen. De opmerkzame lezer heeft misschien ook al gezien dat er een relatie is tussen beiden; zoals ik eerder al gezegd heb, de hoeveelheid licht dient constant te zijn. Dus als we het diafragma verkleinen komt er minder licht binnen en dienen we dus de sluiter te vertragen. Als het diafragma vergroot komt er meer licht binnen en kunnen we de sluiter versnellen. In de fotografie wordt die formule iets vereenvoudigd door de term 'stop' in te voeren; maar da's voor een volgende post...
Zonder nog eens een citaat van een citaat enz... te citeren.
@ Patrick:
ik zie bij de nieuwste, zelfs zeer dure, compacte alleskunners die PSAM instelling verdwijnen.
Nu kunnen we hier dus uren bomen over basisbegrippen als die niet meer instellingen niet meer bereikbaar zijn. Die camera's proberen meer en meer slimmer te zijn dan hun eigenaar.
Als je basisbegrippen wil bespreken van fotografie zal je toch moeten beginnen met de optica.
Het lijkt me daarom iets eenvoudiger om die basisbegrippen "aan te nemen"; zoals je aanneemt dat je auto sneller rijdt als je het gaspedaal indrukt, zonder daarom iets van carburators te kennen.
Daarom denk ik dat je eerst moet weten met wat voor camera je gaat werken. Het begrip sluitersnelheid is bij de compact bijvoorbeeld anders dan bij de systeemcamera, een compact heeft namelijk meestal geen sluiter.
Ook het diafragma is anders: bij een systeemcamera gaat dat meestal tot F22, bij een compact is F8 al een maximum.
Het begrip groothoek is bij een DSLR zoiets als 18mm, bij een compact misschien 5mm, maar het afbeeldingseffect is wel hetzelfde.
Herwig heeft in elk geval een goede koop gedaan met zijn Alfa. (met 18-55 lens?)
Je foto's zijn zeer ophelderend, maar niet iedereen heeft een EOS 5D hé
Opletten met diafragma teveel dicht te draaien. Eenmaal de f/16 voorbij neemt de scherptediepte wel toe, maar de scherpte zelf begint weer af te nemen.
Er is echter bij compacts en dichtbij opnames nog iets anders aan de hand. Omdat compacts vaak een kleine sensor hebben, hebben deze "automatisch" een grote scherptediepte. Scherptediepte is nl enkel afhankelijk van brandpuntsafstand en diafragmaopening. Een kleine brandpuntsafstand heeft bij gelijke opening steeds een grotere scherptediepte dan een lange brandpuntsafstand. anders gezegd, een groothoek heeft altijd meer scherptediepte dan een tele bij dezelfde diafragma.
Maar een kleinere sensor gebruikt een kleinere brandpuntsafstand om hetzelfde gezichtsveld (perspectief) te krijgen dan een grote sensor. Dus als een toestel met een kleine sensor een 50mm lens gebruikt dan moet een ander toestel met grotere sensor een 75mm gebruiken om hetzelfde beeld te zien. Als dan voor een correcte belichting te krijgen 1/250s en f/8 nodig zijn (en belichting is onafhankelijk van brandpuntsafstand (**)) dan gaat het toestel met de kleinste sensor de grootste scherptediepte geven. Dus voor macro met grote scherptediepte zijn compacts in het voordeel tegenover DSLRs. Er zijn andere factoren waar ze dan weer slechter scoren.
(*) indien dit niet klopt graag correctie
(**) als je dat met een camera en zijn ingebouwde lichtmeter doet gaat dit meestal niet zo zijn. Een camera meet het gereflecteerde licht en die meting kan verschillen bij andere brandpuntsafstanden. Zeker als je dezelfde camera met verschillende lenzen gebruikt omdat er dan andere zaken in beeld komen die anders licht naar de camera weerkaatsen. Als je dat met dezelfde camera wil proberen moet je bvb een egaal verlichte muur gebruiken of een grasveld of nog beter een grijskaart. Meting van invallend licht is steeds onafhankelijk van brandpunt.
Over sensorgrootte en scherptediepte: klopt als een bus! (of een zwerende vinger)
Meer diafragmeren geeft inderdaad soms meer ONscherpte, maar dat komt door buiging, en dat kan in speciale lenzen gecorrigeerd zijn.
Lichtmeting is tegenwoordig geen kwestie meer van grijskaarten, alhoewel het een goede test is. De matrixmeting neemt zeer complexe lichttoestanden waar en past de belichting toe.
Maar we zijn hier sterk van "basisgegevens" aan't afwijken.
Citaat van: Havoc op 28 mei 2013, 20:18:43 PM
Opletten met diafragma teveel dicht te draaien. Eenmaal de f/16 voorbij neemt de scherptediepte wel toe, maar de scherpte zelf begint weer af te nemen.
Klopt, zie maar naar de opmerking bij m'n 4e foto: het flesje moet inleveren qua scherpte...
@Hugo
Inderdaad optica is de basis van alles, maar voor de leek iets minder goed te vatten. En daarom ben ik begonnen met iets simpelers. Maar zoals ik m'n vorige post al zei, het gaat zeker aan bod komen, want dieptescherpte is ook zeer afhankelijk van de brandpuntsafstand. Zoals je al aangaf, een breedhoek foto is meestal scherp van hier tot in Tokio; terwijl een macro of zoom-opname (het andere uiterste) enkel maar korte zones rond het focus punt scherp krijgt.
Een kleine correcte, in DSLR wordt alles <35mm (effectief) als groothoek beschouwd. En nu we er toch over beginnen zal ik al meteen iets lossen over de brandpuntsafstand en de relatie tot de sensor (CCD of tegenwoordig meestal CMOS); en dan komt er al een stukje optica bij kijken. Want we zijn nu aan 't rondgooien met focale lengtes (brandpuntafstand) en dergelijke en hier komt heel snel het verschil met de DSLR en de compact camera naar boven. Kijk effe naar Wikipedia (http://en.wikipedia.org/wiki/Digital_single-lens_reflex_camera) om de interne constructie van een DSLR te begrijpen, voor een compact mag je de nummertjes 2, 5-8 weglaten (en soms 3 ook nog). De lenzen in de lens zorgen ervoor dat het licht mooi gefocused op de sensor terecht komt. In den beginne waren de sensoren gewone negatief filmen en voor reflex camera waren die exact 36x24mm groot (=full frame). Om die film te simuleren werden eerst CCDs ontwikkeld en later CMOS sensoren, laar die waren (en zijn nog steeds) relatief duur. Dus werden ze in een kleinere uitvoering gemaakt, maar dan had men meteen een probleem: de bestaande lenzen vulden meer dan de chip omdat die voorzien waren voor 36x24mm. Dus werd er optisch en digitaal een mouw aangepast: via software (voor de chip) en een prisma (voor de viewfinder) werd het beeld 'uitgesneden' zodat het precies op de chip past. Zo kon men dus kleinere (en dus goedkopere) formaten van chips gebruiken, maar hierdoor werd de brandpuntsafstand van de oude lens gewijzigd. Deze wijzigng wordt weergegeven door de crop factor, deze factor geeft aan met welk getal je de focale lengte van je lens dient te vermenigvuldigen om het full frame equivalent te kennen. Bv. Canon EOS 550D heeft een crop factor van 1.6, dus een 18mm lens wordt dan 29mm; de Nikon D3200 heeft crop factor van 1.5, dus 18mm wordt dan 27mm. Voor de compact cameras zijn deze factoren veel groter, omdat de chip veel kleiner is. Bv. Panasonic Lumix DMC-FH6 heeft een CCD chip van 6x4.5mm en hierdoor een crop factor van 5.69; een 18mm lens zou hier 102mm worden. Dus moest men hier naar oplossingen zoeken door de lenzen kleiner te maken, voor de Panasonic heeft men dan een zoom lens van 4.3-21.5mm (24-120mm in full frame).
Maar wat geldt voor de brandpuntsafstand geldt ook voor het diafragma, je dient de waarde van het diafragma ook te vermenigvuldigen met diezelfde crop factor om z'n full frame equivalent te achterhalen. De Panasonic heeft volgende lens: 4.3-21.5mm bij f/2.5-f/6.4 dus in full frame: 24-120mm bij f/14.2-f36.4 (!!!!).
Dus wie is een goede leerling en wat betekent dit voor de dieptescherpte?
In principe vermeldt elke lens deze waarden (brandpuntsafstand(en) en diafragma(s)). Op deze manier kom steeds terug op de waarden die ik m'n oorspronkelijke uitleg gebruikt heb.
Nu voor velen onder ons, zeggen al die cijfertjes weinig of niet veel en wordt heel deze poeha veel te complex om begod 'een stom fotooke te trekken'. En net daarom zijn de fabrikanten zo vriendelijk geweest omdat allemaal in voorgelepelde instellingen in de camera te stoppen; deze noemt men meestal de scenery settings. En nu hoop ik dat ik niemand tegen z'n schenen ga stampen, de compacte camera zijn mijns inziens minder geschikt om gespecialiseerde fotos te maken door het (meestal) ontbreken van volledige instellingen en de optische beperking van het diafragma. Met een beetje geluk heb je er (nog) eentje waarbij je nog veel manueel kan instellen. Dus vergeef me als ik een beetje teveel doorboom over de DSLR ipv de compact; als je goede, niet dagdagelijkse fotos wil maken, zal met een compact zeer dikwijls tekort schieten (letterlijk ;D).
Goedenavond,
28 mei 2013,
Nog 'n meevaller dat 'k bijna een mensengeneratie geleden, nog de bezitter/gebruiker was van een "Kamille" (*) met rasterscherpstelling en bijna niks automatisch. Anders begreep 'k van al jullie info, een fikse "dosis" minder dan nu... . Eén-en- ander is toch wel "relatief" complex, niet ?
De Sony Alfa was de allerlaatste in de uitverkoop-toonbank in een "set" met een handige, bescheiden zoom Sony 18/135mm.
Als je dan vaststelt dat deze Sony-lens op tele een groter/langer "kanon" blijkt te zijn dan de 24-720mm van m'n Fuji-met-mankementen, hoop 'k dat het Sony-lenzenpakket solider en kwaliteitsvoller zal zijn dan die van Fuji?
Avondgroeten,
Herwig.
( (*) voor de jeugdigen onder jullie: een "Kamille" is/was een conventionele Pentax-reflex K 1000. Een alternatief toen was een Oosteuropese Practica,..........)
waarmee je tevreden bent maakt iedereen voor zichzelf wel uit!
Deze grondige uitleg interesseert me ten zeerste alhoewel ik zeker geen 1000-den euro's meer zal spenderen aan een camera.
2 redenen: Door mijn bril heb ik al een portie ruis en vervorming die ik met photoshop zelfs niet weg kan kijgen ;) en de laatste 20 jaar heb ik niet één dia of foto herbekeken van de duizenden die ik vroeger gemaakt heb dus lijkt opnieuw beginnen me een beetje een zotte kost.
en een leuke anekdote: toen ik een A-1 e.a. had heb ik ooit een wedstrijd gewonnen met een foto die ik "toevallig" gemaakt had op reis in Hongarije met mijn "Kodak instamatic cameraatje..."
Laat je vooral niet afremmen Patrick e.a. en laat de technische uitleg maar komen!
CiteerMaar wat geldt voor de brandpuntsafstand geldt ook voor het diafragma, je dient de waarde van het diafragma ook te vermenigvuldigen met diezelfde crop factor om z'n full frame equivalent te achterhalen. De Panasonic heeft volgende lens: 4.3-21.5mm bij f/2.5-f/6.4 dus in full frame: 24-120mm bij f/14.2-f36.4 (!!!!).
Dus wie is een goede leerling en wat betekent dit voor de dieptescherpte?
Opgepast, die berekening van het diafragma gaat enkel op als je de scherptediepte wil kennen. Voor de belichting is het diafragma onveranderd! Dus zo'n 4.3-21.5 met f2.5-f6.4 voor een kleine sensor is wat betreft gezichtsveld hetzelfde als 24-120 in full-frame en zou bij een full-frame een scherptediepte zoals een f/14.2-f36.4 geven, maar voor belichting blijft het een f2.5-f6.4. De waarde die een lichtmeter aangeeft moet je zo overbrengen op de lens, ongeacht de maat van de sensor.
CiteerDus werd er optisch en digitaal een mouw aangepast: via software (voor de chip) en een prisma (voor de viewfinder) werd het beeld 'uitgesneden' zodat het precies op de chip past.
Wordt niks aangepast, licht schijnt gewoon naast de sensor/spiegel als je een full-frame lens op een crop sensor zet. Het enige dat aangepast wordt (bij nikon) is als je het omgekeerde doet, een crop sensor lens op een full-frame zetten, dan schakelt hij een deel van de sensor uit.
@Havoc,
1) diafragma: klopt ik was niet volledig, bedankt om het aan te vullen... de belichting blijft inderdaad hetzelfde (dus zonder crop factor).
2) Aanpassing: Ik zal 't nog eens nakijken, maar ik dacht minstens een prisma de correctie naar de viewfinder doorgeeft, anders zou je een ander beeld hebben in je viewfinder dan wat je sensor zou gaan registreren. Of ben ik volledig mis?
CiteerNog 'n meevaller dat 'k bijna een mensengeneratie geleden, nog de bezitter/gebruiker was van een "Kamille" (*) met rasterscherpstelling en bijna niks automatisch. Anders begreep 'k van al jullie info, een fikse "dosis" minder dan nu... . Eén-en- ander is toch wel "relatief" complex, niet ?
Ja en neen. Probleem is dat de meesten er niet over willen/moeten nadenken. Voor de typische vakantie- of familiefoto doen al die automatismen prima hun werk. Je moet al in een behoorlijk lastige situatie zijn om dat ze de mist in draaien. Bvb een trouwpaar in de schaduw met volle zon erachter op een witte gevel. Maar als je het onderste uit de kan wil halen, specifieke resultaten bereiken (zoals macro) of gewoon meester wil zijn van de situatie dan moet je de moeite doen om er iets van te willen begrijpen.
Alles begint bij belichting. Correcte belichting welteverstaan. En dat is redelijk simpel: een foto is correct belicht als een 18% grijs vlak als "midden grijs" op de foto staat. De basis van lichtmeting is dus dat een je een combinatie van iso (gevoeligheid), diafragma (lensopening) en sluitertijd moet instellen die daarvoor zorgt. Film, digitale sensors, ontwikkeling, alles is daarop gebaseerd. Een correct belichte foto geeft een 18% grijs vlak midden in het "lichtbereik" van de sensor/film.
Vandaar ook de referentie naar grijskaart bij lichtmeting, dat is de standaard. In geval van nood kan egaal gras of de achterkant van je hand dienen (voor blanke personen).
Nu kan je verschillende combinaties van iso, f-stop en snelheid kiezen die hetzelfde resultaat geven
voor belichting. Stel je doet een lichtmeting en je lichtmeter zegt iso=200, f=1/8 en v=1/250. Als je nu de iso 2x groter zou kiezen (= 2x zo gevoelig) dan kan je dat compenseren door ofwel f=1/16 (2x minder licht binnenlaten) ofwel v=1/500 (maar half zolang licht binnenlaten). Dus iso=400, f=1/16 en v=1/250 of iso=400, f=1/8 en v=1/500 geven net dezelfde correcte belichting. Net zoals iso=200, f=1/16 en v=1/125 (half zoveel licht binnenlaten en 2x zolang belichten)
Waarom zou je een van die combinaties kiezen?
- hoge iso waarden geven digitaal meer ruis en bij film meer korrel.
- lage iso heeft veel licht nodig, dus grote opening of trage sluitertijden
- grote openingen geven een kleine scherptediepte. Dat wil je niet bij macro maar misschien wel graag bij een portret. Maar laten veel licht binnen.
- kleine openingen geven veel scherptediepte maar te kleine verminderen de scherpte weer. Laten weinig licht binnen dat je moet compenseren met hoge iso of trage sluitertijden.
- korte sluitertijden bevriezen beweging maar hebben veel licht nodig.
- lange sluitertijden geven bewegingsonscherpte als de fotograaf het toestel niet stil houdt. Dus een statief gebruiken (wat niet altijd kan).
Welke combinatie je nu moet kiezen hangt af van je onderwerp en je doelstelling.
- in principe tracht je steeds je iso zo laag mogelijk te houden als praktisch is.
- als je geen statief hebt/mag gebruiken moet je de sluitertijd zo hoog mogelijk trachten te houden. Dat moet je ook doen als je onderwerp snel beweegt. vuistregel zegt snelheid = 1/ brandpuntsafstand. Dus een 50mm lens niet trager dan 1/50, een 100mm macro dus niet trager dan 1/100 maar een 28mm kan best bij 1/30. Dat is dan de werkelijke fysische brandpuntsafstand, niet de equivalente.
- het diafragma pas je dan aan aan de scherptediepte die je wil bekomen. En dat is zeer subjectief.
Als je bvb in een museum bent en je mag geen statief gebruiken, geen flits en er is weinig licht dan heb je geen keuze. Je moet de iso omhoog draaien totdat je bij dat diafragma dat nog net alles wat je wil scherp weergeeft een aanvaardbare sluitertijd geeft. Voor een macro van een diorama en je hebt een statief kan je dan weer eerst je diafragma kiezen dat alles scherp geeft wat je wil, vervolgens de iso op het laagste zetten voor de minste ruis en de sluitertijd zoals de lichtmeter zegt. Maar met een insect dat beweegt ga je de sluitertijd in de gaten moeten houden en waarschijnlijk de iso hoger kiezen zodat je sluitertijd naar beneden gaat. Met rondlopende kinderen gaat de sluitertijd dan weer heel belangrijk worden. Het diafragma zet je ergens middenin f/8-f11 (zodat je toch redelijk wat diepte hebt zonder teveel licht te verliezen) en de iso neem je wat je krijgen kunt.
Dus het is een spel om met die 3 variabelen je doel te bereiken zonder je het leven moeilijk te maken.
Citeer2) Aanpassing: Ik zal 't nog eens nakijken, maar ik dacht minstens een prisma de correctie naar de viewfinder doorgeeft, anders zou je een ander beeld hebben in je viewfinder dan wat je sensor zou gaan registreren. Of ben ik volledig mis?
Wel, voor een reflex maakt het niet uit. De spiegel projecteert het licht op het matglas en met het prisma wordt het recht gezet. Bij een crop camera zijn spiegel, matglas en prisma gewoon een maatje kleiner. De crop lensen hebben ook een kleinere beeldcirkel. Een lens geeft steeds een rond beeld, de sensor ziet juist wat erop valt. De spiegel projecteert gewoon niet meer dan wat de sensor ziet. Zet je een full-frame lens op een crop camera dan ziet de sensor enkel het midden.
Kijk maar eens door een zoeker van een middenformaat, full-frame en crop, je zal versteld staan van het verschil in grootte van het beeld in de zoeker.
Bij systeem camera's en compacts zie je toch enkel wat er op de sensor valt op het schermpje. Zelfde voor electronische zoekers.
Zeer leerrijk, ga door!
Citaat van: Herwig op 28 mei 2013, 21:49:43 PM
De Sony Alfa was de allerlaatste in de uitverkoop-toonbank in een "set" met een handige, bescheiden zoom Sony 18/135mm.
Als je dan vaststelt dat deze Sony-lens op tele een groter/langer "kanon" blijkt te zijn dan de 24-720mm van m'n Fuji-met-mankementen, hoop 'k dat het Sony-lenzenpakket solider en kwaliteitsvoller zal zijn dan die van Fuji?
Die 18-135 is niet zo bescheiden! Volgens de crop-factor, hierboven beschreven, zou dit op je ouwe Pentax een 24-210 mm lens zijn! Zeker geen kattepipi!
Dat het geheel een stuk forser is dan je Fuji lens is ook te wijten aan die crop factor. Die 24-720 van je Fuji is de VERGELIJKBARE brandpuntsafstand met een 35 mm (kleinbeeld) camera.
Omdat je met al die verschillende sensor-grootte nu eenmaal appelen met peren moet vergelijken heeft men de oorspronkelijke kleinbeeldcamera als standaard genomen. De afmeting van het negatief (de sensor van nu) is 24 op 36 mm. Daar is een 50mm lens een "standaard"; op jou Alfa is de "negatief" grootte, de sensor dus, 24 op 16 mmm, men noemt dat APS-C. De standaardlens is dan 35 mm (vanwege de cropfactor)
Die APS komt trouwens ook van een filmformaat, het een te vroege dood gestorven APS systeem (Advanced Photo System), dat de film moest redden, maar de digitale techniek heeft daar een stokje voor gestoken.
en die "K" is nog steeds een gegeerd fototoestel!
Hehe Johan is me voor met de uitleg over 'stops'. Merci, bespaart mij een hoop typwerk!
Even een toevoeging aan de sluitertijden in functie van de brandpuntsafstand: bij camera/lens combinaties die zijn uitgerust met een beeld stabilisator (image stabilizer) kan je 1 of 2 stops aftrekken van de sluitersnelheid. Dus 1/60 kan teruggebracht worden naar 1/30 of zelfs 1/15.
Citaat van: Havoc op 28 mei 2013, 22:40:39 PM
Citeer2) Aanpassing: Ik zal 't nog eens nakijken, maar ik dacht minstens een prisma de correctie naar de viewfinder doorgeeft, anders zou je een ander beeld hebben in je viewfinder dan wat je sensor zou gaan registreren. Of ben ik volledig mis?
Wel, voor een reflex maakt het niet uit. De spiegel projecteert het licht op het matglas en met het prisma wordt het recht gezet. Bij een crop camera zijn spiegel, matglas en prisma gewoon een maatje kleiner. De crop lensen hebben ook een kleinere beeldcirkel. Een lens geeft steeds een rond beeld, de sensor ziet juist wat erop valt. De spiegel projecteert gewoon niet meer dan wat de sensor ziet. Zet je een full-frame lens op een crop camera dan ziet de sensor enkel het midden.
Kijk maar eens door een zoeker van een middenformaat, full-frame en crop, je zal versteld staan van het verschil in grootte van het beeld in de zoeker.
Bij systeem camera's en compacts zie je toch enkel wat er op de sensor valt op het schermpje. Zelfde voor electronische zoekers.
Er zijn nu ook reflexcamera's waar de spiegel niet meer dient om het beeld naar de zoeker te weerkaatsen; het wordt volledig elektronisch doorgestuurd! (Sony)
Trouwens worden er meer en meer "systeemcamera's" gemaakt. Het spiegelhuis wordt weggelaten. Omdat de lenzen nu dichter tegen het opnamevlak staan zijn ze weer van een hele andere constructie!
De helderheid van de zoeker hangt ook af van de constuctie: een prisma of spiegelconstructie, matglas...
Citaat van: Sattrickske op 28 mei 2013, 23:17:09 PM
Hehe Johan is me voor met de uitleg over 'stops'. Merci, bespaart mij een hoop typwerk!
