Hoi allemaal...
Na een tijdje stilzitten kruipt de zin weer in mijn vingers om te beginnen.
Zo is dat met deze hobby : soms doe ik maanden niets en dan weer enkele maanden volop... Das leuk..
Mijn vraag is waarschijnlijk heel erg simpel voor sommigen hier vandaar dat ik hier dan ook jullie hulp kom vragen...
Kan iemand mij zeggen hoe ik mijn sporen moet voorzien van stroom? Ik heb gelezen dat je om de 2 meter moet stroom geven aan je sporen.
Maar hoe doe je dat?
1/Moet ik om de 2 meter een stroomkabeltje (0.75 ) solderen aan het spoor en helemaal naar de bron brengen? Naar de transfo dus. Dit vergt erg veel meters kabel.
2/Of moet je een dikke kabel (1.5 ) trekken onder de gehele sporen en telkens om de 2 meter een dun kabeltje ( 0.75 ) aftakken en aan sporen solderen? Hier denk ik dan dat ik na 60 meter toch minder stroom zal hebben? Of ben ik nu fout?
Ik rij met rocco gelijkstroom en de sporen zijn alles samen een 70 meter op dit moment. Maar als het schaduwstation af is zal ik toch een 120 meter spoor hebben.
Momenteel rijdt er niets meer omdat het enerzijds erg vuil is ( stoffig ) maar ook omdat ik maar op 1 punt stroom geef.
Alvast bedankt.
Mvg
Stefan,
Ik denk dat je tweede optie de beste is: een ringleiding met dikkere sectie, en regelmatge aftakking naar de sporen.
Of het net 1.5mm2 sectie moet zijn, en aftakking om de 2 meter weet ik niet, maar het gaat om het princiepe.
De dikte van de draden voor de ringleiding is afhankelijk van de A die de booster of trafo afgeeft, ik zou 2mm² gebruiken als ringleiding met een volle kern(stijve draad)
ringleiding? wil dit zeggen dat ik vertrek vanaf de transfo en een ware kring maak met op het einde aan die kring opnieuw aansluiten op dezelfde transfo?
Kun je inderdaad doen, maar is geen vereiste (sluit wel op dezelfde klem aan, hé ;) )
je mag een ring leggen maar je hoeft die niet te sluiten, zeker niet als je zo'n dikke koperdraad gaat gebruiken.
Eigenlijk is het doel: de slechte verbindingen tussen de sporen overbruggen. Tegelijk heb je overal een aansluitpunt voor andere verbruikers (als dat de bedoeling is).
Afhankelijk van de constructie van je baan kan het dus ook een "slang" zijn die zich onder de baan "doorbeweegt".
Citaat van: Steam.N op 01 april 2013, 14:09:00 PM
Kun je inderdaad doen, maar is geen vereiste (sluit wel op dezelfde klem aan, hé ;) )
Nu ga ik waarschijnlijk iets heel erg dom zeggen maar is dat dan geen kortsluiting? Je sluit een ring zonder weerstand? Das toch een nullast?
Of is dat niet bij gelijkstroom? Of ben ik mijn elektriciteit van 15 jaar geleden op school aan het vergeten?
De lus is natuurlijk twee-aderig: de ene ader sluit je op de ene klem, de andere ader op de andere klem.
Een ader mag zoveel je wil met zichzelf in contact komen, want heel die ader zit op dezelfde potentiaal.
Je zou een kortsluiting hebben, als je één uiteinde van een ader van de lus in één klem stak, en het andere uiteinde van dezelfde ader in de andere klem.
Zie het als een spoor onder de baan.
Citaat van: Steam.N op 01 april 2013, 23:03:01 PM
De lus is natuurlijk twee-aderig: de ene ader sluit je op de ene klem, de andere ader op de andere klem.
Een ader mag zoveel je wil met zichzelf in contact komen, want heel die ader zit op dezelfde potentiaal.
Je zou een kortsluiting hebben, als je één uiteinde van een ader van de lus in één klem stak, en het andere uiteinde van dezelfde ader in de andere klem.
Dat klinkt erg handig...als ik het begrijp :)
Ik probeer even voor mezelf te vertalen : twee aderig bedoel je mee : een positieve en negatieve stroomdraad? Met de klem bedoel je een spoorrail?
dus kort gezegd : je mag de plus aan de plus houden en de min aan de min, maar niet de min aan de plus brengen?
Goed of fout?
Exact !
Met de klemmen bedoelde ik de plus- en min-aansluitingen aan de voeding.
Citaat van: Steam.N op 02 april 2013, 21:59:53 PM
Exact !
Met de klemmen bedoelde ik de plus- en min-aansluitingen aan de voeding.
Hartelijk dank. Klinkt logisch, maar je moet het weten he :)
Beste,
een ringleiding met twee geleiders is een goed begin, maar niet voldoende.
