Supereren van een Fleischmann1540

[rixke rail]

Rokers 3 / Niet-rokers 5
In de afdelingen « Rokers » zijn de zetels groen ; in de afdelingen « Niet rokers » zijn ze blauw.
Al vond ik niet direct referenties naar dit laatste, voor de omgebouwde B8-rijtuigen  ...
Don't shoot the pianist !
Modelspoorse groeten,
Eric
P.S. : je kan ook één buffetwagen maken ...

[apenkop]

Bedankt Eric,
Ik neem aan dat de volgorde dan alle rokers coupes opvolgend was en aansluitend de niet rokers coupes. Gewoon omdat het me niet logisch lijkt dat de rokers coupes verspreid tussen de niet rokers zouden liggen. Maar dat is dan mijn aanname. Wat betreft die A4R die komt er zeker. Mag ik er dan vanuit gaan dat die evenredig verdeeld 2 rokers en 2 niet rokers coupes zou hebben? of is dat te gemakkelijk gedacht .
Wat betreft die A4R interperteer ik de foto's goed als ik denk dat daar geen echt gangpad meer naast het restauratie gedeelte zit. Op de foto's die ik vind op het web zie ik dat daar een enkele tafel tegen het raam zit en dubbele tafel tegen een soort van schot. Maar ik heb het idee dat dat schot dus half in het gangpad zou staan. Hoe dan ook dat wordt binnenkort tafels en stoelen bouwen.

[rixke rail]

Rini, zoals aangeduid drie opeenvolgende coupés rokers en 5 niet-rokers.
Voor de AR  is de volgorde wc-nr-r-dienst-dienst-eetzaal-keuken-wc.
Een plannetje staat in de "Bijbel" deel 2...
ik vond ook nog wat foto's van de verbruikzaal.
Ik kan dat scannen. Alleen voor eigen gebruik ..
Modelspoorse groeten,
Eric

[apenkop]

Eric, dank voor de hulp, hier kan ik zeker verder mee. Maar nu eerst het rijtuig dus maar weer in elkaar gezet, met interieur en passagier er in en met de onderplaat weer eronder. Dan is inderdaad wel duidelijk dat de onderplaat nu te ver achter de carroserie valt.



Maar dat is dus simpel te verhelpen met een extra plaatje tussen bodemplaat en de onderplaat. In eerste instantie had ik gedacht om dat dan gewoon op te vullen met een plaatje plasticard, maar ik denk dat ik het vanwege het gewicht beter opvul met een plaatje metaal. Het gewicht van het rijtuig is nu na wat verbouw werken 130 gram. Volgens de NMRA norm zou een wagen van die lengte 156 gram moeten wegen. Omdat het niet zoveel scheelt en er nog wat electra in komt zou een plaatje aluminium waarschijnlijk wel volstaan. En het is natuurlijk ook geen exacte wetenschap dus een gewicht ergens tussen de 150 en 160 gram per wagen is voldoende voor mij. Nu had ik alleen maar een stukje aluminium met een dikte van 3 mm. Dat is eigenlijk wat teveel maar omdat ik even niets anders had toch maar even geprobeerd. En inderdaad dat was gewoon teveel. De onderplaat kwam ongeveer gelijk met de onderkant van de carroserie en dat is geen gezicht. Dus straks maar eens langs de winkel om een ander stukje aluminium te halen.

Een line-up achter een type 260 laat zien dat de plaats waar de buffers moeten komen mooi achter de buffers van de 260 valt.



Dan lijkt al het grote werk aan de A8 bak een beetje klaar dus is het tijd om de bufferhulzen te gaan plaatsen. Ik schreef al dat ik daar een malletje voor gemaakt had uit karton. Dat malletje heb ik zo gemaakt dat ik dat gelijk met de zijwand van de rijtuigbak op de treeplank kan zetten en dan met een marker de plaats van de bufferhuls kan aftekenen.