Even een toevoeging aan de sluitertijden in functie van de brandpuntsafstand: bij camera/lens combinaties die zijn uitgerust met een beeld stabilisator (image stabilizer) kan je 1 of 2 stops aftrekken van de sluitersnelheid. Dus 1/60 kan teruggebracht worden naar 1/30 of zelfs 1/15.
Jamaar, daar hoort de verklaring bij dat een "normaal" mens een scherpe opname "uit de hand" kan maken vanaf een sluitertijd van 1/100 ste. Die stabilisator zou het "bibberen" bij lagere tijden opvangen.
die reeks foto's... DAT IS HET gewoon.
De BASIS simpel uitgelegd en met beelden. Ik herhaal het nog maar eens Jip-En-Janneke taal !
Mensen die al lang en intensief met fotografie bezig zijn of er gewoon veel van afweten door ervaring, die kunnen dan wel mooie aanvullingen en technische uitleg bij geven om te verduidelijken voor hen die dieper op de materie willen in gaan. (no offence, Hugo en anderen, jullie bijdragen zijn zeker even veel waard)
Meer voor de "leek" die vooral met z'n treinen of ander hobby bezig is en hier creatief wil leren fotograferen, is dit de manier ! KISS (Keep It Short and Simple)
Ik ben er zeker van dat naarmate dit topic vordert, er dieper technisch zal worden verder gegaan, maar je moet zoals Patrick zegt "beginnen bij het begin".
MOOI !
Inderdaad mooi uitgelegd, zoals ik al zei.
Maar mijn punt is dat je dit met een zakcamera, of hij nu van de supermarkt komt, of een hele dure van een beroemd merk, NIET KAN NABOOTSEN.
Daarom nogmaals: het allerbeginste begin is: met wat voor camera ga je werken
Citaat van: Huugooke op 28 mei 2013, 23:21:25 PM
Jamaar, daar hoort de verklaring bij dat een "normaal" mens een scherpe opname "uit de hand" kan maken vanaf een sluitertijd van 1/100 ste. Die stabilisator zou het "bibberen" bij lagere tijden opvangen.
Daarom dat dit dan ook maar een vuistregel is en geen geschreven wet. Persoonlijk slaag ik erin om een haarscherpe foto uit de hand te maken op 35mm met IS actief op 1/8 seconde (en da's geen typfout). Andere mensen zullen in dezelfde situatie zelf op 1/80 of 1/100 nog bewegingsonscherpte hebben. Daarom is dit maar vuistregel, niet iedereen heeft een even vaste hand als ik. Er komen ook nog andere factoren bij kijken, zoals bv. de afstand tot je onderwerp. Stel ik wil een trein fotograferen op 100m afstand, als ik m'n camera een millimeterke verdraai door te beven, gaat dat op m'n trein al gauw een paar tientallen cm schelen, en dan heb veel meer dan 1/100 nodig...
Dus sluitersnelheid zal voor het grootste deel proefondervindelijk moeten bepalen. In principe geldt hier: hoe hoger, hoe beter; maar soms is de kostprijs voor een hoge sluiter te hoog (ISO waarde moet omhoog en dan riskeer je meer ruis).
Citaat van: dani op 29 mei 2013, 09:49:17 AM
Meer voor de "leek" die vooral met z'n treinen of ander hobby bezig is en hier creatief wil leren fotograferen, is dit de manier ! KISS (Keep It Short and Simple)
Dat was ook de bedoeling, eerst leren stappen en dan lopen. Diegenen die sneller willen gaan en meer specifiek met hun camera overweg willen, kunnen me altijd een PM sturen indien nodig.
Want op dit ogenblik probeer zo weinig mogelijk over het type toestel te praten, maar 't wordt lastig...
Er zijn natuurlijk ook relatief goede cursussen op het Net soms met dezelfde approach als de mijne en soms totaal anders. Kijk hier (http://photographycourse.net) maar eens.
Citaat van: Huugooke op 29 mei 2013, 10:11:28 AM
Maar mijn punt is dat je dit met een zakcamera, of hij nu van de supermarkt komt, of een hele dure van een beroemd merk, NIET KAN NABOOTSEN.
Bedoel je mijn 6 fotos in dit draadje? De eerste 4 kan ik perfect nabootsen met Panasonic Lumix pocket camera van m'n moeder hoor. De laatste 2 zijn inderdaad onmogelijk, die zijn gemaakt met een gespecialiseerde macro lens. Deze 2 waren gemaakt om heel duidelijk het verschil te laten in diafragma. Op een macro lens is dit zeer uitgesproken en dat kan ik met een pocket niet nabootsen, zelfs niet met een DSLR met generieke lens.
Goedemiddag, 29 mei 2013, Terminologie analoog versus digitaal: lettertjes en cijfertjes....
# bevestiging: op de (m'n) Fuji-vaste-zoom-lens wordt duidelijk vermeld: "equiv. 135" : 24/720 mm, dus analoge taal op een digitaal toestel... .
# de Sony-Alfa is een SLT-behuizing/-body: Translucent Mirror met beeldsensor van DSLR-formaat: reactietijden van SLT zouden (dixit Sony) sneller zijn dan van een (vergelijkbare) DSLR. SLT = vaste, doorzichtige spiegel voor ultra-snelle foto's...(ja, ja) .
# Sony heeft SteadyShot = beeldstabilisatietechniek & beeldsensor Exmor CMOS APS-formaat (H of C...?) (waarvan sprake in bovenstaande berichten...) en ook nog TTL-fasedetectiesysteem ! 'k Weet alleszins dat dit Trough-The-Lens-systeem zich onmiddellijk nuttig maakt in combinatie met een compatibele Sony-externe-flash... , wat wel zooooooo handig is ..... .
# 'k Durf veronderstellen dat jullie, fotografiekrakken, het absoluut nog gaan hebben over het juiste gebruik bij treintjesfoto's van een (externe) flash met of zonder bounce-truukjes en de zin & onzin van 4, 8, 10, 16, 18 nuttige & onnuttige digitale "puntjes".
Ik beloof dat 'k zo spoedig mogelijk het Sony-draaiwieltje zal vastlijmen op M en nooit meer het vieze "slim automatisch"
zal misbruiken.... . Middaggroeten, Herwig.
Citaat van: Herwig op 29 mei 2013, 13:59:00 PM
Ik beloof dat 'k zo spoedig mogelijk het Sony-draaiwieltje zal vastlijmen op M en nooit meer het vieze "slim automatisch"
zal misbruiken.... . Middaggroeten, Herwig.
Hoeft niet, zoals ik al zei, voldoet die in 90% van de gevallen. Als je snel een foto wil nemen is deze de ideal stand; geen gepruts met instellingen. Je onderwerp is soms allang gaan lopen voordat je de manuele instellingen gevonden hebt.
Je hebt ook nog de semi-automatische standen waarbij je zelf één parameter instelt (bv. diafragma) en de camera doet de rest. Deze vormen een compromis tussen vol automatisch en manueel.
Citaat van: Sattrickske op 29 mei 2013, 12:44:29 PM
Citaat van: Huugooke op 29 mei 2013, 10:11:28 AM
Maar mijn punt is dat je dit met een zakcamera, of hij nu van de supermarkt komt, of een hele dure van een beroemd merk, NIET KAN NABOOTSEN.
Bedoel je mijn 6 fotos in dit draadje? De eerste 4 kan ik perfect nabootsen met Panasonic Lumix pocket camera van m'n moeder hoor. De laatste 2 zijn inderdaad onmogelijk, die zijn gemaakt met een gespecialiseerde macro lens. Deze 2 waren gemaakt om heel duidelijk het verschil te laten in diafragma. Op een macro lens is dit zeer uitgesproken en dat kan ik met een pocket niet nabootsen, zelfs niet met een DSLR met generieke lens.
Die tweede druppelfoto kan je misschien nadoen met die Panasonic, maar dan zonder die onscherpte.
Leuk fish-eye effect trouwens.
Citaat van: Herwig op 29 mei 2013, 13:59:00 PM
# de Sony-Alfa is een SLT-behuizing/-body: Translucent Mirror met beeldsensor van DSLR-formaat: reactietijden van SLT zouden (dixit Sony) sneller zijn dan van een (vergelijkbare) DSLR. SLT = vaste, doorzichtige spiegel voor ultra-snelle foto's...(ja, ja) .
# Sony heeft SteadyShot = beeldstabilisatietechniek & beeldsensor Exmor CMOS APS-formaat (H of C...?) (waarvan sprake in bovenstaande berichten...) en ook nog TTL-fasedetectiesysteem ! 'k Weet alleszins dat dit Trough-The-Lens-systeem zich onmiddellijk nuttig maakt in combinatie met een compatibele Sony-externe-flash... , wat wel zooooooo handig is ..... .
Ja, allemaal "techno-speak" in de digitale fotowereld. Ze moeten daar niet onderdoen voor de computerwereld.
Het model dat je gekocht heb is wat ik beschreef als die waar de spiegel alleen dient voor de instelling, en niet om het beeld te bekijken.
Hoe zit het met zo'n "echte" spiegelreflex?
Toen er nog alleen maar met film kon gefotografeerd worden was het moeilijk om
a/ scherp te stellen
b/ de opname juist te kadreren, dat wil zeggen: je wist niet zeker wat er op je film terecht ging komen.
Daarom heeft men de reflexcamera uitgevonden. Achter de lens zit een spiegel, die reflecteert (=reflex!) het beeld via-via op een matglas, zodat je ziet wat de lens ziet. Zo kan je de lens perfect instellen en ook perfect je beeld "kadreren".
OP het moment dat je de ontspanknop indrukt wipt die spiegel omhoog zodat het beeld op de film kan vallen. Uiteraard zit daar nog een sluiter tussen die bepaalt hoelang de film wordt belicht. Zo'n camera wordt trouwens een SLR (Single Lens Reflex) genoemd: enkele lens reflex dus (omdat er ook reflexen zijn met twee lenzen).
Bij de opkomst van de digitale technologie heeft men gewoon de film vervangen door een "sensor", en het principe bleef hetzelfde. Die noemt men een DSLR (=Digital Single Lens Reflex)
Nu is het wel onnozel dat men met die camera's eerst een foto moest nemen om het resultaat te zien, terwijl je met die zakcamera continu het resultaat ziet.
Daarom heeft men de "Live view" uitgevonden: de spiegel klapt nu omhoog, de sluiter gaat open, en het beeld wordt nu naar je scherm gestuurd. Als je een foto maakt gaat de sluiter terug dicht, de spiegel naar beneden, de camera stelt zich in, de spiegel klapt omhoog de sluiter gaat open voor de berekende tijd, de spiegel klapt terug. Oef!
Bij die Translucent Mirror blijft die spiegel netjes staan, hij is immers translucent, dwz (gedeeltelijk)doorzichtig. Een deel van het licht wordt afgebogen voor de instelling, het meeste gaat naar de sensor. Op die manier kan die camera razendsnel opnames maken.
Steady Shot is het opvangen van het "gebibber" van de fotograaf. De sensor beweegt mee met de bewegingen van de fotograaf en zo blijft het beeld stabiel (er).
Dit in tegenstelling met een stabilisatiesysteem waarbij in de lens bepaalde gedeelten "meewiegen" om zo stabilisatie te bekomen.
Die Exmor is de computerchip die je beeld van de sensor behandelt.
Het beeldformaat (het "negatief"; de oppervlakte van de sensor) is APS-C. Wat op de lens staat heeft als 35MM equivalent een waarde die 50% hoger ligt. Een 50mm lens op een "full-frame" of een 35mm camera zou op jou camera een 75 mm lens zijn.
Even enkele zaken die al aangehaald zijn verder toelichten:
Beeldstabilisatie: Waar het hier om gaat is dat men het bibberen van de fotograaf "compenseert". Er zijn 3 belangrijke en verschillende systemen in gebruik.
1: lens stabilisatie: in de lens zit een electronisch systeem dat de bewegingen van de lens detecteert. Dit systeem stuurt dan een optisch stuk (aantal lenzen) aan en beweegt dat zodat het beeld dat op de sensor valt "stilstaat". Dit is wat vooral canon en nikon gebruiken. Voordeel is dat het systeem aangepast is aan elke lens op zich. Nadeel is duidelijk, dit systeem moet in de lens zitten en voor elke lens opnieuw aangekocht/betaald worden.
2: in-body stabilisatie: hier is er een vergelijkbaar electronisch systeem in de camera zelf ingebouwd. De trillingen worden niet gecompenseerd door enkele lenzen te bewegen maar door de sensor zelf te bewegen. Grote gebruiker is sony. Voordeel is dat dit onmidddelijk met alle lenzen werkt, ook antiek van 50 jaar geleden. Nadeel is dat het niet optimaal ingesteld kan worden voor elke lens en dat de bewegingen beperkter zijn.
3: volledig electronisch: verschillende beelden van de sensor worden door een processor netjes terug over elkaar gelegd. Vooral in compacts/gsm's. Voordeel is dat er geen moeilijke mechanica of optica bij te pas komt, enkel slim programeren en cpu power. Nadeel: minder performant dan de 2 vorige.
Wat is nu het gevolg? Omdat de onwillekeurige bewegingen gecompenseerd worden geeft dit een beetje hetzelfde effect als een statief gebruiken. Dus kan je ofwel een langere sluitertijd gebruiken, ofwel een lagere iso, ofwel een kleinere lensopening vergeleken zonder stabilisatie. bij zo'n systeem wordt meestal vermeld hoeveel stops er gestabiliseerd worden. Dat wil zeggen hoeveel "stappen" je iso, sluitertijd of diafragma kan puchen tov geen stabilisatie.
Dus als je om geen bewegingsonscherpte te hebben met een 50mm lens een sluitertijd van 1/50 moeten gebruiken zonder stabilisatie kan je met een 2-stops stabilisatie 2 stappen "verder gaan". In het geval van sluitertijd is dat dan trager: 1/50->1/25->1/10. Dus als al het andere gelijk blijft (je drinkt geen liters koffie bvb) dan kan je zonder stabilisatie 1/50 gebruiken en met 1/10. Die winst kan je dan gebruiken om bvb de iso lager te zetten zodat je minder ruis hebt. Of je kan het diafragma wat verder dichtdraaien om meer scherptediepte te hebben.
Waar moet je mee opletten: stabilisatie en statief gaan niet altijd samen. Omdat de electronica geen beweging detecteert gaat die toch denken dat er iets moet gebeuren. Dus krijg je minder scherpe foto's. Ook als je bvb bewegende voorwerpen in de zoeker aan het volgen bent zoals bij sport of spelende kinderen. Daarom zijn er verschillende types stabilisatie mogelijk. Dit is afhankelijk van systeem/lens etc. Lees de handleiding van je toestel/lens want daarin staat welk type wanneer te gebruiken. Test dit ook eens voor je belangrijke opnames maakt.
De semi-automatische modes. Dit zijn belichtings modusen en hebben niets met het scherpstellen te maken. Meestal zijn er 4: PASM.
P: program: de camera doet alles volledig automatisch. Hij kiest meestal in functie van de lens/brandpuntsafstand en de door de gebruiker ingestelde iso een combinatie van sluitertijd en diafragma op basis van de lichtmeting. De meeste toestellen laten de gebruiker toe om met een scrolwiel of zoiets een andere combinatie te kiezen. Dat kan je doen omdat je weet dat de keuze niet ideaal is voor je onderwerp. Je kiest dan bvb een sneller sluitertijd als je onderwerp beweegt of een kleiner diafragma als je meer scherptediepte wil.
A: aperture (diafragma) voorkeuze. Jij kiest het diafragma en de camera stel de sluitertijd in rekening houdend met de ingestelde iso waarde. Heel handig als je bvb treintjes fotografeert op een beurs. Meestal wil je een goede controle over de scherptediepte in dat geval. Je wil niet dat de camera een te grote lensopening kiest en dat het grootste stuk van je foto onscherp is. Dan stel je het diafragma zelf in en laat de camera de rest doen. Natuurlijk als je geen statief hebt moet je toch wel opletten welke snelheid hij kiest en eventueel de iso hoger instellen zodat je geen bewegingsonscherpte krijgt.
T soms V: sluitertijd voorkeuze. Eigenlijk hetzelfde als hierboven maar als sluitertijd belangrijker is dan scherptediepte. Bvb als je de voetbalkunsten van de kleine wil vastleggen. Met een scherptediepte van 50m ben je dan niets als dat een sluitertijd van 1/4 seconde geeft. Dus je wil minstens 1/250 en als dat niet kan omdat je lens niet genoeg licht binnenlaat zal je de iso moeten hoger instellen.
M: doe het zelf en trek uw plan. Hier moet je zelf diafragma en sluitertijd instellen. De lichtmeter van het toestel helpt je door aan te geven of het goed is (lees de handleiding) of je gebruikt een losse lichtmeter.
EDIT: stabilisatie en statief eruit gehaald
EDIT2: anders geformuleerd
Perfect uitgelegd door Johan!
Enkel de stabilisatie en het statief is een fabeltje (althans voor Canon IS en Nikon VR). Een misvatting die via het Internet ontstaan is. Geen enkele van de manuals van m'n lenzen zegt dat ik statief en stabilisator niet samen mag gebruiken. Er staat enkel dat het zinloos is om de stabilisator aan te laten met een statief, er wordt enkel meer batterij verbruikt voor totaal geen meerwaarde. En inderdaad ik laat m'n IS dikwijls aanstaan (uit pure luiheid) wanneer de lens op een statief gemonteerd is en het doet niets af aan de foto. De stabilisator in de lens werkt door een serie compensatie lenzen die beweging tegenwerken, die van Canon 'merken' dat ze op een statief staan (omdat ze geen vibraties meer meten) en doen bijgevolg niets.
Ik ben ervan overtuigd dat voor modellen waar de stabiliser in de camera zit hier ook geen probleem mee gaan hebben.
Even toch nog iets over lichtmeting.
In een vorige post al gezegd dat lichtmeting zo werkt dat een correct belichte foto van een 18% grijs vlak een vlak geeft dat perfect midden tussen wit en zwart ligt. Maar hoe meet je nu licht en waar op letten?
De eerste methode en indien correct gebruikte ook meest correcte is die van "invallend licht". Hiervoor heb je een losse lichtmeter nodig. Die heeft dan zo'n melkwitte halve bol waar de lichtmeter achterzit. Je moet die bol naar je camera richten en in het licht houden waar je onderwerp in zit. Die bol zorgt ervoor dat de lichtmeter al het licht dat op je onderwerp valt in rekening brengt en daaruit berekent hij welke combinatie van belichtingsparameters (iso, f-stop en sluitertijd) een correcte belichting geven. Deze meting is enkel afhankelijk van het licht dat op je onderwerp valt, niet hoe jouw onderwerp eruit ziet, welke kleur het heeft, of het voor een heldere of donkere achtergrond staat etc. Alles wat in hetzelfde licht staat als waarin je gemeten hebt zal "correct" belicht zijn. Witte voorwerpen zullen wit zijn, de zwarte zwart en die die 18% grijs zijn zullen perfect tussen de 2 vorig in vallen.
Ideale manier van meten maar enkel met een losse lichtmeter mogelijk. (*) Waar moet je op letten: je moet in hetzelfde licht meten als je onderwerp zich bevindt. Dus niet onder de bomen als je onderwerp in volle zon staat of omgekeerd. Je moet de lichtmeter naar de lens richten, niet naar de grond of de zon.
De andere manier is "gereflecteerd licht" meten. Dit is wat alle camera's doen. Enig "probleem" is dat deze manier van meten afhankelijk is van hoe en hoeveel licht jouw onderwerp reflecteert (naar de lens toe). Hierdoor kan je soms in de problemen komen als je blindlings op je camera vertrouwt. Hoe werkt het? De camera meet de hoeveelheid licht die door de lens binnenkomt. De camera rekent nu de belichting uit alsof deze door een egaal 18% grijs vlak dat volledig je beeld vult zou weerkaatst worden. Gevolg: als je nu een somber voorwerp in weinig licht hebt dan gaat de camera overbelichten want hij tracht je voorwerp niet donker maar half-grijs te maken. En omgekeerd zal een helder onderwerp onderbelicht worden omdat hij het niet helder, maar half-grijs op de foto wil zetten. Dit is het probleem van de zwarte kat in de kolenkelder en de witte bruid en zwarte bruidegom samen op de foto.
Als je dat weet kan je daar rekening mee houden.
De meeste toestellen laten toe om de lichtmeting op een andere plaats te laten gebeuren. Bvb door de ontspanknop half in te drukken. Je richt dan de camera op een voorwerp/plaats dat wel ongeveer 18% grijs is (groen gras, overtrokken lucht, blanke huid...). Je kan ook de camera zo laten meten en dan manueel die waarde instellen voor je de foto neemt.
Een gereflecteerde meting houdt ook rekening met alles wat in beeld komt. Dus als je een heldere achtergrond hebt met een donker onderwerp ervoor kan dat je lichtmeter misleiden. Vele toestellen hebben echter een "spot" meting beschikbaar. Dan kan je de lichtmeting beperken tot een kleiner oppervlak in het midden van je zoeker. Omdat de lichtmeting afhangt van wat in beeld komt is het dus ook afhankelijk van de brandpuntsafstand van je lens. Bij een groothoek wordt een groot oppervlak in rekening gebracht, bij een telelens een kleiner oppervlak. Dat kan je gebruiken om je lichtmeter te sturen: even sterk inzoomen op een geschikt oppervlak en daar de meting doen. Vervolgens manueel die belichting instellen en de compositie en scherpstelling doen.
Bij digitale fotografie is het histogram hiervoor een grote hulp. Je kan dat meestal met een of andere instelling op je scherm krijgen (rtfm). Wat is dat eigenlijk? Wel het is een grafische voorstelling van hoeveel pixels je van elke helderheid hebt. Links zijn hoeveel zwarte pixels, rechts hoeveel witte. Je weet dan direct (samen met je interpretatie van het beeld uiteraard, je moet nadenken) of de belichting goed is. Als alles langs de ene of andere kant samengeperst is dan is er over- of onderbelicht. Beste is als er links en rechts helemaal geen of heel weinig te zien is. Een Gausscurve is perfect. Zwarte pixels (links) zijn onderbelicht en witte pixels (rechts) zijn overbelicht.
Natuurlijk heb je soms geen keuze en gaan er links en/of rechts pixels zitten. Bvb bij tegenlicht is de achtergrond heel helder en het onderwerp zeer donker. Je krijgt dan een histogram met links en rechts een piek. Maar dat is normaal want dat komt gewoon overeen met wat je wil bereiken. Een opname van de maan bij nacht gaat meestal ook een grote piek links vertonen. En een sneeuwlandschap een enkele piek rechts. Vandaar dat je moet nadenken.
Sommige camera's hebben ook nog een instelling "auto-iso". De iso of gevoeligheid is ook een belichtingsparameter waarmee te spelen valt voor een goede belichting te krijgen. Meestal wordt die door de gebruiker ingesteld en maar zelden veranderd, een gevolg van de film tijd. Zit ook vaak enkele menus diep. Maar het is een belangrijke parameter. Nu is het belangrijkste daarbij te weten hoe hoog je kan gaan voor je toestel "onaanvaardbare" ruis geeft.