Je vertrekt van je transfo met je ringeleiding en je sluit om de 2 m aan aan die ringleiding, wat gebeurt er dan. Je lokomotief zal vertragen vanaf het dichtsbijzijnde punt tot je transfo tot het verste en dan terug versnellen (als hij terug dichterkomt). De totale weerstand is je kring wordt immers groter, ze is de som van de weerstand van je ringeleiding en je aansluiting op die ringleiding.
vb: je bent 10m van je transfo (kabel A met weerstand 1ohm per meter) en je aansluiting is 20cm (kabel B met weerstand 5 ohm per meter). Dan is totale weerstand 20m A en 40cm B of 22 ohm. Bevind je je op 1m van je transfo dan is de weerstand 4 ohm ! Omdat alles in serie staat, zal de stroomsterkte door je motor toenemen, alsook de spanning over je motor, en de lok zal dus sneller rijden. Om die "golf" in snelheid te vermijden, moet je je ringeleiding leggen met drie geleiders.
Twee geleiders verbindt je op het einde, de derde ligt apart. Je sluit nu je verbinding van het spoor aan zodat je één aansluiting op de aparte geleider en de andere op de -op het einde gesloten - geleider. Nu zal waar je lok zich ook bevindt ten opzichte van je transfo altijd dezelfde snelheid hebben, want de lengte van je ringleiding is constant.
In feite zal er steeds een kleine variatie zijn naargelang het punt tussen twee aansluitpunten.
Roland
PS: Dirk las mijn geschrijf niet duidelijk is , stuur mij een mail PM, Dan maak ik een tekening.
Een tekeningetje aub, Roland. Liefste hier in dit draadje als het kan. ;)
Citaat van: rgp op 04 april 2013, 13:27:21 PM
vb: je bent 10m van je transfo (kabel A met weerstand 1ohm per meter) en je aansluiting is 20cm (kabel B met weerstand 5 ohm per meter).
Roland, je verhaal klopt theoretisch wel, maar praktisch niet.
Als je draad gebruikt met een weerstand van 1 ohm per meter, dan is dat belachelijk dun. Draad van 1,5 mm
2 heeft een weerstand van ongeveer 0,01 ohm per meter. Dan wordt het verhaal ineens heel anders. Bovendien zijn de meeste decoders voorzien van lastregeling, en dan merk je van die snelheidverschillen helemaal niets meer.
Die constructie wil ik ook wel eens zien in een schets :D
In de praktijk lijkt het me wat met de haren getrokken. Je gebruikt nu eenmaal geen draadjes die zoveel weerstand hebben, maar fatsoenlijke bekabeling met een weerstand van milli-ohms (of minder). Op 10 meter afstand zou je geen verschil mogen merken.
Onze modelbouwmotoren gebruiken ook geen stromen van tientallen amperes, waardoor het serie-effect ook verwaarloosbaar is.
Citaat van: rgp op 04 april 2013, 13:27:21 PM
Beste,
een ringleiding met twee geleiders is een goed begin, maar niet voldoende.
Je vertrekt van je transfo met je ringeleiding en je sluit om de 2 m aan aan die ringleiding, wat gebeurt er dan. Je lokomotief zal vertragen vanaf het dichtsbijzijnde punt tot je transfo tot het verste en dan terug versnellen (als hij terug dichterkomt). De totale weerstand is je kring wordt immers groter, ze is de som van de weerstand van je ringeleiding en je aansluiting op die ringleiding.
vb: je bent 10m van je transfo (kabel A met weerstand 1ohm per meter) en je aansluiting is 20cm (kabel B met weerstand 5 ohm per meter). Dan is totale weerstand 20m A en 40cm B of 22 ohm. Bevind je je op 1m van je transfo dan is de weerstand 4 ohm ! Omdat alles in serie staat, zal de stroomsterkte door je motor toenemen, alsook de spanning over je motor, en de lok zal dus sneller rijden. Om die "golf" in snelheid te vermijden, moet je je ringeleiding leggen met drie geleiders.
Twee geleiders verbindt je op het einde, de derde ligt apart. Je sluit nu je verbinding van het spoor aan zodat je één aansluiting op de aparte geleider en de andere op de -op het einde gesloten - geleider. Nu zal waar je lok zich ook bevindt ten opzichte van je transfo altijd dezelfde snelheid hebben, want de lengte van je ringleiding is constant.
In feite zal er steeds een kleine variatie zijn naargelang het punt tussen twee aansluitpunten.
Roland
PS: Dirk las mijn geschrijf niet duidelijk is , stuur mij een mail PM, Dan maak ik een tekening.
hier ben ik het niet helemaal mee eens.