Moeilijker hoeft het niet te zijn. Ik had eerst gedacht een stukje plasticard als mal te gaan gebruiken met gaten waardoor ik meteen de buisjes voor de bufferhulzen zou kunnen plaatsen. Maar ik heb dat idee meteen weer laten varen omdat je, zolang de mal er nog voor staat geen zicht heb op hoe de bufferhulzen dan in lijn staan. Met het aftekenen de mal niet precies goed op het model gelegen? Jammer dan; markering uitvegen en poging 2. Voor de bufferhulzen zelf gebruik ik een plasticard buisje met een diameter van 2.5 mm. en een binnendiameter van 1.3 mm. Eens dat de plaats van de bufferhuls afgetekend is kan de huls met wat lijm, met een pincet gemakkelijk op de plaats worden aangebracht. En dan de andere kopwand op dezelfde manier.



En dan het moment supreme komen de bufferhulzen mooi overeen met de buffers van de 260?



Zoals te zien is komt de hoogte nu bijna goed. Het zou nog een fractie lager kunnen. Maar hier moet ik wat consessies doen, omdat nog lager gaan betekent dat de benen van de reizigers redelijk goed zichtbaar voor de ramen komen. En ook het totaal plaatje moet nog een beetje kloppen. Het moet niet zo zijn dat de carroserie van de kast te ver voor de draaistellen zakt want dat is het ook niet realistich meer. En dan is het kiezen, zoals ik al eerder opgemerkt heb gaat het ook om het totaal plaatje en dan is het helemaal geen slechte score om zo dichtbij te komen.



Als je dat alles vergelijkt met de foto's voordat ik begon met aanpassen van de buffers stand (lees: laten zakken van de kast) dan is er toch wel een verschil te zien.
Omdat ik er voor mezelf nog niet uit ben wat ik precies met de balgen ga doen, kan de kopwand na droging wel van een kleurtje worden voorzien.De uiteindelijke laklaag zal dan volgen als alle rijtuigen klaar zijn, maar het oogt al zoveel beter als die witte plekken zijn ingevuld.

[Gerolf]

Dat oogt al een pak beter, Rini 

[apenkop]

Dank voor de mooie woorden Gerolf. Het verschil is inderdaad goed zichtbaar.
En zo ziet de kopwand er dan uit met een kleurtje.
.

En juist op zo een moment kom ik er achter dat mijn voorraad 2 mm. rode leds is uitgeput. Ik heb alleen nog wat 3 mm. maar die zijn echt te groot om als sluitlicht te dienen. Die led's zullen weer besteld moeten worden. Dus helaas zijn de sluitlichten nog niet te zien op deze foto. Maar een kleurtje brengt alles toch wat meer tot leven. En wat zeker net zo bleangrijk is, nu die witte kleur weg is, is veel beter te zien waar zo meteen nog wat plamuur nodig is om de kopwand mooi strak te trekken.

Om het droevige weer van vandaag maar wat op te vrolijken heb ik ook het interieur al van wat kleur heb voorzien. Op aangeven van Eric weten we welke kleur bekleding er moet zijn. En ook belangrijk hoeveel daarvan.



Als je goed naar de foto kijkt dan zie je dat ik op een paar plaatsen nog een klein stukje plasticard tussen de vensters gefrot heb waardoor de indruk ontstaat dat er wat gordijnen dicht zijn. Daar zal straks niet echt veel van te zien zijn, maar ik hoop dat, dat wel naar voren komt als er straks led verlichting in komt en er een diffus licht nog door het dunne plasticard heen prikt. Maar dat zal weer een verrassing zijn voor later als ik met de electronica aan de slag ga.

Gelukkig had ik al wel tijd gevonden om even langs de winkel te gaan voor een strip aluminium van 2 mm. Dus terwijl alles aan het drogen is kan ik dat mooi even op maat maken om straks onder de onderplaat te passen. Toch even nieuwsgierig naar het gewicht van het stukje aluminium.



