Weatheren BR132 Ludmilla
imghttp://img143.imageshack.us/img143/8010/dsc04547bf7.jpg/img
Heel veel lees en kijk plezier Bert
Beste mede formanten,
Dit keer een uitgebracht model van M?rklin de BR 132 in DR uitvoering. Het model is zeker gezien de prijs erg goed en fijn gedetailleerd de zijwanden de draaistellen alles ziet er even goed uit. De prijs bijna het hobby segment dan zou je vermoeden dat er veel concessies zouden zijn gedaan tot de detaillering maar niets is minder waar. De enige min puntjes vind ik dat de rookafvoer niet is doorbroken waardoor de afvoer haast onherkenbaar op het dak is aangebracht, en de kleur van de leds die zijn wel heel erg geel.
Maar niet getreurd het is en blijft een mooi model dat zeker door zijn robuuste bouw en lengte goed en duidelijk aanwezig zal zijn op je baan.
Nieuw in het hoofdstukje wetheren is dat ik van de loc tevens een kleine boekbespreking zal samenstellen waardoor je deze bijzondere loc hopelijk nog meer zal gaan waarderen.
Technische specificaties
Aantal 709
Nummering DR 132 001?709
Fabrikant Lokomotivfabrik Lugansk
In dienst 1970-1982
Asindeling Co'Co'
Spoorwijdte 1435 mm
Gewicht 124,7 ton
Aslast 20,8 ton
Lengte over buffers 20,8 m
Maximumsnelheid 100-140 km/u
Aandrijving Dieselelektrisch
Tractiemotoren 6
Vermogen 2200-2940 kW
Trekkracht 333-343 kN
Treinbe?nvloeding ATB en SIFA
Bouwseries Grootspoor
De locomotieven van de serie 130 (DB AG: 230), BR 131 (231), BR 132 (232, 233, 234 en 241) en BR 142 (242) werden vanaf 1970 uit de voormalige Sovjet-Unie in de DDR en ingevoerd bij Deutsche Reichsbahn in dienst worden genomen. De locomtieven werden nog als de 300 V op de Leipzig Messe gepresenteerd.
Van de serie zijn van af 1970 tot 1982 een totaal van 873 stuks in dienst gesteld. In de volkstaal werd de dieselloc onder de naam Ludmilla bekend , ook zijn er ook namen als "gehuil "steppenwolf", "stofzuiger", "Ivan" of kortweg "Russen" gebruikt. Gedeeltelijk werd de 130-serie ook ten onrechte "taiga drum genoemd, waarmee dus de V-Series 200 (BR 120) wordt bedoeld.
Serie 130
130 001 was op de Leipzig Spring Fair 1970, als V 300 001 als eerste loc geleverd, maar met de aanduiding 130 voor tests in de VES-M in Hall in dienst worden genomen hier werd ook de bijnaam Ludmilla bedacht. De 82 machines in de 130-reeks met draaistellen geschikt voor 140 km / h, echter zonder verwarming, waaroor ze voor de snelle Reisezugverkehr slecht aangepast zijn. Daardoor werden ze vooral in de zware vracht-service gebruikt, maar geschikt voor 140 kmh en de lagere trekkracht waren ze ook hier niet ideaal voor.
Serie 131
Toen bleek dat zelfs het elektrische Zugheizung systeem voor langere tijd niet beschikbaar zou zijn, hadden we de volgende voertuigen met een herziene overzetverhouding op de assen voor een maximum snelheid van slechts 100 km / h (zonder elektrische en remmen) .
Deze 76 machines werden geclassificeerd als de 131-serie.
Serie 132
Tot slot, werden vanuit Woroschilowgrad nog elektrische verwarming voor de locomotieven geleverd.
De eerste twee test-machines (bouwjaar 1972) werden nog voor een maximumsnelheid van 140 km / h toegelaten. Deze locs werden vanaf 1974 als de serie 132 in dienst genomen. Een totaal van 709 stuks zijn er gebouwd in deze serie. Leuk om te weten is dat de loc een voorraad van 1000 liter smeerolie aan boord had, op deze voorraad kon de loc ca 1 week rijden.