Ik heb een ringleiding van totaal 16 m rood en blauw van 4 mm2 gebruikt. Nergens zal de trein maar ook vaart verminderen door ohmse weerstand.
Wel is het zo dat man aanraad om je aftakkingen
max 2 m uit elkaar mogen liggen ( maar ook hier is het niet echt kritisch want ik heb een stuk van 3,5 m in een grootte (( dia m van 200cm boog , dogbone baanplan)), en daar gebeurt niets van vermindering van snelheid). Als je zoals ik om de 1.5 meter een aftakking maakt ( of zeg maar om de twee flex stukken rail) er geen problemen optreden. Trouwens de redenering van een ringleiding zo dan ook gelden voor de railstaven op zich. De weerstand bedoel ik . Als je dan 1 aftakking zou maken zou je na 2 meter snelheid moeten zien verminderen. Die ringleiding heb ik altijd al gebruikt zowel vroeger bij analoog als nu bij digitaal.
En dan is ook nog een verschil van de doormeter van de draden van je ringleiding ook een rol spelen.
Citaat van: Gerolf op 04 april 2013, 15:34:30 PM
Die constructie wil ik ook wel eens zien in een schets :D
In de praktijk lijkt het me wat met de haren getrokken. Je gebruikt nu eenmaal geen draadjes die zoveel weerstand hebben, maar fatsoenlijke bekabeling met een weerstand van milli-ohms (of minder). Op 10 meter afstand zou je geen verschil mogen merken.
Onze modelbouwmotoren gebruiken ook geen stromen van tientallen amperes, waardoor het serie-effect ook verwaarloosbaar is.
Ik besluit dus voor een amateur met een baantje van 100 m spoor het geen zin heeft om een 3 de leiding te trekken... ?
Of anders is optie 1 van mij dus een mogelijkheid : van elk aftakpunt van je sporen rechtstreeks naar de transfo gaan...
Dan ligt alles parallel...
Gerolf,
Ik stuur je de schets op. ;)
Argilla, met 4mm² is er geen probleem, maar de meeste gebruiken amper 1,5mm².
Jaren geleden de test gedaan: een spoor van een goede tien meter lang: aan het ene uiteinde een transfo die 12V gaf, aan de andere kant meten met een voltmeter: 12V.
Dan een lok erop aan dat andere uiteinde: geen beweging. (Ok, het was een HAG)
Waarom ? plots was de kring gesloten en de spanning over de motor van de lok was geen 12V meer, maar amper 3V !
Op één van de expo's van De Pijl (ik denk 1994) het idee opgevat op de zolder een grote Mârklinbaan met M-rails te bouwen die aansloot op de baan van Jos Maes. Spijtig genoeg hadden we niet genoeg rechte rails (5106 voor de fans) en besloten we het ontbrekende stuks met flex van K's te overbruggen (+/- 10m). Een 16 geraakte er amper over wegens de spanningsval (door de weerstand).
Roland
En die rails, waren die via een externe kabel gevoed (ringleiding dus) - of zonder die hulpkabel, en kwam de spanningsval door de rails en railverbinders?
Ik vermoed het laatste.
Waarom? Hier in huis liggen er ook draden vanaf de schakelkast die ruim 10 meter lang zijn. Aan het einde van die kabels meet ik in elk geval geen opvallend spanningsverlies, zelfs bij grotere vermogens.
1.5mm2 is absoluut dik genoeg voor een ringleiding.
Gerolf,
Die rails werden gevoed met gelijkspanning en de spanning verliep enkel via de spoorstaven (het geval van die HAG-lok). De Mârklinbaan was gewoon van de transfo naar aansluitingsrails met Mârklindraden.
Bij u thuis is het wisselspanning vermoed ik toch
Roland
Citaat van: Gerolf op 04 april 2013, 21:25:40 PM
En die rails, waren die via een externe kabel gevoed (ringleiding dus) - of zonder die hulpkabel, en kwam de spanningsval door de rails en railverbinders?
Ik vermoed het laatste.
Waarom? Hier in huis liggen er ook draden vanaf de schakelkast die ruim 10 meter lang zijn. Aan het einde van die kabels meet ik in elk geval geen opvallend spanningsverlies, zelfs bij grotere vermogens.
1.5mm2 is absoluut dik genoeg voor een ringleiding.
ja Gerolf gelijk heb je.
1.5 carré is meer dan genoeg. Ik heb destijds 4 carré genomen om zeker te zijn ( uitbreidingen, verandering enz...enz..). Dat is veel en veel te dik. Heb serieuse maneuvers moeten doen om de dikte te bevestigen aan de dwarsliggers van de baan constructie en dat onder tafel van 110 cm hoog kan u verzekeren het is geen pretje ( speciale bevestiging haken moeten maken) De verwerking van die dikte ( stijve koperdraad) is geen plezier. Aftakking solderen moet met een bout van 75 w. om toch maar de nodige warmte te kunnen genereren. Maar ja .....belgen en (ver)bouwen he....kerkewerk.