Een electronische sensor heeft door constructie een bepaalde gevoeligheid, zijn basis-iso. Meestal zit dit ergens rond de 50-100/200 iso. Dat wil zeggen als we het signaal dat uit de sensor komt direct digitaal omzetten dan hebben we die gevoeligheid. Willen we meer gevoeligheid, dan moeten we het signaal dat uit de sensor komt versterken voor we het digitaal maken. En versterken geeft ruis, daar is niets aan te doen. Nu worden de fabrikanten daar als maar beter in. Vroeger gaf iso=1600 al veel ruis, nu gaan veel camera's tot iso=6400 zonder dat de ruis hinderlijk wordt.
Dus als je de auto-iso waarde instelt, dan gaat de camera ook de iso waarde zelf aanpassen om bvb een sluitertijd te bekomen die snel genoeg is. Maar je moet opletten dat de iso niet automatisch zo hoog wordt dat de ruis voor jou onaanvaardbaar wordt. Dat ga je zelf dus eerst moeten bepalen. Die ruis is heel subjectief, en niet alle camera's geven evenveel ruis en ook niet hetzelfde soort ruis.
Over flitsen gaat iemand anders iets moeten vertellen want daar ken ik zelf niet veel van.
CiteerEnkel de stabilisatie en het statief is een fabeltje (althans voor Canon IS en Nikon VR). Een misvatting die via het Internet ontstaan is. Geen enkele van de manuals van m'n lenzen zegt dat ik statief en stabilisator niet samen mag gebruiken. Er staat enkel dat het zinloos is om de stabilisator aan te laten met een statief, er wordt enkel meer batterij verbruikt voor totaal geen meerwaarde.
OK, ik pas het aan. Mijn Mamiya 645 heeft nog geen stabilisatie, enkel mijn compactje en die gebruik ik niet opstatief.
Iets over techniek van camera houden, moment van afdrukken etc is misschien ook nuttig....
Toen ik een paar jaar geleden een nieuwe camera kocht (Canon EOS 50D) kwam ik teleurgesteld terug van Nürnberg, met volgens mij niet al te scherpe foto's (van modellen, met statief uiteraard). Na experimenteren vond ik de oorzaak: stabilisator stond aan. Nu dus nooit meer met stabilisator op statief.
Ik lees nu voor het eerst dat het blijkbaar een gekend probleem is, al wordt dat dan meteen tegengesproken.
Volgens mijn ervaring denk ik dat het dus wel degelijk waar is.
Ik moet er wel bij zeggen dat ik ook een steviger statief kocht. Het gewicht van de camera was blijkbaar ook wat te veel voor het statief, waardoor de camera niet echt onbeweeglijk bleef (denk ik...).
Techniek van toestel vasthouden en afdrukken is misschien ook nuttig. Stabilisatie is misschien handig om scherpe foto's te maken maar wat techniek kan ook veel helpen.
- gewicht van het toestel: iedereen zoekt een toestel dat niets weegt. Dat is inderdaad leuk als je het de Everest moet opsleuren maar gewicht help om scherpere foto's te maken. Beweging is het gevolg van een kracht die inwerkt op een massa. Dus hoe groter de massa hoe kleiner de beweging bij een gelijke kracht.
Het is niet enkel de massa van het toestel dat telt, maar ook alles dat ermee verbonden is. Het uiterste voorbeeld is het statief, je verbindt je toestel met de aardkloot. Die is behoorlijk zwaar en stevig en dat komt je enkel ten goede. Natuurlijk speelt de ondergrond een rol, vlak bij een voorbijrijdende trein gaan die trillingen door de grond en zo je statief in. Als het waait wiebelt dat ding ook. Maar je hebt misschien al gemerkt dat er onderaan de centrale kolom een haak is? Die dient om een zak met gewicht aan te hangen --> massa vergroten = trillingen verminderen.
Hier speelt ook hoe je het toestel vasthoudt een rol. Zoals velen doen met de armen uitgestrekt een compactje vasthouden is om beweging vragen. Als je de ellebogen tegen je lichaam drukt verminder je al enkele scharnierpunten en hefbomen en breng je meer van je eigen gewicht in gebruik. Een DSLR tegen je oogkas drukken en de rest tegen je wang geeft ook weer meer stijfheid aan het geheel en brengt meer massa aan de camera.
- positie: op een been staande ben je minder stabiel. Met de twee voeten tegen elkaar is het beter maar als je de voeten wat spreidt is het nog beter. Als je eens naar schutters kijkt dan zal je zien dat ze een voet vooruit zetten, de andere uit die lijn en onder een hoek met de eerste voet. Het zwaartepunt zit boven die punten: nog stabieler. Een derde steunpunt zoeken tegen een paal, muur of iets anders is nog stabieler. Dat derde steunpunt kan bvb ook een monopod zijn (statief met 1 poot). Dat is een handig alternatief voor een echt statief.
- ademhaling: ook afgekeken van de shutters. Meestal tracht men diep in te ademen en de adem in te houden bij het afdrukken. Wel dat helpt niet. Om je adem in te houden moet je je spieren opspannen en dan trillen ze. Enkele keren voor het afdrukken rustif in- en uitademen. Dan inademen en gelijkmatig rustig uitademen en dan afdrukken. Even oefenen en dit levert echt resultaat.
- afdrukken: rustig en niet harder dan nodig. Alles wat je aan de camera doet kan je camera bewegen, dus ook afdrukken. Tracht je camera zo te ondersteunen dat de richting waarin je drukt ergens "tegen" is. Je oogkas, je wang, een tafel etc.
Extra hulpmiddelen:
- de zelfontspanner (of afstandsbediening): elk toestel heeft dit, maak er gebruik van. Zeker bij opnames op statief is dit een hulp. Dit is niet alleen om zelf op de foto te staan. als je niet aan de camera komt kan je die ook niet doen bewegen.
- mirror lock-up: niet bij alle camera's (rtfm) beschikbaar. Bij een DSLR moet de spiegel eerst omhoogklappen voor de sluiter zijn werk kan doen. Die spiegel is een behoorlijke massa die snel beweegt en stopt. Dat geeft trillingen. Bij mirror lock-up klapt de spiegel omhoog en moet de sluiter erna bediend worden. Alle trillingen van de spiegel die omhoogklapt zijn dan weg. Dit is bij macrowerk op statief zeker voordelig. Uit de hand is het minder handig omdat je dan niets ziet in de zoeker. Dus uit de hand enkel als je bvb tegen iets kunt steunen.
Sommige toestellen hebben een stand waarbij dit samen met de zelfontspanner werkt. De spiegel klapt dan omhoog en even later gaat automatisch de sluiter af.
De toestellen met zo'n half-doorlatende spiegel (zoals de sony SLT hiervoor vermeld of de canon RT en pellix) hebben een spiegel die niet wegklapt. Dus daar zijn er al geen trillingen door bewegende spiegels. Maar dit soort spiegels geeft wel wat lichtverlies: er gaat nl altijd licht naar de zoeker (*). Systeem camera's die geen spiegel hebben, die hebben hier ook geen last van uiteraard.
(*) ander "nadeel" van dit systeem is dat er licht door de zoeker in de camera kan komen tijdens de belichting. Bij normale reflex camera's sluit de spiegel de zoeker af zodat er geen licht langs daar binnenkomt. Bij de camera's met half-doorlatende spiegel gaat het licht dat door de zoeker valt het spiegelhuis binnen en kan op de sensor vallen. Daarom komen al die camera's met een kapje om de zoeker dicht te maken als je een foto neemt en niet door de zoeker kijkt. Dus bvb bij statief opnames waar je niet aan de camera komt moet je dat ding gebruiken!
@doomslu, welke lens heb je toen gebruikt? Want er waren inderdaad Canon lenzen met een stabilisator probleem. Mijn 3 gestabiliseerde lenzen geven geen enkel probleem op m'n Manfrotto statief.
Citaat van: Sattrickske op 29 mei 2013, 22:35:05 PM
@doomslu, welke lens heb je toen gebruikt? Want er waren inderdaad Canon lenzen met een stabilisator probleem. Mijn 3 gestabiliseerde lenzen geven geen enkel probleem op m'n Manfrotto statief.
De gewone Kit-lens, EF-S 18-200 IS.
Je legt het allemaal klaar en duidelijk uit, Johan; maar je ijlt wat na op de stand van de technologie.
Over het binnendringen van licht bij camera's met vaststaande spiegel: dat was misschien zo met de Canon RT van 30 jaar geleden, en de Pellix van 40 jaar geleden, maar bij de Sony is de zoeker volledig elektronisch, dus geen kans op lichtlek.
Over lichtmeting: allemaal heel juist en correct tot zo'n 20 jaar geleden. Met de komst van de PC ontstond de mogelijkheid om de camera analytisch te laten denken. Software ontleedt nu het beeld en beslist over de belichting.
Ze herkent gezichten, landschappen, beweging, zeezicht, sneeuw enz.
Als je nog "spotmeting" op je camera kan instellen heb je nog controle, anders ben je aan het "brein" overgeleverd.
Nog over de camera op statief: meestal denkt men voldoende te hebben aan een paar aluminium buisjes als driepoot! Die combinatie is slechter dan helemaal geen statief. Een dikke zware driepoot, die meer weegt dan je camera, en liefst nog verzwaard met een zak zand: dat is stevig!
Citaat van: doomslu op 29 mei 2013, 22:40:52 PM
Citaat van: Sattrickske op 29 mei 2013, 22:35:05 PM
@doomslu, welke lens heb je toen gebruikt? Want er waren inderdaad Canon lenzen met een stabilisator probleem. Mijn 3 gestabiliseerde lenzen geven geen enkel probleem op m'n Manfrotto statief.
De gewone Kit-lens, EF-S 18-200 IS.
er was ooit een regel dat de sluitertijd hetzelfde getal moet zijn als de brandpunt: dus 1/250 bij 200mm.
Geen enkele stabilisator kan trillingen compenseren als je uit de hand (of met een slecht statief: zie boven) met een lage snelheid op lange brandpunt probeert te fotograferen.
Klopt als de sony een electronische zoeker heeft. Enkel snap ik het nut van de combinatie van een spiegel en electronische zoeker niet. Dan kan je toch evengoed het beeld van de sensor zelf gebruiken en geen half-doorlatende spiegel zetten? Nu ja, sony volg ik helemaal niet want ik heb met hun spullen al genoeg slechte ervaringen.
Lichtmeters zijn inderdaad slimmer geworden, maar ze gaan toch nog vaak de fout in. Zeker als er grote verschillen in je beeld zitten. Snappen wat er aan de hand is stelt je in staat moeilijke situaties te herkennen. Enkel en alleen bewust zijn dat het een situatie is waar het mis kan lopen is een voordeel. Je kan dan bvb bracketten om zeker te zijn dat je toch een goede foto hebt. Of gewoon meer controleren of het goed is en herbeginnen.
Die gezichtsherkenning, bewegingsherkenning etc zijn meestal van toepassing op de auto-focus. (iemand zei daar ook nog iets over "zoveel-punts") Vaak zijn dat ook oorzaken dat het de mist indraait. Die camera's zijn "slim" maar dat wil nog altijd niet zeggen dat wat ze doen, datgene is wat jij wil. Het is bvb niet omdat er iemand ergens links in beeld staat en dat de camera een gezicht ziet (*) dat dat voor mij het belangrijkste is. En hoeveel auto-focus punten je ook hebt, je kan er zeker van zijn dat de camera net dat ene punt uitkiest waar je echt niks aan hebt. Als je dan iedere keer de keuze van de camera moet controleren en corrigeren wordt het veel simpelder om zoveel mogelijk van de automatismen af te zetten en doelbewust zelf je keuzes te maken.
Verder geef ik toe dat ik misschien wel enkele jaren achterloop. Mijn laatst aangekochte camera is dan ook eentje van 1938 of zo :D
Citeerer was ooit een regel dat de sluitertijd hetzelfde getal moet zijn als de brandpunt: dus 1/250 bij 200mm.
Geen enkele stabilisator kan trillingen compenseren als je uit de hand (of met een slecht statief: zie boven) met een lage snelheid op lange brandpunt probeert te fotograferen.
Die regel geeft de laagste sluitertijd waarbij je redelijkerwijze uit de hand kan fotograferen. En die stabilisatoren zijn echt wel efficient hoor. Ze nemen niet alles weg, je moet inderdaad niet verwachten dat je nu haarscherpe foto's gaat maken met een 400mm en 1s sluitertijd. Maar het ergste wordt er wel uitgehaald.
(*) gezichtsherkenning is heel rudimentair. De camera zoekt in het beeld naar 3 zaken:
- een vertikale streep (de schaduw van de neus)
- op dezelfde hoogte als waar de vertikale streep begint 2 kleine horizontale strepen symmetrisch tov van de vertikale (de schaduw van de oogkassen)
- eronder een ongeveer horizontale lijn (de mond)
Alles wat daaraan voldoet is een "gezicht".
Dat van die spiegel bij de ALFA's heb ik ook altijd raar gevonden. Natuurlijk behoudt men zo de bestaande lenzenreeks; immers, bij het weglaten van het spiegelhuis moet de lens dichter bij het filmvlak, en moet men dus een hele nieuwe reeks lenzen fabriceren.
Wat gezichtsherkenning betreft heb je gelijk, alhoewel "ze" daar weer een stapje verder in gaan :).
De camera kan ook onthouden van wie dat gezicht is (zelfs van je hond of kat!), en dan kom je er niet met twee streepjes en een lijn!
Maar mijn punt ging over lichtmeting: automatische scèneherkenning betekent ook dat de camera zijn belichting aanpast aan de door hem "herkende" scène. Bijvoorbeeld onderaan groen en bovenaan blauw en geen onderwerp nabij: dat moet een landschap zijn!
Dat gaat soms goed de mist in, zo heb ik een collega die er maar niet in slaagt om foto's bij valavond of zelfs bij nacht te maken. Al die opnames worden door de camera "opgehelderd" , net of het middag is!
Bij een "high end" reflex kan je zelf een autofocuspunt instellen (het midden misschien) en ook spotmeting (in dat zelfde midden).
Wel jammer dat eenvoud nu duurder is dan "comfort"
Welk type was die '38 -er?
Citaat van: doomslu op 29 mei 2013, 22:40:52 PM
Citaat van: Sattrickske op 29 mei 2013, 22:35:05 PM
@doomslu, welke lens heb je toen gebruikt? Want er waren inderdaad Canon lenzen met een stabilisator probleem. Mijn 3 gestabiliseerde lenzen geven geen enkel probleem op m'n Manfrotto statief.
De gewone Kit-lens, EF-S 18-200 IS.
Ik heb jouw 'geval' eens voorgelegd aan m'n kameraad (beroepsfotograaf met Canon materiaal) want ik heb er niet direct een sluitende verklaring voor. Kan je eens foto posten en de EXIF data (ISO, diafragma, sluiternelheid) erbij zetten? Hij gaat eens kijken...
Aangezien het gaat om een EF-S lens, bevat die zeker de 2e generatie IS en die werkt zeer goed met of zonder statief. Dus we kunnen niet meteen verklaren waarom je fotos onscherp zijn. Kan je er eens eentje posten?
Ik heb ondertussen gezien dat er in dit draadje lustig doorgepost wordt. Ik vrees dat de 'beginners' (niet oneerdig bedoeld hoor) een beetje de kluts gaan verliezen; ik heb geen flauw idee tot welk punt jullie nu nog mee zijn. Dus ik ga de situatie nu effe omdraaien: vraag maar raak...
Stabilisatie en statieven: http://cpn.canon-europe.com/content/education/technical/image_stabilization_lenses.do (http://cpn.canon-europe.com/content/education/technical/image_stabilization_lenses.do) Aan het einde van het artikel staat welke lenzen er problemen mee kunnen hebben en welke niet.
Citaat van: Havoc op 30 mei 2013, 21:11:33 PM
Stabilisatie en statieven: http://cpn.canon-europe.com/content/education/technical/image_stabilization_lenses.do (http://cpn.canon-europe.com/content/education/technical/image_stabilization_lenses.do) Aan het einde van het artikel staat welke lenzen er problemen mee kunnen hebben en welke niet.
Zoals ik dacht, Luc z'n lens staat er niet bij want da's een 2e generatie. Mijn 100-400mm staat er wel tussen, maar ze werkt perfect met statief; deze is 3 jaar geleden aan geschaft en ik vermoed dat er een 2e generatie IS inzit. Maar als Luc z'n foto gepost heeft, zal het het misschien meer licht ;) op de zaak werpen.
Voor mij mag je gewoon voortdoen....
-Wat ik nog wil weten, is de lichtmeetmodus. Ik kan die op verschillende dingen instellen. Waar moet ik wat gebruiken?
-Als je een foto neemt toont het fototoestel een histogram, wat kun je daar uit leren? Heeft een goede foto een bepaald histogram, en indien ja, hoe zie je een 'foute' foto, en hoe pas je dat aan?
-Voor mijn foto van de gevel van station lille-flandres heb ik m'n statief gebruikt op AV-mode. Ik heb nog wat moeten bijstelllen via de belichtingscompensatie (dat balkje dat van -2 tot 2 loopt) om alles juist te krijgen. Toch heb ik alle instellingen daarvan moeten proberen tot ik een deftige foto had. (er is ook iets misgelopen daardoor met de kleuren denk ik)
(http://www.treinbaanrian.be/forum/lilleresize/gevellilleflandre.JPG)
Lichtmeetmodus:
Deze keuze zijn volledig afhankelijk van het onderwerp dat je wil fotograferen en je toestel. Kijk eens naar deze site (http://digital-photography-school.com/introduction-to-metering-modes), hier staat het heel mooi uitgelegd.
Kort vetaald:
1) overall metering (globale meting) gaat een gemiddelde nemen van de volledige foto.
2) Spot metering: de meting wordt uitgevoerd op een zeer klein centraal punt. Deze mode is ideaal wanneer je onderwerp in tegenlicht moet fotograferen.
3) Central weighted metering: ligt ook op een centraal punt, maar dan met een grotere oppervlakte.
Ik zal dit weekend een proberen 3 fotos te maken met deze instellingen
Aha het histogram, da's een leuke... hier kunnen we uren over gaan discussiëren... Het histogram geeft de tonen van je foto weer (links de donkere en rechts de lichte). De hoogte van de grafiek geeft weer hoeveel pixels van die toon er in je foto voorkomen. Perfect in het midden staat de 18% grijswaarde (de waarde waar de lichtmeter van de camera naar streeft). Dit is de definitie, hier gaat iedereen mee akkoord (tenzij ik ergens een typo gemaakt heb).
Nu de perfecte histogram bestaat niet, elke foto heeft z'n eigen interpretatie nodig. Als je een foto hebt met veel lichte tonen zal je histogram naar links neigen en met donkere tonen naar rechts. Wat ik wel weet is als je gewoon een verticale balk op je histogram ziet, je zwaar in de problemen zit; tenzij je een foto maakt van één kleur (= 1 toon). Heb je je histogram overwegend aan de rechterkant, dan is je foto hoogstwaarschijnlijk overbelicht; overwegend aan de linkerkant betekend onderbelicht.
Met je foto is weinig mis, je had alleen een lastige situatie: bewolkt als ik me niet vergis en een bijna tegenlicht situatie. Hierdoor is de hoek linksboven overbelicht geraakt. Je hebt je camera wel heel slim opgesteld om deze tegenlicht situatie zoveel mogelijk te beperken. De kleuren kan je nog wat corrigeren door je witbalans met foto verwerking software bij te stellen.
Nu om je tegenlicht situatie recht te trekken gebruiken we in de digitale fotografie een truucje dat we bracketing noemen. Daarbij worden zeer snel een aantal fotos na mekaar genomen met verschillende instellingen. In dit geval zou ik de belichtingscompensatie kiezen voor de bracketing waarbij ik waarden van -1, -2/3, -1/3 en 0 zou kiezen (4 fotos dus). Op je computer kan je dan de 4 fotos over mekaar leggen in verschillende lagen en laag per laag via een masker de meest onduidelijke delen (hier de overbelichte) weggommen. Je foto wordt dus samengesteld door stukjes van de 4 fotos te nemen. De professionals gebruiken dit truucje af en toe (niet te vaak want het vergt veel werk) wanneer de licht condities niet je dat zijn.
EDIT: een paar typos ;)
Het was niet simpel om de ganse gevel er in één keer op te krijgen.
Citaat van: Sattrickske op 30 mei 2013, 21:20:19 PM
Citaat van: Havoc op 30 mei 2013, 21:11:33 PM
Stabilisatie en statieven: http://cpn.canon-europe.com/content/education/technical/image_stabilization_lenses.do (http://cpn.canon-europe.com/content/education/technical/image_stabilization_lenses.do) Aan het einde van het artikel staat welke lenzen er problemen mee kunnen hebben en welke niet.
Zoals ik dacht, Luc z'n lens staat er niet bij want da's een 2e generatie. Mijn 100-400mm staat er wel tussen, maar ze werkt perfect met statief; deze is 3 jaar geleden aan geschaft en ik vermoed dat er een 2e generatie IS inzit. Maar als Luc z'n foto gepost heeft, zal het het misschien meer licht ;) op de zaak werpen.
Ga ik zeker doen, even geduld... ik moet dat eens opsnorren. Het zal morgen worden. ;)
Ik kan zaterdag eventueel ook een testje doen. Misschien was het wel enkel dat statief.
Citaat van: doomslu op 30 mei 2013, 22:05:03 PM
Citaat van: Sattrickske op 30 mei 2013, 21:20:19 PM
Citaat van: Havoc op 30 mei 2013, 21:11:33 PM
Stabilisatie en statieven: http://cpn.canon-europe.com/content/education/technical/image_stabilization_lenses.do (http://cpn.canon-europe.com/content/education/technical/image_stabilization_lenses.do) Aan het einde van het artikel staat welke lenzen er problemen mee kunnen hebben en welke niet.
Zoals ik dacht, Luc z'n lens staat er niet bij want da's een 2e generatie. Mijn 100-400mm staat er wel tussen, maar ze werkt perfect met statief; deze is 3 jaar geleden aan geschaft en ik vermoed dat er een 2e generatie IS inzit. Maar als Luc z'n foto gepost heeft, zal het het misschien meer licht ;) op de zaak werpen.
Ga ik zeker doen, even geduld... ik moet dat eens opsnorren. Het zal morgen worden. ;)
Ik kan zaterdag eventueel ook een testje doen. Misschien was het wel enkel dat statief.
Vooral ook de sluitersnelheid ben ik benieuwd naar...
Het histogram is tegelijk een hulp en heel misleidend. Je moet er goed bij nadenken (heb de indruk dat ik dat al ergens geschreven heb). Zoals Patrick schrijft het geeft gewoon weer hoeveel pixels van elke intensiteit (links=zwart=0% over grijs=midden tot rechts=wit=100%) er in je foto zijn. Een ordinaire foto zal zo'n beetje overal van hebben. Je moet vooral opletten als alles bij elkaar komt en dan nadenken of dat overeenkomt met wat je fotografeert en of dat overeenstemt met wat je wil.
