Restauratie + ombouw BR23

[eve]

Nog meer : https://www.google.be/search?q=db+br+23&hl=nl&tbm=isch&tbo=u&source=univ&sa=X&ei=1VKPUfn8LcTYOqOlgLgO&ved=0CDAQsAQ&biw=1600&bih=775

Erik

[Sattrickske]

Hmmm, dan ga ik de waarheid geen volledige eer aandoen...
Marklin heeft slechts 2 sluitlichten en 2 frontlichten voorzien.  Ik zou een derde sluitlicht kunnen fabriceren, maar estisch zou het niet mooi zijn.  Dus we blijven bij 2 sluitlichten; het 3e frontlicht is ook al een ramp, ik zou door 12mm massief gietijzer moeten boren en dan kom ik in de schacht voor de schoorsteen terecht.  Ik was (en ben nog steeds) van plan om een rook generator te installeren, dus het 3e frontlicht is bij deze ook afgevoerd.

De aandrijving is intussen volledig hersteld (voornamelijk roest moest verwijderd worden) en gemonteerd.  De motor doet het nog steeds evengoed, het stroomverbruik is ongewijzigd.

Dus zijn we begonnen met de bedrading.  De voeding wordt voorzien met soepele draad van 0.14mm²:


De rest van de bekabeling gebeurt met extra soepele (decoder-)draad van 0.04mm².  Voor de motor aansluitingen via de onstoorspoeltjes, gebruikt ik dubbele isolatie.  Ik doe dit omdat de kap tijdens monteren/demonteren daar steeds gaat overschuiven en ik wil vermijden dat de bekabeling beschadigd raakt en zo kortsluiting zou veroorzaken.
Eerste krimpkous (0.8mm) rechtstreeks op de gesoldeerde contacten:

Tweede krimpkous (4mm) over de ontstoorspoel:


De afgewerkte motor:

Het lusje in de oranje draad is met opzet, om te vermijden dat de draad te fel geplooid wordt.

Na alles goed te hebben nagemeten en uitgepast, blijkt er genoeg plaats te zijn voor de vuurhaard en de rookgenerator.  Enkel de kap is hierop niet voorzien...
Gaatje boren aan de achterkant en verder uitfrezen met de dremel:


Voor de rookgenerator een gat van 3.5mm boren in de schoorsteen met een kolomboor; ik zou het niet proberen met een handboormachine, ik vrees dat de boor gaat 'dansen' en zo de schouw zou doen barsten.  Het gat is in 3x geboord: 2.5mm, 3mm en uiteindelijk 3.5mm.  Dan binnenin de behuizing en 2e gat boren voor de bekabeling van de rook generator.

Nu ga ik de printjes vervaardigen die de leds gaan vastzetten op de juiste plaats.

[PietB]

Ziet er allemaal erg proper uit Patrick, werkelijk waar.
Alleen jammer dat je derde foto niet te zien is. 
grt Piet.

[Sattrickske]

Alleen jammer dat je derde foto niet te zien is. 

Dat was raar, bij mij ging die perfect.  Heb de foto opnieuw opgeladen.

[Sattrickske]

't Is tegenwoordig niet leuk meer, geen tijd voor de modelbaan .  Enkel vandaag toch nog 2 uurtjes gevonden en dan maar dit locje verder afgewerkt.

Had deze week al de 'elektronica' voorzien en effe tegen de lamp gelopen met m'n ESU decoder (een LokPilot V4 54615).  Ik heb de onversterke uitgangen nodig voor de cabine verlichting en de vuurhaard; ik had vroeger al gemerkt dat de powerleds teveel stroom vragen van de onversterkte uitgangen AUX3 en AUX4 en er daarom transistoren of fets moest tussen steken.  Op de de LokSound waren de uitgangen geïnverteerd en dus werden dat PNPs of P-FETs, dus ik dacht op de LokSound van het hetzelfde laken een broek...  Maar wat bleek: de uitgangen waren hier niet geïnverteerd, dus m'n schakeling naar de kl... (kleurpotloden ) want alles werkte omgekeerd.  Effe serieus gevloekt en een nieuwe schakeling gemaakt met N-FETjes:


Dus uiteindelijk moet dit allemaal in de BR23 geraken:

Van links naar rechts: front lichten, drijfwerk verlichting, cabine verlichting, firebox, sluit lichten.
Enkel de rook generator ontbreekt, die stop ik later wel in...