2.5 carré had meer dan genoeg geweest en is eigenlijk het maximum.
Citaat van: rgp op 05 april 2013, 08:19:27 AM
Bij u thuis is het wisselspanning vermoed ik toch
Wat de spanningsverliezen betreft is er geen verschil tussen wisselspanning en gelijkspanning.
Citaat van: rgp op 05 april 2013, 08:19:27 AM
Die rails werden gevoed met gelijkspanning en de spanning verliep enkel via de spoorstaven (het geval van die HAG-lok). De Mârklinbaan was gewoon van de transfo naar aansluitingsrails met Mârklindraden.
Roland,
Hiermee illustreer je enkel de noodzaak van een "ringleiding" of een parallelle degelijke elektriciteitsdraad,
en dat je dus niet voort mag gaan op de geleiding van railstaven of van de talrijke verbindingen tussen de rails.
Jouw voorbeelden en metingen zeggen dus niets over de sectie van die "degelijke langsverbinding", want die had je daar gewoon niet gebruikt.
Op mijn eigen project gebruik ik 1.5mm
2, ruim voldoende en nog hanteerbaar.
Ik maak geen verbindingen om de 2 meter, maar soldeer een verbinding aan ELK stukje rail. De elektrische betrouwbaarheid van fabrieks-railverbinders is sowieso te zwak. En dan kan er nog eens ballastlijm, verf, ... tussenkruipen.
Citaat van: Klaas Zondervan op 05 april 2013, 10:50:28 AM
Citaat van: rgp op 05 april 2013, 08:19:27 AM
Bij u thuis is het wisselspanning vermoed ik toch
Wat de spanningsverliezen betreft is er geen verschil tussen wisselspanning en gelijkspanning.
neen zal nogal niet............. ?
nooit gehoord van het skineffect bij wisselstroom ?
Skineffect ken ik wel, maar speelt bij de frequenties waar we op de spoorbaan mee werken geen noemenswaardige rol.
Gerolf,
Voor de vermogens nodig bij HO is 1.5mm² idd genoeg. Maar vorral ieder stukje spoor verbinden met de ringleiding is nog belangrijker !
Roland
Bij metingen (met een voltmeter dus) krijg je altijd een vals beeld. De inwendige weerstand is te groot om de slechte verbindingen, die eigenlijk weerstanden zijn, in rekening te brengen. Daarom zakt de (op het einde gemeten) spanning op het moment dat je er een loc op zet.
Alle verbindingen met lipjes zijn weerstanden, en die worden met de tijd groter, door oxidatie en elektrolyse. Vocht tussen de aansluitingen gecombineerd met de elektrische stroom geeft oxidatie
Het beste is om lange spoorstaven te gebruiken, of de sporen aan elkaar te solderen.
Als dat niet gaat is die ringleiding een oplossing. Het woord ringleiding is eigenlijk niet juist. Het is niet nodig om een echte ring te maken; dwz het andere uiteinde terug aan de bron aan te sluiten. Het verste punt van die leiding blijft immers altijd even ver van de voeding af.
Zoals ik al zei vertrek je met een paar dikke koperdraden (VOB elektriciteitsdraad van 1,5mm2) van de trafo. Je gaat min of meer recht naar het einde van je baan. Je kan de draden ophangen aan speciale soldeerbruggen, die dan tevens dienst doen als aftakpunt.
Citaat van: rgp op 04 april 2013, 13:27:21 PM
Om die "golf" in snelheid te vermijden, moet je je ringeleiding leggen met drie geleiders.
Twee geleiders verbindt je op het einde, de derde ligt apart. Je sluit nu je verbinding van het spoor aan zodat je één aansluiting op de aparte geleider en de andere op de -op het einde gesloten - geleider. Nu zal waar je lok zich ook bevindt ten opzichte van je transfo altijd dezelfde snelheid hebben, want de lengte van je ringleiding is constant.
In feite zal er steeds een kleine variatie zijn naargelang het punt tussen twee aansluitpunten.
Roland
PS: Dirk las mijn geschrijf niet duidelijk is , stuur mij een mail PM, Dan maak ik een tekening.
Zodus gewoon beide uiteindes van de + en - leiding die vertrekken aan de trafo of booster laten terug komen en deze terug verbinden met de trafo/booster zodat men een "echte" ringleiding heeft of is dat te simpel.