Dat is heel mooi 19 gram dus onder de wagen van 130 gram komen we al aardig in de buurt van de 156 gram die de wagen zou moeten wegen. Nog wat electronica erin en dan zijn we er wat het gewicht betreft. En omdat ik vandaag toch lekker aan het kleuren was heb ik ook maar meteen het extra aluminium plaatje van een zwarte lak voorzien. Nu zou het plaatje niet zichtbaar moeten zijn, maar als het zwart is zoals de ondergrond dan zal het zeker niet opvallen.



Maar als ik nu eens goed naar de onderplaat kijk dan heb ik het idee dat deze plaat ook niet helemaal klopt met een I2. Ik vind op het net foto's terug waar de kisten onder de coupe zijde zitten en dan weer andere foto's waar kisten zitten onder de gangpad zijde. Maar ook foto's waar de constructie van de kisten anders is als een rijtuig van de gangpad zijde gefotografeerd is als wanneer de foto getrokken is van de andere zijde. Zie ondermeer de foto's hier op http://www.pfttsp.be/index.php/nl-NL/materieel/rijtuigen/167-i2-9001 (link met toestemming webmaster pfttsp). En dan bedoel ik met name de tweede en derde foto. Waar op de derde foto voor de watertank duidelijk nog een aantal kisten te zien zijn, deze ontbreken dus op het onderplaatje. Op het onderplaatje van de Fleischmann modellen zit maar aan één zijde een rij met kisten. Dat vraagt dus om nader onderzoek. Maar als die kisten daar inderdaad ook horen te zitten moet ik nog wat aan de slag met wat extra plasticard. Fun...

[apenkop]

Op weekdagen is er niet altijd even veel tijd om met modelbouw bezig te zijn, er is werk er zijn kinderen die naar sport en hobby clubs vervoert moeten worden. Ook dat is part of live zelfs voor de modelbouwer. Maar dat wil niet zeggen dat er niets gebeurd want in een verloren uurtje kun je heel veel foto's bekijken. En hoe meer foto's ik bekeek hoe meer ik het idee krijg dat er niet twee dezelfde I2 rijtuigen rondrijden. En dan spreek ik over de samenstelling van de kisten en tanks die onder het rijtuig hangen. Ik heb op het web zoveel verschillen gevonden  dat ik het gevoel krijg dat er bij iedere onderhoudsbeurt wel wat veranderde aan wat er onder de bak hangt. En dat geeft natuurliijk ontzettend veel inspiratie om het in model te maken.

Nu denk ik dat de onderplaat van de Fleischmann modellen redelijk dicht in de buurt komen van wat er in de twee kleuren periode onder de wagens gehangen heeft, althans aan een zijde. De andere zijde heb ik het idee dat die door Fleishmann gespiegeld is ten opzichte van wat er werkelijk te vinden was. Maar dat zijn maar observaties op basis van wat ik aan foto materiaal terugvind op het web. En voor een deel zijn dat ook foto's van hoe de rijtuigen er nu uitzien bij museum vereenigingen.

Ik denk dan ook dat ik de standaard onderplaat van Fleischmann wat verder ga aankleden, maar dat ik dat voor ieder rijtuig weer net op een andere manier doe. Zo blijft de basis iedere keer gelijk maar is ieder rijtuig toch weer een beetje anders. Wat dan overeenkomt met het gevonden foto materiaal.
En dan toch nog een verloren uurtje gevonden om even wat foto's te trekken van het maken van de kisten voor onder het rijtuig. Dus dan de plasticard er maar weer bijgehaald. Uit een plaatje van 2mm een stripje gesneden van ongeveer 1 cm. en uit een plaatje van 0,5 mm een nog dunnere strip van net iets minder dan 1 mm. De maten zijn geen exacte wetenschap, aangezien het toch niet overal gelijk moet zijn, het gaat hier meer om een realistisch totaal plaatje.



En zo ziet dat er dus uit als je dat los bij elkaar legt. De twee stripjes van 2mm worden gewoon op elkaar gelijmd want de werkelijke diepte is onder de wagen toch niet meer te zien dus een dikte van 4 mm ziet er vanaf de zijkant wel realistisch uit. Het dunne stripje wordt dan weer op de samengekleefde stripjes gelegd om wat diepte te creeren.  Samen gebouwd ziet dat er dan ongeveer zo uit.