Belichtingscompensatie is eigenlijk vertellen aan je lichtmeter om gewild te over- of onderbelichten. Als er staat -1 dan is dat hetzelfde als 1 stop onderbelichten. Manueel zou je dat kunnen doen door de diafragma 1 f-stop dicht te doen of 1 stapje sneller te belichten of 1 stap minder gevoelige iso te nemen. Kan je doen als je denkt dat je lichtmeter gaat misleid worden en je wil bijsturen. Niet vergeten terug op 0 te zetten!
Bracketten is het nemen van verschillende foto's na elkaar met een andere belichtingswaarde. Bvb -1, 0, +1. Dat is hetzelfde als 1 foto nemen met je exposure compensatie op -1, eentje normaal belicht en eentje met de belichtingscompensatie op +1. Je hoop dan dat er een goeie tussen zit of je gaat digitaal op de pc een goeie foto samenstellen: de "onderbelichte" zal meer detail in de heldere luchtpartij geven, de "correct belichte" de stationsgevel en de "overbelichte" de raampartijen. Veel werk maar soms de enige redding.
Je kan het vorige ook combineren. Dat is wat Patrick doet in zijn laatste voorbeeld: bracketten op -1, -2/3, -1/3, 0. Ten eerste moet je hiervoor kunnen instellen op 1/3 stop. Niet alle toestellen doen dat. En meestal nemen ze ook een oneven aantal foto's (3 of 5). (RTFM) Stel je kiest een bracketing van 5 foto's en 1/3 stop. Dan maakt je toestel fotos van -2/3, -1/3, 0, 1/3, 2/3. Als je nu nog -1/3 exposure compensatie instelt wordt het -1, -2/3, -1/3, 0, 1/3.
Als ik naar je foto kijk valt het op dat langs de linkerkant er "flare" is: er is zonlicht direct op je lens gevallen. Een zonnekap zou mischien geholpen hebben. Je lichtmeter zou het dan ook gemakkelijker gehad hebben.
Citaat van: Havoc op 30 mei 2013, 22:13:38 PM
Als ik naar je foto kijk valt het op dat langs de linkerkant er "flare" is: er is zonlicht direct op je lens gevallen. Een zonnekap zou mischien geholpen hebben. Je lichtmeter zou het dan ook gemakkelijker gehad hebben.
Ik vrees dat zonnekap enkel de flare zou weggenomen hebben, maar de overbelichting linksboven zou volgens mij dan nog erger geworden zijn als je geen volledig ronde zonnekap zou gebruiken. De generieke lenzen met korte focale lengtes gebruiken meestal eentje met uitgesneden hoeken. Dus ik weet het niet, het zou kunnen, maar ik denk 't niet. Voor de lichtmeting, akkoord, als er zonlicht direct opvalt, kan ie lastig gaan doen...
Conducteur:
heb je ook de witbalans met de hand ingesteld?
nee
dat zou ik toch maar even controleren!
Is niet meteen een ramp, de balans zit er niet zo ver naast. Met bewerkingssoftware kan je dit nog rechtzetten. Je hebt een 3-tal punten die je als 'wit'-referentie kan gebruiken: het hemd van de man die de straat oversteekt, de gevel van het gebouw uiterst rechts en misschien het zebrapad. Zwarte punten: het verkeerslicht, kledij van een aantal personen. Grijspunten zijn wat moeilijker: evt. de zone rond de stationsklok.
Maar zorg ervoor dat je niet overcompenseert, want het was bewolkt en dan zijn je kleuren zowiezo wat fletser en naar de grijze en blauwige kant.
Normaler wijze dien je je witbalans telkens opnieuw in te stellen wanneer de lichtcondities veranderen. Maar meestal gaat men voor een compromis, aan de afwijking te zien staat jouw witbalans op 'zonnig weer'.
@Rian,
Kan je je foto ergens plaatsen in volledige resolutie zodat ik 'm kan downloaden? 'k Zal 'm eens wat bijwerken...
http://www.treinbaanrian.be/img_0025.Jpg (http://www.treinbaanrian.be/img_0025.Jpg) (hier staat ie blijkbaar ook, maar niet helemaal). De kleuren zijn hier gelijk veel beter...
http://www.treinbaanrian.be/img_0047.Jpg (http://www.treinbaanrian.be/img_0047.Jpg)
Rian, weet je van het bestaan af van EXIF informatie? Dat is een textbestand dat in iedere digitale foto van het type "JPG" wordt mee bewaard. Ik weet zeker dat je bij je camera software hebt gekregen die dat bestand kan uitlezen.
Dat is heel handig om achteraf na te kijken hoe je camera was ingesteld voor die foto.
Heb je zo'n programma niet, dan zijn er talloze op het net te vinden. Het meest uitgebreide is "exiftool", maar ook het moeilijkste om te gebruiken. een ander is "Opanda", heel eenvoudig in gebruik.
Ik kan je op dit moment deze raad geven: blijf eens van de instellingen van je camera af (reset ze) en vertrouw op de automatiek.
Ik zal vanavond (zit nu op 't werk) de 47 eens effe 'photoshoppen'. De 25 is inderdaad beter omdat daar het zonlicht niet rechtstreeks op je lens viel en daardoor de lichtmeter niet op 'tilt' is geslagen.
Die "25" is beter omdat hij daar de camera zijn goesting heeft laten doen, en niet heeft "geprutst" zoals in die andere!
EXIF'en van Rian:
25: ISO-400, f/9, 1/250s, 0 step, 18mm. Pattern metering & auto white balance
47: ISO-800, f/8, 1/1000s, -1.3 step, 18mm. Partial metering & manual white balance
De 47 zat duidelijk met teveel invallend tegenlicht aan de linkerkant, Rian heeft een verdienstelijke poging ondernomen om te compenseren. Maar de ISO waarde stond wel veel te hoog; ISO-200 of misschien zelfs ISO-100 waren beter geweest.
Maar als zonlicht (zelfs al zit een beetje achter een wolk) direct op je lens invalt, zit je zwaar in de knoei. De volledig ronde lenskap had je hier kunnen redden en dan nog: de flare zou nagenoeg verdwenen zijn, maar de overbelichting links (boven) zou je niet weggekregen hebben zonder andere delen te onderbelichten.
Zal vanavond eens naar het histogram kijken...
Zoals beloofd een bijgewerkte versie van je nummer 47:
http://patrickleyman.be/images/temp/img_0047R.jpg (http://patrickleyman.be/images/temp/img_0047R.jpg)
Het histogram liet 2 dingen zien: piek aan de rechterkant (overbelichting) en het blauw was naar rechts verschoven (deels door de foutieve witbalans en deels door de overbelichting). Het is nu ietsje beter met een paar snelle aanpassingen, maar er is nog veel werk aan...
Voor foto 47 had je je witbalans op manueel staan, maar ik vermoed dat je de manuele calibratie hiervoor niet hebt uitgevoerd. Want zelfs voor een tegenlicht situatie zaten je kleuren er goed naast en daarbij nog eens de te hoge ISO waarde (800), dat maakt het er allemaal niet makkelijker op.
Als ik de 2 naast elkaar bekijk dan is de originele inderdaad te blauw en de bewerkte vind ik iets te geel. Maar dat is deels smaak natuurlijk. Er is nog werk aan zoals gezegd. Langs de andere kant: "is die foto het waard?". Heel persoonlijke visie: de originele is misschien te blauw is daardoor "flets", in de bewerking valt de overbelichting nog meer op omdat het contrast tussen het strakke wit van de overbelichting en het warm geel van de gevel minder natuurlijk overkomt. Maar dat is iets dat je pas ziet als je de twee vlak na elkaar ziet natuurlijk.
In de muziek zei men vroeger "we'll fix it in the mix", bij fotografie is het tegenwoordig "spray and pray, we'll fix it in PS". Beter zou zijn om naar een zo goed mogelijke input te streven. En dat gaat enkel als men de moeite doet om de basis te begrijpen.
'k weet 't, 't was ook maar een rappe fix wegens geen tijd. Maar ik denk niet dat ik 't goed zou krijgen, links boven is teveel overbelicht. Ben eens rap naar de pixeldata gaan kijken, zit bijna geen verschil meer op, dus geen 'speel' ruimte om nog iets aan te doen.
...foto's nemen van foto's...
Om diverse redenen zou 'k graag foto's willen nemen van oude zwart-wit foto's in een fotoboek.( dus niet scannen...)
Hoe (met welke instellingen...) kan 'k dat met het beste en zekerste resultaat verwezenlijken?
('t zijn niet toevallig (zw./w.) foto's van classic cars, maar dan oorspronkelijk gefotografeerd in hun originele periode. Treinen & autootjes gaan voor mij namelijk samen.) Groeten, Herwig.
citaat van Johan toegevoegd voor de goede orde:
"In de muziek zei men vroeger "we'll fix it in the mix", bij fotografie is het tegenwoordig "spray and pray, we'll fix it in PS". Beter zou zijn om naar een zo goed mogelijke input te streven. En dat gaat enkel als men de moeite doet om de basis te begrijpen."
Zo is het Johan.
Ik zou die D400 netjes opzijleggen en de basisprincipes leren met een echte camera!
Geen autofocus, matrixbelichting, witbalans...
Sinds 1830 heeft men dat niet nodig gehad om toch wel beklijvende foto's te maken. Haal die Pentax terug boven en leer wat een sluiter doet, wat een diafragma doet. Kijk door de lens en merk op wat er gebeurt als ge aan die afstandsring draait.
Draai er een rolleke van 24 door en wacht drie dagen en wees verrast (goed of slecht).
Bij bewolkt weer is zo'n blauwe schijn trouwens normaal, waarom moet die weg?
Wacht maar tot de zon nog eens schijnt: erger u dan aan de blauwe schaduwen, of als de camera verkeert oordeelt: aan de gele zonneschijn! Geen auto-witbalans die dat wegwerkt! Dat wordt fotoschoppen (tikfout intentioneel!)
Citaat van: Herwig op 31 mei 2013, 22:22:04 PM
...foto's nemen van foto's...
Om diverse redenen zou 'k graag foto's willen nemen van oude zwart-wit foto's in een fotoboek.( dus niet scannen...)
Hoe (met welke instellingen...) kan 'k dat met het beste en zekerste resultaat verwezenlijken?
('t zijn niet toevallig (zw./w.) foto's van classic cars, maar dan oorspronkelijk gefotografeerd in hun originele periode. Treinen & autootjes gaan voor mij namelijk samen.) Groeten, Herwig.
Als die glanzen ga je daar wreed last mee hebben. Qua camera-instellingen hangt het van het beestje af: sommige hebben een instelling "documenten fotograferen". Voor de rest zoals gezegd de verlichting zodanig regelen dat je geen spiegelingen krijgt. Zachte diffuse verlichting werkt het best.
Foto's in een boek (en boeken in het algemeen). Ik heb dat ooit gedaan omdat het soms handiger is dan scannen (zeker als je de rug van het boek niet wil beschadigen). Mijn manier van werken is als volgt (*):
- fototoestel op statief, zelfontspanner op 2s, liefst een macrolens, anders een korte tele (een groothoek vervormt meer). Als je een lichtmeter hebt manuele stand, anders Av (diafragma voorkeuze), hoogste resolutie en best raw formaat.
- werken in een "donkere" kamer, gewoon de gordijnen dichtdoen 's avonds is prima, de bedoeling is om meester te zijn over het licht.
- maak op een tafel met een houten plank, enkele boeken, een latje hout een staander voor je boek. De bedoeling is om het boek loodrecht op de as van het fototoestel te krijgen, niet onder een hoek. Als het onder een hoek ligt krijg je vervorming en is het lastiger om alles scherp te krijgen. Je kan er ook voor zorgen dat je boek bvb in een V ligt zodat de pagina die je gaat fotograferen vlak ligt (en de andere onder een hoek). Met de lat en enkele lijmklemmen maak je een aanslag zodat je boek recht ligt en op dezelfde plaats blijft als je een pagina draait. (**)
- een dunne, propere glasplaat. Zelf gebruik ik de 3mm glasplaat van mijn lichtbak voor pcb's.
- enkele lampen. Leeslampen, bureaulampen etc die je kan richten. Allemaal met dezelfde soort lamp in. Dus niet een halogeen, een spaarlamp en een gloeilamp. Halogeen is het handigste vindt ik. Dit maakt dat al het licht dezelfde kleur heeft en je de witbalans goed kan instellen. Daarom ook gordijnen dicht anders meng je daglicht en kunstlicht.
- nu komt het grootste werk: leg de glasplaat op de pagina die je wil fotograferen (die drukt die mooi plat). Stel nu je fototoestel in: lage iso, redelijk hoog diafragma (f/11-f/16) en stel scherp. Regel nu de positie van het toestel zodat alles mooi in beeld is, recht is, etc. Niet meer aankomen. Zet na de eerste scherpstelling de auto-focus uit! De afstand gaat toch niet meer veranderen.
- kijk door de zoeker en plaats nu de lampen dat alles egaal belicht is en je geen reflecties in de glasplaat ziet. Meestal zijn 2 lampen ter hoogte van je fototoestel (een links en 1 rechts) die schuin over de pagina schijnen voldoende. Maar het hangt wat af van wat je bij de hand hebt en hoe nauw het allemaal steekt (tekst of foto's). Kijk ook goed dat er geen schaduw van je toestel (of jezelf) op het boek valt (vandaar donkere kamer en meester zijn over het licht).
- neem een eerste foto en bekijk die direct op de pc in het groot (***). Kijk of je alles kan regelen zoals je wil (witbalans, reflecties, kleur etc). Op het schermpje van een fototoestel kan je dat niet beoordelen.
- eenmaal je tevreden bent schakel je alle automatismen van het toestel uit en je kan beginnen. Kijk af en toe eens een foto na om zeker te zijn dat er niets veranderd is.
(*) dat is mijn manier, dat is daarom niet de beste, er kan zeker nog aan verbeterd worden.
(**) wie een repro opstelling heeft of kan lenen moet dit natuurlijk allemaal niet meer improviseren
(***) sommige camera's kan je direct op de pc aansluiten en bedienen. Voor zo'n werk zéér handig. (RTFM)
er zijn ook handscanners..
Begin volgende week staan er mogelijk foto's door mij gemaakt in het laatste nieuws en krant van West-Vlaanderen over de Zeebrugse Haventriatlon waar een delegatie van school aan deelgenomen heeft. Ik ben gaan kijken en had mijn fototoestel mee om wat foto's te maken van/voor medeleerlingen en leerkrachten. Eén van de leerkrachten was ook een beetje 'organisator' en vroeg mij of ik de foto's zou kunnen maken die een journalist had gevraagd voor in de krant. Vanaf nu ben ik dus al persfotograaf 8)
...foto's van foto's...
dank voor info: m'n oude copie-machine is stuk: 'k had al gepland de glasplaat te demonteren en NIET met de rest van het toestel naar 't containerpark te brengen. Avondgroeten, Herwig. (één van redenen voor foto-van-foto is inderdaad het niet "kraken" van de zeer grote en oude fotoboeken...)
Er bestaan speciale kopieer machines voor kwestbare boeken. Soort V die in het openliggende booek komt om de kopie te nemen. Meestal enkel te vinden in de betere bibliotheek.
Toen de beesten nog spraken, en iedereen op rolletjes film foto's maakte, was het altijd lastig om zoveel mogelijk dieptescherpte te krijgen. Zowel ons moe met de kinderen als de Jüngfrau op de achtergrond moest scherp zijn.
Nu hadden die camera's meestal een 50 mm lens als standaard, en bij volle opening is de scherptediepte niet zo groot bij dat soort lenzen .
Sommigen gingen meer naar de groothoekige kant met 45 of zelfs 38 mm.
Veel diafragmeren helpt, maar dan zakt de sluitertijd weer. En een gevoeliger film dan 100ASA (ISO) was niet gemakkelijk te vinden.
Het is wel tof dat je met die brandpunt, en de lens op volle opening, prachtige portretten kan maken, waar de geportretteerde mooi van de achtergrond "geïsoleerd" wordt door het gebrek aan dieptescherpte!
En plots heeft men dat effect herontdekt! Er bestaat zelfs een uit het Japans geleend woord voor: Bokeh.
Met een grote DSLR is dat niet zo'n probleem, maar zo'n compact met dat lensje van 5mm (vijf!) is dat zowat onmogelijk.
In sommige camera's wordt daarom software ingebouwd, waarmee dat effect op kunstmatige wijze wordt nagebootst.
Rare wereld!
...rare wereld...
...rare jongens, die fotografen... (citaat Obelix...), maar nog niet half zo raar als modelspoorders....(citaat Asterix...)
Gegroet, Herwig..
Hallo Hugo? Een nostalgische bui? Als je absoluut foto's met weinig scherptediepte wil moet je inderdaad een groter formaat "sensor" gebruiken. Middenformaat film of naar groot formaat gaan en daar heb voor je het weet een scherpte"diepte" van een cm of zo. Maar je heb gelijk het is weer in de mode. Zelf heb ik graag wat meer scherptediepte.
Bokeh wordt echter meer gebruikt om de "kwaliteit" van de onscherpte te beoordelen. Een lens geeft een mooie bokeh, of een niet zo mooie. Natuurlijk een kwestie van smaak.
Maar als het echt moet om een grote scherptediepte te bekomen heb je natuurlijk een camera met balg en onafhankelijke bewegingen nodig. Of een tilt-shift lens.
Inderdaad, "Bokeh" wordt soms zelfs in de advertenties van camerafabrikanten verkeerd gebruikt.
De "kwaliteit" van die onscherpte wordt bepaald door de vorm en het aantal van de diafragma-lamellen: veel lamellen en een ronde vorm geeft de mooiste "bokeh".
En zeggen dat dat "vroeger" standaard was!
Kan je met die "lens-baby's" ook dat grote diepte effect niet bereiken?
Bokeh is niet alleen afhankelijk van he diafragma, de opbouw van de lens is zelfs belangrijker. Je zet het diafragma trouwens zo ver mogelijk open om veel bokeh te hebben en dan is het diafragma steeds behoorlijk rond. Terwijl een spiegellens die geen diafragma heeft de lelijkste bokeh heeft.
Nooit een lensbaby gebruikt. In priciepe moet het mogelijk zijn gezien de constructie. Maar ik heb geen idee hoe goed die lens eigenlijk is.
In mijn handleiding staat het nochtans zo uitgelegd (die ronde diafragma-lamellen). Zo zie je maar, als zelfs de Japanners het verkeerd uitleggen!
Of misschien heb ik het verkeerd begrepen :-\
Hoe zit dat hier eigenlijk? Wordt er hier nog les gegeven of is't blok?
Ik zou graag weten hoe ik met mijn oog een foto kan nemen van die cursussen wiskunde om dat daarna op te slaan in de grijze massa. :D
Dat kan alleen Jerom.
CiteerIk zou graag weten hoe ik met mijn oog een foto kan nemen van die cursussen wiskunde om dat daarna op te slaan in de grijze massa.
Spijtig genoeg hebben ogen voor zo'n zaken een iso van 0.5. Dat heeft dus een heel lange belichtingstijd nodig. :D
Citaat van: Havoc op 05 juni 2013, 19:57:20 PM
CiteerIk zou graag weten hoe ik met mijn oog een foto kan nemen van die cursussen wiskunde om dat daarna op te slaan in de grijze massa.
Spijtig genoeg hebben ogen voor zo'n zaken een iso van 0.5. Dat heeft dus een heel lange belichtingstijd nodig. :D
En dan zwijgen we nog over de AD conversie en de upload tijd in de PROM. En de Acces is niet altijd FIFO !
Citaat van: conducteur op 05 juni 2013, 17:02:23 PM
Ik zou graag weten hoe ik met mijn oog een foto kan nemen van die cursussen wiskunde om dat daarna op te slaan in de grijze massa. :D
Is bij mij niet moeilijk ,'k heb een fotografisch geheugen (vandaar ook m'n liefde voor de fotografie ;D). Als ik vroeger cursussen moest blokken, kon ik de voornaamste stukken fotografisch in m'n geheugen opslaan, werkte perfect voor een paar dagen; maar daarna ben je alles zo goed als kwijt ::). Dat ging heel goed voor de wetenschapsvakken, minder voor de talen...
Naar het schijnt kan je je fotografisch geheugen wel trainen. Dus je grapje is zo 'stom' nog niet ;)
Citaat van: Sattrickske op 05 juni 2013, 21:47:27 PM
Citaat van: conducteur op 05 juni 2013, 17:02:23 PM
Ik zou graag weten hoe ik met mijn oog een foto kan nemen van die cursussen wiskunde om dat daarna op te slaan in de grijze massa. :D
Is bij mij niet moeilijk ,'k heb een fotografisch geheugen (vandaar ook m'n liefde voor de fotografie ;D). Als ik vroeger cursussen moest blokken, kon ik de voornaamste stukken fotografisch in m'n geheugen opslaan, werkte perfect voor een paar dagen; maar daarna ben je alles zo goed als kwijt ::). Dat ging heel goed voor de wetenschapsvakken, minder voor de talen...
Naar het schijnt kan je je fotografisch geheugen wel trainen. Dus je grapje is zo 'stom' nog niet ;)
Waarschijnlijk slecht gefixeert, dan gebeurt het wel eens dat de foto vervaagt.
Dus, je bent het meeste van je leerstof vergeten? Je hebt toch geen verantwoordelijke job, zoals chirurg of architect of zo? ;D
Citaat van: Huugooke op 05 juni 2013, 22:04:59 PM
Citaat van: Sattrickske op 05 juni 2013, 21:47:27 PM
Citaat van: conducteur op 05 juni 2013, 17:02:23 PM
Ik zou graag weten hoe ik met mijn oog een foto kan nemen van die cursussen wiskunde om dat daarna op te slaan in de grijze massa. :D
Is bij mij niet moeilijk ,'k heb een fotografisch geheugen (vandaar ook m'n liefde voor de fotografie ;D). Als ik vroeger cursussen moest blokken, kon ik de voornaamste stukken fotografisch in m'n geheugen opslaan, werkte perfect voor een paar dagen; maar daarna ben je alles zo goed als kwijt ::). Dat ging heel goed voor de wetenschapsvakken, minder voor de talen...
Naar het schijnt kan je je fotografisch geheugen wel trainen. Dus je grapje is zo 'stom' nog niet ;)
Waarschijnlijk slecht gefixeert, dan gebeurt het wel eens dat de foto vervaagt.
Dus, je bent het meeste van je leerstof vergeten? Je hebt toch geen verantwoordelijke job, zoals chirurg of architect of zo? ;D
Ingenieur, en neen ik ben bijna niks vergeten. En als ik het niet meer weet, kan ik nog altijd m'n boeken raadplegen. Alleen de brol van vroeger die nergens goed voor was (gedichtjes van god weet wie, godsdienst, sociale geschiedenis, ed...)