4 mm² voor een spoorbaan lijkt me toch aan de overdreven kant. Dat heeft een ohmse weerstand van 4 Ohm per kilometer. Met de huidige prijs van koper vijfhonderd meter (2x: eenmaal voor +, eenmaal voor -, totaal 1 km) hiervan onder je baan steken gaat een noot kosten. Een 2.5 mm² is ongeveer 6.5 Ohm per kilometer en 1.5 mm² ongeveer 12 Ohm per kilometer. Voor enkele draad natuurlijk, voor een circuit is dat het dubbele.
Voor DCC begint skin effect wel te spelen. Die 4 mm² kabel wordt maar voor de volle doorsnede gebruikt tot 3200 Hz, de 2.5 mm² tot 5300 Hz en de 1.5 mm² tot 8250 Hz. Geldt ook voor PWM gestuurde motoren.
Misschien toch de schets plaatsen in dit forum.
Leuke discussie , ook hier worden er onder elke railstaaf draden gesoldeert , gezien de grootte van mijn baan , lopen er hier heel wat ringleidingen onder de tafels , ik heb 4 boosters die elk een stuk baan voor hun rekening nemen , 4 boosters met elk hun trafo , en dan nog een trafo voor mijn Twin-Center te voeden.
Het kost je wel wat , niet alleen geld maar ook veel werk , maar mijn treinen rijden erg soepel zonder dat ze ook maar ergens stilvallen , ook over de wisselstraten kunnen ze zonder moeite " kruipen" , maar zoals je hieronder kan zien heb je er dus wel wat werk aan... ;)
(http://i24.photobucket.com/albums/c33/ervingti/mijn%20baan/treinen1117.jpg)
En hieronder het " hart " van de treinbaan..
(http://i24.photobucket.com/albums/c33/ervingti/mijn%20baan/treinen1590.jpg)
Maar het is nog niet duidelijk wat rgp bedoelt met een ringleiding van 3 draden
Ik heb gewoon 2 draden per ringleiding liggen ,en dat gaat prima zo. ;)
Dag,
Heb een mailtje met schets naar Gerolf gestuurd om te vragen om het te plaatsen.
Roland
Stop nu eens met die "ringleiding", een ringleiding is niet nodig, overbodig en onnuttig zelfs.
Als je sporen in een ovaal liggen heb je al een ringleiding.
Het gaat hier over een voedingslijn met aftakkingen.
CiteerStop nu eens met die "ringleiding", een ringleiding is niet nodig, overbodig en onnuttig zelfs.
Sorry Hogu, hier moet ik je spijtig genoeg ongelijk geven. Zelfs met een ovaaltje op de keukentafel heb je al het effect dat je loc als die het verste van je transfo/aansluitspoor is langzamer begint te rijden. Dat is het gevolg van de "slechte" verdindingen van de typische railverbinders en het aantal ervan. Een doorlopende ringleiding met goede "echte" connectoren en regelmatige verbindingen naar de sporen is hiervoor een goede, simpele en veel gebruikte oplossing.
Misschien is dit wat Hugo bedoelt:
(http://people.zeelandnet.nl/zondervan/ringleiding.gif)
Zo kan het ook, geen ringleiding, maar een stamleiding.
Er zijn zelfs discussies dat een volledige ringleiding (wanneer het einde weer aan het begin gekoppeld wordt) er voor zou zorgen dat er stroomverlies is ofzo, maar hier geloof ik niet veel van.
Zelf werk ik volgens het hierboven getoond principe.
Na enige oefening en juist boren van gaatjes slaag je er ook in de draden veel nauwer en moeilijker zichtbaar aan de rail te solderen.
Citaat van: Klaas Zondervan op 06 april 2013, 23:41:06 PM
Misschien is dit wat Hugo bedoelt:
(http://people.zeelandnet.nl/zondervan/ringleiding.gif)
Zo kan het ook, geen ringleiding, maar een stamleiding.
Dat is inderdaad wat ik bedoel, en zo heb ik het zelf ook toegepast.
Het woord ringleiding is hier trouwens compleet uit context gebruikt. Een ringleiding hoort thuis in de audiowereld, het is een systeem waarbij geluid kan opgepikt worden in een grote ruimte, met een ontvanger uiteraard.
Het sluiten van de voedingslijn, om zo een gesloten lus te krijgen, heeft alleen zin als de draad heeeel lang is en heeeel dun. Eigenlijk kan je dan beter, twee "bomen" aanleggen.
Wat een derde draad betreft: je kan een aparte leiding leggen voor je verlichting (met een andere voeding), je kan immers één van de draden als gemeenschappelijke gebruiken.