En dan even een proefpassing op het onderplaatje.



Veel moeilijker hoeft het maken van een bakje voor onder een rijtuig niet te zijn denk ik. En voor mij is dat goed op die manier, dus kan de nieuwe onderbak naar de spuiterij om ook mooi zwart te worden.

[apenkop]

Maar als je toch werk naar de spuiterij brengt kun je beter zorgen dat er meer gespoten moet worden dan alleen een kist. Dus had ik bedacht dat er voor de nog te bouwen AR wellicht een extra watertank onder het rijtuig zou kunnen hangen. Zoals ik al eerder zei heb ik het idee dat er niet een I2 dezelfde zaken onder de wagen heeft en dus leek het me mooi om de AR uit te rusten met een extra watertank voor het spoelen van de vaat.



De tank maak ik uit een stukje buis met een diameter van 4.5 mm en een klein stukje Uprofiel dat daar net onder past, zal ongeveer 2.5 bij 2.5 zijn. Ik heb speciaal voor een buisje gekozen in plaats van voor een staf, omdat de tank afgronde uiteinden moet hebben. Dan kun je een staf mooi rond gaan schuren maar ik kies er met die buis voor om deze af te werken met DAS klei. En juist omdat ik een buis gebruik kan ik de klei mooi een stukje in het buisje proppen en dan het uitstekende deel mooi rond tegen het uiteinde van de buis drukken. Hierdoor ligt de klei niet los tegen de buis zoals bij een staf het geval geweest zou zijn en ik hoef hier dus geen lijm te gebruiken om de zaak vast te zetten

.

Terwijl alles naar de spuiterij is heb ik mooi de tijd om de imwoners van Preisertown in te laten stappen.



En als dat de van de spuiterij af komt dan ziet dat er dus zo uit.





Nu heb ik de onderplaat voor de A8 dus klaar, maar ook meteen de onderplaat voor de B8 die verbouwd gaat worden tot een AR.  Bij het terug in elkaar zetten van het rijtuig kwam ik tot de ontdekking dat door het plaatsen van een extra plaatje aluminium de schroefjes om de kap vast te zetten iets te kort geworden waren. Ze kwamen wel in de buisjes om de kap vast te zetten, maar niet ver genoeg om echt houvast te hebben.



De originele schroef is de onderste op de foto, die is dus vervangen voor een iets langer exemplaar, waardoor de kap weer mooi vastgezet kan worden. En zo ziet het rijtuig er dus uit met het interieur er in, de passagiers en de onderplaat eronder.

.

Zie dat ik op sommige plaatsen ook aan de buitenzijde van het rijtuig wat dun papier heb aangebracht voor de binnenzijde van de ramen om ook daar neergelaten gordijnen te simuleren.
Ook de voorraad led was inmiddels afgeleverd en zijn los in de daarvoor voorziene uitsparingen geplaatst.



Het exact plaatsen van de led's kan toch pas gebeuren als de electronica ingebouwd gaat worden. Ik zit nog even te puzzelen hoe ik de verbinding ga maken tussen led's en de print die in het rijtuig komt. Want natuurlijk zitten de led's vast in de kap en als ik die er ooit af zou moeten nemen moet ik die kap dus met led en al kunnen optillen. Een mogelijkheid is om alle electronica dan in de kap vast te maken, waarmee je dan alle prints etc. meteen van het rijtuig afhaald. Of ik zou met een soort van stekker verbinding moeten gaan werken. Gelukkig heb ik nog wat tijd nog hierover na te denken.

Nu de kast redelijk ver af is, kan het kortkoppel mechaniek aangebracht worden. Ik heb gekozen voor het symoba systeem. Gemakkelijk te installeren en doet goed zijn job. Ik wil dit niet moeilijker maken dan nodig, dus kies ik ervoor om het complete mechaniek onder de bodemplaat aan te brengen. Een andere optie zou geweest zijn om het mechaniek binnen in het rijtuig te plaatsen en dan een doorgang in de bodemplaat te voorzien voor de stift waar de NEM schacht dan weer aan komt.