Die "brol" gedichtjes en zo, zijn wat een persoon maakt tot wat hij is; het is de socio-culturele grondslag die je meekrijgt en bepaalt hoe je met cultuur en je patrimonium omgaat. Jammer genoeg wordt die bagage al snel vervangen door echte brol.
tja, ik zie me geen software schrijven die een kernreactor controleren of de subsidies van de Europese Commissie reguleert met een gedichtje van Felix Timmermans ;)
Neen, ik had me misschien een beetje oneerbiedig uitgedrukt door het 'brol' te noemen. Ik bedoelde maar dat ik keuzes moest maken: ik koos voor de wetenschap en techniek, terwijl anderen zich dan weer op het socio-culterele toeleggen. Zo blijft de wereld in evenwicht hé.
Maar soit, nu zijn wel effe zwaar off-topic aan 't zwanzen...
Maar onderschat het geheugen niet! Onlangs vond ik een tape van minstens 50 jaar oud met liedjes die we in de lagere school hadden geleerd. Een tape is zo'n bruin lint op een spoel dat op een speciaal toestel, een "bandopnemer" kan afgespeeld worden (dit voor wie na 1980 geboren is ;) )
Na een paar minuten waren we dapper aan het meezingen!
Wat die off-topic betreft, dat was hier al wreed aan't stagneren.
Citaat van: Huugooke op 05 juni 2013, 22:41:34 PM
Wat die off-topic betreft, dat was hier al wreed aan't stagneren.
tja, er komen geen concrete vragen (meer). Was het begin dan zo duidelijk voor iedereen? Zoveel te beter, meer tijd voor ander dingen...
Als er topics zijn waarover jullie dieper willen ingaan, laat maar horen. Niets moets, (bijna) alles mag...
Heeft er al iemand opgemerkt dat je op die foto sterk op Tom Waes lijkt?
Hé! Zijn we weer over fotografie bezig!
Awel nee, diene nog niet. Op m'n werk zeggen dat ik als 2 druppels water op Enrico Letta (Italiaanse Eerste Minister). Heb nu wel minder haar dan op deze foto (is ondertussen ook al 7 jaar geleden)...
zal ik dan een nieuwe vraag lanceren ?
- Wat is jullie mening over lenzen en "pakketten".
Een voorbeeld: toen ik mijn digitale EOS kocht, waren er 3 versies beschikbaar :
A. de versie met 18-55 mm lens
B. de versie met 18-55 en 70-200 (of zo iets)
C. de versie met 18-200
A viel sowieso af, en ik koos voor C, omwille van het grote bereik en het gemak van geen lens te moeten wisselen en er ook geen extra te moeten mee sleuren.
En dan is er nog de f-waarde...
Hoe gaan jullie tewerk bij de keuze van lenzen ?
Citaat van: dani op 06 juni 2013, 10:00:09 AM
... toen ik mijn digitale EOS kocht, waren er 3 versies beschikbaar :
A. de versie met 18-55 mm lens
B. de versie met 18-55 en 70-200 (of zo iets)
C. de versie met 18-200
A viel sowieso af, en ik koos voor C, omwille van het grote bereik en het gemak van geen lens te moeten wisselen en er ook geen extra te moeten mee sleuren.
En dan is er nog de f-waarde...
Hoe gaan jullie tewerk bij de keuze van lenzen ?
Die optie C is uiteraard de logische keuze. Wel wat zwaarder dan een 18-55 maar je moet er maar één meesleuren.
Maar je opmerking "om niet te moeten wisselen" is veelzeggend. Waarom koop je dan een reflex met verwisselbare lens?
Dan zijn er toch andere mogelijkheden.
Een lens met groot zoombereik zoals een 18-200 kan men nu eenmaal niet lichtsterker maken. Dan zou het glas vooraan zo groot (en zwaar) moeten zijn dat het geheel niet meer handelbaar zou zijn.
Daarom blijft men een variatie van lenzen en ook "vastbrandpunt" lenzen maken. Een 35mm met f 1,2 bijvoorbeeld is een zeer lichtsterke "standaardlens"
Je keuze hangt helemaal af van welke plannen je hebt met de fotografie.
Als je enkel op je PC en op Internet foto's bekijkt, en soms op "postkaartformaat" laat afdrukken, heeft het geen zin om een duur toestel te kopen.
Als je specialiseert in bijvoorbeeld macrofotografie, dan koop je een reflex en een macro lens.
Ben je geïnteresseerd in architectuur dan koop je een reflex met een vertekeningsvrije groothoek.
voila, de discussie is open. Ik ben het helemaal eens met je stelling dat als je geen lenzen wil wisselen, er andere mogelijkheden zijn.
Met mijn "om niet te moeten wisselen" bedoelde ik eigenlijk dat ik voor "huis- tuin- en keukenfotografie", of om afwisselende types foto's te maken het gemak van één enkele lens ten zeerste op prijs stel. Als ik bvb op city trip ga of op reis ben, en ik kan zowel "panorama" als "zoom" foto's maken met één en dezelfde lens zonder 40 keer per dag te moeten wisselen, en dat met een behoorlijke kwaliteit, dan ben ik tevreden.
Als ik daarentegen echt specifiek makro opnames wil maken of echt heel diep wil gaan inzoomen, of gewoon een heel lichtsterke lens wil, of zelfs een "specialleke" wil monteren (een groothoek 'visoog' of een tilt-shift, die ik helaas ng niet heb gekocht wegens te duur voor weinig gebruik) dan vind ik het daarntegen niet te veel gevraagd om lens te wisselen en dan is de aanschaf van een SLR toestel met aparte lenzen wel de moeite waard.
Van de 18-200 wist ik op voorhand dat hij in lichtsterkte inboet wegens zijn bereik, en wist ik ook dat er een "dip" zit tussen 70-90mm, maar voor mij als "leek" (lees : geen prof fotograaf maar een amateeurtje) was het compromis aanvaardbaar. Moest ik me nu echt willen gaan toeleggen op fotografie van details op de modelbaan bijvoorbeeld, dan zou ik zeker een daarvoor geschikte lens bij aanschaffen. Welke zou ik dan best kopen ? iemand suggesties ?
In een ander draadje is er een zekere Dani die prachtige foto's heeft gemaakt in Hamburg met een eenvoudige (relatief hé) camera.
Werkt toch perfect? Waarom dan nog grotere kosten doen? Voor de prijs van zo'n macrolens heb je een nieuwe camera, die alles kan wat je DSLR kan en meer!
Wat is er speciaal aan een macrolens (voor een DSLR) : je kan het onderwerp 1 op 1 afbeelden. Dat wil zeggen dat het even groot op je "negatief' staat als het werkelijk is. Dus: als je de opname moest afdrukken op het formaat van je camerasensor, 18 op 24 milimeter dus, dan is op die foto dat Preiserke even groot als in werkelijkheid.
Nu bekijkt niemand die foto op die afmeting uiteraard, je bekijkt die op het scherm van je PC bijvoorbeeld, en daar is meneerke Preiser natuurlijk een reus!
Er zijn macrolenzen met verschillende brandpunten, de lange (60mm, 80mm, 100mm), hebben het voordeel dat je wat verder van je onderwerp kan staan, om de bijtjes niet te laten schrikken door een lens in hun oor te duwen!
Voor modelbouw niet handig als je een overzicht van je baan wil: je moet wat verder achteruit gaan staan. Door het tele-effect lijkt alles ook "opeen geplakt".
Een normaal of groothoek macro is dan beter, maar minder dan 50 mm heb ik ze niet gevonden. Dat is in APS-C trouwens nog altijd licht telelens.
De prijzen liggen tussen de 300 en 600 euro voor deze laatsten.
ja, die foto's van Hamburg... ik ben zo in m'n nopjes met die IS120.... maar heb zoals reeds gezegd ook reeds een tijdje een EOS digital die ik heel af en toe eens gebruik.
Interessante weetjes toch die hier naar boven komen. waarvoor dank !
En nog een PS:
Er zijn camera's met vaste lens die beweren ook macro 1:1 te hebben: dat is dan meestal met de voorkant van de lens tegen het onderwerp! Oppassen dus!
je 18-200mm is een relatief goede 'compromis' lens met een stuk in groothoek bereik en en serieus stuk in het zoom bereik. Het voordeel van van zo'n lens is meteen ook z'n nadeel: de lens is een beetje goed voor alles, maar is nergens uitmuntend. Voor de gewone amateur maakt het niet zoveel uit, want geen kat die ziet dat de kleuren niet 100% gerespecteerd worden of dat er her en der wat vervorming is. Maar de iets geavanceerde amateur of de pro ziet dat meteen en die verwacht nagenoeg perfectie, dus die gaat z'n lens bereik aanpassen door verschillende lenzen te gebruiken. Alles hangt ervan waarvoor je je lenzen nodig hebt. Wat wel vervelend kan zijn is dat je diafragma niet constant is over het volledige bereik van de lens; enkel lastig bij semi-automatische of manuele instellingen.
Voor modelbouw gebruik ik persoonlijk 2 lenzen: een EF 24-105mm f/4L en een EF 100m F/2.8L macro lens. Zoom heb ik niet nodig voor modelbouw, maar wel voor grootspoor. Dus daarvoor schakel ik soms m'n EF 100-400mm f4.5-5.6L in. Nadeel is dat ik niet snel zomaar effe een lens kan wisselen, dus moet ik soms noodgedwongen 2 bodies meesleuren met elk een lens.
Met de macro kan je heel gedetailleerde fotos maken zoals Hugo al aangaf. Bij de aanschaf van een macro is het heel belangrijk om de vergroting in het oog te houden. Sommige (eigenlijk bijna de meeste) lenzen hebben een pseudo-macro functie, waarmee je dus van relatief kortbij een opname kunt maken, maar de vergroting is zelden groter dan 0.3. Maar daarom niet getreurd, je kan nog altijd met de computer de foto croppen en enkel het deel eruit snijden dat je nodig hebt (gaat wel ten koste van de resolutie). Het kost je wat werk, maar voor enkele fotos is dit een goedkoop alternatief. Als je perfectie wil ga je voor een echte macro lens en heb je ook minder post-processing.
Voor modelbouw vind ik een (echte) macro onontbeerlijk, daar kan je heel goed de details mee weergeven.
En ja hoor, ik cross soms ook rond met een klein Lumix'ke. Soms moet je overwegen wat het belangrijkste is: iets mindere fotos en vrij rondbewegen of de 'perfecte' fotos en een ton materiaal meezeulen. Voor MiWuLa had ik wel voor m'n 5D gekozen met 24-105 lens, maar wel al de rest thuisgelaten om toch iets 'lichter' te zijn.
@Hugo, kleine correctie de APS-C op een Canon bedraagt 14.8 x 22.2 mm (crop factor 1.6), die van Nikon is 15.7 x 23.6mm (crop factor 1.5). Maar voor de rest van geen belang voor jouw verdere uitleg, is volledig correct.
Een extra opmerking: gebruik geen (echte) macro lens voor een overzichtsfoto, da's praktisch niet haalbaar: heel kleine depth-of-field (dus zeer snel onscherpte) en grote afstand nodig tot je onderwerp (maar dat had je zelf al gezegd).
Citeervoila, de discussie is open. Ik ben het helemaal eens met je stelling dat als je geen lenzen wil wisselen, er andere mogelijkheden zijn.
Met mijn "om niet te moeten wisselen" bedoelde ik eigenlijk dat ik voor "huis- tuin- en keukenfotografie", of om afwisselende types foto's te maken het gemak van één enkele lens ten zeerste op prijs stel. Als ik bvb op city trip ga of op reis ben, en ik kan zowel "panorama" als "zoom" foto's maken met één en dezelfde lens zonder 40 keer per dag te moeten wisselen, en dat met een behoorlijke kwaliteit, dan ben ik tevreden.
Ja en neen. Gebruik je ook dat volledige bereik? Zou je met een kleiner bereik (en een overeenkomstig "beter" lens) niet dezelfde foto's kunnen maken?
Ik geeft toe dat het niet van lens moeten wisselen een goed punt is. Je kan het niet altijd snel genoeg, er is altijd een zeker risico en dan is er nog stof. Maar meestal overschat men het gebruik van een zoom. Er zijn op het net tools waarmee je eens kan bekijken welke brandpuntsafstanden je het meest gebruikt. Je selecteert een hoop files en de tool laat zien hoe vaak je welk brandpunt gebruikt hebt, welke iso, welke opening. Kan je veel uit leren ivm hoe je (onbewust) foto's neemt. Voor mij was het duidelijk dat 80% met 35mm en kleine was, 10% ergens rond de 50mm en 10% langere brandpunten. Opening meestal aan de grote kant. Als je de foto's per envent gerangschikt hebt kan je ook zien of je die langere brandpunten niet enkel in bepaalde (voorspelbare) situaties gebruikt. Zo'n programmaatje laat je toe een beter gerichte keuze te maken.
Met middenformaat maak ik al zelden 40 foto's per dag. Gemiddeld zit ik op vakantie aan 2 rollen van 16 per dag. Daarvan is 80% met de 55mm (35mmeq), 10% met de 35mm (28mmeq) en dan enkele foto's met de 80mm en de 150mm. Veel wisselen is er niet bij.
Voor er hier iemand mee afkomt: "voetenzoom" is geen alternatief voor een andere brandpuntsafstand. Je hoort nogal vaak dat je gewoon door dichterbij of verderaf te gaan hetzelfde kan doen als van lens wisselen of zoomen. Klopt niet! Dichterbij komen geeft een volledig ander perspectief dan inzoomen of een tele nemen. Zelfde tussen verderaf gaan staan en uitzoomen of een groothoek gebruiken.
CiteerAls ik daarentegen echt specifiek makro opnames wil maken of echt heel diep wil gaan inzoomen, of gewoon een heel lichtsterke lens wil, of zelfs een "specialleke" wil monteren (een groothoek 'visoog' of een tilt-shift, die ik helaas ng niet heb gekocht wegens te duur voor weinig gebruik) dan vind ik het daarntegen niet te veel gevraagd om lens te wisselen en dan is de aanschaf van een SLR toestel met aparte lenzen wel de moeite waard.
Ja, maar doe je dat ook? Een echt specifieke macrolens (zoals de canon MP-E) is echt wel een speciaal geval dat je niet zo vaak gaat bovenhalen. Fisheyes en tilt-shift lenzen ook, alhoewel het daar afhangt van het specifieke type. Een fisheye die je volledige frame vult is heel wat bruikbaarder dan een circulaire fisheye. Een tilt-shift is ook als "gewone" lens bruikbaar. Een meer gewone macro is meestal ook een prima gewone lens met weinig vervorming. trouwens met zo'n lenzen wordt de prijs van je toestel vaak wisselgeld vergeleken met de lenzen.
CiteerMoest ik me nu echt willen gaan toeleggen op fotografie van details op de modelbaan bijvoorbeeld, dan zou ik zeker een daarvoor geschikte lens bij aanschaffen. Welke zou ik dan best kopen ? iemand suggesties ?
Hangt een beetje af van wat je wil fotograferen en hoe. Voor mij valt een 18-75 "macro" best mee. In de uiterste telestand heb je dan een "vergroting" van 1:2.3. Dus alles is in je foto 2.3x kleiner dan in het echt. Voor het soort details dat ik wil zien is dat prima. Dan zit je ook met je lens al dicht (*) bij het onderwerp (lijdend voorwerp?). Maar daar is weinig aan te doen. Zelf ben ik een gelover in een zo groot mogelijke opening kwestie van geen flits te moeten gebruiken. Dat is waarschijnlijk omdat ik niet met flits kan werken. Maar ik vind het ook gemakkelijker. Een beetje tele heb je gauw nodig omdat je op beurzen nu eenmaal niet kan komen waar je wil.
Op een beurs gebruik ik ook liever een zoom dan aparte lenzen. In zo'n drukte van lens wisselen is en blijft een risico.
(*) bij compact camera's is de afstand voor macro aangeduidt in cm voor de voorkant van de lens. Voor alle andere camera's is dat vanaf de sensor! Op je camera staat ergens een merkteken, soort o-met-streep-door. Vanaf daar moet je meten.
Dus als een compact aangeeft dat je 1cm afstand kan/moet werken en bij een DSLR staat er 0.25m op de lens dan is dat in praktijk niet veel verschil...
CiteerEen extra opmerking: gebruik geen (echte) macro lens voor een overzichtsfoto, da's praktisch niet haalbaar: heel kleine depth-of-field (dus zeer snel onscherpte) en grote afstand nodig tot je onderwerp (maar dat had je zelf al gezegd).
Hier ben ik niet mee. Brandpuntsafstand is bepalend voor de afstand tot je onderwerp en diafragma bepaalt dieptescherpte. Er zijn geen andere factoren. Een 80/2.8 macro kan dichterbij scherpstellen en geeft (meestal) een beter gecorrigeerd beeld dichtbij maar heeft verder hetzelfde gebruik als een 80/2.8. tenzij de macro niet op oneindig kan scherpstellen.
Als je bedoelt dat je met een 100 macro geen overzichtsfoto kan maken dan heb je uiteraard gelijk. Maar dat kan je met de 100mm stand van je 100-400 ook niet.
Citaat van: Havoc op 06 juni 2013, 20:50:58 PM
Als je bedoelt dat je met een 100 macro geen overzichtsfoto kan maken dan heb je uiteraard gelijk. Maar dat kan je met de 100mm stand van je 100-400 ook niet.
Dat was inderdaad m'n punt. De macro's hebben meestal een lang(er) brandpuntsafstand waardoor je niet alles beeld gaat krijgen.
Maar de depth-of-field op een macro is veel uitgesprokener (door de interne lensconstructie) waardoor de onscherpte wordt versterkt.
Alle lenzen hebben fouten. Een brilleglas is ook een lens, en als je het voor je camerabody houdt zal je waarschijnlijk zelfs een beeld zien. Maar dan sterk vervormd. Waarom dan die zware grote klompen glas. Daarom dus.
Om die fouten te verbeteren voegt men verschillende losse elementen samen, de een compenseert de fouten van de ander.
In principe worden de fouten opgelost voor de lens in de stand "oneindig". Naarmate de lens dus wordt uitgedraaid komen die fouten terug.
Omdat een macrolens nu eenmaal dichtbij wordt gebruikt is ze speciaal gecorrigeerd in het nabij gebied.
quote:
"Maar de depth-of-field op een macro is veel uitgesprokener (door de interne lensconstructie) waardoor de onscherpte wordt versterkt."unquote
Dat lijkt me heel onwaarschijnlijk.
Kan hoor, ze zijn ook onscherp maar de aard van de onscherpte, de bokeh, kan zeer verschillend zijn van lensformule tot lensformule. Lijkt me wel leuk voor een testje.
Tuurlijk dat kan. Zoals ik zei de constructie van de lens is gewoon anders. Bv. m'n 24-105: 13 groepen/18 elementen en -hier zit de clou- 8 aperture blades. M'n 100mm macro: 12/15 en 9 circular blades. De opbouw van het diafragma is dus anders en daardorr krijg je een ander effect.
Neem het (voorlopig) maar van mij aan de fotos op dezelfde focale lengte (identiek diafragma en sluiter en blabla) zijn NIET hetzelfde. De onscherpte vertrekt op dezelfde plek, maar je ziet duidelijk dat de macro de bokeh versterkt. Het lijkt precies of de zoom lens probeert de onscherpte wat tegen te werken, terwijl de macro net het omgekeerde doet.
Als je bokeh wil moet je de lens voluit openzetten, maakt de hoeveelheid en vorm niet veel verschil meer. Een Sonnar vs Planar vs Tessar maak al behoorlijk wat verschil.
zoemmmmm zoemmmmm..... wat een interessante materie is dit !
Citaat van: dani op 07 juni 2013, 00:49:22 AM
zoemmmmm zoemmmmm..... wat een interessante materie is dit !
Ah, ben jij dat zoemerke dat mij de godganse nacht heeft wakker gehouden? >:(
Citaat van: dani op 07 juni 2013, 00:49:22 AM
zoemmmmm zoemmmmm..... wat een interessante materie is dit !
Tja, ik probeer het in de richting van de originele vraag te sturen, maar er wordt telkens afgeweken naar details die er eigenlijk weinig toe doen. Dat wordt dan een welles-nietes spelletje waar niemand wat aan heeft.
Ik geef het bij deze dan ook op, en stel voor dat de specialisten de discussie in een passende drankgelegenheid verderzetten.
PS: ik drink niet
PPS: dat lenzen met een zelfde brandpunt een verschillende "onscherpte" kunnen hebben is klinkklare onzin!
Point final.
???
Ik denk dat de huidige fototoestellen zo geperfectioneerd zijn dat als men die op automatisch of programma "sport" of op Tv of Av zet dat elke foto goed is voor wat "wij" treinliefhebbers misschien willen ttz gewoon een "herinnering".
Ik denk persoonlijk en corrigeer mij als ik fout ben dat het zinloos is om een lens van bijvoorbeeld +/-2.450€(Canon EF 28-300mm f/3.5-5.6L IS USM objectief) aan een "gewone" digitale reflex te hangen als bijvoorbeeld een EOS600D(+/-420€ body alleen)
Elke lens heeft een aberratie, de goedkopere zullen meer aberratie hebben dan de hele dure lenzen.
Citaat van: Huugooke op 07 juni 2013, 10:28:13 AM
PPS: dat lenzen met een zelfde brandpunt een verschillende "onscherpte" kunnen hebben is klinkklare onzin!
Point final.
Nogmaals dit is geen onzin. Alles heeft te maken met de basis beginselen van de optica. En zoals ik al zei heeft dit te maken met de constructie van het diafragma in de lens. Ik zal het nog eens proberen uit te leggen in halve ingenieurs-taal en hopelijk begrijp je het dan wel! Het diafragma is opgebouwd uit bladen, hoe meer bladen, hoe ronder de vorm van het diafragma. Als je diafragmas van je lenzen perfect rond zijn of een identieke vorm hebben, heb je gelijk: geen verschil tussen een onscherpte van lens 1 op x mm en lens 2 op dezelfde x mm.
Voor perfect ronde diafragmas krijg je een ronde onscherpte als je een cirkel out-of-focus fotografeert. De meeste diafragmas zijn een echter veelhoek gelijk aan het aantal gebruikte bladen en dan zie je een veelhoek voor dezelfde out-of-focus cirkel. En dat is nu net m'n punt, gewone basis optica...
M'n macro lens heeft een perfect rond diafragma met 9 bladen; de 100-400mm een achthoekig diafragma. En door de vorm van de onscherpte
lijkt het dat de macro meer onscherpte genereert. Of zoals de auteur van onderstaande link zegt: de kwaliteit van de bokeh...
En als je me nog niet gelooft: kijk hier maar: http://www.bobatkins.com/photography/technical/bokeh.html (http://www.bobatkins.com/photography/technical/bokeh.html) ergens halfweg in de pagina. En als je het dan nog niet gelooft, zal ik dit weekend eens 3 fotokes maken, eentje met de macro, eentje met de standaard zoom en eentje met tele. De zoom en de tele zullen nagenoeg identiek zijn (8 bladen, dus achthoekige bokeh), maar de macro is anders (9 blades, circular). En dan weet ik het ook niet meer hoor.