Hier is Roland's schets:
http://meb.gerolf.be/msm/varia/Ringleiding.pdf
Zoals ik het zie wil hij hiermee de lengte van de voedingslijn compenseren, zodat zowel de plus als de min op de aansluitplaatsen een even lange voedingslijn hebben. Klinkt theoretisch prima, maar is naar mijn mening in de praktijk niet nodig (mits je kabel voldoende dik is)
Het begrip "Ringleiding" is inderdaad wat ongelukkig gekozen. Ik gebruik ook "stamleidingen" ;)
Weer wat bijgeleerd ;)
Om het nog wat moeilijker te maken: ik gebruik een sterleiding: met een dikke draden (4 * 0,75mm² per fase) naar een aftakpunt. Van dat aftakpunt met 2 * 0.3mm² (per fase - alle draden dubbel getwist) naar de rails. Ongeveer elke 1,5 m rail een aansluiting.
Bij elektrische installaties (wat dit in feite is), spreekt men van een draadboom: vanwege de takken waarschijnlijk :).
Ik heb er heel wat mogen maken, voor men die handige koperen latjes had uitgevonden.
amai, jullie maken het hier niet makkelijk voor een beginnersvraag :)
Goed, ik ga het toch houden op een soort van kabelboom met aftakkingen naar de sporen.
Heb koper gekocht van 1.5 mm² voor hoofdleiding.
Die aftakking dacht ik te voorzien met een 0.75mm²?
Ik neem aan dat dat voldoende is? Ik zie mezelf geen 1.5 aan aan spoor solderen....
Aan je sporen zelf hoeven dat zeker geen dikke draden te zijn... Dat kunnen zelf van die vrij fijne zijn, zonder problemen.
Door je dikke draad zal alle stroom voor je treinbaan vloeien, veel stroom --> dikke kabel nodig. Door de aftakkingen naar je sporen toe moet slechts een klein deeltje van de stroom -> kleine kabeltjes voldoen.
Vergelijk een elektrisch circuit eens met een waterleiding: door een dikke waterleiding krijg je makkelijk veel water. Door een dikke koperdraad krijg je makkelijk veel elektricitieit.
Door je aftakkingen stroomt maar een deel van dat 'water'. Door een dunne waterleiding krijg je makkelijk een klein beetje water, door een dunne koperdraad krijg je makkelijk een klein beetje stroom.
0.75 mm² voor een aansluiting van een spoor is zeker voldoende. Kleiner zoals 0.5mm² geeft ook geen probleem. Of zoals PeterC hierboven 0.3mm² gaat ook prima, maar dan af en toe een extra aansluiting.
Je kan beter veel dunne aansluitingen maken dan maar hier en daar een dikke. Het probleem dat je hiermee probeert te verhelpen zijn slechte raillassen, die prutsdingen tussen 2 railstukken. Dunne aansluitingen solderen ook makkelijker aan je sporen en zijn gemakkelijker te verbergen.
Citaat van: stp op 07 april 2013, 14:09:34 PM
amai, jullie maken het hier niet makkelijk voor een beginnersvraag :)
Goed, ik ga het toch houden op een soort van kabelboom met aftakkingen naar de sporen.
Heb koper gekocht van 1.5 mm² voor hoofdleiding.
Die aftakking dacht ik te voorzien met een 0.75mm²?
Ik neem aan dat dat voldoende is? Ik zie mezelf geen 1.5 aan aan spoor solderen....
En dan nog: die dunnere draad naar de sporen, daar neem je best soepele draad voor. Bij het monteren van de sporen is het mogelijk dat de gesoldeerde "volle" draad afbreekt. Met soepel draad is die kans kleiner.
Om die verbindingen te maken gebruik je best van die geïsoleerde plaatjes met soldeerogen (weet iemand de juist naam?)
Solderen aan de onderkant van de rail is een kwestie van oefenen.
"""""(weet iemand de juist naam?)""""
Geen idee Hugo, maar ik vermoed dat je deze dingen bedoeld:
http://www.tube-town.net/ttstore/index.php/cat/c61_Terminals.html
In het buizenversterkerwereldje nog vollop in gebruik!
Trouwens als je die dingen voor onder de baan wil gebruiken: ondersteboven solderen is echt niet je dat............................. ::) ;)
Citaat van: Frank_N op 07 april 2013, 18:01:18 PM
...Trouwens als je die dingen voor onder de baan wil gebruiken: ondersteboven solderen is echt niet je dat............................. ::) ;)
Vandaar dat ik voor soldeeroogjes en schroefverbindingen opteer (een houten plaatje met een M3 slagmoer erin als 'terminal').
(http://www.pctoytoy.be/2012/20120708_2.jpg)
Wat het beste is, weet ik dan even niet.............. :-\
Mijn methode dan maar:
https://picasaweb.google.com/ModelspoorfaN/Bedrading02#5132723305600252770
Het zijn allemaal kroonsteenstrips met een plaatje onder het schroefje ;)
ik deed het vroeger ook met soldeerlipjes.Maar aan die dingen blijf je wel eens haperen en dat doet pijn.Heb nu een eenvoudiger oplossing :
(http://www1.picturepush.com/photo/a/12632974/800/spoorbaanbouw/pcb.jpg)
Ik heb er van verschillend formaat gemaakt nl 4 punts,8 punts en 10 punts.Als je de pcb connectoren in china besteld kost het nagenoeg maar evenveel als soldeerstrips.