Maar in mijn geval komt dus het mechaniek onder de bodemplaat. Ook omdat er straks ook nog wat electronica in het rijtuig komt dus ben ik ook bang dat ik plaats te kort kom als ik de kortkoppeling in het rijtuig zou plaatsen. Voor het bevestigen van de Symoba koppelingen is het van belang dat er buffers op het rijtuig zitten. Dit omdat de pashulp de plaats van het mechaniek bepaald ten opzichte van de buffers. Omdat de bufferhulzen toch al gemonteerd zijn is het opzetten van buffers geen echt probleem.



En dan wordt duidelijk dat het kortkoppel mechaniek mooi onder de verbouwde kopwand door kan bewegen. Ik had dat wel gedacht maar zo een moment is dan toch altijd weer even spannend.
Omdat ik de rijtuigen iets verder uit elkaar wil hebben om toch wat gemakkelijker krappe boogstralen te berijden, breng ik een extra plaatje plasticard aan op de pasmal die de juiste afstand van de NEM schacht ten opzichte van de buffers bepaald. Door hier een extra stukje plasticard aan te brengen komt de NEM schacht uiteindelijk wat meer naar voren te staan en komen dus de rijtuigen ook wat verder uit elkaar te staan. Hierdoor is er bij het berijden van krappe boogstralen wat minder kans dat de buffers achter elkaar blijven haken. Maar dat is natuurlijk een heel persoonlijke keuze want met de Symoba kort koppelingen kun je de wagens perfect kort koppelen en buffer aan buffer laten rijden.

En dan lijkt me hiermee de A8 op de balgen, de uiteindelijke laklaag met beschrifting en de electronica na wel compleet. De eindlak en de beschrifting wil ik doen als ik alle rijtuigen opgebouwd heb. Dan kan ik ook beter beoordelen welke bedrijfs nummers de bakken moeten krijgen en kan alles mooi afgelakt worden en van decals worden voorzien. Ik had eerst voorzien dat het A8 rijtuig nummer 11138 zou krijgen. Maar dit was een van de rijtuigen die dus later omgevormd zou worden naar een AR, dus het zal een ander nummer worden.

Ondertussen ook maar begonnen om een B8 om te gaan bouwen tot een AR. Om te beginnen eerst het hele ritueel met het laten zakken van de kast. Maar omdat het de tweede keer is dat een kap moet zakken is deze natuurlijk een stuk gemakkelijker.



Met dat malletje is inkorten dus helemaal zo moeilijk niet meer. Samen met het malletje voor het inkorten van de aanslag in het midden is dat dus eigenlijk zo gebeurd. Het weghalen van het opstaande randje op de bodemplaat is geen exacte wetenschap en moet eigenlijk tot net na de balkon deur. Dat is even de kast ernaast, aftekenen waar de balkon deur zit en wegslijpen.

Maar dan is het voor de AR wel van belang om eerst te bepalen welk dat het rijtuig nummer moet gaan worden.
Er zijn namelijk 2 typen AR rijtuigen. Namelijk een AR met 1 dienst afdeling en een AR met 2 dienst afdelingen. De nummers 11905, 11910 en 11912, zijn de rijtuigen met 2 dienst afdelingen. De 11912 zou meteen een railtour rijtuig geworden zijn en past dus voor mij niet in het plaatje. Ik heb wat dat betreft mijn lot in handen van mijn dochter gelegd en haar gevraagd om een rijtuig nummer te kiezen. Ze koos voor 11903 dus zal ik het moeten houden bij 1 dienst afdeling zodat de indeling wordt; wc-nr-nr-r-dienst-eetzaal-keuken. Daar gaat dus wel wat werk zitten in het juist opzetten van het interieur.