Bron Wikipedia
Het model van Marklin 36421
Voorbeeld: Serie 132 "Ludmilla" van de Deutsche Reichsbahn (DR).
Model: Metalen uitvoering. Met Digital-decoder en speciale motor met vliegwiel, 4 assen aangedreven, antislipbanden. Driepuntsfrontsein wisselt met de rijrichting traditioneel in bedrijf, digitaal schakelbaar. Verlichting met onderhoudsarme LED"s. Lengte over buffers 23,9 cm.
Highlights:
? Nieuwe constructie.
? Locomotief in metalen uitvoering.
? Krachtige aandrijving op vier assen.
? Digital-decoder ingebouwd.
? Weergegeven cabine-interieur.
? Gedetailleerd, voordelig instapmodel.
BR 232 - Ludmilla in Duitsland. In tegenstelling tot het Westen, waar men de voorkeur aan de elektrische tractie gaf, zette het Oosten voor het merendeel in op diesellocomotieven om het oneconomische stoombedrijf af te lossen. Voor de Deutsche Reichsbahn in de DDR werd in het akkoord met de RGW tussen 1972 en 1982 in meerdere series een nieuwe familie grote diesellocs uit Russland, o.a. de huidige serie 232 van de Deutsche Bahn AG, aangeschaft. Deze reusachtige, zesassige, bijna 21 meter lange, dieselelektrische loc heeft met haar 6 rijmotoren een continu vermogen, al naar serie, maximaal 2940 kW en een maximumsnelheid van 140 km/h. In de DDR werden de locomotieven zowel voor goederentreinen als voor sneltreinen ingezet, voor zo ver de locs over treinverwarming beschikten. Die was door leveringsproblemen bij de Sovjet-fabrikant in Woroschilowgrad niet in alle locomotieven ingebouwd. Hun hoge gewicht en hun asdruk van 20t liet een gebruik over het hele land echter niet toe, en al naar de uitbouw van het traject moest de DR op de series 118 en 119 teruggrijpen. Het DR-personeel gaf de Russin de naam "Ludmilla", die kennelijk uit het depot Leipzig stamt en ook tegenwoordig nog graag voor deze locomotieffamilie gebruikt wordt. Van de serie 132, de latere BR 232, werden in totaal 709 machines gebouwd en ze werden - ook door de bij haar ingebouwde treinverwarming door de DB AG overgenomen en wordt op veel plaatsen nog ingezet, terwijl de andere series reeds buiten dienst gesteld of verkocht werden. Enkele locomotieven werden ook in principe vernieuwd en opnieuw gemotoriseerd. Ze vormen tegenwoordig de nieuwe series 233, 234 en 241 en bedienen samen met de Russische Ludmilla"s van de serie 232 diensten op Duitse rails.
Bron Marklin
En dan nu over naar het weatheren.
Door de rijkdom aan meegegoten en los gemonteerde details leent het model zich erg goed om te weatheren. Als je het model nieuw uit de doos pakt komt met name het dak wel heel erg eentonig over er zit wel reli?f in maar door de eenzijdige kleurstelling toont het model toch wel wat saai.
Het leukst om te bekijken wat je met het model aan kan is door een film van Rio Grande op te zetten en goed op te letten hoe het model er in werkelijkheid uitziet of in dit geval er uit heeft gezien.
imghttp://img186.imageshack.us/img186/462/dsc04518fl4.jpg/img
Wat direct opvalt op de film is dat de loc met name op de zijwanden nabij de wafelplaat het meest vervuild is. Ik denk dat het komt omdat op die plaatst op het dak drie enorme afzuigventilatoren zijn geplaatst, die de rook via de zijpanelen aantrok.