Met de frontlichten had ik een probleempje, dat waren gigantische gloeilampjes en dat trok echt op niks.  Met de 3D-printer heb ik 2 cilindertjes geprint waar een lichtgeleider door gaat, daarachter komt dan het printje met de front lichten:


Om doorschijnen van de frontlichten te vermijden, een klein stukje styreen dat later rood geverfd zal worden:


De cabine verlichting wordt met een stuke styreen aan het chassis bevestigd (eigen op de permanente magneet van de motor) en de firebox worden met een houdertje (3D-printer) op het chassis gemonteerd.  Voordeel is dat de kap er altijd afkan zonder dat er draadjes verbonden blijven, alles zit aan het chassis:


En wat prutsen met draadjes ziet de binnenkant van de loc er als volgt uit:


De sluit lichten in de tender:


De BR23 heeft intussen al wat test rondjes afgelggd op m'n baan en hij rijdt als zonnetje.  Alle verlichting werkt zoals het hoort, dus ik ben tevreden
Als we terug eens wat tijd vinden, ga ik de stukjes styreen wat bijschilderen zodat ze minder opvallen.

[dani]

alweer een mooi projectje tot een goed einde gebracht, Patrick !
Zen freesmachine, een 3D printer en de dosis handigheid,  daarmee kan jj toveren hee :-)

KNAP !!!

[Sattrickske]

Awel vandaag heeft dat locje toch nog effe vodden gegeven. Hij had dit weekend een hele tijd test rondjes gedraaid in m'n schaduwstation en tijdelijke lus aan de in/uitgang ervan.  Ik heb nergens problemen gemerkt, totdat ik de BR23 wou parkeren in z'n slot...  Bij het passeren op een 3-weg wissel (C-rail-), pardaf, kortsluiting .  Gelukkig zonder erg, dus de loc effe verplaatst en terug naar z'n kot gestuurd en weeral kortsluiting op exact dezelfde plek.  BR23 eraf gehaald en de BR03 erover gestuurd, dat ging zonder probleem; hetzelfde herhaald met de BR50 en de BR89, allemaal zonder probleem over de 3-weg wissel.  Dus aan de wissel ligt het niet, maar hij stond wel in een stand (rechtdoor) die niet m'n testscenario voorkomt.
De BR23 van de baan gehaald en op een stukje losse rails met een 3-weg wissel gelegd en de sporen aangesloten op een multimeter.  En jawel bij het aansnijden ervan: kortstluiting... en enkel met de BR23.  Dus op zoek gegaan naar de oorzaak en ik weet van op het andere forum bij de buren, dat er heel veel mensen deze 3-weg wissel afraden omwille van de problemen ermee.  Maar tot vandaag heb ik nooit problemen gehad met de 3-weg en nu wou ik dus weten wat er aan de hand was.
Na effe testen had ik het probleem snel gevonden:

De aangeduide puko maakt kortsluiting met het achterste wiel van de loc.  Deze puko zit vervaarlijk dicht bij de rail.  En net dat ene wiel dat ik niet los gemaakt had om de wiel kwartiering juist te krijgen.  En wat blijkt, de afstand tussen de wielflenzen is niet juist, al m'n wielen hebben 14mm, deze maar 13.4mm.  Hierdoor wordt het wiel iets naar binnen getrokken en raakt het de puko met een mooie vonk als resultaat.  Wielen juist gezet met een mini wheel-puller en opnieuw getest en ... weerom kortsluiting maar ditmaal met het eerste wiel van de tender; en rarara, ook verkeerd (13.4mm).  Dus ook de tender de wielen uitgelijnd en opnieuw getest en, joepie, geen problemen meer .

Maar ik vond het toch maar raar en ben eens naar de andere locs die nog moet herstellen gaan kijken en die uit hetzelfde lot van de openbare verkoop kwamen.  En wat blijkt alle wielen staan op 13.4-13.6mm, geen flauw idee waarom dat zo is (al m'n nieuwere locs hebbben een wiel afstand van 14mm).  Het gaat dus wel over allemaal iets oudere locomotieven (begin jaren 80), zou het daaraan kunnen liggen?  Zou vroeger de rail afstand lichtjes anders geweest zijn?  Ik weet het niet?  Maar het kan wel de fameuze problemen met de 3-weg wissels verklaren.