[jean-luc]

Hallo Rini,

Het blijft boeiend om je draadje te lezen. De logica en eerlijke denkwijze moeten toch menig modelbouwer stimuleren denk ik.
Heb je er al eens aan gedacht om verende bufertjes te gebruiken? Het lijkt een brug te ver maar dit is het zeker niet. Op die manier is het ook mogelijk om kort te koppelen, zonder gevaar voor ontsporen omdat de buffers aan de binnenzijde van de bocht tegen elkaar geduwd worden. Kijk eens bij Pb Messing Modelbouw en MK Modelbouwstudio, die hebben zoiets op voorraad. Nu je alles zo mooi bouwt lijkt dit zeker een meerwaarde te hebben.
Goed bezig ! 

[apenkop]

Jean-Luc,

Het is een eer zoveel lof van jou te ontvangen, want wat jij ons laat zien in de gedrukte versie met de 501 is ook subliem, van dat niveau kan ik alleen nog maar dromen. Maar een mens moet blijven dromen dus ooit.......

Ik probeer hier alles zo simpel mogelijk te houden zodat ook mensen die weinig ervaring hebben ook kunnen volgen en zoals je zegt hierdoor ge-inspireert zouden raken. Wat betreft verende buffers daar heb ik ook aan gedacht, maar deze niet toegepast vanwege het feit dat ik maar een klein strookje heb om de buffers vast te zetten. De verende buffers zijn van messing en die moet ik dan op een stevige manier op het styreen vast maken. En ja daar komt dan ook weer mijn onbekendheid met metaal om de hoek. Uit mijn schooltijd heb ik de regel mee gekregen dat metaal altijd gesoldeert moet worden en nooit gelijmd mag worden, en ook al weet ik dat dat tegenwoordig wel wat anders ligt is dat nog steeds iets waar ik niet meteen voor kies. Dus ja ik heb daar ook even over nagedacht maar voor dit project laat ik de buffers gewoon star op de bak zitten. Overigens zijn dat ook buffers van Pb Messing Modelbouw.

[Thommy]

Messing lijmen lukt perfect hoor. Er zijn sinds uw studententijd wss al een pak meer lijmsoorten gemaakt speciaal voor metaal te kleven

[apenkop]

Reken daar maar op Thommy, sinds het verlaten van de schoolbanken is er stiekem 30 jaar gepasseerd.   Er is in de lijm techniek in die tijd gewoon een geweldige vooruitgang geboekt. Maar er moet gewoon een knop om in dat koppetje van mij. Maar dat gaat wel gebeuren hoor. Ik ben het wel met jullie eens dat verende buffers een toevoeging zouden zijn, maar ik bedoelde met mijn opmerking dus dat ik mezelf nog niet ervaren genoeg vind om zeker te zijn van mijn zaak.

Omdat ik op de vorige foto's het idee had dat het rijtuig niet helemaal horizontaal stond, heb ik even gekeken het het bleek dat een bevestiging niet helemaal goed vastzat. Dit was snel verholpen dus nog even een soort voor en na foto, waar het reeds verlaagde rijtuig achter de type 260 staat en het nog niet verlaagde rijtuig helemaal achteraan.



Ook al zijn de meeste veranderingen in de kopwand aangebracht ook zo van de zijkant gezien valt duidelijk op dat het rijtuig nu een stuk minder hoog op zijn poten staat.

Het verlagen van de kast voor de AR is nu inderdaad een relatief gemakelijk klusje geworden, niet meer hoeven nadenken, maar gewoon lekker bezig zijn onder het genot van een tas heerlijke koffie. Zo relaxing kan modelbouw dus zijn. Natuurlijk komt dat doordat dit de tweede kast is en eigenlijk alle problemen al bekend geworden zijn bij de veranderingen aan de eerste kast.

Dus gaan we bij het bouwen van het interieur ook zorgen dat de stress weining vat op ons heeft. En natuurlijk begint alles met een goede voorbereiding. Om het interieur te kunnen bouwen moeten we eerst zeker zijn van de indeling. Dus eerst wat research en dan een plan op maat maken.