PS. Een van m'n beste maten is beroepsfotograaf en die heeft een speciale portret lens die zeer mooie bokeh genereert (volledig rond), maar die lens is verschrikkelijk duur omdat het diafragma redelijk complex van opbouw. En die zegt dat het een beetje zoeken is naar de lens die beste bokeh genereert. Wat nogmaals bewijst dat de onscherpte op verschillende types lenzen niet dezelfde is.
Citaat van: janieburton op 07 juni 2013, 12:31:57 PM
Ik denk dat de huidige fototoestellen zo geperfectioneerd zijn dat als men die op automatisch of programma "sport" of op Tv of Av zet dat elke foto goed is voor wat "wij" treinliefhebbers misschien willen ttz gewoon een "herinnering".
Klopt als een bus. Meestal laat je de camera doen en blijf je ervan af, meeste kans op succes als je gehaast bent.
Citaat van: janieburton op 07 juni 2013, 12:31:57 PM
Ik denk persoonlijk en corrigeer mij als ik fout ben dat het zinloos is om een lens van bijvoorbeeld +/-2.450€(Canon EF 28-300mm f/3.5-5.6L IS USM objectief) aan een "gewone" digitale reflex te hangen als bijvoorbeeld een EOS600D(+/-420€ body alleen)
Hier ben je fout ;D. Niet alleen de body bepaalt de kwaliteit van je foto, de lens heeft hier een serieus aandeel in. Dus zinloos zou ik niet zeggen. De aanschaf van een lens is altijd een lastige keuze, want je lenzen gaan meestal langer mee dan de body; dus in dat opzicht is jouw stelling helemaal niet absurd.
Omdat ik ook ff graag een onzinnige :) opmerking maak. Heel de tijd hoor ik hier praten over lens en lenzen, terwijl het eigenlijk objectief en objectieven moet zijn.
Een lens is 1 stuk geslepen glas dat in een objectief, dat uit meerdere lenzen bestaan, wordt gebruikt.
Klopt als een bus. Een objectief is opgebouwd uit verschillende lenzen en lensgroepen + diafragma. Ik dacht altijd dat 'objectief' meer door de Nederlandeers gebruikt werd en dat de Belgen 'lens' gebruiken.
Kan ook misschien ook regio gebonden zijn. Hier in het Brusselse hoor ik de Vlamingen bijna altijd 'lens' zeggen terwijl de Franstaligen steeds 'objectif' gebruiken. Dus voor deze keer hebben de Franstaligen het bij het rechte eind :o (grapje).
De fout komt waarschijnlijk uit het Engels, want daar is het wel degelijk 'lens'. En 'lens' ligt gemakkelijker in de mond dan 'objectief'. We zullen de schuld maar op de Engelstaligen steken zeker? Maar alle gekheid op een stokje, je hebt 100% gelijk, het correcte woord is objectief.
Helemaal mee eens, lens is gewoon gemakkelijker in gebruik voor iedereen zonder fotografische achtergrond. Ben een beetje puristisch wat dat betreft ;)
Maar gebruik rustig lens wanneer je objectief bedoeld, het stoort me niet. :)
Citaat van: gardevil op 07 juni 2013, 16:04:39 PM
Helemaal mee eens, lens is gewoon gemakkelijker in gebruik voor iedereen zonder fotografische achtergrond. Ben een beetje puristisch wat dat betreft ;)
Maar gebruik rustig lens wanneer je objectief bedoeld, het stoort me niet. :)
Als purist moet je dan ook "je bedoelt" met een "t" schrijven ::)
Citaat van: gardevil op 07 juni 2013, 13:56:17 PM
Omdat ik ook ff graag een onzinnige :) opmerking maak. Heel de tijd hoor ik hier praten over lens en lenzen, terwijl het eigenlijk objectief en objectieven moet zijn.
Een lens is 1 stuk geslepen glas dat in een objectief, dat uit meerdere lenzen bestaan, wordt gebruikt.
"lens" komt trouwens van "linz", een soort boon die de vorm van een lens heeft; of eerder omgekeerd natuurlijk!
Laten we dus voortaan het woord "bonensoep" gebruiken in plaats van het vreemde woord "objectief".
Zo is er ook geen verwarring mogelijk met "doelstelling", en het adjectief ("objectief zijn", iets waar ik meestal weinig van terugvind in deze discussies)
Citaat van: Sattrickske op 06 juni 2013, 20:58:17 PM
Citaat van: Havoc op 06 juni 2013, 20:50:58 PM
Als je bedoelt dat je met een 100 macro geen overzichtsfoto kan maken dan heb je uiteraard gelijk. Maar dat kan je met de 100mm stand van je 100-400 ook niet.
Dat was inderdaad m'n punt. De macro's hebben meestal een lang(er) brandpuntsafstand waardoor je niet alles beeld gaat krijgen.
Maar de depth-of-field op een macro is veel uitgesprokener (door de interne lensconstructie) waardoor de onscherpte wordt versterkt.
ik heb het niet over bokeh en de schoonheid ervan; lees nog eens wat je hierboven schreef over "depht-of field".
En dat van die diafragma-lamellen had ik hierboven al uitgelegd.
Citaat van: Huugooke op 07 juni 2013, 17:46:28 PM
Citaat van: Sattrickske op 06 juni 2013, 20:58:17 PM
Citaat van: Havoc op 06 juni 2013, 20:50:58 PM
Als je bedoelt dat je met een 100 macro geen overzichtsfoto kan maken dan heb je uiteraard gelijk. Maar dat kan je met de 100mm stand van je 100-400 ook niet.
Dat was inderdaad m'n punt. De macro's hebben meestal een lang(er) brandpuntsafstand waardoor je niet alles beeld gaat krijgen.
Maar de depth-of-field op een macro is veel uitgesprokener (door de interne lensconstructie) waardoor de onscherpte wordt versterkt.
ik heb het niet over bokeh en de schoonheid ervan; lees nog eens wat je hierboven schreef over "depht-of field".
En dat van die diafragma-lamellen had ik hierboven al uitgelegd.
ah dat bedoel je dus. Ja, daar was ik niet 100% duidelijk of zelfs correct. Ik bedoel dat de meeste macro objectieven meer diafragma lamellen bevatten of naar een ronder diafragma streven, waardoor je de 'mooiere' bokeh op de foto krijgt. En deze valt veel sterker op dan op dan wanneer je dezelfde foto zou maken met een gewoon (zoom)objectief (nu wou ik weer lens gaan zeggen ;D). De zoom objectieven hebben meestal geen rond diafragma en een kleiner aantal lamellen, waardoor de bokeh hoekiger is en minder goed uitkomt.
Mijn excuses als het bovenstaande wat verwarring heeft veroorzaakt.
En nog wat purisme:
De meeste zoomobjectieven zijn vari-focal objectieven.
Het verschil: bij een vari-focal moet je bijsturen als je "zoomt", terwijl een zoom altijd scherp blijft , eens ingesteld.
Met die automatisch scherpstellende bonensoepen van tegenwoordig merk je dat niet eens!
Dus hoe test je dat: zet de autofocus af, stel ergens op scherp, en "zoom".
Probeer het Patrick!
Nu beginnen we toch wel serieus af te wijken. Er zijn verschillende soorten zooms en dat is allemaal een keuze van de ontwerper in functie van toepassing, prijs en marketing. Er zijn zomms die je niet moet bij scherpstellen als je zommt en er zijn er waar dat wel nodig is. Om daar nu het verschil tussen te maken en de ene zoom en de ander vari-focal te noemen is echt toch wel spijkers op laag water zoeken. De ene is wat onhandiger in gebruik dan de andere maar eerlijk gezegd daar liggen 99,9% van de fotografen ook niet wakker van.
Zelf heb ik een lens (vaste brandpuntsafstand) die het diafragma bijregelt als je scherpstelt. Want als je lens langer wordt om scherp te stellen, dan is dat hetzelfde als dat je een maco-ring toevoegt: de afstand wordt groter en je hebt licht verlies. Dus die zet het diafragma meer open als je dichterbij scherpstelt. Hoe ga je dat dan noemen. Een CZJ Sonnar 180/2.8.
Citaat van: Havoc op 07 juni 2013, 20:43:38 PM
De ene is wat onhandiger in gebruik dan de andere maar eerlijk gezegd daar liggen 99,9% van de fotografen ook niet wakker van.
Vertel dat eens aan de cineasten! Die hebben daar een "focus-puller" voor nodig!
Citaat van: Huugooke op 07 juni 2013, 18:41:16 PM
Dus hoe test je dat: zet de autofocus af, stel ergens op scherp, en "zoom".
Probeer het Patrick!
24-105 en 100-400 allebei vari-focal. Heb het niet geprobeerd maar ik weet dat ze niet scherp blijven als je 'zoomt'.
Citaat van: Havoc op 07 juni 2013, 20:43:38 PM
Nu beginnen we toch wel serieus af te wijken.
Ik vind van niet, want ik heb weer iets bijgeleerd... Aangezien dit ook het doel is van dit draadje om iets bij te leren over fotografie, vind ik het een terechte post.
Maar om echt eerlijk te zijn, ik heb er ook nooit op gelet. Meestal gebruik ik de autofocus en dan merk je dat eigenlijk niet meteen.
En nu effe een andere vorm van fotografie: voetbal kijken!! Just 1-0 zie...
Citaat van: Havoc op 07 juni 2013, 20:43:38 PM
Zelf heb ik een lens (vaste brandpuntsafstand) die het diafragma bijregelt als je scherpstelt. Want als je lens langer wordt om scherp te stellen, dan is dat hetzelfde als dat je een maco-ring toevoegt: de afstand wordt groter en je hebt licht verlies. Dus die zet het diafragma meer open als je dichterbij scherpstelt. Hoe ga je dat dan noemen. Een CZJ Sonnar 180/2.8.
Toen de beesten nog moesten leren spreken, dus heel lang geleden, en je nog met een losse lichtmeter moest werken, moest je inderdaad rekening houden met de verlenging van de lens; daar waren handige tabellen voor. Met TTL lichtmeting door de lens was dat opgelost. Maar dan moest je met "werkopening" meten, dus met het diafragma gesloten op de waarde die je koos. Bij F22 was dat stikdonker. Daarom werd de diafragma-simulator uitgevonden: de diafragmaring gaf de ingestelde waarde via een kammetje (later elektrisch) door aan de lichtmeter. Je zag steeds een helder beeld, het diafragma sloot pas bij opname. Ook nu werd die verlenging gecompenseerd want de lichtmeter zag minder licht toekomen.
Nog beter was het systeem met OTF: off-the-film. Nu werd het licht pas gemeten op het moment dat het op de film viel, het reflecteerde dus van de film op een meetcel. Juister kon bijna niet.
De huidige DSLR werken nog min of meer zo.
Sorry voor die lichtmeter-opmerking Johan ;)
Correctie: de job van een focuspuller is natuurlijk voornamelijk het bijregelen van de afstandsinstelling als de camera (of het onderwerp) beweegt.
En om nog eens een halve draai te maken:
Wie zo'n DSLR heeft: heb je niet zo'n knopje waarmee je het difragma kunt sluiten (zie manual)
Soms kan je via USB je camera aan een PC koppelen zodat je daar in't groot ziet wat je camera ziet.
Camera op statief voor je spoorbaan, diafragma sluiten met knopke, en controleer de scherpte op je scherm!
...objectieve lenzen en zo...
...en wat denken de heren fotogenieken hier aanwezig (...) over CONVERTORS, i.p.v. een apart extra objectief?
Avondgroeten, Herwig.
Ik denk, ik ben niet echt een specialist, zal dat in sommige gevallen meer problemen opleveren
Citaat van: Herwig op 08 juni 2013, 00:54:49 AM
...objectieve lenzen en zo...
...en wat denken de heren fotogenieken hier aanwezig (...) over CONVERTORS, i.p.v. een apart extra objectief?
Avondgroeten, Herwig.
Werden door de "profs" altijd argwanend bekeken. Nu de grote merken ze zelf maken worden ze goedgekeurd!
Zijn dan wel aan sommige lenzen "toegewezen".
Voor de meeste fotografie geen probleem, nemen wel wat licht weg.
Als je een DSLR hebt, kijk dan eens uit naar een 2de hands lens van je merk, die eigenlijk gemaakt is voor camera's voor film.
Pas op: gaat niet bij alle merken!
Citaat van: Huugooke op 07 juni 2013, 21:12:56 PM
Citaat van: Havoc op 07 juni 2013, 20:43:38 PM
Zelf heb ik een lens (vaste brandpuntsafstand) die het diafragma bijregelt als je scherpstelt. Want als je lens langer wordt om scherp te stellen, dan is dat hetzelfde als dat je een maco-ring toevoegt: de afstand wordt groter en je hebt licht verlies. Dus die zet het diafragma meer open als je dichterbij scherpstelt. Hoe ga je dat dan noemen. Een CZJ Sonnar 180/2.8.
Toen de beesten nog moesten leren spreken, dus heel lang geleden, en je nog met een losse lichtmeter moest werken, moest je inderdaad rekening houden met de verlenging van de lens; daar waren handige tabellen voor. Met TTL lichtmeting door de lens was dat opgelost. Maar dan moest je met "werkopening" meten, dus met het diafragma gesloten op de waarde die je koos. Bij F22 was dat stikdonker. Daarom werd de diafragma-simulator uitgevonden: de diafragmaring gaf de ingestelde waarde via een kammetje (later elektrisch) door aan de lichtmeter. Je zag steeds een helder beeld, het diafragma sloot pas bij opname. Ook nu werd die verlenging gecompenseerd want de lichtmeter zag minder licht toekomen.
Nog beter was het systeem met OTF: off-the-film. Nu werd het licht pas gemeten op het moment dat het op de film viel, het reflecteerde dus van de film op een meetcel. Juister kon bijna niet.
De huidige DSLR werken nog min of meer zo.
Sorry voor die lichtmeter-opmerking Johan ;)
Hugo, je uitleg klopt ongeveer, behalve voor OTF. Lichtmeting in SLRs zit (bijna) altijd in het prisma en werkt enkel als de spiegel naar beneden is. Ik denk dat je verward met TTL flits meting waar inderdaad het licht gereflecteerd op de film wordt gemeten. Dat is echter minder nauwkeurig omdat niet alle filmen evenveel weerkaatsen.
Trouwens die verandering van het diafragma is bijna niet te merken en latere versie van dezelfde lens hebben dat niet meer. Vergeet niet dat alles in fotografie logaritmisch gaat. Je moet al grote veranderingen hebben voor je het begint te merken.
Citeer...en wat denken de heren fotogenieken hier aanwezig (...) over CONVERTORS, i.p.v. een apart extra objectief?
Daar is waarschijnlijk veel over te zeggen :D Veel hangt allemaal af van waarom je ze gebruikt en in welke omstandigheden. En er zijn veel types convertors/adaptors:
- adaptor tussen type lensaansluiting: er bestaan van die tussenstukjes om de lenzen van 1 merk op een camera van een ander merk te gebruiken. Of soms tussen verschillende toestellen van hetzelfde merk. Of daar lenzen in de convertor zitten hangt af van de afstand van de lensopening tot de sensor. Als die bij de "nieuwe" lens groter is dan bij de lens die bij de camera hoort zijn er geen lenzen nodig. Als de "nieuwe" lens echter dichter bij de film moet staan dan kan met de camera heb je wel lenzen nodig (of je kan niet op oneindig scherpstellen)
Zonder lenzen erin zijn bvb adaptors om M42 lenzen op een EOS te gebruiken, of middenformaat lenzen op een kleinbeeld camera of sony alfa lenzen op sony E-mount (nex). Als die dingen de juiste afmetingen hebben gaat dat zonder problemen en kwaliteitsverlies werken. Enig nadeel is dat je meestal de communicatie tussen de lens en de camera verliest als je tussen verschillende merken aanpast (geen autofocus en info in de exif bvb). Er zijn wel versie met auto-focus confirm chips, die zorgen dat de auto-focus denkt dat er een lens opstaat die in manuele stand staat. Er bestaan ook versies met lenzen in (grote voorbeeld is om canon FD lenzen op EOS te zetten) en die zijn meestal niet zo goed.
Die adaptors zijn een goed alternatief als je bvb nog een prima lens van een vorig toestel hebt die je bij je nieuwe toestel wil gebruiken. Zeker om lenzen zoals macro's of portretlenzen die je toch niet vaak gebruikt een tweede leven te geven. Je kan die ook gebruiken om goedkoop speciale lenzen te bekomen door bvb een middenformaat lens aan te passen naar tilt-shift. Of om lenzen die in een systeem niet bestaan naar je camera om te zetten (gebruik ik voor een P6 fisheye op Mamiya 645).
- macro ringen: hebben we het nog niet over gehad dacht ik. Dat zijn niet meer dan gewoon lege stukken buis die je tussen de lens en je camera zet. Door de lens verder van de camera te zetten vergroot je het beeld op de sensor. Maar je verliest veel licht. Minder flexibel dan een echte macro (zeker als die gecombineerd is met een zoom) maar als je niet vaak macro gebruikt -en dan meestal niet onder stress- een goedkoop alternatief voor een echte macro. Als het is om thuis met een statief macrofoto's van je baan te maken is dat zeker een goede oplossing. Als je die koopt van je systeem zal het iets meer kosten maar dan blijf je meestal ook automatismen van de camera houden. Voordeel is dat je al je lenzen als macro kan gebruiken hiermee.
De ultieme macro ring is een balg. Eigenlijk een macroring van instelbare lengte. Kan je enorm groot mee gaan maar niet te gebruiken zonder statief. Ook een stuk duurder dan ringen.
- voorzet lenzen: bestaan in macro (soms close-up genaamd) en groothoek versie. Enig probleem hier is dat goede versies veel kosten. Je moet er ook hebben die bij je lens passen etc. Meestal teleurstellende resultaten. Maar soms heb je geen keuze, als je bvb een camera hebt met vaste lens (fuji X100 bvb) of als je alles met je gsm wil doen ::). Langs de andere kant als het het verschil maakt tussen wel een foto en geen foto is de keuze ook snel gemaakt. Maar verwacht er geen wonderen van. Enig voordeel is dat er geen lichtverlies is.
Een close-up kan wel goede werken. Als je dat bvb gebruikt voor een portret zal de rand meestal nog wat onscherper worden maar daarvoor is dat niet erg. Voor een macro echter kan het een probleem zijn.
- teleconvertors: die vallen meestal mee als je niet overdrijft (1.4x of 2x) en als je een convertor gebruikt van je systeem. Soms zijn de convertoren ook aan de lens aangepast. Je hebt altijd lichtverlies met teleconvertors. Een 1.4x geeft 1/2 stop verlies, een 2x een hele stop. Dus je f/4 lens wordt met een 2x teleconvertor een f/8 lens. Je hebt nog de helft licht over.
Zelf heb ik er eentje gewoon omdat ik zelden tele gebruik en een middenformaat tele niet iets is dat je 14 dagen meesleept om 2 foto's te nemen.
- een speciale macro adaptor is de omkeerring: dat is een ring die je op het einde van je lens schroeft (zoals een filter ) en waar je dan een ander objectief omgekeerd kan opschroeven. Geeft goede kwaliteit (wel afhankelijk van welk objectief je erop schroeft) maar automatismen vallen weg. Alhoewel er hiervoor ringen bestaan die de communicatie tussen body en lens terug kunnen herstellen. Maar dan ben je echt wel serieus aan het experimenteren. Eerder voor thuis te gebruiken. Als je dat met verschillende lenzen wil doen heb je snel een hoop losse rommel.
Je kan zo'n omkeer ring ook combineren met een balg etc etc...
Havoc:
Moet je toch terechtwijzen Johan; OTF is wel degelijk lichtmeting van het gereflecteerde licht van de film, niet alleen voor flits!
Olympus was de eerste die er mee uitkwam, de meeste andere merken hebben het later ook toegepast meestal voor flits.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Olympus_OM-2.
Voor gewone lichtmeting is het nodig dat de achterkant van de gordijnsluiter een patroon heeft opgedrukt dat de reflectie van een doorsneefilm simuleert. Een gordijnsluiter geeft immers niet altijd het hele filmvlak vrij!
Voor flits heeft dat geen belang want de sluitertijd is altijd dusdanig dat de heel film "bloot" staat.
De DSLR's passen dit flitssyseem niet toe omdat de reflectie van de sensor hiervoor niet goed is.
In plaats daarvan stuurt de flitser een "pre-flash", de reflectie van het onderwerp gaat naar de CPU, die de sterkte van de flits berekent en doorstuurt naar de flits. Dan pas gaat de sluiter open en gaat de flits af. Dit alles zo snel dat je er niks van
merkt!
Alleen dat van "huidige DSLR's werken nog zo" klopt niet. De niet-DSLR's werken zo!
Leest iemand dit eigenlijk? :-\
...teleconvertors...
F 8 wordt toch wel wat te lichtONgevoelig...
ik lees, sommige dingen diagonaal weliswaar... avondgroeten, Herwig.
Ik begin ook meer en meer diagonaal te lezen, ik denk dat we een beetje te gespecialiseerd aan 't worden zijn.
Maar qua teleconverters, ja inderdaad, je verliest veel licht (eigenlijk diafragma maar soit). Heb m'n 2x nog niet getest op de 5D mark III, maar op de oude mark I weigert de autofocus dienst als ik de 2x teleconverter combineer met de 100-400mm wegens te weinig licht. Maar m'n 2x teleconverter kost me wel 2 stops (en niet 1 zoals Johan vermeld). De beeldkwaliteit is ook een stuk minder, maar nog meer dan behoorlijk. Die teleconverters zijn goede noodoplossingen, maar niet aan te raden voor veelvuldig gebruik; dan koop je beter een objectief dat wel de gewenste focale lengte heeft.
Misschien kunnen we terugkeren naar de oorspronkelijke vraag (vragen) dan?
Mijn vijf cent: opnamen van je baan die je best op statief, met een zo groot mogelijk diafragma-getal, en opletten dat je maar één soort licht gebruikt (daglicht OF kunstlicht, en dan nog kunstlicht van dezelfde soort).
Rechtstreekse flits is niet zo mooi.
Hoe je dat allemaal instelt, daar is jammer genoeg geen algemene regel voor te geven, dat hangt van je camera af.
100% mee akkoord... De basis is -denk ik- nu wel min of meer gekend. Ik denk dat er nu beter specifieke vragen gesteld worden.
Mar over één ding zijn we het al zeker eens ;), direct flitslicht trekt op niks. Zoals Hugo al zei, voor zoveel mogelijk (kunst)licht zorgen, maar ik durf wel lichtbronnen te 'mengen': halogeen en led. Halogeen geeft mij iets te 'warm' (lees geel) licht en daarom durf ik er wat led (lees wit-blauwig) door te mengen.
