Hallo,
Op mijn oude metaalrails van M?rklin die ik ga gebruiken voor mijn schaduwstation, wil ik op de middengeleider draadjes solderen voor stroomtoevoer, sturing en signalisatie. Mijn probleem is dat deze draadjes niet echt vasthechten aan de middengeleider. Ze vallen er wel niet vanzelf af, maar als ik er eens goed aan trek dan komen ze los. Daar die sporen nadien nog moeilijk te bereiken zijn, vind ik dat toch een beetje riskant. Ik heb al soldeer met en zonder harskern gebruikt, maar dat geeft bij mij geen verschil. Ik heb het metaal van de middengeleider zuiver gemaakt met een schuurschijfje.
Mijn vraag is:, wat doe ik fout of wat vergeet ik? Of gaat solderen niet en moet ik een andere metode gebruiken, maar dan dewelke?
Kan iemand mij hiebij helpen.
Bij voorbaat dank.
citaat:
Geplaatst door bumper
.....wat doe ik fout of wat vergeet ik?
Wat je precies fout doet kan ik vanaf hier niet zien. Je maakt het metaal goed schoon met een schuurschijfje, dat is een goed punt. Maar wat je fout zou kunnen doen is dat je het niet heet genoeg maakt. Als je soldeert dan moeten de te solderen delen minstens de smelttemperatuur van het soldeer bereiken. Het soldeer moet dus op het werkstuk smelten, en niet alleen op de soldeerbout.
Wat je ook eens kunt proberen: solderen aan de contactlip aan het einde van de middengeleider. Over het algemeen gaat dat beter dan aan de middengeleider zelf.
Gebruik eens purine. Daarmee lukte het mij wel. http://www.ozdoganelektronik.com/images/karisik/purine_pasta.jpg
Pas toch maar een beetje op met soldeer pasta,het middel is vaak erger dan de kwaal.
Met goede harskern,maar vooral een stevige soldeerbout en wat oefening,doet wonderen.
wim
Gewoon op de plaats solderen waar M?rklin dat zelf ook doet, dus aan de metalen lipjes aan het uiteinde.
citaat:
Geplaatst door ysbeer
Pas toch maar een beetje op met soldeer pasta,het middel is vaak erger dan de kwaal.
Purine is onschadelijk.
heb je genoeg tin gebruikt?
Dat was mijn probleem bij een werkstuk in TO.
citaat:
Geplaatst door ysbeer
Pas toch maar een beetje op met soldeer pasta,het middel is vaak erger dan de kwaal.
Met Purine heb je dat probleem niet.
gewoon met een mes de lak erwat afschuren en dan pakt de solduur er perfect op
Het solderen van modelrails uit messing en nieuwzilver gebeurt bij een T? van Max 400?. De M?rklinrails bestaan echter uit een legering waarbij je een hogere T? dient te gebruiken: zo'n 450?. Hou daar ook rekening mee.
Staf
Staf, het gaat hier om solderen aan de middenrail van de oude M-rail. Die middenrail is van ijzer, niks bijzonders dus. En de soldeertemperatuur heeft niet te maken met het materiaal wat je wilt solderen, maar met de smelttemperatuur van het soldeer. Gewoon harskernsoldeer 60/40 smelt al bij 180 graden. In het algemeen is een bouttemperatuur van 400 graden genoeg om het werkstuk snel op de smelttemperatuur te krijgen. Ik zou niet weten waarom dat bij ijzer anders zou zijn dan bij messing. Integendeel, ijzer heeft een lagere warmtecapaciteit dan messing, en zal dus juist sneller op temperatuur komen.
Alvast bedankt voor de reacties.
Ik heb mijn soldeerbout heel wat langer op de middengeleider gehouden en nu zit het draadje goed vast.Het probleem was dus de temperatuur van het werkstuk.Maar hoe kun je nu weten wanneer uw werkstuk warm genoeg is? Bestaan daar tabellen voor in functie van de capaciteit van de soldeerbout, of is het telkens opnieuw proberen?
Ik heb ook nog wat opzoekwerk gedaan maar over opwarmtijden heb ik niets gevonden.Zoiets van tel tot vijf of tel tot zeven wel, maar dat is naar mijn mening te onnauwkeurig. Wel is er een bijkomende vraag, wat soldeer je nu met harskernsoldeer en wat met gewoon soldeer? Hierover was de informatie niet eenduidig.Kan iemand daar opheldering over geven?
Dank en groeten.
citaat:
Geplaatst door bumper
Maar hoe kun je nu weten wanneer uw werkstuk warm genoeg is?
Dat had ik al in mijn eerste antwoord gezegd. Daar schreef ik:
"Het soldeer moet dus op het werkstuk smelten, en niet alleen op de soldeerbout."Moeilijker hoeft het niet te zijn.
Een goede las (gesoldeerd met loodhoudend tin is vlak uitgevloeit,Ongeveer zoals een druppel stroop,heeft geen deuken of bulten,en glimt.
EEn met loodhoudende tin druppel die niet glimt is een slechte las.
Om het moeilijk te doen dat glimmen gaat niet op voor zilverhoudend soldeer.
Koop dus voorlopig alleen nog maar loodhoudend (zolang het er nog is)
wim
Laatst had ik "echte vuile rails" te solderen, die waren lang buiten gebleven. De rijoppervlakte had ik wel schoon gevreven met de Roco-steen, maar het was op het onderste te solderen.
Om alles weer niet uiteen te nemen, heb ik geprobeert met een druppeltje flux voor white metal op de soldeerplaats, en hop het ging.
Op de M?rklin baan bij ALAF soderen ze de draden op de "?clisses" en nemen daarvoor Peco eclisses die van nickelzilver zijn. Soms smelten de dwarsliggers omdat de rail teveel moet verwarmt worden.
Ik heb de flux dan geprobeert op de rail zelf (inox) en dat werkt fijn!
Een druppeltje flux op de goede plaats, een beetje normaal tin solder op de punt van de soldeer bout, aanbrengen, dat doet "pschhh" en het is bijna onmiddelijk vast!
Probeer dat eens.