Dit is de tekening waar ik van ga vertrekken. Het gemakkelijkste stukje zijn natuurlijk de wc met de 4 coupes aan linkerzijde van het rijtuig. Dat is alleen kwestie van de juiste materialen uit de rommeldoos vissen en er 4 coupes af plukken. Toch heb ik het dit keer iets anders gedaan. Om een eenduidige opbouw van het interieur te bekomen wil ik dus dat het coupe gedeelte op dezelfde manier opgebouwd wordt als het eetzaal gedeelte. Nu had ik bedacht dat het gemakkelijker zou zijn om de eetzaal in te richten als niet alle wanden er omheen stonden. Een soort van open ruimte waar nog gemakkelijk wat verschoven kon worden. Maar als ik dan wil dat het eenzelfde opbouw wil voor het coupe gedeelte moet dat dus ook in de langsrichting gedeeld worden. Dit stukje klinkt wellicht een beetje kriptisch maar de foto hieronder zal wel duidelijk zijn wat ik precies bedoel.



Dat van die laaste loodjes zie ik nu heel anders, want dit lijkt wel te beginnen met de eerste loodjes. Ik weet dat ik het mezelf op deze manier niet gemakkelijk maak, maar ik hoop van deze actie later veel plezier te hebben. Het interieur is dus met een figuurzaag voorzichtig tussen stoelen en zijwand doorgezaagd, zodat het gangpad nu een los component is. Maar voor het eetzaal gedeelte wil ik juist dat het gangpad een los deel is dus op deze manier krijg ik dus inderdaad dezelfde opbouw bij de twee delen. Dan nu eerst de verschillende onderdelen voor de wand maar eens uit een plaatje plasticard snijden. Ik gebruik hiervoor een plaatje met een dikte van 1 mm omdat het toch een beetje stevig moet zijn en niet teveel moet gaan krom trekken door de lijm.



Alle losse delen hebben met potlood een nummertje gekregen dat ik ook op mijn plan heb bijgeschreven, zodat ik straks nog weet waar welk stukje  thuishoort. De delen 1 t/m 4 en 8 horen thuis op het gangpad gedeelte de ander delen zijn voor de grondplaat zeg maar. In de grondplaat moeten natuurlijk ook weer de uitsparingen voor de bevestiging en voor de draaistellen gemaakt worden. En dan kan ik lekker simultaan de stukjes in elkaar puzzelen. Eerst de stukjes aan het gangpad deel en als die in elkaar zitten en rustig liggen te uit te harden kan ik gewoon verder met de delen van de grondplaat.



Achteraf had puzzelstuk 3 en puzzelstuk 4 uit een stuk gekund maar met de afmeten van de lengte van de wand was het gemakkelijker om er twee losse delen van te maken. En omdat daar toch een "kruising" van wandjes komt is dat helemaal geen ramp dat het uit twee delen is. Door zo te werken kan ik dus veel meer onderdelen in elkaar zetten voor ik alles moet laten rusten om uit te harden. En ik hou zo eigenlijk maar twee stukjes over die straks nog op de grondplaat moeten komen, als wandjes in de keuken tussen deel 5 en deel 6. Maar voor het zover is ga ik aan de slag met de keuken inrichting en de inrichting van de eetzaal zelf. Want daar is nu een zee van ruimte om tafeltjes naar te zetten

[jean-luc]

Verstandig dat je het gangpad wil houden en heel verstandig dat je de onderdeeltjes nummert.

Een stevige lijm die ik veel gebruik is de tweecomponentenlijm van Bizon. Het zijn twee tubes met hars en verharder. Daar verlijm je zowat alles mee. Seconden lijm is ook goed maar de meeste verbindingen worden met de tijd broos en lossen.

Op de foto is de verlaging duidelijk te zien. Hoeveel is het rijtuig uiteindelijk verlaagd?