Citaat van: Frank_N op 07 april 2013, 18:01:18 PM
"""""(weet iemand de juist naam?)""""
Geen idee Hugo, maar ik vermoed dat je deze dingen bedoeld:
http://www.tube-town.net/ttstore/index.php/cat/c61_Terminals.html
In het buizenversterkerwereldje nog vollop in gebruik!
Trouwens als je die dingen voor onder de baan wil gebruiken: ondersteboven solderen is echt niet je dat............................. ::) ;)
inderdaad, en dan wel specifiek de deze:
http://www.tube-town.net/ttstore/product_info.php/info/p919_Terminal-2-1-Solder-lugs.html
die kan je vastschroeven.
Citaat van: stp op 07 april 2013, 14:09:34 PM
Die aftakking dacht ik te voorzien met een 0.75mm²?
Ik neem aan dat dat voldoende is? Ik zie mezelf geen 1.5 aan aan spoor solderen....
Zelfs 0.75mm² is nog te dik. ik gebruik zelf telefoondraadjes van 0,5 mm (let wel, niet mm²) Direct onder de plaat gaan die over op dikkere draad.
""""""Ik heb er van verschillend formaat gemaakt nl 4 punts,8 punts en 10 punts.Als je de pcb connectoren in china besteld kost het nagenoeg maar evenveel als soldeerstrips.""""
Goed job en mijn idee, Johnny ;) En dan doe je het met nylon vijsjes/klikverbindingen???WAUW :)
""""Zelfs 0.75mm² is nog te dik. ik gebruik zelf telefoondraadjes van 0,5 mm (let wel, niet mm²) Direct onder de plaat gaan die over op dikkere draad.""""
Zo doe ik "het" ook 8)
Citaat van: Frank_N op 07 april 2013, 20:13:19 PM
""""""Ik heb er van verschillend formaat gemaakt nl 4 punts,8 punts en 10 punts.Als je de pcb connectoren in china besteld kost het nagenoeg maar evenveel als soldeerstrips.""""
Goed job en mijn idee, Johnny ;)
Schoon en proper natuurlijk, maar: ik zie vier overgangen, vier mogelijke oorzaken van problemen.
Voor een zorgvuldig werker geen probleem natuurlijk ;), maar ge moet het niet gaan zoeken.
""""maar ge moet het niet gaan zoeken.""""
Hulde aan Hugo ;D ;D ;D :P
de nylon vijsjes zijn spacers voor computerboards.Eerst de voetjes vastlijmen met pistool en dan vijsjes indraaien.Staat de circuit meteen op 5 mm van de plaat.Van slechte contacten geen probleem want de PCB is gesoldeerd aan de print en ook de draden naar de ingang van de PCB zijn aan de ringleiding van 2.5 mm gesoldeerd.Verder gewoon draadje goed af-isoleren, omplooien en vastvijzen.en in modelbouw moet je steeds nauwkeurig werken hé.
Hier een pasklare oplossing voor niet zo handige modelspoorders, 2,75 euro:
http://webshop.traintech.nl//product_info.php?cPath=28&products_id=34
Neen, ik heb geen enkele commerciele binding!
Citaat van: Frank_N op 07 april 2013, 20:23:32 PM
""""maar ge moet het niet gaan zoeken.""""
Hulde aan Hugo ;D ;D ;D :P
dank, dank u, te veel eer!
En wat dat ondersteboven solderen betreft; dat doet toch niet lang zeer, zo'n druppelke soldeer op uw hand. Zijn we nu venten of postkaarten! Wel een bril opzetten.
Kan men niet de suitcase connectors( of stroomdiefjes) gebruiken voor de aftakking van de stamleiding?
http://www.ohmeron.be/content/?page=products&sg=20120503160252461&pg=20120503144906688&lang=NL
of de echte 3M's suitcase connectors
Citaat van: janieburton op 08 april 2013, 01:25:50 AM
Kan men niet de suitcase connectors( of stroomdiefjes) gebruiken voor de aftakking van de stamleiding?
http://www.ohmeron.be/content/?page=products&sg=20120503160252461&pg=20120503144906688&lang=NL (http://www.ohmeron.be/content/?page=products&sg=20120503160252461&pg=20120503144906688&lang=NL)
of de echte 3M's suitcase connectors
ja zekers. Vooral onze collega's in de uSA gebruiken deze connectoren. Maar daar zijn deze dan ook een stuk goedkoper dan hier.