De roet delen gaan ook in schuine lijn vanaf de uitlaat richting de wafelplaat
De daadwerkelijke dieseluitlaat bestaat uit een niet veel betekenend rechthoekje op het hoge deel van het dak. Als je ziet hoeveel rook deze loc kan produceren verbaas je je erover dat de uitlaat voldoende capaciteit heeft. Het dak wordt dus grondig aangepakt eerst door de ventilatoren en de rookgasafvoer doormiddel van een wetwash met zwart meer diepte te geven. Na deze handeling met de kleuren earth, antraciet, zwart en roest
de loc (geheel) bespoten. Zoals eerder beschreven de onderzijde het meest vervuild, hoe hoger op de zijwanden hoe zuiniger de weathering wordt aangebracht. Het dak het meest vervuild aan de beschreven zijde maar het andere deel van het dak mag niet vergeten worden. Ook daar is behoorlijk wat roet neergeslagen maar toch beduidend minder.
Ook valt op de op de schuine randen van het dak nabij de cabine op de naad het dak een stuk lichter is van kleur dan het vlakke deel en de schuine zijden. Dit effect kunnen we na het spuitwerk ook weer mooi imiteren met drybrushen
De zijkanten zijn voorzien van relief net als vroeger op busjes van diversen automerken voorkwam. Dit in het plaatwerk aangebracht reli?f was puur bedoeld om de constructie te verstevigen.
Met name het relief aan de zijkanten is bij het grote voorbeeld verkleurd, deels omdat het vuil er op kan blijven liggen deels omdat de lak hierop meer was verkleurd.
Dit kan je goed imiteren door na het airbrushen de zijwanden nog wat te drybrushen.
De draaistellen zien er ongeweatherd al zeer mooi uit maar het kan nog beter wat roest en stof aangebracht met spuitwerk en afronden met drybrushen doet ook hier wonderen.
De vering die bloot staat aan grote mechanische krachten mogen best wat roestiger zijn. Ook het toepassen van een wetwash op een aantal diepere delen op de draaistellen en de onderzijde van het model vergroot de optische illusie van diepte nog wat meer.
Als laatste de ramen en de lampen weer wat reinigen want ook een preiser machinist wil goed zicht hebben.
Ik heb zo af en toe nog wat kleine problemen om de goede kleur te laten zien dus ditmaal een paar foto?s met kunstlicht en een aantal met daglicht.
Bij kunstlicht
imghttp://img385.imageshack.us/img385/4633/dsc04534ay8.jpg/img
Bij daglicht
imghttp://img143.imageshack.us/img143/8010/dsc04547bf7.jpg/img
Meer foto's van het voltooide model volgen
Groetjes Bert
Op de voorgaande foto?s was de loc nog niet voorzien van diversen kleuren pigment. Het dak en diversen details zijn met de poeders wat meer opgehaald.
Foto's op de manier zo als mij is aanbevolen door een forumlid.
(http://img30.imageshack.us/img30/4600/dsc06144v.jpg)
(http://img222.imageshack.us/img222/2305/dsc06145v.jpg)
(http://img177.imageshack.us/img177/4339/dsc06146.jpg)
(http://img39.imageshack.us/img39/8424/dsc06147r.jpg)
(http://img692.imageshack.us/img692/4521/dsc06148q.jpg)
(http://img641.imageshack.us/img641/6982/dsc06150.jpg)
(http://img64.imageshack.us/img64/3902/dsc06151t.jpg)
(http://img300.imageshack.us/img300/5042/dsc06153zb.jpg)
(http://img713.imageshack.us/img713/1031/dsc06155x.jpg)
(http://img341.imageshack.us/img341/2774/dsc06160y.jpg)
(http://img713.imageshack.us/img713/791/dsc06161o.jpg)
Op naar het volgende project
Groetjes Bert
Knappe verwering hoor, je kan de loc haast ruiken.[;)]
zeker en vast knap,
Jan
Jan en Ervin,
Beide bedankt voor de reacties en Ervin er hangt inderdaad een diesel geurtje in de treinenkamer[:)]
Groet Bert.