Probeer de verende bufertjes misschien eerst eens uit op iets anders. Praktijk blijft de beste leerschool. Met die paar centen meer kun je teleurstelling op je mooie werk vermijden. In de reeks van de 501 spreek ik in deel 3 over de voorbereiding en in deel 4 over de plaatsing van de buffertjes. Nog eventjes geduld 

Over je werk blijf ik in herhaling vallen 

[apenkop]

Jean-Luc,

Dank voor de complimenten. Ik ken die Bizon lijm inderdaad wel en gebruik die ook wel voor allerlei klusjes, maar ik had deze nog niet in combinatie gebruikt met modelbouw. Inderdaad een goede tip. Volgens mij heeft deze lijm ook nog wat vullend vermogen dus lijkt me ideaal voor het ineenzetten van het gangpad met de rest van de bodemplaat.  Zelf gebruik ik vaak revell contacta voor het onderling verlijmen van Styreen.

Op oudere onderdelen van Resin komt deze lijm naar mijn mening wat te kort omdat het snel weer los gaat.
Op de modelen van Fleischmann was de Revell ook niet bruikbaar omdat ie daar het kunststof van de rijtuigbak aantast en week maakt. Geen idee welke kunststof er precies voor deze rijtuigen gebruikt is. Maar die lijm ik dan weer met van die draden trekkende Ruderer L530. Waar ik overigens heel graag mee werk omdat die lijm redelijk vast blijft en eigenlijk op de meete kunststoffen wel hecht zonder de kunststof aan te tasten. Allez dat is mijn ervaring toch.

Op de foto is de verlaging duidelijk te zien. Hoeveel is het rijtuig uiteindelijk verlaagd?

Moest het ook weer even nameten hoeveel het nu precies geworden was, omdat ik het beetje bij beetje gedaan heb met ieder keer passen er tussendoor en daarna weer een beetje verlengen omdat het net iets te veel geworden was. Maar het is uiteindelijk 1,65 mm. geworden. Ik had eigenlijk zelf verwacht dat het iets meer was, maar ik heb een nog niet aangepakte bak genomen en daar mijn malletje overheen gezet en dat was gemakkelijk na te meten.

Ik gebruik vaak een type 260 voor het pas en meet werk. Ik weet niet of het opgevallen is maar deze loc heeft ronde buffers. Tja zo heeft Roco ze ooit uitgelevert, want het is natuurlijk een verbelgiescht duits locje. Dus wellicht een mooi "slachtoffer" om daar eens verende buffers op uit te proberen. Maar voordat ik daar aan toe ben heb ik natuurlijk nog een aantal rijtuigen I2 te doen.

Ik heb totaal 2 A8 en 3 B8 rijtuigen die ik onder handen wil nemen. Een A8 is nu dus optisch al klaar, een B8 wordt nu AR en dan heb ik nog een A8 die gewoon A8 blijft. Dan nog twee B8 rijtuigen die geen I2 kunnen zijn in de periode voor 1970. Wat dat betreft heb ik besloten dat 1 B8 wel verlaagd gaat worden en interieur krijgt en dan verder opgebouwd gaat worden als I1. Want ik vind op het net niet veel informatie over trein samenstellingen met enkel I2 rijtuigen. Steeds zit er wel een I1 tussen dus dat kan dan ook. Maar dan blijft er nog een B8 over. En dat wordt dan dus toch een B11. En dus zal het rijtuig ook verlengd gaan worden. En dan zijn we zo een tijdje verder. En dan staat er nog een NS plan D te popelen om omgevormt te worden naar een plan C postrijtuig en tegen de tijd dat die dan weer af is, is het waarschijnlijk al weer tijd om verder te gaan aan mijn lange donkere avonden project

Maar daarover gaan we in dit draadje verder niet praten. Een modelbouwer wil schijnbaar altijd meer dan de tijd die beschikbaar is voor de hobby, of ben ik daar nou de uitzondering in? Ik voel er toch veel voor om die type 260 ergens als klein ombouw projectje ergens tussendoor te pakken. Tijd zal het leren First things first en terug naar het AR interieur. Ik blijf ondertussen de gedrukte versie volgen voor jou werk aan de 501

[Gerolf]

Een modelbouwer wil schijnbaar altijd meer dan de tijd die beschikbaar is voor de hobby, of ben ik daar nou de uitzondering in?

Heel herkenbaar