Als het echt niet anders kan, gebruik ik een flits, maar zo goed als nooit rechtstreeks op het onderwerp. Dat lukt alleen met een externe flitser omdat de ingebouwden (als er al eentje is) alleen maar 'rechtdoor' filtsen. Probleem met 'rechtdoor' flitsen is dat het licht ervan stante pede op je onderwerp weerkaatst en naar je camera terugkeert en je precies een overvloed aan licht hebt. Indirect flitsen geeft een veel mooier resultaat en bekom je door de flits via een bleek oppervlak naar je onderwerp te sturen. Een klassieke truc is een wit plafond te gebuiken of een wit kaartje dat je tegen je flits houdt (externe flitsers hebben practisch altijd zo'n kaartje ingebouwd).
Eén van de situaties waar je praktisch niet zonder flits kan is wanneer je in een zware tegenlicht situatie zit. De flits wordt dan gebruikt als 'fill-flash' om het onderwerp in tegenlicht toch voldoende te verlichten en het dezelfde 'lichtwaarde' te geven als de omgeving.
Ik ken niets van fotografie; ik ben een typische (en gelukkige) "schat en schieter". Maar ik heb wel gemerkt dat het mengen van lichtbronnen van verschillende kleurtempertuur (vb halogeen met TL, of daglicht met spot) heel lelijke verkleuringen oplevert in vooral de schaduwvlakken, die naderhand (met GIMP of dergelijke) niet meer te corrigeren zijn. Mijn advies is: vertrouw op 1 type lichtbron, maar verlicht goed. Goed licht is het halve werk. (zei Neofiet). ;D
Citaat van: Michiel op 09 juni 2013, 14:37:42 PM
Ik ken niets van fotografie; ik ben een typische (en gelukkige) "schat en schieter". Maar ik heb wel gemerkt dat het mengen van lichtbronnen van verschillende kleurtempertuur (vb halogeen met TL, of daglicht met spot) heel lelijke verkleuringen oplevert in vooral de schaduwvlakken, die naderhand (met GIMP of dergelijke) niet meer te corrigeren zijn. Mijn advies is: vertrouw op 1 type lichtbron, maar verlicht goed. Goed licht is het halve werk. (zei Neofiet). ;D
Klopt. Maar ik speel een beetje vals... De halogeen verlichting zorgt voor de 'algemene' verlichting en de led verlichting zorgt voor de 'accenten'. Maar je hebt gelijk, als het fout zit, krijg je lelijke verkleuringen. Maar als je het goed doet kan je er zeer mooie fotos mee bekomen. Deze foto (http://patrickleyman.be/images/reportages/2013/trains/EOS%205D%20Mark%20III-101-0573.JPG) bv.
Dat is zeker een mooie foto, maar aan de schaduwen zie je dat je verschillende lichttinten hebt gebruikt ;)
Mooie scherpe foto, maar misschien had je toch beter voor uitsluitend halogeen gekozen en een volledige kleurcorrectie doorgevoerd. Nu zit je met die gelige zweem in het licht, en met die blauwe schaduwen. Maar het blijft natuurlijk subjectief en persoonlijk of je deze verkleuringen mooi vind of niet.
Voor de rest lees ik dit draadje in diagonaal mee, maar ben toch erg blij dat ik een gewone spontane kiekjestrekker ben. Voordat je het juiste body, de juiste lens, de juiste instellingen en andere bij elkaar hebt geprutst, is die trein al lang drie stations verder. Maar ik snap dat het jullie passie is om te streven naar naar die ene perfecte foto. ;)
Succes!
Citaat van: Gerolf op 09 juni 2013, 15:01:58 PM
Dat is zeker een mooie foto, maar aan de schaduwen zie je dat je verschillende lichttinten hebt gebruikt ;)
Citaat van: Michiel op 09 juni 2013, 15:05:15 PM
Mooie scherpe foto, maar misschien had je toch beter voor uitsluitend halogeen gekozen en een volledige kleurcorrectie doorgevoerd. Nu zit je met die gelige zweem in het licht, en met die blauwe schaduwen. Maar het blijft natuurlijk subjectief en persoonlijk of je deze verkleuringen mooi vind of niet.
Inderdaad, maar het was ook de bedoeling... En omdat het vlug moest gaan, heb ik de witbalans niet gecorrigeerd, de foto was een testje voor Luc. Ik heb rap effe de witbalans rechtgetrokken met de computer en nu zie je nog enkel aan de schaduwen dat er verschillende (soorten) lichtbronnen waren.
En wees gerust hoor, ik ben ook een 'spontane kiekjestrekker', voor het grootste deel van de tijd staat m'n reflex op semi-automatisch met het gewone zoom objectief (24-105mm). En heel waarschijnlijk heb ik de trein sneller te pakken dan 'Jan met de pet', want m'n camera start op in minder dan 1 seconde ;D
Citaat van: Sattrickske op 09 juni 2013, 16:48:21 PM
En heel waarschijnlijk heb ik de trein sneller te pakken dan 'Jan met de pet', want m'n camera start op in minder dan 1 seconde ;D
Pff, de mijne neemt al foto's vòòr ik de knop indruk! 8) (echt!)
Lap, daar gaan we weer.
Voor wie niet over een peperduur flitssysteem beschikt: er bestaan "slaafflitssen" die reageren op de flits van je camera.
Richt die op je WIT plafond en je hebt een mooi resultaat!
Nog een truc voor wie zijn hele baan in prachtig licht wil kieken:
Nodig:
-een ouwe, losse flits; met frisse batterijen of goed geladen (heb je anders voor een paar € op de rommelmarkt)
of een oud cameraatje met ingebouwde flits (en verse "pillen")
-een camera die je op "B" kan zetten of die een heel lange sluitertijd kan instellen (minstens toch een halve minuut)
-een "diffusor" voor die flits (een propere witte zakdoek gaat ook)
werkwijze:
wacht tot het donker is of sluit alle ramen lichtdicht af
camera op statief, afregelen en op "B" (of langste tijd) diafragma op hoogst mogelijke waarde, ISO ook liever laag.
die het licht uit! (een zaklampje mag)
hopelijk weet je de weg in het donker want:
loop met die flits langs je baan en flits hier en daar, algemeen, reflectie op het plafond enz.
Het is de bedoeling dat je gaat "schilderen" met dat licht. Bepaalde plaatsen kan extra belichten.
sluit de sluiter (of wacht tot die vanzelf dichtgaat)
bekijk het resultaat; dat het van de eerste keer perfect is zou twijfelachtig zijn, maar experimenteren kost niks (jawel, elektriek)
Je kan dat ook met een zaklamp.
Je kan geweldige effecten bereiken zoals een op- of ondergaande zon (met wat kleureffecten)
Een intensieve uitbreiding van je hobby, maar nu toch al die winkels sluiten moet je toch een ander hobby zoeken nietwaar ;D
dat is een super idee.... de moeite om eens uit te proberen
Cool! Deze ben ik nog niet tegenkomen, moet ik zeker eens proberen...
Laat je die flits met diffusor op volle kracht flitsen? Of gebruik je iets tussenin?
Citaat van: Sattrickske op 09 juni 2013, 19:31:58 PM
Cool! Deze ben ik nog niet tegenkomen, moet ik zeker eens proberen...
Laat je die flits met diffusor op volle kracht flitsen? Of gebruik je iets tussenin?
die diffusor is om het flitslicht te verzachten, als je de kracht kan reduceren kan je ook meer keren flitsen voor je overbelichting krijgt.
Prachtig effect als je van achteraan kan flitsen. Zie dat je zelf niet in beeld komt! Draag zwarte kleren.
Als je tussendoor wat wagentjes verzet, krijg je zelfs een "echt" effect van een nachtopname
Dat ga ik zeker onthouden en later eens proberen. Maar 'k zal nog moeten wachten, m'n baan is verre van klaar; op dit ogenblik is m'n schaduwstation klaar, maar daar kan ik niet veel fotograferen want het is zo goed als hermetisch afgesloten. Op dit ogenblik zou ik alleen maar de rommel fotograferen die er bovenop ligt :(
Heb je ergens een voorbeeld van een opname die op deze manier gemaakt is?
In het geval van meerdere flitsen uit de losse hand dien je er wel op te letten dat je steeds in dezelfde richting flitst. Kwestie van de schaduwen gelijk te laten vallen.
Het is niet zo makkelijk als het leest ;)
Citaat van: Sattrickske op 09 juni 2013, 20:28:38 PM
Dat ga ik zeker onthouden en later eens proberen. Maar 'k zal nog moeten wachten, m'n baan is verre van klaar; op dit ogenblik is m'n schaduwstation klaar, maar daar kan ik niet veel fotograferen want het is zo goed als hermetisch afgesloten. Op dit ogenblik zou ik alleen maar de rommel fotograferen die er bovenop ligt :(
Heb je ergens een voorbeeld van een opname die op deze manier gemaakt is?
Bij gebrek aan, kan ik er ook geen maken.
Om een idee te krijgen kan je eens googelen op "schilderen met licht"
Zonder flits:
(http://farm6.staticflickr.com/5506/9427997114_b030a477d3_c.jpg) (http://www.flickr.com/photos/29897166@N06/9427997114/)
BR 86 (http://www.flickr.com/photos/29897166@N06/9427997114/) by Rail-Kees (http://www.flickr.com/people/29897166@N06/), on Flickr
buiten op een groot stuk wit papier.
Daglicht blijft toch iets bijzonders.
@ Kees-Jan, 03 aug. '13,
...daglichtfoto van Duitse 86-er....
Was het de bedoeling dat op de foto de achterzijde van de loc ONscherp is? (anders weer terug naar "diafragma-getallen" , enkele "bladzijden" terug....)
Avondgroeten, Herwig.
############### zie, a.u.b., graag ook m'n meteen hierop volgende ( iets minder bondige) observatie-met-vraagstelling. Met dank b.v.,
############### Groeten, Herwig.
@ Kees-Jan, 05 aug. '13,
...daglichtfoto stoomloc...
Uitlichting van bakboord van de loc is erg fraai.
Achteraan blijkt het machinistenhuis enigszins troebel te zijn. Als dit de bedoeling was, 't zij zo.
Indien deze onscherpe zone toch niet is gepland, geven de "fotospecialisten" in dit forumhoofdstuk, uitgebreide, omstandige aanbevelingen om onscherpte te voorkomen bij het fotograferen van treinen/locs, van welke schaal dan ook...... .
Alleszins, als "vervaging" naar achterzijde van de loc, de uitdrukkelijke intentie was van de fotograaf (wat best had gekund), houden zo.
Middaggroeten,
Herwig.
Inderdaad een zeer mooie foto. Onscherpte kan soms ook iets extra bijbrengen aan een foto; ik gebruik het wanneer ik niet wil dat de aandacht afgeleid wordt. Door de onscherpte van bepaalde stukken zal je aandacht zowiezo bij het scherpe deel blijven.
Voor het geval dat je van de onscherpte af wil, f getal verhogen (diafragma verkleinen) tot 12-18, al naar gelang de afstand van je onderwerp.
En daglicht is wel degelijk het mooiste licht (persoonlijke mening). In studios beweegt men hemel en aarde om dit licht zo nauwkeurig na te bootsen.
In ieder geval een mooie foto op eenvoudige wijze opgesteld met een prachtig resultaat. Alleen jammer dat we niet elke dag zulk mooi weer hebben (kijk maar naar vandaag, hier regent het pijpestelen).
@ Kees-Jan,
@ Patrick, en zo,
...daglichtfoto DB 86...
De stoomloc komt er absoluut "zonnig" voor.
Zou zo'n loc-achterzijde dan echt te "lelijk" zijn en zou die dan daarom bij voorkeur "mistig" worden gefotografeerd/afgedrukt?
...over aan de toelichtingen van de fotografische keurtroepen... .
Middaggroeten, Herwig.
Die "vervaging" stoor me helemaal niet. Enkel wat te veel verscherpt achteraf. Je ziet echt wel de witte lijntjes rondom de loc.
Fotografie:
(blijkbaar) gaat dit onderwerp verder op een àndere forum-plaats: "Babbelhoek" : "Fotografie" .... .
(en dit sedert juli 2013)
Inderdaad Herwig...
Maar toch hier een vraag :)
Zelf stel ik me de vraag, hoe men foto's neemt van de voortgang van je projecten. Gebruiken jullie extra licht?
want met drie spotjes op de slaapkamer zijn het steeds donkere foto's die ik neem..
Ik had ook begrepen, om met een groot diafragma te fotograferen, om een "algemene" scherpe foto te nemen.
Wat met natuurlijk licht (dat binnenkwam langs de vensters)? vensters even toe doen bij het nemen van een foto?
Yannick
Verschillende vragen eigenlijk.
- ja, ik gebruik extra licht. Maar wel steeds 1 soort licht. Dus extra kunstlicht ofwel echt licht. En als het kunstlicht is, 1 soort: gloeilampen, of TL, of spaarlampen, of led. Nooit verschillende tegelijk.
- als je donkere foto's neemt dan is er iets mis. Je zegt dat je "groot diafragma" gebruikt, maar dat moet je even verduidelijken. Normaal spreekt men van "groot diafragma" als je lens "open" staat. Dus eigenlijk als je een klein diafragma-getal gebruikt. Probleem van de verwarring is dat diafragma een verhouding is. Bij grote getallen (f/16) is je lens "dichtgeknepen", bij kleine getallen (f/2.8) staat ze volledig "open". Nu denk ik wel dat je "grote getallen" bedoelt (f/16 en kleiner (f/22)) omdat je dan veel scherptediepte hebt. Je foto is over een groter bereik scherp.
Als je foto dan te donker is moet je ofwel je iso verhogen (je toestel gevoeliger maken) of langer belichten (je sluitertijd langer maken). Gebruik in alle gevallen een statief! Dat is echt belangrijk als je met (relatief) weinig licht werkt.
Een mogelijk probleem is dat de lichtmeter van je toestel in de war is omdat je hele donkere (je achtergrond) en relatief heldere objecten (je extra belicht onderwerp) tegelijk in de foto hebt. Lees je handleiding en kijk eens hoe je "spotmeting" kan doen op je belangrijkste onderwerp. Dat de achtergrond dan wat overbelicht is is meestal niet zo erg.
- als je natuurlijk licht langs de vensters hebt en tegelijk kunstlicht (spots) dan gaat het moeilijk worden om de "white-balance" correct te krijgen. De kleur van natuurlijk licht en kunst licht is heel verschillend. Als er veel natuurlijk licht is in de achtergrond en kunstlicht op je onderwerp gaat het er soms oranje of groen uitzien. Omgekeerd kan het er te blauw uitzien. Dat is omdat de kleur van kunstlicht en natuurlijk licht sterk verschillen. Kunstlicht van gloeilampen is meer oranje, dat van TL en spaarlampen groen en natuurlijk licht is meer oranje 's morgens en 's avonds en heel blauw bij harde schaduw. Onze ogen maken daar geen probleem van, camera's wel. Vandaar de raad om steeds 1 soort licht te gebruiken.
Als je flits gebruikt wordt het nog moeilijker.
Citaat van: Havoc op 15 september 2013, 20:29:43 PM
Verschillende vragen eigenlijk.
- ja, ik gebruik extra licht. Maar wel steeds 1 soort licht. Dus extra kunstlicht ofwel echt licht. En als het kunstlicht is, 1 soort: gloeilampen, of TL, of spaarlampen, of led. Nooit verschillende tegelijk.
- als je donkere foto's neemt dan is er iets mis. Je zegt dat je "groot diafragma" gebruikt, maar dat moet je even verduidelijken. Normaal spreekt men van "groot diafragma" als je lens "open" staat. Dus eigenlijk als je een klein diafragma-getal gebruikt. Probleem van de verwarring is dat diafragma een verhouding is. Bij grote getallen (f/16) is je lens "dichtgeknepen", bij kleine getallen (f/2.8) staat ze volledig "open". Nu denk ik wel dat je "grote getallen" bedoelt (f/16 en kleiner (f/22)) omdat je dan veel scherptediepte hebt. Je foto is over een groter bereik scherp.
Klopt, ik bedoelde inderdaad de grote getallen
Citaat van: Havoc op 15 september 2013, 20:29:43 PM
Als je foto dan te donker is moet je ofwel je iso verhogen (je toestel gevoeliger maken) of langer belichten (je sluitertijd langer maken). Gebruik in alle gevallen een statief! Dat is echt belangrijk als je met (relatief) weinig licht werkt.
Een mogelijk probleem is dat de lichtmeter van je toestel in de war is omdat je hele donkere (je achtergrond) en relatief heldere objecten (je extra belicht onderwerp) tegelijk in de foto hebt. Lees je handleiding en kijk eens hoe je "spotmeting" kan doen op je belangrijkste onderwerp. Dat de achtergrond dan wat overbelicht is is meestal niet zo erg.
- als je natuurlijk licht langs de vensters hebt en tegelijk kunstlicht (spots) dan gaat het moeilijk worden om de "white-balance" correct te krijgen. De kleur van natuurlijk licht en kunst licht is heel verschillend. Als er veel natuurlijk licht is in de achtergrond en kunstlicht op je onderwerp gaat het er soms oranje of groen uitzien. Omgekeerd kan het er te blauw uitzien. Dat is omdat de kleur van kunstlicht en natuurlijk licht sterk verschillen. Kunstlicht van gloeilampen is meer oranje, dat van TL en spaarlampen groen en natuurlijk licht is meer oranje 's morgens en 's avonds en heel blauw bij harde schaduw. Onze ogen maken daar geen probleem van, camera's wel. Vandaar de raad om steeds 1 soort licht te gebruiken.
Als je flits gebruikt wordt het nog moeilijker.
Dus bvb in een slaapkamer, bij daglicht. de kamer verdonkeren en met eenzelfde verlichting het object verlichten.
Bij kleinere objecten probeer ik meestal buiten te fotograferen. (als het dan niet regent ;))
We gaan dit eens proberen! Bedankt voor de tips!
Yannick
Ja, toch als je een uniforme kleur wil hebben over je hele foto.
Let op, dat is allemaal niet 100% onverbiddelijk vastgelegd. Je kan daarmee spelen en bvb je onderwerp juist benadrukken.
Oh ja, en een statief is zeker geen luxe als je met weinig licht werkt, je diafragma dichtknijpt en lage iso m de ruis te beperken. Gebruik dan ook de zelfontspanner zodat je niet aan je toestel moet komen.
Welke camera gebruik je eigenlijk?
Wat fotootjes genomen, zie de website:
http://zorrodirtysister.eu/fotoalbum (http://zorrodirtysister.eu/fotoalbum)
1) Ik heb heel wat foto's moeten wegsmijten vanwege te donker, of bewogen. Foto's maken met statief en langere sluitertijd is niet mogelijk (er zijn nu al foto's waar je 1001 drumsticks ziet, en met zo'n lomp dink in een zaal waar nogal wat publiek is rondlopen is geen optie.). M'n huidige lens is een 18-55mm en de f kan ik instellen op minimaal 3,5 (volledig uitgezoomd, heb ontdekt dat ik bij inzoomen blijkbaar een grotere f-waarde krijg?)
Loont het de moeite om een andere lens te kopen met een kleinere f-waarde, of worden de foto's dan te onscherp? Flitsen doe ik niet graag omdat het ambetant is als je muziek maakt en plots je instrument niet ziet, en het verpest de sfeer, zowel in de zaal als de foto (da's mijn gedacht toch).
2) Moest iemand hier iets afweten van image vieuwers voor joomla, mijn JSN imageshow module zit aan z'n limieten in de gratis versie. Bestaat er een alternatief dat (gratis) meer dan 3 slideshows met afbeeldingen toelaat? Of moet ik die 40€ geven aan de pro versie? Zo 4 foto's onder elkaar neemt al heel wat 'plaats' in en wil daar van af (wil er telkens 10 plaatsen).
Citaat van: conducteur op 11 oktober 2013, 19:21:31 PM
1) Ik heb heel wat foto's moeten wegsmijten vanwege te donker, of bewogen. Foto's maken met statief en langere sluitertijd is niet mogelijk (er zijn nu al foto's waar je 1001 drumsticks ziet, en met zo'n lomp dink in een zaal waar nogal wat publiek is rondlopen is geen optie.). M'n huidige lens is een 18-55mm en de f kan ik instellen op minimaal 3,5 (volledig uitgezoomd, heb ontdekt dat ik bij inzoomen blijkbaar een grotere f-waarde krijg?)
Op goedkopere lenzen is de f-waarde tijdens het zoomen meestal niet constant; nu, op de duurdere lenzen ook niet altijd (is technisch niet altijd mogelijk).
Welke ISO waarde gebruik je en welk toestel? Als je je ISO waarde kan verdubbelen, verdubbelt ook je sluitersnelheid als je de rest constant houdt en ga je minder beweging hebben. Langs de andere kant als ook de sluitersnelheid constant blijft, zal je 2x zoveel licht hebben. Maar dit moet je zeker en vast eerst uit testen, want te hoge ISO waarden kunnen vervelende ruis veroorzaken.
Vaste brandpuntslenzen hebben ook lagere f-waarden. Zoom lenzen met kleine f-waarden zijn verschrikkelijk duur.
Bijkomend probleem: rook + licht; ik heb je fotos eens bekeken en de situatie is verre van ideaal. Rook + spots kunnen de lichtmeter danig in de war sturen. In zulke gevallen werk ik meestal volledig manueel voor sluiter en diafragma om miserie te voorkomen. Jouw fotos bevatten wel extreem veel rook met backlight en dat maakt het enorm lastig...
Een paar voorbeeldjes van een gelijkaardige situatie (iets minder rook), wel een andere zanger en andere muziek ;):
(http://i1236.photobucket.com/albums/ff460/Sattrickske/101-1045_zpsdbdb2ff7.jpg)
(http://i1236.photobucket.com/albums/ff460/Sattrickske/101-1009_zpsdffe9909.jpg)
Meer voorbeeldjes in m'n photobucket...
Maar troost je, ik moest ook 1/3 van de fotos verwijderen wegens bewogen, te donker enz... Probleem is dat ik met zulke optredens niet altijd kan anticiperen op de lichtshow en rook die erbij hoort en dan moet ik vlug compenseren en bijsturen. Voor dit optreden had ik een vaste ISO van 400 en vast diafragma van f/4.5 (breedhoek) en f/5.6 (tele); ik compenseerde steeds met de sluitersnelheid en gebruikte spot metering als controle.
Dikwijls biedt de eindbewerking op de PC nog een oplossing als je er niet te ver naast zit. Bewogen beelden zijn zowiezo verloren, alhoewel die soms ook hun charme hebben.
De ISO waarde staat nu al op 800 voor de meeste van mijn foto's van vorige week vrijdag, mijn Canon EOS 400D kan tot ISO 1600, ik heb dat nog niet uitgetest wat dat geeft...
PS: Heel mooie foto's heb je daar!