Over die suitcase-connectoren hebben we het onlangs nog gehad:
Prima voor draden met een gelijkaardige dikte, maar minder voor een "ringleiding" waar je een vrij dikke hoofdleiding en dunnere aftakkingen gebruikt.
Solderen blijft voor dit soort aansluiting de beste manier ;)
Citaat van: Gerolf op 08 april 2013, 10:12:41 AM
Prima voor draden met een gelijkaardige dikte, maar minder voor een "ringleiding" waar je een vrij dikke hoofdleiding en dunnere aftakkingen gebruikt.
dat begrijp ik maar men kan toch de zijde waar de dunere draad in de connector komt dubbele en 3 dubbel plaatsen zodat deze ongeveer de zelfde dikte heeft.
(of is dit weer te simpel?)En deze connectoren zijn toch voorzien voor een dikte van...... tot een dikte van.....
voorbeeld: de volgende connector is voor 0,5mm² tot 1.0mm²
http://www.ohmeron.be/content/?page=products&id=20100330163750183&sg=20120503160252461&pg=20120503144906688&lang=NL
en er zijn er voor 1.5mm² tot 2.0mm²
Draden dubbel plooien in zo'n connector kan misschien wel. Heb ik nog niet geprobeerd
... want misschien vind ik solderen wel simpel ;)
Ik gebruik deze connectoren (Wago Lasklemmen uit de installatie techniek) van de bouwmarkt.
(http://img802.imageshack.us/img802/235/cam00288.jpg) (http://img4.imageshack.us/img4/3088/cam00288u.jpg)
Eén voor de rode en één voor de bruine draadbundel, bij Märklin is rood de fase en bruin de 0
Werkt erg simpel de draad wordt geklemd en niet beschadigd zoals bij deze
(http://www.ohmeron.be/scripts/image.php?img=201003301639391832)
zeer wel mogelijk is.
Ik heb in het verleden ook deze klemmen gebruikt, maar ze hebben voor onze hobby wat nadelen.
A- je kunt de draad aders beschadigen(doorsnijden) en dan kun je losse contacten krijgen.
B- er is maar één aftakking per klem mogelijk.
De klemmen die ik gebruik zijn wat duurder dat wel.
Ook Condrad levert ze klik (http://www.conrad.nl/ce/nl/product/522475/Verbindingsklem-WAGO-Dwarsdoorsnede-Fijndradig-008-4-mm-enkeldradig-25-mm-32-A-Grijs-Oranje/?ref=detview1&rt=detview1&rb=2)
Grt Piet.
Ik maak vooral gebruik van Vicking klemmen (Legrand) op DIN-rail. Het vraagt wel wat werk maar je kan er een mooie installatie met creëren.
Onderstaande foto geeft een testbordje weer om verschillende seindecoders te testen.
Mvg
Koen
(http://i34.photobucket.com/albums/d129/koenv/sturingen/IMG_0027_zps100eee5a.jpg)
Goede tip, Piet ;)
Die dingen kunnen overweg met verschillende diameters, zonder de draadjes te "wurgen" zoals met schroefklemmen zonder bovenplaatje vaak vooromt.
Citaat van: rgp op 04 april 2013, 13:27:21 PM
Beste,
een ringleiding met twee geleiders is een goed begin, maar niet voldoende.
Je vertrekt van je transfo met je ringeleiding en je sluit om de 2 m aan aan die ringleiding, wat gebeurt er dan. Je lokomotief zal vertragen vanaf het dichtsbijzijnde punt tot je transfo tot het verste en dan terug versnellen (als hij terug dichterkomt). De totale weerstand is je kring wordt immers groter, ze is de som van de weerstand van je ringeleiding en je aansluiting op die ringleiding.
vb: je bent 10m van je transfo (kabel A met weerstand 1ohm per meter) en je aansluiting is 20cm (kabel B met weerstand 5 ohm per meter). Dan is totale weerstand 20m A en 40cm B of 22 ohm. Bevind je je op 1m van je transfo dan is de weerstand 4 ohm ! Omdat alles in serie staat, zal de stroomsterkte door je motor toenemen, alsook de spanning over je motor, en de lok zal dus sneller rijden. Om die "golf" in snelheid te vermijden, moet je je ringeleiding leggen met drie geleiders.
Twee geleiders verbindt je op het einde, de derde ligt apart. Je sluit nu je verbinding van het spoor aan zodat je één aansluiting op de aparte geleider en de andere op de -op het einde gesloten - geleider. Nu zal waar je lok zich ook bevindt ten opzichte van je transfo altijd dezelfde snelheid hebben, want de lengte van je ringleiding is constant.
In feite zal er steeds een kleine variatie zijn naargelang het punt tussen twee aansluitpunten.
Roland
PS: Dirk las mijn geschrijf niet duidelijk is , stuur mij een mail PM, Dan maak ik een tekening.