Wie is die mooie meid bij die zingende ouderling ? :o
Citaat van: conducteur op 11 oktober 2013, 23:27:49 PM
De ISO waarde staat nu al op 800 voor de meeste van mijn foto's van vorige week vrijdag, mijn Canon EOS 400D kan tot ISO 1600, ik heb dat nog niet uitgetest wat dat geeft...
PS: Heel mooie foto's heb je daar!
Merci voor 't compliment.
Dan zit je op je maximum, met 1600 ISO vrees ik dat je met dat toestel teveel ruis gaat hebben. Test 1600 ISO eerst eens uit bij je thuis in een wat donkere situatie, maar ik denk dat het teveel ruis gaat geven.
Probeer ook eens om een andere lens te gebruiken (lenen, huren, ...); want je 18-55mm is niet van de beste kwaliteit, dit is een relatief goedkoop generiek modelletje. De fotos hierboven kwamen van een 5D mark I en een EF/24-105 L-lens. Met de 5D mark I kon ik ook niet boven de 800 ISO gaan wegens teveel ruis.
Citaat van: Johnnytrein op 12 oktober 2013, 10:08:38 AM
Wie is die mooie meid bij die zingende ouderling ? :o
Kim Buttafuoco
Citaat van: Sattrickske op 12 oktober 2013, 16:58:53 PM
Citaat van: conducteur op 11 oktober 2013, 23:27:49 PM
De ISO waarde staat nu al op 800 voor de meeste van mijn foto's van vorige week vrijdag, mijn Canon EOS 400D kan tot ISO 1600, ik heb dat nog niet uitgetest wat dat geeft...
PS: Heel mooie foto's heb je daar!
De fotos hierboven kwamen van een 5D mark I en een EF/24-105 L-lens. Met de 5D mark I kon ik ook niet boven de 800 ISO gaan wegens teveel ruis.
Je zou dus niet gaan voor een lens die tot f/2,8 kan, als ik zie dat je de foto's op f4,5 & f5,6 genomen zijn?
Hangt van de camera af...
Met een f/2.8 kan je enigszins compenseren voor de tekortkomingen van de camera. Nu f/2.8 lenzen zijn zowiezo goede lenzen; als je er zo eentje aan een interessante prijs kan vastkrijgen dan zou ik het zeker niet afraden...
Een tip kan ik je wel al geven, koop geen EF-S lens; als je later je camera wil upgraden, zit je niet vast aan de EF-S lenzen. Deze EF-S lenzen zijn speciaal ontwikkeld voor de APS-C sensoren van Canon, de niet full-frame cameras. Deze lenzen zijn niet compatibel met de duurdere, full frame cameras van Canon.
Maar ik vrees toch dat een f/2.8 een dure grap gaat worden.
Met een modernere camera kan je veel hogere ISO waarden gebruiken zonder ruis. Zoals ik daarstraks al zei, is m'n 5D mark I beperkt tot 800 ISO (kan tot 3200 gaan, maar is echt niet te doen) en dat was een een top camera... in 2005... M'n 5D mark III gaat tot 12800 zonder ook maar één pixel ruis te zien (en dan kan ie nog tot 102400 gaan). En ik moet zeggen dat m'n oude lenzen het nu stukken beter doen met de nieuwe mark III.
Een goedkoper alternatief, is om de belichting van de optredens wat bij te sturen. Als je de groep goed kent zou je kunnen vragen om stukken in te lassen met minder rook en meer licht. Dan worden je fotos zowiezo beter, zonder extra kosten. Tijdens het optreden van Will Tura heb ik ook bewust gekozen voor de stukken met minder rook, omdat ik wist dat ik toch maar in de problemen zou komen met teveel rook. Gelukkig houdt de Will niet teveel van al die rook... En bovendien als je zou denken om wat bij te sturen met een fill-flash, vergeet het maar met die rook; je flits ketst gewoon af op de rook...
Dus het zal wat nadenken worden. De vraag zal vooral zijn, hoe dikwijls kom je in deze situatie terecht en is de aanschaf van dit duurder materiaal dan wel verantwoord? Als dit maar sporadische reportages zijn, dan zou ik het zeker niet doen.
Foto's bij flashend, gekleurd licht mét sfeerrook....,
Dus was 't niet zo abnormaal dat 'k tientallen foto's moest "vuilbakken" van dat dansfeestje. Want een fototoestel (zelfs met een aparte TTL-flits) SNAPT NIET al dat kleurig geflikker mét mist en fel bewegende mensen.... .
Middagregengroeten, Herwig
Als die foto's van Will op 400 iso f4.5 genomen zijn dan moet Will niet teveel bewegen of er is behoorlijk wat licht! Maar het is natuurlijk wel een ander soort muziek en head-bangen doet Will ook niet zo vaak meer. Gisteren BUITEN zat ik met 400 iso en f5.6 maar op 1/125 en het was best helder voor midden oktober.
Verder kan ik Patrick enkel bijtreden. Je iso opdrijven zover je kan/aanvaardbaar is, manueel leren werken en oefenen in anticiperen. Een f2.8 gaat je iets winnen maar vergeet niet dat je dan veel beter gaat moeten scherpstellen en of je daar de tijd voor hebt is een andere vraag.
Citaat van: Havoc op 13 oktober 2013, 14:01:55 PM
Als die foto's van Will op 400 iso f4.5 genomen zijn dan moet Will niet teveel bewegen of er is behoorlijk wat licht! Maar het is natuurlijk wel een ander soort muziek en head-bangen doet Will ook niet zo vaak meer. Gisteren BUITEN zat ik met 400 iso en f5.6 maar op 1/125 en het was best helder voor midden oktober.
Beweegt inderdaad niet teveel, is ook al een dagje ouder hé ;). En zoals ik al zei, 1/3 van de fotos is niet bruikbaar, wegens bewogen of 'slecht' licht door de rook generator.
Iets over het hoodf gezien: het verschil tussen f2.8 en f3.5 of f4 is echt niet groot. Je moet al naar f1.8 of f2.0 gaan voor een hele stop te winnen. En dat worden dure en zware lenzen.
Citaat van: Havoc op 14 oktober 2013, 21:54:46 PM
Iets over het hoodf gezien: het verschil tussen f2.8 en f3.5 of f4 is echt niet groot. Je moet al naar f1.8 of f2.0 gaan voor een hele stop te winnen. En dat worden dure en zware lenzen.
Met het oog op kortere sluitertijden is het dus de moeite niet...
Als je van f4.0 naar f2.8 gaat kan je een halve stop winnen dus bvb van 1/125 naar 1/160. Als je naar 1/250 wil gaan moet je een f2.0 gebruiken. Voor het verschil in prijs tussen een f2.8 zoom en een f/2.0 zoom kan je waarschijnlijk een body upgraden en 2 stops in bruikbare iso winnen.
Beste Patrick, ik denk dat met name de tweede foto beter tot z'n recht komt als je 'm wat strakker uitsnijdt. ;)
Citaat van: Havoc op 14 oktober 2013, 21:54:46 PM
Iets over het hoodf gezien: het verschil tussen f2.8 en f3.5 of f4 is echt niet groot. Je moet al naar f1.8 of f2.0 gaan voor een hele stop te winnen. En dat worden dure en zware lenzen.
Ik werk zelf met Nikon (D3 en D800) en ik heb een Nikkor 50mm 1.8 lens en dat is een lekkere portretlens en werkt prima bij moeilijke lichtomstandigheden... en de prijs valt erg mee.
Rian is op zoek naar een zoom lens. Ook voor concertfotografie, dus ga je toch wel iets meer lengte nodig hebben dan 50mm. Een 85/1.8 of zo zo misschien kunnen. Als je je tot primes beperkt kan je inderdaad goedkoper af zijn dan lichtsterke zooms. Sigma heeft nu een 18-35 f/1.8 en die zit tegen de 1000 euro dacht ik. En wordt overal een koopje genoemd.
Andere optie is natuurlijk een lens met stabilisatie. Kan je ook een stop of 2 mee winnen.
Voor wat zou ik een zoom lens nodig hebben? Ik geraak doorgaans tot op het podium als het moet ;)
http://zorrodirtysister.eu/fotoalbum (http://zorrodirtysister.eu/fotoalbum) (de foto van Tanguy, de drummer, op de tweede rij is bv van op het podium genomen...).
In een zoomlens zit (om het maar bot te zeggen) meer glas en meer glas kost altijd meer lichtsterkte. Ik vraag me of of je dan niet beter een goede occasion kunt kopen in plaats van een nieuwe lens van Sigma.
Maar misschien is het wel appels met peren vergelijken en werkt het bij Canon wel anders... bovendien is het mijn werk en is m'n hele uitrusting van mijn baas 8) dus heb ik makkelijk praten.
Als je geen zoom lens nodig hebt, dan kan het inderdaad met een (veel) goedkopere portret/prime lens:
- Canon EF 50mm f/1.8 II (rond de 100€)
- Canon EF 50mm f/1.4 USM (ong. 330€)
- Canon EF 50mm f/1.2 L USM (1400 €)
Stel dat je kiest voor de f/1.8, dan zou je 2 stops winnen tegenover je zoom lens bij f/3.5: f/1.8 x √2 x √2 = f/3.5. Elke vierkantswortel van 2 = 1 stop.
De f/1.4 zou 2 2/3 opleveren; de f/1.2 maar eventjes 3 stops...
Maar je verliest de flexibiliteit van de zoom en je zal zelf moeten bewegen (cfr Havoc); maar Cord heeft gelijk en zoals ik al eerder zei, zoom lensen met een groot diafragma zijn nagenoeg onbetaalbaar voor de amateurs...
In ieder geval, serieus oppassen met stabilisatie want daar werken de stops in de omgekeerde richting. Ipv. de sluitersnelheid te versnellen, kan je 'm met IS juist vertragen en toch nog scherpe beelden schieten. Maar stel dat je drummer goed aan 't doormeppen is op z'n drums, dan ga je een serieuze veeg aan handjes en armen zien. Door de tragere sluiter ga je dat nooit scherp krijgen bij weinig licht, dus daar gaat de prime lens met groot diafragma z'n voordeel halen.
Nu, voor mij mag er gerust wat beweging in de foto zitten en dus bewegende armen en handen kunnen nog wel. Headbangers is een ander verhaal ;D
CiteerVoor wat zou ik een zoom lens nodig hebben? Ik geraak doorgaans tot op het podium als het moet
Wel omdat je een zoom vermeldde en die "wou vervangen" dacht ik dat je in dezelfde lijn wou blijven. Trouwens, je kan nu wel op het podium geraken, maar dat is daarom niet altijd de ideale positie.
Goeie opmerking over stabilisatie, zo had ik er niet over gedacht. Inderdaad, het werkt niet echt in dit geval tenzij voor "statische" scenes.
Aan 18-55 is er toch niet zoveel zoom? Mijn andere lens (55-200) gebruik ik wel niet erg vaak, maar dat is toch meer 'zoom' dan 18-55?
Des te meer 'zoom', des te meer licht verlies.
Citaat van: Cord op 14 oktober 2013, 23:34:04 PM
In een zoomlens zit (om het maar bot te zeggen) meer glas en meer glas kost altijd meer lichtsterkte. Ik vraag me of of je dan niet beter een goede occasion kunt kopen in plaats van een nieuwe lens van Sigma.
Maar misschien is het wel appels met peren vergelijken en werkt het bij Canon wel anders... bovendien is het mijn werk en is m'n hele uitrusting van mijn baas 8) dus heb ik makkelijk praten.
Cord z'n post klopt als een bus. Je 18-55 is ook een zoom, zij het dan minder sterk. Maar dit is ook nog eens een generiek objectief; lees relatief goedkoop, en minderwaardig glas of zelfs plastiek. Zoom objectieven hebben altijd extra lenzen en/of lensgroepen om vervorming te compenseren, die extra lenzen absorberen meer licht.
Prime objectieven bevatten minder lenzen omdat ze niet moeten compenseren voor vervorming tijdens het zoom (er is nl. geen zoom) en laten daarom makkelijker licht door.
Kijk eens naar de EXIF waarden van je fotos en probeer uit te vissen welke focale lengte je het meeste gebruikt; dan heb je meteen je antwoord welk prime objectief je het beste aanschaft (focale lengte). En dan afhankelijk van je budget kan je een keuze maken in het diafragma. Maar ik treed Johan bij, een prime objectief voor een concert/optreden is een gevaarlijke situatie: je moet zelf (kunnen) bewegen...
Zoek eens op exiftool. Daarmee kan je grafieken krijgen welke focal lengths, sluitertijden en openingen je het meeste gebruikt.
Dat van hoeveel glas zooms en primes gebruiken is grofweg juist. Maar dat zegt niet veel over lichtverlies. Sommige primes bevatten meer glas dan zooms en coatings zijn tegenwoordig zo goed dat er maar heel weinig lichtverlies optreed. Meeste lenzen zijn tegenwoordig op bijna alle oppervlakken gecoat.
Akkoord maar zeker en vast niet de 18-55mm die Rian gebruikt. Dat is er een eentje van de eerste generatie, zoals ik er hier ook eentje heb. Ik heb dat objectief maar heel effe gebruikt en nu ligt ze ergens in een schuif... Dat ding is echt niet veel waard, de lenzen binnenin zijn trouwens van plastiek.
Pa heeft 'destijds' de camera gekocht voor zoveel jaar EOS, het was een actie , camera eos 400D, 2 lenzen (18-55 &55-200), extra battery expensian pack. Nu heb ik die 'gekregen' omdat ik die toch al veel gebruikte en pa wil een iets compacter ding kopen voor hem (genre Olympus PEN zoals m'n broer er een heeft.)
Olympus,
'k Heb op 't zolder nog ergens 'n originele Olympus Trip Pen (of Pen Trip ?) in de originele doos liggen... . Cadeau gekregen met m'n wel-dan-niet-zo plechtige communie....... A° 1968. (knipoogje...)
...,Herwig.
CiteerDat ding is echt niet veel waard, de lenzen binnenin zijn trouwens van plastiek.
Ben er mee akkoord dat dat niet de besye lens is. Overschakelen op een andere was voor mij ook een verbetering. Maar 1: de lenzen zijn wel degelijk glas, de buitenkant niet 2: zelfs in WOII werden er al prachtige lenzen (sommige aero ektars) van kunsstof gemaakt. Denk niet dat iets slechter is omdat het kunsstof is.
Citaat van: Havoc op 18 oktober 2013, 18:35:59 PM
CiteerMaar 1: de lenzen zijn wel degelijk glas, de buitenkant niet
Ben je daar zeker van? Ik heb hier zo'n (on)ding liggen. Deze is veel te licht (150 gr of zo) om binnenin glazen lenzen te hebben; kan volgens mij gewoon niet, maar ik kan me vergissen. We hebben het hier wel degelijk over de eerste 18-55mm zonder IS (ong. 10 jaar oud). Kostte toen 90€... Alles is plastiek aan dit objectief, enkel de buitentste lens niet, deze is inderdaad van glas. Maar ik meen ooit gelezen te hebben, dat de volledige serie innerlijke lenzen van plastiek zijn.
Kenmerken: enorm veel barrel vervorming bij 18mm, kleur afwijking en moeilijk scherp te krijgen in de hoeken (extra stops nodig).
Maar soit veel zal het niet uitmaken of de binnenste lenzen nu van plastiek zijn of niet. Punt is dat Rian er geen weg mee weet, en ik denk niet dat er nog ruimte is om de instellingen van het toestel zelf te spelen. Dus heeft ie een paar opties:
1) een ander objectief
2) een beter toestel met een hogere ISO gevoeligheid.
Ik ben eerder geneigd om het objectief te veranderen...
Van Olympus Trip of PEN zijn er heuse fans. Die krijg je zonder veel problemen kwijt.
CiteerMaar ik meen ooit gelezen te hebben, dat de volledige serie innerlijke lenzen van plastiek zijn.
Kenmerken: enorm veel barrel vervorming bij 18mm, kleur afwijking en moeilijk scherp te krijgen in de hoeken (extra stops nodig).
Ik heb zelf zo'n eerste generatie 18-55 van Canon die met mijn 300D (2002) gekomen is. Niet veel soeps maar het is wel glas. De rest is inderdaad plastic. Ik geef toe dat ik die al lang niet meer gebruik. De laatste versie met IS is wel best te pruimen naar het schijnt. Nu ja, tegenwoordig loop ik eerder met een Mamiya 645ProTL of een Fuji G690BL rond.
Lenzen die zonder vervorming zijn en scherp tot in de hoeken bij volle opening zijn heel zeldzaam en heel prijzig. Als je alles gelooft wat ze op het internet schrijven dan neem je geen foto's meer. Die vervorming zie je misschien als je bij groothoek een modern gebouw met heel regelmatige ramen fotografeert maar in de meeste foto's zie je daar geen bal van tenzij je per ongeluk lijnen hebt waarvan het duidelijk is dat ze recht zijn en die aan de rand van het beeld lopen. Maar als je zo'n zaken echt recht wil heb je een camera met "bewegingen" nodig of moet je dat doen in post-process. Ik heb hier 3 shift lenzen maar de laatste jaren staan die in de kast. Als je wat op de compositie let heb je zelfs met een fish-eye weinig last van vervorming.
Wel, ik weet het niet goed wat het beste zou zijn voor Rian. Zelf zou ik eerder vooreen body gaan met goede hoge iso mogelijkheden. In de omstandigheden waar hij foto's wil nemen heeft hij nood aan een kleien sluitertijd terwijl er weinig licht is. Langs de andere kant is er beweging en wil hij die stilzetten. Maar een behoorlijke scherptediepte is ook nodig (door de beweging en het onderwerp) dus een redelijk diafragma zal altijd nodig zijn (f/4 tot f/11). Dat gaat eerder voor hoge iso dan een lichtsterke lens. Met een lichtsterke lens gaat hij max 2 stops winnen, met een goede recente body 3-4 stops. Langs de andere kant zijn lenzen natuurlijk een meer rendable investering. Zelf zou ik een body met beter iso kopen en een lens die 1 stapje hoger gaat dan de 18-55. Desnoods tweedehands.
De nieuwere Olympus Micro 4/3 zie ik niet goed zitten. Eigenlijk te klein. Heb zo'n Sony NEX-3 gekocht met het idee dat ik die meer zou meenemen maar het is gewoon teveel gefriemel en krampachtig vasthouden. Te klein, te licht, geen zoeker, slechte hoge iso, batterij te snel leeg, scherm niet zichtbaar, teveel in het menu te zoeken. Heb er misschien 100 foto's mee genomen: echt typische Sony brol: veel bla-bla weinig boem-boem.
Nu heb ik onlangs enkele foto's genomen op een festival in een tent met de Mamiya en een 105-210 f/4 en iso 400 film, gewoon om de film op te maken. Stond ervan te kijken dat er iets bruikbaar tussen was. Het was wel geen hard-rock of punk maar eerder rustige folk.
Kan een vergelijkbare lens, maar dan van betere 'bouwkwaliteit' zo'n soelaas brengen, of is elke oplossing een mogelijkheid om een beetje te verbeteren? Of heeft dat meer invloed op de scherpte of kleuren of?
Een nieuwe body die veel hogere ISO aankan, heeft die dan niet veel last van ruis? Of kunnen die dat 'onderdrukken' zodanig dat de hoge iso toch nog mooi beeld zal opleveren?
Hoe zit dat met compatibiliteit van lenzen? Moet ik ergens op letten zodanig dat die oude toch nog 'bruikbaar' zijn als ik een nieuwe body koop, of waar moet ik op letten dat een lens op m'n Canon past?
Ik vraag maar wat inlichtingen, ik heb toch al wat bijgeleerd, een aankoop van een dure lens of body zal wellicht niet voor direct zijn, de CNC frees was een grote hap uit mijn budget en moet nu wel wat 'uitkijken'.
Ja, 'vergelijkbare' objectieven van betere kwaliteit kunnen enigszins soelaas brengen, vergelijk maar eens de Canon objectieven van de L-serie met hun 'kleine' broertjes. Maar er hangt wel heel dikwijls een stevig prijskaartje aan vast, zie maar m'n post van eerder in dit draadje.
De nieuwere bodies hebben veel minder last van ruis omdat ze nieuwere technologieën gebruiken. Ik heb hier 3 bodies liggen:
- EOS 300D (2003) die ging tot 800 ISO zonder al te veel ruis
- EOS 5D (mark I, 2005), deze gaat tot 1200 ISO
- EOS 5D (mark III, 2013), die gaat zonder problemen tot 12800 ISO (!!)
De bodies kunnen veel hogere ISO waarden dan hierboven opgegven (de 5D mark III) bv. tot 102400. Mijn waarden zijn deze die ik proefondervindelijk vastgesteld heb. En ik weet het, de 300D, met de 5D's vergelijken is niet echt correct; maar het geeft wel aan dat er met de jaren progressie zit in de haalbare ISO. Dit geldt ook voor de andere merken...
Er zijn een aantal goede review websites waar je heel veel nuttige info kan vinden alsook testen, bv http://www.dpreview.com/ (http://www.dpreview.com/), http://www.fredmiranda.com/ (http://www.fredmiranda.com/). Er zijn er nog een boel andere, maar deze gebruik ik het meest. Google maar eens achter het model dat je interesseert en voeg 'review' aan je zoek criteria...
Elke oplossing gaat iets bijvoegen. Voordeel van een betere lens is dat je die later ook kan meenemen naar een nieuwe body en dat die daar ook goed blijft. Een betere lens gaat vooral invloed hebben op de scherpte bij grotere opening. En dat vooral in de hoeken. Maw een goede f/2.8 gaat scherper zijn als je die op f2.8 gebruikt dan een standaard lensje. Een recente body gaat minder ruis geven bij hoge iso zoals Patrick al aanhaalde.
Wat compatibiliteit van lenzen betreft moet je voor enkele zaken opletten. Canon heeft 3 lens systemen voor EOS: EF, EF-S en EF-M. De EF reeks is bedoeld voor full-frame EOS camera's, de EF-S reeks voor APS-C crop camera's en de EF-M voor de nieuwe reeks zonder spiegel (EOS-M). Een EF lens kan je zonder probleem op een EF-S camera monteren maar omdat je sensor dan kleiner is lijkt het alsof het een tele geworden is. Je moet de brandpuntsafstand dan x1.5 doen. Dus een 50mm EF op een crop body gedraagt zich als een 85mm. Een EF-S lens kan je niet monteren op een full-frame camera want de spiegel zou tegen de lens botsen. Een EF-M lens is gemaakt voor heel dicht tegen de sensor te zitten en kan je dus niet gebruiken op een full-frame of crop DSLR. Met een adaptor kan je wel EF en EF-S lenzen op een EOS-M camera zetten.
Hi: deze keer was het niet echt simpel, maar één foto gaat de goede kant uit:
http://zorrodirtysister.eu/fotoalbum (http://zorrodirtysister.eu/fotoalbum) (de 2de op de 2de rij); jammer dat de diafragma-instelling de mist is ingegaan (f/9). M'n lichtmeter was wellicht in de war door de sterke belichting op de voorgrond?